4 yaşını dolduran oğluşum hiç kendisi yemek yemiyor:((((

merhaba arkadaşlar oğluşum mayısta 4'ünü bitirdi. Artık koca çocuk oldu gözümüzde:)) fakat hiç kendi kendine yemek yeme girişimi yok
eline alıp yediği tek şey elma. bir parça da ekmek bazen.. mutlaka ben yedireceğim. kesinlikle reddediyor, akrabaların çocukları, arkadaşları falan yerken bizimki kesinlikle denemiyor. imreniyorum o çocuklara. ne yapacağım, nasıl alışacak bilemiyorum wallahi(
hala mama sandalyesine oturuyor, ve önlük takmadan yemiyor(
çok çabalıyorum, istiyorum ki döksün saçsın, kirlensin.. ama kendi denesin. yok! olmuyor.

zaten ben bile yedirirken binbir nazla cazla, kahvaltı faslında bir beceri oyunu, öğle yemekleri çizgi film, ara öğünler yine oyalanacak birşeyler, akşam yoğurt faslında bile bilgisayarda oyun bazen.. o kadar zor yediriyorum ki! ömrüm tükendi wallahi bu çocuğa yemek yedirebilme çabalarımdan..


bu dönem anaokuluna vereceğiz inşallah, ne olacak bakalım aç mı kalacak, nasıl olacak??? diyorlar bu tür çocuklar öyle bir yiyor ki arkadaşlarını görünce falan.. sen bile şaşarsın.. hiç umudum yok.. ( şaşırmayı isterim gerçekten.

benim gibi zorluk çeken var mı yemek konusunda, sizler nasıl yediriyorsunuz, ya da ne yapmalıyım??

aç bırakma, ödül-ceza, bazen krize girip ağlama:)) bu yöntemlere bile başvurmuşluğum var yani..

happy_spk .!.:

merhaba arkadaşlar oğluşum mayısta 4'ünü bitirdi. Artık koca çocuk oldu gözümüzde:)) fakat hiç kendi kendine yemek yeme girişimi yok
eline alıp yediği tek şey elma. bir parça da ekmek bazen.. mutlaka ben yedireceğim. kesinlikle reddediyor, akrabaların çocukları, arkadaşları falan yerken bizimki kesinlikle denemiyor. imreniyorum o çocuklara. ne yapacağım, nasıl alışacak bilemiyorum wallahi(
hala mama sandalyesine oturuyor, ve önlük takmadan yemiyor(
çok çabalıyorum, istiyorum ki döksün saçsın, kirlensin.. ama kendi denesin. yok! olmuyor.

zaten ben bile yedirirken binbir nazla cazla, kahvaltı faslında bir beceri oyunu, öğle yemekleri çizgi film, ara öğünler yine oyalanacak birşeyler, akşam yoğurt faslında bile bilgisayarda oyun bazen.. o kadar zor yediriyorum ki! ömrüm tükendi wallahi bu çocuğa yemek yedirebilme çabalarımdan..


bu dönem anaokuluna vereceğiz inşallah, ne olacak bakalım aç mı kalacak, nasıl olacak??? diyorlar bu tür çocuklar öyle bir yiyor ki arkadaşlarını görünce falan.. sen bile şaşarsın.. hiç umudum yok.. ( şaşırmayı isterim gerçekten.

benim gibi zorluk çeken var mı yemek konusunda, sizler nasıl yediriyorsunuz, ya da ne yapmalıyım??

aç bırakma, ödül-ceza, bazen krize girip ağlama:)) bu yöntemlere bile başvurmuşluğum var yani..

Genişletmek için tıkla...

allah yardımcın olsun canım :) benim daha çocuğum yok ama kuzenimin çocuğundan biliyorum oda sofrada yemek yemezdi daha doğrusu ben onu uyku dışında biyere oturduğunu hiç görmemiştimde... annesi peşinde koştura koştura yedirmeye çelışıyodu... daha sonra doktora gittiler hiperaktif denildi... senin durumunla alakası yok yardımcı olamadım ama yazını okuyunca öle aklıma geldi yazayım dedim :)

teşekkür ederim canım yine de..
bizimki yeterince pasif sayılabilir:)) oturtmak bir mesele yemeğe zaten, hadi oturduk, 40 saatte yer, artık kollarım kopuyor, sinirlerim geriliyor, vücudum uyuşuyor.. daha neleeer, nelerrr...

tu_met .!.:

allah yardımcın olsun canım :) benim daha çocuğum yok ama kuzenimin çocuğundan biliyorum oda sofrada yemek yemezdi daha doğrusu ben onu uyku dışında biyere oturduğunu hiç görmemiştimde... annesi peşinde koştura koştura yedirmeye çelışıyodu... daha sonra doktora gittiler hiperaktif denildi... senin durumunla alakası yok yardımcı olamadım ama yazını okuyunca öle aklıma geldi yazayım dedim :)

Genişletmek için tıkla...

merhabalar...öncelikle sorunun üstesinden gelinemeyecek bir durum olduğunu asla düşünmeyin.çocuğunuz şu an en hareketli dönemlerinden biri olan 3-6 yaş arası dönemde olduğu için durum çok anormal karşılanabilecek bir düzeyde değil. bu arada ben eğitimciyim çocuk gelişimi konusunda yüksek lisansım var.size nacizane tavsiyem bizim kademeli yaklaştırma yöntemi dediğimiz istenen her davranışın ardından aynı oaranda olmamak kaydıyla çocuğunuznu pekiştirmeniz.yani davranış tam anlamıyla kazanılana dek ödül yöntemini uygulamalısınz.tabiki bunu yapabilmenizin ilk şartı çocuğunuz kendisi acıkıp ben acıktım deyinceye kadar beklemeniz gerekiyor

happy_spk .!.:

merhaba arkadaşlar oğluşum mayısta 4'ünü bitirdi. Artık koca çocuk oldu gözümüzde:)) fakat hiç kendi kendine yemek yeme girişimi yok
eline alıp yediği tek şey elma. bir parça da ekmek bazen.. mutlaka ben yedireceğim. kesinlikle reddediyor, akrabaların çocukları, arkadaşları falan yerken bizimki kesinlikle denemiyor. imreniyorum o çocuklara. ne yapacağım, nasıl alışacak bilemiyorum wallahi(
hala mama sandalyesine oturuyor, ve önlük takmadan yemiyor(
çok çabalıyorum, istiyorum ki döksün saçsın, kirlensin.. ama kendi denesin. yok! olmuyor.

zaten ben bile yedirirken binbir nazla cazla, kahvaltı faslında bir beceri oyunu, öğle yemekleri çizgi film, ara öğünler yine oyalanacak birşeyler, akşam yoğurt faslında bile bilgisayarda oyun bazen.. o kadar zor yediriyorum ki! ömrüm tükendi wallahi bu çocuğa yemek yedirebilme çabalarımdan..


bu dönem anaokuluna vereceğiz inşallah, ne olacak bakalım aç mı kalacak, nasıl olacak??? diyorlar bu tür çocuklar öyle bir yiyor ki arkadaşlarını görünce falan.. sen bile şaşarsın.. hiç umudum yok.. ( şaşırmayı isterim gerçekten.

benim gibi zorluk çeken var mı yemek konusunda, sizler nasıl yediriyorsunuz, ya da ne yapmalıyım??

aç bırakma, ödül-ceza, bazen krize girip ağlama:)) bu yöntemlere bile başvurmuşluğum var yani..

Genişletmek için tıkla...

merhabalar...öncelikle sorunun üstesinden gelinemeyecek bir durum olduğunu asla düşünmeyin.çocuğunuz şu an en hareketli dönemlerinden biri olan 3-6 yaş arası dönemde olduğu için durum çok anormal karşılanabilecek bir düzeyde değil. bu arada ben eğitimciyim çocuk gelişimi konusunda yüksek lisansım var.size nacizane tavsiyem bizim kademeli yaklaştırma yöntemi dediğimiz istenen her davranışın ardından aynı oaranda olmamak kaydıyla çocuğunuznu pekiştirmeniz.yani davranış tam anlamıyla kazanılana dek ödül yöntemini uygulamalısınz.tabiki bunu yapabilmenizin ilk şartı çocuğunuz kendisi acıkıp ben acıktım deyinceye kadar beklemeniz gerekiyor

açlıktan ölsede yemiyor, çoook denedim(( ödül de kar etmeyebiliyor, çok inat ve gurur yapan bir çocuk. az önce yine yemekte savaştık, kendim yiyorum şimdi ve biraz kendime vakit ayırayım dedim ve girdim işte.. ama yine onunla ilgili bi iş yapıyorum.. yok ya, krizlere sokuyor beni yemek konusunda...:2:

benzer örnekler çevremde çok var.
öncelikle ya annenin yada babanın çocukluğunda böyle şeyler mutlaka yaşanmıştır.
sanki ilahi adalet tecelli ediyor.

çocuk bunu yapıyorsa, dikkat çekmek için yapıyordur. dikkat çekme yöntemi yemek yememe olarak belirlemiş. yemek yemediği zaman üstüne düşüp ilgileniyorsunuz. yani dikkat çekme amacına çocuk ulaşıyor.

inatlaşma herşeyi çıkmaza sokar.
mesala ahçı olmak oyunu oynasanız, beraber yağda yumurta pişirseniz ve beraber yeseniz ve ellerine sağlık oğlum. ne kadar güzel yapmışsın deseniz....
eğer oğlunuz yemezse, ama sen yemezsen olmaz ki ahçı bu yemeğe not vermeli gibi şeyler söyleseniz. ama çatalı yada kaşığı eline tutuşturun mutlaka...

sonra beraber kurabiye yada poğaça yapsanız ve birkaç tanesini onun kapatmasını isteseniz.
pistikten sonra ahçı bakalım bu kaç puan aldı diyerek bir tanesini eline verip yemesini sağlayabilirsiniz.

bunları beraber yaptınız ve yemedi. üstüne düşmeden masayı toplayın. akşam oldu her zamanki yemek saatinde oturun masaya ve tv yi kapatın. yemeklerin faydalarını anlayacağı dilde anlatın. mesela baban köftesini yediği için çok güçlü olmuş, dayın süt içtiği için uzun boylu gibi.

oğlunuza, üzerinde sevdiği karakter resimleri olan kaşık çatal tabak alabilirsiniz.
bu yaştaki çocuklar yarışmayı ve birinci olmayı severler. kim birinci olacak bakalım diyerek yemeği yarışmaya çevirebilirsiniz. ama ona siz yedirmeyin, bırakın o yesin...
yemezse eğer siz yemeğinizi bitirin ve ben kazandım yaşasın diyerek onun ilgisini çekin.

yemeği kaldırın. bir çocuğun açlık inadı 24 saat sürer. anne için çok zor bir süreç. ya bunu uygulamaya başlayacaksınız yada yedirmeye devam edeceksiniz.

kreşte yediren olmayacağı için (yani siz yoksunuz yanında) paşa paşa yer.

sizin de ağzınız açık kalır. (bizim kalmıştı çünkü bütün naz niyaz anneye... )

öncelikle zaman ayırıp tavsiyelerde bulunduğun için teşekkür ederim. cevaplamalarıma geçeyim:))

"ilahi adalet" doğru olsa gerek:)) çünkü ben de öyleymişim.. Annem öyle söylüyor.. :)) ((


dediğiniz gibi iyi geçinirsek gün içinde oyunlar, ilgi falan, yemesi normal olabiliyor.
Ama yine binbir nazla cazla, onun ilgisini çekecek şeyler yaparak yiyoruz. bir oyuncak, çizgi film ya da başka bir uğraşla işte.

inatlaşınca durum berbat ewet. bunu öğrendik evet ama bazen de benim zorum ve korkumla yiyor gibi oluyor,
yiyor evet ama hiç hoşnut olmuyorum bu şekil yemiş olmasından. Ama en azından oh doyurabildim diye avunuyorum.

Aşçı oyunlarını hep oynuyoruz, hatta çekmeceler hergün iniyor yere:) kepçeler, kaşıklar..
ayıcıklı ve inekli omlet tavası var, onlarla yapıp, zeytin gözler, peynir burun, domates ağız falan ne versiyonlar
yapıp önüne sunuyorum, "ben omlet sevmem yumurta severim, ben domates sevmem" falan neler..
omletin de yumurtadan olduğunu defalarca söylüyorum ve görüyor yaparken:)) ama nafile.. inat ya!

beraber çooook kurabiye yapmışlığımız var:)) hem de o sevsin yesin diye kurabiyelerimizi hep kalıplarla,
şekilli yapıyoruz. yapma kısmında çok keyifli ama iş yemeye gelince((( bir iki tane zorla yiyor..

yemek yerken tv nin açık olmaması ihtimalini asla düşünemiyorum, yada oyalayacak herhangi birşeyin..


arkadaşlarından falan örnekler veriyorum, o bile sökmüyor:)) ben de güçlüyüm, ben de büyüğüm cevapları verebiliyor.
küçük kalırsın, bak filan arkadaşın yemeklerini çok güzel ve kendi başına yiyor bilmem ne.. yok!!
"ben yemem, sen yedir anniş" "hep sen yedireceksin anniş"

bölmeli tabakları var, üzerinde resimler olan, renkli tabakları var, renkli resimli tüm kahramanların bardakları
ıvırı zıvırı, herşeyi var. figürlü çatal kaşıkları, renkli pipetleri.. Hiçbirşey fayda etmiyor.. (

yarış yapmayı denemek onu çok kızdırıyor, zaten kazanamayacağını bildiğinden, Çünkü kendisi yemeyi asla denemeyeceğinden,
yarış lafına çok kızıyor.. bu yarış falan değiiiiill diye bağırıyor:))

arkadaşlarını toplayıp onlara şekilli makarnalar yapıp, "haydii makarna partisiii" diyorum. çocuklara masaya
tabak ve çatallarını koyuyorum, kaşıkta koyuyorum, kaşıkla yemek isteyen yiyebilir diyorum. herkes oturuyor sandalyelere,
benimki hoopp mama sandalyesine.. ( sandalyede de oturduğu oluyor ama çok nadir. ama çocuklar girişiyor,
benimki asla((
yeter ki kendisi denesin diye neler yapıyorum işte, çocukları toplayıp, kurabiye partisi,makarna partisi falan((

eşim ve ben defalarca soruyoruz, kayda değer, mantığa yatkın, bizi razı edecek bir yanıt alamıyoruz neden kendisinin
yemek yemeyi denemediği konusunda..
arkadaşlarına sorduruyorum, yada onlarla beraber fikir yürüterek konuşma yapıyoruz.. yine bir anlam veremiyorum.

-üzerine dökersin diye mi? hayır.. bazen evet olunca "e, annem makina yıkar, bak biz de dökebiliyoruz, kirlenelim
ne olacak ki falan diyoruz.. hayır...

-dökünce anne kızacak diye mi? hayır.. "zaten ben kızmam ki, yavrum dök, saç istediğin gibi ye, böyle öğrenilir"
diyoruz.. yok!

-çatal tutmayı mı bilmiyorsun? "ben biliyorum" e, göster bakalım, hayır!
-o zaman kaşık tutmayı bilmiyorsun sanırım.. "hayır, tutabiliyorum"..
bize de göster, yada öğretir misin? anneeeee!!

bu ve benzeri artık bizim aklımıza gelmediğini düşündüğümüz bütün olasılıkları, arkadaşlarının birşeyler sorarak
ortaya çıkarabilmesine çabalıyoruz, olmuyor..

İşte sizce neden kendi başına yemiyor olabilir çocuklar siz sorun diyorum, canlarım bir sürü komik sorular soruyorlar
ama olur ya,
cevabını bulabileceğimiz bir soru çıkar diye umut etmekten başka birşey yapamıyorum(


wallahi çoooook zorrrrr!!!

bakmayın bazen bu denli hoşgörülü ve esprili yaklaşamıyorum bu duruma.. krizlere girdiğim çok oluyor..
bir arkadaş çözülemeyecek sorun değil demiş ama cidden yaşayınca, her gün bu terane içinde olunca pek de umut vaad
edici görünmüyor durumu ve durumum(

ne zaman kendin yiyeceksin peki oğlum, kaç yaşında? falan diye espriyle soruyoruz, hiç bir zaman, hep anniş yedirecek
diyor:)

wallahi ne yapacağımı şaşırdım, abur cubur kutusu var, kutudan birşey anne dediğinde, önüne tabağı koyup aç olan yer deyip kendi haline bırakıyorum, sonra topluyorum,
aç kalıyor, bir sonraki öğün yine aynı şeyi yapıyorum, yine topluyorum.. yani bir nevi o beni sınıyor, ben onu resmen..
yemeğini yediğinde tabii ki kutudan birşey yiyebilirsin diyorum, işlemiyor..

ne zaman pes edeceğini merakla bekliyorum doğrusu!

bugünlerde bir de rahatsız, dondurmadan boğazları şişmiş, sormayın artık çektiğim nazı!!

başka ne yapabilirim, nasıl yaklaşabilirm ki??..


işte tek umudum anaokulunda kendisinin yemeye başlaması! :109:

yazdıklarını okuyunca buyuk oğlum geldı aklıma ..tek coccuk olunca öle oluyor bende hep ben yedırdım asla kendı yemeıdı yuvaya verdım haftanın üç gunu gıderken kıyameyt kopsada dayandıgım yere kadar verdım ve orda azda olsa yemeyı paylasmayı oğrendı ılkolun bırıncı sınfına kadar genelde ben yeırdım bı gun okuldan geldı anne artık ben kendım yıcem sakın yedırme dedı ve asla bana yedırmedı o kadar..öğretmen megerse sen artık buyudun bebekmısın demıs ..bekle canım ama anaokulu veya yuva ıyı oluyor ..sımdı 17 yasında yıne zayıf yıne yemek secer herseyı yemez az yer kalkar ıkı saat sonra yıne ıster yapı sanıyorum abımın oğulları kendı yemeklerını kendılerı yapıyo cogu zaman ve oğlumun ıkı katılar ....yapı olayı yapacak bısey yok zamanla yemek secmede kalakar heralde..ben artık pes eettım ne yerse ysın modundayım olmuyor ....sımdı üçüzlerımle savas verıyorum...ama onlar abılerıne gore cogu seyı yıoyor......

benim oğlumda 3 yaşında ama seninki nparsam yapayım kendisi yemiyor denemiyor bile kendiyle ilgli hiç bişeyi kendi yapmıyor çorap çıakrtmak giymek gibi artık nasıl davranıcağımı şaşırdım kreşe bu yüzden vermekten korkuyorum gurur hat safhada aç kamayı tercih eder

bende çok kınadaım sanırım koca çocuk hala kendi yemiyor dediklerm oldu al işte şimdi başıma geliyor
bende defalarca önüe koyyorum ama ıhh ama ben eminim çatal kaşığı tutmayı beceremediğinden gurur yapıyor yemiyor odadan çıkıyorum beceremiyor döküyor bu sefer özellikle dökmeye başlıyor ben onu yaramazlıkdan döktüğünü düşüneyim diye bu kadancık çocuklarda bu gurur nerden geliyor böyle hayret ediyorum doğrusu, yarış olarak tek yaptığımız kim kapcak oyunu yinede çatala biz batırıyoruz öyle kapıyor kaşıkla yicek bişey varsa oyun moyun sökmüyo yemicem deyip geri dönüyor

bir pedegoga danıştınız mı? küçük motor hareketlerinde sorun olabilir diye aklıma geldi.
çocuk doktoru bunu anlamaz. onlar sağlığı ile ilgileniyor genellikle.

mesela makas kullanıp kağıt kesebiliyor mu? kağıt kesiyordur ama ne kadar düzgün kesebiliyor?

normal kalemle boya yapabiliyor mu? boncuk dizebiliyor mu?

belki çatalı tutmakta zorlanıyor o yüzden istemiyor olabilir... yazdıklarım küçük motor hareketlerini geliştiren şeyler.

bir deneyin isterseniz...

bir pedegoga danıştınız mı? küçük motor hareketlerinde sorun olabilir diye aklıma geldi.
çocuk doktoru bunu anlamaz. onlar sağlığı ile ilgileniyor genellikle.

mesela makas kullanıp kağıt kesebiliyor mu? kağıt kesiyordur ama ne kadar düzgün kesebiliyor?

normal kalemle boya yapabiliyor mu? boncuk dizebiliyor mu?

belki çatalı tutmakta zorlanıyor o yüzden istemiyor olabilir... yazdıklarım küçük motor hareketlerini geliştiren şeyler.

bir deneyin isterseniz...

makasla kesmeyi pek denemedik ama, kağıdı arada sıkıştırıp kesiyor birşeyler yapıyor çok da düzgün olmasa da bir şeyler kesiyor. çok güzel resim yapıyor, kalemi güzel tutuyor, boyama yapıyor. boncuk falan denemedik biraz makas işine ağırlık vereyim bakalım, boncuk falan da deneyeyim..
teşekkürler tavsiyelerin için canım.

ama yine de işine gelmediği için yapmadığı kanaatindeyim..

sanki benim oğlumdan bahsetmişsiniz...bi farkla kendi başına yediği tek şey çubuk kraker...ben sebebinin yemek yemeyi sevmemesi olduğunu düşünüyorum...meyvesini ( 2-3 meyve dışında ağzına koymaz) hala cam rendeyle veriyorum, çorbası blendırdan geçiyo, dikkatimden kaçan küçüçük bi tane ağzına gitsin, kusuyo...of ki ne of..sırf aç kalacağı için kreşe bu yıl değil de seneye mi versem diyorum....bi yandan da belki orda öğrenecek 1 yıl erken öğrensin diyorum, çok kararsızım...kreşe gidince öğrenir inşallah oğlunuz, bize de müjdeyi verirsiniz...umut olursunuz

ben de, hatta kızkardeşim de aynı dertten muzdaribiz.. kızım da yeğenim de 2008 mayıs doğumlu... kardeşimin oğlu benim kızdan 15 gün küçük... benim kız bu sene anaokuluna gitmişti kendisi yiyebiliyor artık ancak inanılmaz bir yavaşlıkta.... Allah razı olsun öğretmeni de sabırla bekliyor.. hani derler insanı verem eden bir yavaşlıkta..." hadi helin, hadi, hadi" lerle geçiyor ( canı istediği zaman o kadar güzel ve hızlı yiyor ki şaşırtıyor, bazen de bana yedirtmek için elinden geleni ardına koymuyor, bana sözünü geçiremeyeceğini anlayınca babaya yapıyor nazını... kardeşimin oğlu ise daha sıkıntılı, bulamaçtan normal kahvalatıya daha yeni geçti, pilav, makarna , köfte de aynı şekilde... kardeşim şu anda yeter ki yesin ben yediririm modunda.. zamanla kendi de yer diyor...
geçen sene eşimin köyüne gittik .. maşaallah yeğenler kendi yemeklerini kendileri yiyorlar ve maşaallah tokmak gibiler.. annelerinin onlara yemek hazırladığını görmedim desem yeri... bize hazırlanan sofraya oturuyor çocuklar ve maşaallah yemeklerini yiyip kalkıyorlar... eltim hayvanlara gidiyor bir bakıyorum çocuklar dolap kapısının önünde habire bir şeyler tıkınıp duruyorlar.. sanırım biraz olması gerekenden fazla ilgileniyoruz yemek konusunda , bizim kuzular da bu durumu harika kullanıyorlar ...
önceleri çoook sinirleniyordum ama görüyorum ki çocukların büyük bir çoğunluğunda görülen bir durum o yüzden sabırla bekliyorum :) haa bir de ilahi adaleti unutmayalım :)) annem halen der aynı siz ... ilkokula gidiyordunuz okula geç kalacağınızı anladığım gibi bir diizme seni diğer dizime kardeşini alıp yediriyordum... ah ilahi adalet ah :)))
kuzunuzu güle oynaya büyütün.. bol iştahlı günler :)))

yazdıklarınızı okurken çok duygulandım benim oğlumda 2008 haziran doğumlu 1 haftadır 5 yaş grubuna başladı bu hafta okulda sadece 1 kez 1 kurabiye 1 bardakta limonata haricinde hiç birşey yememiş ...
aşırı yemek ayırt edip seçiyor normalde yediklerini yazayım;
prinç pilavı
sade makarna
kuru börülce haşlaması
patates kızarmış yada haşlanmış
pasta
kurabiye
sade sucuklu pizza
bazen köfte
senede 2-3 kez balık

bunlar haricinde ağzına tek lokma almayan bi çocuk diliyle dokunmayı bile red ediyor aynen sizin yazdığınız her yolu deniyorum kesinlikle yediremiyorum bugün öğretmeni evde siz biraz konuşsanız dedi benim dilimde tüyler bitti konuşmkatan ama anlam veremiyor yemiyor salı gün okula psikolog gelcekmiş sorcakmış öğretmeni çoook üzülüyorum içim çok acıyor artık umarım bi mucize olur da çözülür ALLAH RIZASI İÇİN NE OLUR DUAA EDİN keşke benim oğlumda yesede benim yedirmemi istese ama o daha hiç tadını bilmiyor çok bunaldım
keşke 2 yaş civarında verseydim okula ben çalışmıyorum ama en azından böyle problemlerimiz olmazdı diye düşünüyorum
ne olur akıl verin hiç böyle bi durum yaşayan atlatan oldumu

aynı durumu yaşayan kimse yokmmu ?tecrübelerinize ihtiyacım var

gulbil .!.:

aynı durumu yaşayan kimse yokmmu ?tecrübelerinize ihtiyacım var

Genişletmek için tıkla...

Merhaba benimde kızım 3.5 yaşında evde binbir taklayla yemeğini yediriyorum.kendi yemye çalıştığı zaman 2 saat te bir lokma çiğniyor.oda anaokula başladı 5 gün oldu.yemeyi bensiz reddediyor.ayrıca "anne oranın yemekleri kötü" diyor.yaşıtları maşallah götürüyor.alışma dönemi olduğu için ben hep bahçedeydim bildi varlığımı.p.tesi bırakıcam bakalım yemek ve uyku düzeni ne olacak.acıkınca yer diyorlar ama benim hiç umudum yok öğrt. yeterince sabır gösterir mi bilmiyorum.canım çok sıkkın!!

firefly38 .!.:

Merhaba benimde kızım 3.5 yaşında evde binbir taklayla yemeğini yediriyorum.kendi yemye çalıştığı zaman 2 saat te bir lokma çiğniyor.oda anaokula başladı 5 gün oldu.yemeyi bensiz reddediyor.ayrıca "anne oranın yemekleri kötü" diyor.yaşıtları maşallah götürüyor.alışma dönemi olduğu için ben hep bahçedeydim bildi varlığımı.p.tesi bırakıcam bakalım yemek ve uyku düzeni ne olacak.acıkınca yer diyorlar ama benim hiç umudum yok öğrt. yeterince sabır gösterir mi bilmiyorum.canım çok sıkkın!!

Genişletmek için tıkla...

oğlumu bi almaya gidiyorum açlıktan nefesi kokmuş oluyor inadından yemiyor muhakkak ki bi çaresi vardır ama nedir nasıldır ...acıkınca yiyecek olsalr yerdi zaten ama yok bizimki açlığı tercih ediyor