Paketlesin eşyalarını kargoya versin. Arabayı vermemen en doğrusu.Kıyafetleri, ayakkabıları var evde ceycey. Ama vermeyeceğim arabayı. Gece Allah korusun kız rahatsızlanır. Bir günü bir gününe tutmuyor bebeğin. Bir gün erken yatıyor. Bir gün 2’ye kadar uyumuyor. 4. Ayda diş çıkarmaya başlar yazıyor internette. Eşim benle babamın mezarına gelmiyor. Benimde içimden onun için birşey yapmak gelmiyor.
Benim bekar evim vardı zaten tontriko. Bir toplu iğne almadan eve geldi. Çalıştığı zamanda kazancı kendi masraflarına harcıyor. Ama bir ev geçindirmek iki kişinin sorumluluğunda olmalıdır. Bende Sabancı’nın çocuğu değilim. Eziliyorum artık.
Parası senden çıkmayacaksa araba da kiralayabilir hiç sorun değil. Bu adam hiç sorumluluk almamış ki, hep evin ergen oğlu olarak yaşamış, dünyadan haberi yok, baba olmayı da bebeği uzaktan seyretmek sanmış belli ki.3 senedir evliyiz tontriko. O kadar rahata alıştı ki, son 1 senede 10 kg aldı. Diyorum yürüyüş yap. Yalnız yürüyemezmiş. Hep bir bahane. Öğlen ki yemeği akşam yemeyeceğim diyeceğine bir gün de brokoli ye.
Ben ömrümce çekebileceğini sanmadım. Ben düzelir sandım. Pek çok kez ayrıldım da, o sonra yalvar yakar ağlayarak kapıma geldi.
O istanbul’da çalışsa bile önce kendi borçlarını ödeyecek. Sonra masrafları çok. Günde 2 paket sigara içen, haftada 1 büyük(sanırım öyle diyorlar 350-400 tl filan), etsiz yemek yemeyen, toplu taşıma kullanmayan adama para mı dayanır.
Bebeği sırf ben istedim diye yapmadı. Ondan eminim. Kendide baba olmak istiyordu. Gece hayatında çalıştığı için günübirlik ilişkiler yaşıyordu. Bir insanın 40 yaşına kadar hiç uzun süreli ilişkisi, nişanı filan olmaz mı? Buralardan anlamalıydım ben. Biz evlendiğimizde benim kendime ait evim vardı. O annesiyle yaşıyordu. Yani bekarken ben kendi evimin reisiydim, onun yaşadığı evin reisi annesiydi. Hiçbir zaman fatura ödemek, kira ödemek gibi sorumlulukları olmamış. Evet 22 senedir çalışmış. Çok güzel paralarda kazanmış. Ama eline ne geçerde harcamış.
Para harcamaktan kolay ne var? Herkes bilir. Ama bir evin geçimi de kolay olmuyor. Hele ki bebekle beraber masrafımızda çok arttı. Mobilyasıydı, kıyafetiydi, mamasıydı, beziydi. Baba ise o da bir zahmet bunların ucundan tutsun. Yapamıyorsa da bana gölge etmesin. Ben çocuğuma yeterim. Onu hiç bir zaman eksik hissettirmem.
Araba kiralarım diyor. Rahatından asla ödün vermiyor.
Benzer şeyleri yazmış ve düşünmüşüz, tecrübe denen şey hep aynı yola çıkarıyor insanları. Aklın yolu bir çünkü.@Vatkenaydusamtayms konunuzu açtığınızdan beri tüm yorumlarınızı okuma imkanı bulamasam da biraz okudum ve bu saate kadar yazmakla yazmamak arası direndim doğrusu çünkü zorlu bir tedavi süreci, hamilelik, doğum derken hassas bir dönemdesiniz, kadınların duygusal olarak yıprandığı zamanlarda da aklımdan geçenleri paldır küldür yazmaktan hoşlanmıyorum ama eşinizin evladına harcamak varken kredi çekip saç ektirdiğini ıphone aldığını okuyunca dayanamadım.
Seviyorsunuzdur sevginize bir şey diyemem ama cebindeki parayı önce çocuğu için harcamayanlara da tahammülüm yoktur, zevk için kredi çekenleriyse hiç anlamıyorum.
Benim için saç ekimi elzem değildir ya da ıphone almak, eğer kredi çekmem icap ediyorsa bunu çocuğum için yaparım, o yüzden kusura bakmayın ama eşiniz çocuk istemiş olabilir lakin sanki çocuğu evlenmediğinizde hadi ne zaman evleniyorsun, evlendiğinizde hadi çocuk ne zaman diyenlerin ağzını kapatmak için istemiş gibi duruyor, gerçekten çocuk isteyen biri bebeğine bir şeyler almak için çıldırır, insan hiç mi özenmez heves etmez, ilk defa baba oluyorsunuz bir bebek mağazasında gördüğünüz bir oyuncak, cicili bicili bir kıyafet, ne bileyim bayram geliyor bebekli ilk bayramda tatlı bir elbise alıp gelmek varken saç ektirmek telefon almak bencilliktir.
Özür dilerim ama eşiniz yıllarca çalışmış da olsa birilerine yaslanarak yaşamayı sevmiş, cebine giren parayı hep kendine harcamayı tercih etmiş, sorumluluk nedir bilmemiş, bu yaştan sonra da bunu öğrenebileceğini hiç sanmıyorum.
Reflüsü olan bir bebeğin başında sabahlamak varken alkol alıp fosur fosur uyuması sorumsuzluğunun ispatıdır bana göre, zira dediğiniz gibi yavrunuz sadece sizin değil onun da bir parçası, içinin titremesi gerekirken sizinle sabahlayıp hastaneye neyi varmış diye sizinle gitmesi gerekirken uyumuş.
Bence siz sabırlıymışsınız, mesela ben bekar evim olsa asla evleneceğim adamı o bekar evine damat yapmazdım, sıfırdan ev açtırırdım, fedakarlık hesabı yapmam, eşim ne kadar fedakar ben ondan daha mı fedakarım bakmam ama karşımdaki sorumluluk sahibi olacak, o sorumluluk sahibiyse ben her fedakarlığı yaparım bunun çetelesini de tutmam, siz eşinize fedakarlık yapma konusunda gel-gitler yaşıyorsunuz anladığım kadarıyla.
O sizin için Antalya'ya gelmiş, sizin İstanbul'a gitmemeniz bencillik mi diye vicdan yapıyorsunuz gibi anladım, özür dilerim fakat fedakarlık sorumluluk sahibi biri için yapılırsa kıymeti olur yoksa yaptığınız her fedakarlıktan pişmanlık duyarsınız.
Bana kalırsa eşiniz gitsin ama orada olduğu sürece size maddi destek de sağlasın, eğer bunu yapmazsa nasılsa kendi başının çaresine bakıyor deyip kazancını yerse sizin onun peşinden gitmeniz çok değil 3-5 ay sonra pişman olmanıza neden olabilir çünkü bir insan 40 yaşına kadar sorumluluk nedir öğrenmemişse o yaştan sonra değişmez.
Açık açık yazarken sizi incitecek cümlelerim olursa lütfen ikaz edin.Mune hanım son noktayı koydu iyi ki yazmışsınız. Aslında sadece size özel mesaj atsaymışım da olurmuş. Bazı arkadaşlar “o senin için fedakarlık yapmış, peşinden gelmiş sıra sende” yazdı. Ben de vicdan muhasebesi yapıyordum ama Mesajınızla kafamdaki belirsizlikleri, git-gelleri tamamen bitirdiniz.
Biz isteyerek ana-baba olduk. Kaldı ki bazı insanların torun sahibi olduğu yaşta ancak evlat sahibi olabildik. Bu yaşta da olgun, fedakar olamayacaksak ne anladım bu işten. Belki beni de peşinden sürüklemek istemesi bu yüzden. Kendini emniyete almak istiyor. Tek başına giderse ev açamaz. Sıkıştığı yerde faturaları ödeyecek bir karısı olmayacak.
Bizim sorunlarımızın çoğu doğuma yakın başladı. “Ben gece yarısı sancım tutar. İçme” dediğim halde içmesiyle. Doğum sonrasında da bebeğin sorumluluğunu ortak paylaşamıyor olmamızla benim tahammülüm bitti. Yoksa önceki sayfalarda bana itham edilen sırf çocuk yapmak için evlenmedim.
Benimde içimden geçen de onun tek başına gitmesi. Madem amaç para kazanmak. @ceycey0406 dedi. “Doğu’nun en ücra köşelerine kızlar çalışmaya gidiyor.” 42 yaşındaki kazık kadar adamda arkasını toplamam için 4 aylık bebeyle beni peşinde sürüklemesin. Kendine dersler çıkarırsa, o vaad etmediği şeyler konusunda ( her gün içmemek, bebeğin bakımında pay almak, maddi katkıda sağlamak, önüne gelen yemeğe itiraz etmemek, masadaki tabağı mutfağa taşımak…gibi) kendine çeki düzen verirse bende kaybettiğim hevesimi belki kazanır ve çaba harcarım. Yoksa burda bazı arkadaşların bebeğin psikolojisini düşünmüyorsun filan demelerine gerek kalmadan kendi kalan aklımı yitireceğim.
Mesajınız için çok teşekkür ederimMune hanım. Tuşlara basan parmaklarınız dert görmesin
Tabiki eşinizle sende gideceksinSelamlar arkadaşlar.
Bilmeyenler için 4 ay önce doğum yaptım. Rabbime şükürler olsun dünyalar güzeli bir kızım oldu.Benim sorunum eşimle. Aslında birbirine son derece zıt, farklı yaşam tarzına ve kişiliğine sahip 2 yetişkiniz. Evlenmeden önce en büyük ortak paydamız yuva kurmak ve çocuk sahibi olmaktı.
Çocuk sahibi olmak konusunda muvaffak olabildik ama yuva kurmayı beceremiyoruz.
Hangi birini yazsam bilmiyorum ama en basitinden ben hamileyken istemememe rağmen hemen hemen her gün içmesiydi. İçip taşkınlık yapmıyor ama benim hayal ettiğim evlilik çeşidi akşam kanepede sızan bir adamla değildi.
Eşim 3 yaşındayken anne ve babası boşanmış bir çocuk. Aile nedir bilmemiş. Sevgisiz ve bencil büyümüş. Kendi ailesine dönecek olursak babasıyla seneler önce konuşmayı bırakmış. Biz evlendikten sonra annesinin zorbalıklarıyla baş edemeyince annesiyle de görüşmeyi kesti. Akabininde annesi akciğer kanserinden vefat etti. Hasta yatağında ziyarete dahi gitmedi.
Şimdi benim konuyu açma sebebim 4 aylık bebeğimle başka şehre taşınmak istememem. Biz İstanbul’da tanıştık. Evlendikten 1 sene sonra babamın vefatı, benim işlerim sebebiyle Antalya’ya taşınmak zorunda kaldık. 2 senedir Antalya’da yaşıyoruz. Eşim Antalya’da son derece mutsuzdu. Geçtiğimiz ay İstanbul’dan franchise bir restaurant zincirinin Beylikdüzü şubesinden işletme müdürlüğü teklifi geldi. “Sen gelsen de gelmesen de ben artık döneceğim” dedi. İnanın ben onun peşinden gitmek, düzenimi bozmak istemiyorum. Hele ki tüm gün 4 aylık bebekle boğuşup bir de onun kaprisine filan tahammül edemez oldum.
Sevgili arkadaşlar. Durum böyle iken sizce ne yapayım? “Sen git düzenini kur. Belki bizde arkandan geliriz mi” diyeyim. Dürüst olup aslında gitmeye hiçte niyetim olmadığını mı söyleyeyim?
Vakit ayırıp cevap yazan herkese şimdiden teşekkür ederim
Aynen, valla karşımdaki 4 aylık bir anne ve hem bebeğiyle hem eşi evliliğiyle ilgili hassas bir dönemde olduğundan yazsam mı yazmasam mı diye düşünüp sustum ama susmayan çenem galip geldiBenzer şeyleri yazmış ve düşünmüşüz, tecrübe denen şey hep aynı yola çıkarıyor insanları. Aklın yolu bir çünkü.
Hani konu sahibi bebeğini çok seviyor demiş ya. 4 aylık benim olmayan bir bebeği dahi koklaya koklaya, içime sokarcasına sevebilirim. Canı acımasın, zarar görmesin diye özenli tutarım yada gaz sancısı çekerken kıyamaz dertlenirim.
Ama gerçek sevgi bu mudur?
Selvi Boylum Al Yazmalım filminin şu meşhur "sevgi neydi, sevgi emekti" repliği geldi aklıma.
Rahatsız olan yada gaz sancısı çeken bebeği için bir zevkinden vazgeçemeyen, onun için yapması gereken bir masrafı görmezden gelip dış görünüşü için kat be katını harcayan babanın ki gerçek sevgi mi?
Yada o sevgiyse çocuğunun mutluluğu için konfor alanından çıkabilen, tek başına sorumluluk yüklenmeyi kabul eden annenin ki ne?
Mune Nihal hanım yanlıs hatırlamıyorsam dogum gıdecekken de bosanmayı dusunuyordu, o zaman ona halıyle, hele dogumunu yap, sonra dusunursun denildi, ben de demişimdir belki. Soyle baktıgımdan fevrilik degil dusunup tasınmıslık goruyorum konu sahibinde. Esi, benim kizim için Allaha sıgındıgım bir tip. Coreklen kadının hayatına, harca kendıne harcat kendıne , bebe seviyormuş, bebe sevmeye ne var.Aynen, valla karşımdaki 4 aylık bir anne ve hem bebeğiyle hem eşi evliliğiyle ilgili hassas bir dönemde olduğundan yazsam mı yazmasam mı diye düşünüp sustum ama susmayan çenem galip geldi
Benzetme garipsenebilir fakat sorumluluk sahibi biri bırakın kanından canından olan yavrusunu, evde birlikte yaşadığı kedi köpeği için dahi çıldırıyor, bir yeri acısa aç kalsa hasta olsa ne yapacağını şaşırıyor.
Her çocuğunuzda aynı heyecanı yaşıyorsunuzdur mutlaka ama ilk bebeğin yaşattığı heyecan başka sanki, gördüğünüz her şeyi almak için, kucağınızda 2 dakika fazla durması için can atıyorsunuz.
Biz böyle hevesliyken babası bebeğe bir çift çorap dahi almayıp cebindeki parayla 70'ilk alıp geliyorsa o şişe kafasında kırmalık.
Süküfe teyzecim, sızler de ogullarınızı azıcık sorumluluk sahıbı yetıstırsenız de esleri yanlarında seve seve gitse. Yatırıp yediriyorsunuz, sonra ıstıyorsunuz ki eşi de aynısını yapsın. Ama yok,dul diyecekler dıye kimse hayatını yakmıyor kolay kolay. Erkekler de düsünsün cocuklarını, cocukları erık dalından mı topladıkTabiki eşinizle sende gideceksin
Evlilik demek birbirinize katlanmak tahammül etmek ,öyle keyfine göre hareket etme lüksün bitmiştir adamın işi para geliri nerdeyse oraya gidecek tabi evlendiğimiz adamın kültürü geçmişini kabullenip evleniyorsunuz sonra olmadı ben istemem gelmem gibi kaprislerden ortalık dul kaynıyor
Evlenmeyin o zaman yahuuu çocuklara açıyorum sonra gelsin 2 ,3 koca birden ondan çocuk doğurmaları ortalıkta mutsuz çocuklar!!
Anlattığın detayları bilmiyordum Deniz, şiddet, aldatma vs gibi büyük sorunlar olmadıkça ortadan bodoslama dalıp öyle yapın şöyle yapın demek de istemiyorum aslındaMune Nihal hanım yanlıs hatırlamıyorsam dogum gıdecekken de bosanmayı dusunuyordu, o zaman ona halıyle, hele dogumunu yap, sonra dusunursun denildi, ben de demişimdir belki. Soyle baktıgımdan fevrilik degil dusunup tasınmıslık goruyorum konu sahibinde. Esi, benim kizim için Allaha sıgındıgım bir tip. Coreklen kadının hayatına, harca kendıne harcat kendıne , bebe seviyormuş, bebe sevmeye ne var.
Benim küçük patilim bile kendini sevdiriyor, ne cılveler yapıyor, o yavrunun en tatlı zamanları. Esim, cok az kazancımızın oldugu zamanlarda, cebimdeki 3 kurusla cocugumu gezdirmeye cikardim, derdi ki montun cebıne 50 TL koymuştum onu da al yanına, lazım olur. Son cep harclıgını bana verirdi. Cabayı gorunce verdiğin deger artıyor. Nihal hanımın düsüncesini cok yerinde buluyorum, oyle biri için ben düzenimi bozmazdım asla..
Benim çocuklarım ergen yaşlarda. Çok genç anne oldum tecrübesizdim ama babaları yaramazlıklarına sert tepki verdiğinde yada nedenini anlatmadan hayır dediğinde bile uyaran, gerekirse tartışan bir anneydim. Çocuğu bir hata yaptığında elinin tersiyle ağzına vurabilen bir anne için benim tavrım gereksiz ve abartıydı. "Ne olmuş bağırdıysa oda babası tartışmaya yer arıyorsun" eleştirisi bile aldım.Anlattığın detayları bilmiyordum Deniz, şiddet, aldatma vs gibi büyük sorunlar olmadıkça ortadan bodoslama dalıp öyle yapın şöyle yapın demek de istemiyorum aslındaherkes farklı, herkesin eşine evliliğine gösterdiği toleranslar farklı, benim tahammül edemeyeceğim şeylere başkası olur böyle şeyler diyebiliyor.
Bilmiyorum da umarım haklarında en hayırlısı ne ise o olur, sonuçta 40'lı yaşlarda olgun insanlar.
Senineden 50 yaş üzeri cazgır bir kaynana olarak hayalettiğimi buldum. Anlama dinleme sıfır, kör geleneklerle kalıplaşmış cümlelere sonsuz bağlılık 10.Tabiki eşinizle sende gideceksin
Evlilik demek birbirinize katlanmak tahammül etmek ,öyle keyfine göre hareket etme lüksün bitmiştir adamın işi para geliri nerdeyse oraya gidecek tabi evlendiğimiz adamın kültürü geçmişini kabullenip evleniyorsunuz sonra olmadı ben istemem gelmem gibi kaprislerden ortalık dul kaynıyor
Evlenmeyin o zaman yahuuu çocuklara açıyorum sonra gelsin 2 ,3 koca birden ondan çocuk doğurmaları ortalıkta mutsuz çocuklar!!
Yakın bir arkadaşım iki kardeşe koruyucu aile oldular, çocuğu da oluyordu biyolojik bir engel yoktu ama bunu istedilerEvlat edinen anne değildir, evlat edinenler cocuk ayrimi yapar diyen yok.
Ama başkasinin cocugunu alip bakmak herkesin yapabileceği basit bir şey değil, evlat edinecek kadar anaç ruha sahip bir insan kendi cocuğunun olmasini da isteyecek bir insandir. Cocuğu oluyorsa niye yapmayip sadece evlat edinsin. Ne garip bir dusunce.
Senineden 50 yaş üzeri cazgır bir kaynana olarak hayalettiğimi buldum. Anlama dinleme sıfır, kör geleneklerle kalıplaşmış cümlelere sonsuz bağlılık 10.
Katılıyorum, hem bilgimiz kadarıyla hem farklı yaşamlar sürmemiz, farklı bakış açılarına sahip olmamız nedeniyle konulara yaptığımız yorumlar başka başka, konu sahibeleri de yorumları okuyup kendi yaşamına mantığına hangisi daha uygunsa onları dikkate alıyorDemek istediğim insanların bir olaya bakışı, tavrı, tahammül seviyesi hatta başkasına yaptığı eleştirisi bile bilgisi kadarıyla kalıyor. O yüzden kimisi "ortalık dul kadın kaynıyor tabi ki adamın peşine düşeceksin" derken bir diğeri "sorumluluğunu almayan adama çocuğunun ve kendinin hayatını emanet ederken iki defa düşün" diye yorum yapıyor.
Aslında sorunun cevabını vermişsin sonda 'Dürüst olup aslında gitmeye hiçte niyetim olmadığını mı söyleyeyim?' diyerek. Allah yardımcın olsun cidden zor bir durum ama bence yalan söylememelisin...Selamlar arkadaşlar.
Bilmeyenler için 4 ay önce doğum yaptım. Rabbime şükürler olsun dünyalar güzeli bir kızım oldu.Benim sorunum eşimle. Aslında birbirine son derece zıt, farklı yaşam tarzına ve kişiliğine sahip 2 yetişkiniz. Evlenmeden önce en büyük ortak paydamız yuva kurmak ve çocuk sahibi olmaktı.
Çocuk sahibi olmak konusunda muvaffak olabildik ama yuva kurmayı beceremiyoruz.
Hangi birini yazsam bilmiyorum ama en basitinden ben hamileyken istemememe rağmen hemen hemen her gün içmesiydi. İçip taşkınlık yapmıyor ama benim hayal ettiğim evlilik çeşidi akşam kanepede sızan bir adamla değildi.
Eşim 3 yaşındayken anne ve babası boşanmış bir çocuk. Aile nedir bilmemiş. Sevgisiz ve bencil büyümüş. Kendi ailesine dönecek olursak babasıyla seneler önce konuşmayı bırakmış. Biz evlendikten sonra annesinin zorbalıklarıyla baş edemeyince annesiyle de görüşmeyi kesti. Akabininde annesi akciğer kanserinden vefat etti. Hasta yatağında ziyarete dahi gitmedi.
Şimdi benim konuyu açma sebebim 4 aylık bebeğimle başka şehre taşınmak istememem. Biz İstanbul’da tanıştık. Evlendikten 1 sene sonra babamın vefatı, benim işlerim sebebiyle Antalya’ya taşınmak zorunda kaldık. 2 senedir Antalya’da yaşıyoruz. Eşim Antalya’da son derece mutsuzdu. Geçtiğimiz ay İstanbul’dan franchise bir restaurant zincirinin Beylikdüzü şubesinden işletme müdürlüğü teklifi geldi. “Sen gelsen de gelmesen de ben artık döneceğim” dedi. İnanın ben onun peşinden gitmek, düzenimi bozmak istemiyorum. Hele ki tüm gün 4 aylık bebekle boğuşup bir de onun kaprisine filan tahammül edemez oldum.
Sevgili arkadaşlar. Durum böyle iken sizce ne yapayım? “Sen git düzenini kur. Belki bizde arkandan geliriz mi” diyeyim. Dürüst olup aslında gitmeye hiçte niyetim olmadığını mı söyleyeyim?
Vakit ayırıp cevap yazan herkese şimdiden teşekkür ederim
Özür dilemek istiyorum ama Nihal hanım ben yorumumu yapmıştım.
Şimdi konumuzda şunu fark ettim eşiniz evliliğiniz için bayağı çabasız buraya siz değil de başkası konu açsaydi saydiracak tipler öyle naif yorumlar yaptı ki şaştım kaldım. Bazı konu sahibeleri cidden haklıymış bazen çok zalim olabiliyor yorumcular ...
Linçlenmediğim için çok sevindim evet sanırım öyle ama burada bazen gerçekten bu tarz konular açanlara çok kötü saldırılabiliyorİnsanlar konu sahibesini sevdikleri için üzmek istemediler zannımca, ben de keza.
Yani yazacak ne var bilemedim adam aile, çocuk istediği için evlenmiş ama ailesine sahip çıkmıyor kiOrtada bir aile var ama o aile konu sahibesi ve kzıı. Adam akşam içip sızıyor, eee hani aile istiyordun adam ol da karınla çocuğunla vakit geçir değil mi? Adam çocuk istemiş şimdi yüzüne bakmıyor çocuğun. haydi vakit geçirme tamam ona da eyvallah ama çocuğun rızkını da gitirp iphonea içkiye estetiğe yatırma kardeşim bari hem de çalışmıyorken. Eşşek kadar 40 yaşında bir adam, geçim şartları çok zor, çocuğunun geleceği için birikim yapmak yerine kafasına göre çalışıyor çalışmıyor abuk harcamalar yapıyor... adam sorumsuz ve gamsız , bu saatten sonra adam olmaz. Konu sahibesi zorla adam edicem derse de ömründen ömür gider. Konu sahbesinin el kadar bebesi var, kimsenin gönlü bundan bir bk olmaz yazmaya razı olmadı , ben de dahilç
Bari alkolu ve sigarayı bıraksın adam, lohusa kadının bebeğin evinde içki içip sızmak ne demek yahuben olsam çoktan gırtlağını sıkardım
Özür dilemek istiyorum ama Nihal hanım ben yorumumu yapmıştım.
Şimdi konumuzda şunu fark ettim eşiniz evliliğiniz için bayağı çabasız buraya siz değil de başkası konu açsaydi saydiracak tipler öyle naif yorumlar yaptı ki şaştım kaldım. Bazı konu sahibeleri cidden haklıymış bazen çok zalim olabiliyor yorumcular ...
İnsanlar konu sahibesini sevdikleri için üzmek istemediler zannımca, ben de keza.
Yani yazacak ne var bilemedim adam aile, çocuk istediği için evlenmiş ama ailesine sahip çıkmıyor kiOrtada bir aile var ama o aile konu sahibesi ve kızı. Adam akşam içip sızıyor, eee hani aile istiyordun adam ol da karınla çocuğunla vakit geçir değil mi? Adam çocuk istemiş şimdi yüzüne bakmıyor çocuğun. Haydi vakit geçirme tamam ona da eyvallah ama çocuğun rızkını da gitirp iphonea içkiye estetiğe yatırma kardeşim bari hem de çalışmıyorken. Eşşek kadar 40 yaşında bir adam, geçim şartları çok zor, çocuğunun geleceği için birikim yapmak yerine kafasına göre çalışıyor çalışmıyor abuk harcamalar yapıyor... adam sorumsuz ve gamsız , bu saatten sonra adam olmaz. Konu sahibesi zorla adam edicem derse de ömründen ömür gider. Konu sahbesinin el kadar bebesi var, kimsenin gönlü bundan bir bk olmaz yazmaya razı olmadı , ben de dahil.
Bari alkolu ve sigarayı bıraksın adam, lohusa kadının bebeğin evinde içki içip sızmak ne demek yahuben olsam çoktan gırtlağını sıkardım
Ama uslupta önemli.Özür dilemek istiyorum ama Nihal hanım ben yorumumu yapmıştım.
Şimdi konumuzda şunu fark ettim eşiniz evliliğiniz için bayağı çabasız buraya siz değil de başkası konu açsaydi saydiracak tipler öyle naif yorumlar yaptı ki şaştım kaldım. Bazı konu sahibeleri cidden haklıymış bazen çok zalim olabiliyor yorumcular ...
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?