Sizi benden başka kimse anlayamaz.. Bende sizinkine benzer sorunlar yaşadım. Evlendik ailesi 5 kuruş yardım etmedi. Düğünde takı dahi takmadı. Bizde farklı şehirlerdeyiz. Ailesi sürekli hayatımıza müdahale eder, evimize aldığımız eşyalara dahi karışma haklarını kendilerinde görürlerdi. En sonunda ben resti çektim. Ailesiyle ben papaz oldum. Da dahası var.. 3,5 yıldır evliyim. 3 sene borç ödedik, eşim ve bende çalışıyorduk.. Ben borç ödeyelim, birikim yapalım diye kendimden sıkar, ödün verirken; benim saf kocam ailesine yardım ediyordu. En sonunda kayın pederim kaynım için borç para isteyince, aklım başıma geldi.. Dedim gönder, ama bu son. Bütün evin ödemelerini eşime devrettim. Mutfak, faturalar, kira ve kredi kartı. İnan hayat standartlarımı yükselttim. Eşim maaşını ayın sonunu dahi göremiyor, benim harcamalarımdan.. İnan üstümden koca bir yük kalktı.. Ailesi yiyeceğine, ben yiyorum.. Diyorum içimden, sıkıysa şimdi göndersin..
Bence olaya el atmanın zamanı gelmiş de geçiyor.. Eşine söylenmeyeceksin, uygulama yapacaksın. Mümkünse eşini borca sok.. Borca sokamıyorsun da maddi değeri yüksek, ziynet eşyası aldır.. Gez toz. Ye iç.. Maaşınız ay sonunu görmesin.. Sürekli talep kar ol eşinden.. Şunu istiyorum, bunu istiyorum de.. Bence belirli bir süre de çocuk düşünmeyin..