Bu acımasız ve boş dünyaya başka insanlar getirilmesini içime sinmiyor açıkçası.sen çok mu memnunsun sanki bu hayattan.swn de doğurmayıverMerhaba,
Aslında çok ciddi bi dert mi bilmiyorum. Daha tecrübeli ve bu konuda bilgi sahibi insanlar fikir verirse sevinirim. Şu anda 33 yaşındayım, bu yaz 34 olacağım ve bekarım. İnstagramda gezinirken bir kadın doğum doktorunun, 35 yaşından sonra ilk doğumlarda bebeğin hastalıklı doğma riskinin arttığını söyleyince biraz moralim bozuldu. Risk hep var aslında ama yakınlarımdaki insanlar da 35'ten sonra doğum yapmanın çok daha zor olduğunu söylüyor. 2. ya da 3. Çocuk doğurmak için değil ama ilk doğum için... yumurtalıkların sayısında da azalma oluyormuş falan filan neyse işte siz de biliyorsunuz.
Sürekli gezeyim, tozayım, şuraya gideyim şunu yapayım kafasında birisi olarak niyeyse aşırı moralim bozuldu ve bi anda ağladım. :) şu an evlenme gibi bi durumum da yok. Yani bilmiyorum, bazen kendimi evlenmiş bile olsam doğum yapabilmenin ve çocuk bakmanın sorumluluğunu kaldıramayacakmış gibi görüyorum. Çok duygusalım kesin çok zorlanırım bunu biliyorum ve bu yüzden korkuyorum. Doğum, çocuk bakımı, büyütmesi beni aşırı korkutuyor ve geriyor. Ama bi yandan da yaş geçerken doğum riskleri artıyor falan filan... evliliği öcü olarak görmüyorum ama bi tarafım isterken bi tarafım çok korkuyor. Benim gibi hisseden ya da zamanında hissetmiş olanlar yardımcı olaiblir mi?
Ay niyeyse böyle cuma cuma iş çıkışı, evde dizi film keyfi yapacaktım moralim bozuldu ağlıyorum. :)
20 yaşındakiler de çok zor diyor.20 yaşında zorlanmayacağına nereden eminsin ki?40 yaşında sağlıklı doğum yapan birsürü kadın var ama şu konuda uyarayım yaş ilerledikçe bebek bakımı zorluyor bu bir gerçek, 29 yaşımda anne oldum ve bazen bu tempoya dayanamıyorum , 36 yaşımda anne olsam kimbilir ne kadar zorlanırım, bebeğe bakmak öyle kolay iş değilmiş hele de benim gibi buldumcuk paranoyak biri iseniz
Merhaba,
Aslında çok ciddi bi dert mi bilmiyorum. Daha tecrübeli ve bu konuda bilgi sahibi insanlar fikir verirse sevinirim. Şu anda 33 yaşındayım, bu yaz 34 olacağım ve bekarım. İnstagramda gezinirken bir kadın doğum doktorunun, 35 yaşından sonra ilk doğumlarda bebeğin hastalıklı doğma riskinin arttığını söyleyince biraz moralim bozuldu. Risk hep var aslında ama yakınlarımdaki insanlar da 35'ten sonra doğum yapmanın çok daha zor olduğunu söylüyor. 2. ya da 3. Çocuk doğurmak için değil ama ilk doğum için... yumurtalıkların sayısında da azalma oluyormuş falan filan neyse işte siz de biliyorsunuz.
Sürekli gezeyim, tozayım, şuraya gideyim şunu yapayım kafasında birisi olarak niyeyse aşırı moralim bozuldu ve bi anda ağladım. :) şu an evlenme gibi bi durumum da yok. Yani bilmiyorum, bazen kendimi evlenmiş bile olsam doğum yapabilmenin ve çocuk bakmanın sorumluluğunu kaldıramayacakmış gibi görüyorum. Çok duygusalım kesin çok zorlanırım bunu biliyorum ve bu yüzden korkuyorum. Doğum, çocuk bakımı, büyütmesi beni aşırı korkutuyor ve geriyor. Ama bi yandan da yaş geçerken doğum riskleri artıyor falan filan... evliliği öcü olarak görmüyorum ama bi tarafım isterken bi tarafım çok korkuyor. Benim gibi hisseden ya da zamanında hissetmiş olanlar yardımcı olaiblir mi?
Ay niyeyse böyle cuma cuma iş çıkışı, evde dizi film keyfi yapacaktım moralim bozuldu ağlıyorum. :)
Bana doktor arkadaşım şöyle açıklandı konuyu.Merhaba,
Aslında çok ciddi bi dert mi bilmiyorum. Daha tecrübeli ve bu konuda bilgi sahibi insanlar fikir verirse sevinirim. Şu anda 33 yaşındayım, bu yaz 34 olacağım ve bekarım. İnstagramda gezinirken bir kadın doğum doktorunun, 35 yaşından sonra ilk doğumlarda bebeğin hastalıklı doğma riskinin arttığını söyleyince biraz moralim bozuldu. Risk hep var aslında ama yakınlarımdaki insanlar da 35'ten sonra doğum yapmanın çok daha zor olduğunu söylüyor. 2. ya da 3. Çocuk doğurmak için değil ama ilk doğum için... yumurtalıkların sayısında da azalma oluyormuş falan filan neyse işte siz de biliyorsunuz.
Sürekli gezeyim, tozayım, şuraya gideyim şunu yapayım kafasında birisi olarak niyeyse aşırı moralim bozuldu ve bi anda ağladım. :) şu an evlenme gibi bi durumum da yok. Yani bilmiyorum, bazen kendimi evlenmiş bile olsam doğum yapabilmenin ve çocuk bakmanın sorumluluğunu kaldıramayacakmış gibi görüyorum. Çok duygusalım kesin çok zorlanırım bunu biliyorum ve bu yüzden korkuyorum. Doğum, çocuk bakımı, büyütmesi beni aşırı korkutuyor ve geriyor. Ama bi yandan da yaş geçerken doğum riskleri artıyor falan filan... evliliği öcü olarak görmüyorum ama bi tarafım isterken bi tarafım çok korkuyor. Benim gibi hisseden ya da zamanında hissetmiş olanlar yardımcı olaiblir mi?
Ay niyeyse böyle cuma cuma iş çıkışı, evde dizi film keyfi yapacaktım moralim bozuldu ağlıyorum. :)
Yaşlarınız ileri falan değil.ben bu konuların ince ince istatistiğe dökülmüş sağlam bir belgeselini izlemiştim.herşey oranlarla araştırılmış, öyle boş sözlü muhabbet değil.45 yaşına kadar hamile kalma ihtimali, oranları falan.20 yaşındaki bir kadınla 35 yaşındaki bir kadın arasındaki fark o kadar düşük ki hani ihmal edilebilir düzeyde derler ya.ufak ufak küsüratlar oynuyor yani sadece.35 yaşı eleyip 40 üstüne gelmişler.burada da daha genç yaşlar 4 ayda hamile kalıyorsa 40 üstü 6 ayda kalıyormuş.o bile her zaman değil.ki önemli bir anekdot söyleyeyim.bilinenin aksine erkek yaşı kadının hamile kalmasında kadının kendi yaşından daha önemliymiş.iş erkekte bitiyormuş.hani kadınlar bizim biyolojik yaşımız var, erkeklerin ömür boyu oluyor şanslılar muhabbeti biraz saçmalık.şu hastalık muhabbetlerinde de küsüratlar oynuyor sadece.demem o ki bu muhabbetler bizim doktorların ortayı olmayan şeyler için velveleye vermesinden kaynaklanıyor.yani şehir efsanesi bile denebilir.menepoza kadar sağlıklı kadın sağlıklı kadındır.38 yaşında doğum yaptım. Nasıl olsa olmaz yaşlarımız ileri dedik, doktor da öyle söyledi hemen olmaz malum 40 sayılırsınız ikiniz de dedi. İlk denememizde hamile kaldım. Boş gebelikmiş (çok genç annelerin de ilk hamilelikleri böyle olabiliyor yaşla alakalı değildi) kürtajdan sonraki ilk ilişkimizde yine hamile kaldım. Çok şükür sağlıkla ve kolay bir sezaryen ile bebeğimi kucağıma aldım. Doktor normal doğum yapabilirsin dedi ama ben kendi isteğimle sezaryen oldum. Yani yumurtalıklar bence biraz genetik. Ben yaşın sıkıntısını en çok çocuğu büyütürken çekiyorum sanırım. Kafam kaldırmıyor bazen, oyun oynamayı vsama kızım derken içim titriyor, çok farklıymış gerçekten. Şimdi adamdan kaçıyorum, yine hamile kalırım diye
Herkes çocuk doğurmak zorunda değil. Eşiniz olacak kişi de aynı gorusteyse kaldiramayacaginizi dusunuyorsaniz neden olmasın.Merhaba,
Aslında çok ciddi bi dert mi bilmiyorum. Daha tecrübeli ve bu konuda bilgi sahibi insanlar fikir verirse sevinirim. Şu anda 33 yaşındayım, bu yaz 34 olacağım ve bekarım. İnstagramda gezinirken bir kadın doğum doktorunun, 35 yaşından sonra ilk doğumlarda bebeğin hastalıklı doğma riskinin arttığını söyleyince biraz moralim bozuldu. Risk hep var aslında ama yakınlarımdaki insanlar da 35'ten sonra doğum yapmanın çok daha zor olduğunu söylüyor. 2. ya da 3. Çocuk doğurmak için değil ama ilk doğum için... yumurtalıkların sayısında da azalma oluyormuş falan filan neyse işte siz de biliyorsunuz.
Sürekli gezeyim, tozayım, şuraya gideyim şunu yapayım kafasında birisi olarak niyeyse aşırı moralim bozuldu ve bi anda ağladım. :) şu an evlenme gibi bi durumum da yok. Yani bilmiyorum, bazen kendimi evlenmiş bile olsam doğum yapabilmenin ve çocuk bakmanın sorumluluğunu kaldıramayacakmış gibi görüyorum. Çok duygusalım kesin çok zorlanırım bunu biliyorum ve bu yüzden korkuyorum. Doğum, çocuk bakımı, büyütmesi beni aşırı korkutuyor ve geriyor. Ama bi yandan da yaş geçerken doğum riskleri artıyor falan filan... evliliği öcü olarak görmüyorum ama bi tarafım isterken bi tarafım çok korkuyor. Benim gibi hisseden ya da zamanında hissetmiş olanlar yardımcı olaiblir mi?
Ay niyeyse böyle cuma cuma iş çıkışı, evde dizi film keyfi yapacaktım moralim bozuldu ağlıyorum. :)
İşin kötüsü evlensen de hemen çocuk olmuyor. Kişiden kişiye değişir ama çoğu kadın ben de dahil hemen deneyince oluyor sanıyorsun ama olmuyor. Hormon bozuklukları, farkında olunmayan tüplerin kapalı olması, yani hiçbir sebebi olmayan kısırlıklar, vitamin eksiklikleri, yumurta rezerv düşüklükleri gibi şeyler çıkıyor. Ben çocuk isteyene kadar bunlardan haberim yoktu. Ve evliliğimin ilk senesi korundum, korunmam dünyanin en gereksiz şeyiymiş. Zaten hemen olmuyor. Ha siz farklısınızdır belki hemen ilk ayda olur. Hani daha da moraliniz bozulsun diye yazmıyorum ama ben çok hayalci bakmışım, gerçeklik daha farklı olabiliyor. Güzel taraflar şunlar tanıdıgım 40 yaşında bebek sahibi olmuş çok insan var, hamilelik için iyi beslenme programları var, tıp geliştiği için ilaçlar, aşılama, tüp bebek bunlar da çok işe yarıyor. Sadece hemen evlenince direkt çocuk olacagını da düşünmeyin şimdiden, hayal kırıklığına ugramayın. Sadece ilerde böyle bi şey düşünürseniz önceden çok araştırmalı çok bilinçli olmanız önemli zaman kaybetmemek için şimdiden bilginiz olsunMerhaba,
Aslında çok ciddi bi dert mi bilmiyorum. Daha tecrübeli ve bu konuda bilgi sahibi insanlar fikir verirse sevinirim. Şu anda 33 yaşındayım, bu yaz 34 olacağım ve bekarım. İnstagramda gezinirken bir kadın doğum doktorunun, 35 yaşından sonra ilk doğumlarda bebeğin hastalıklı doğma riskinin arttığını söyleyince biraz moralim bozuldu. Risk hep var aslında ama yakınlarımdaki insanlar da 35'ten sonra doğum yapmanın çok daha zor olduğunu söylüyor. 2. ya da 3. Çocuk doğurmak için değil ama ilk doğum için... yumurtalıkların sayısında da azalma oluyormuş falan filan neyse işte siz de biliyorsunuz.
Sürekli gezeyim, tozayım, şuraya gideyim şunu yapayım kafasında birisi olarak niyeyse aşırı moralim bozuldu ve bi anda ağladım. :) şu an evlenme gibi bi durumum da yok. Yani bilmiyorum, bazen kendimi evlenmiş bile olsam doğum yapabilmenin ve çocuk bakmanın sorumluluğunu kaldıramayacakmış gibi görüyorum. Çok duygusalım kesin çok zorlanırım bunu biliyorum ve bu yüzden korkuyorum. Doğum, çocuk bakımı, büyütmesi beni aşırı korkutuyor ve geriyor. Ama bi yandan da yaş geçerken doğum riskleri artıyor falan filan... evliliği öcü olarak görmüyorum ama bi tarafım isterken bi tarafım çok korkuyor. Benim gibi hisseden ya da zamanında hissetmiş olanlar yardımcı olaiblir mi?
Ay niyeyse böyle cuma cuma iş çıkışı, evde dizi film keyfi yapacaktım moralim bozuldu ağlıyorum. :)
Diğer soruların cevabını da kadın doğumcu veremiyor ki.hayatta bu kadar kadere kısmete dayalı bir mesele daha yoktur.Herkes çocuk doğurmak zorunda değil. Eşiniz olacak kişi de aynı gorusteyse kaldiramayacaginizi dusunuyorsaniz neden olmasın.
Diğer sorularınızın cevabını bir kadın dogumcu verebilir, Değerlerinize vs bakarak. Ha olur da çocuk isterseniz de sağlık konusunda çok gelişmiş bir çağ da yaşıyoruz bütün testleri yaptırirsiniz. 35 den sonra doğuran da cok
Hemen olan da çok var.hiç mi okumadınız etmediniz? Siz böyle çıkmışsınız.İşin kötüsü evlensen de hemen çocuk olmuyor. Kişiden kişiye değişir ama çoğu kadın ben de dahil hemen deneyince oluyor sanıyorsun ama olmuyor. Hormon bozuklukları, farkında olunmayan tüplerin kapalı olması, yani hiçbir sebebi olmayan kısırlıklar, vitamin eksiklikleri, yumurta rezerv düşüklükleri gibi şeyler çıkıyor. Ben çocuk isteyene kadar bunlardan haberim yoktu. Ve evliliğimin ilk senesi korundum, korunmam dünyanin en gereksiz şeyiymiş. Zaten hemen olmuyor. Ha siz farklısınızdır belki hemen ilk ayda olur. Hani daha da moraliniz bozulsun diye yazmıyorum ama ben çok hayalci bakmışım, gerçeklik daha farklı olabiliyor. Güzel taraflar şunlar tanıdıgım 40 yaşında bebek sahibi olmuş çok insan var, hamilelik için iyi beslenme programları var, tıp geliştiği için ilaçlar, aşılama, tüp bebek bunlar da çok işe yarıyor. Sadece hemen evlenince direkt çocuk olacagını da düşünmeyin şimdiden, hayal kırıklığına ugramayın. Sadece ilerde böyle bi şey düşünürseniz önceden çok araştırmalı çok bilinçli olmanız önemli zaman kaybetmemek için şimdiden bilginiz olsun
Ferhans bir şey soracağım cevabını çok merak ettim bu yorumunu görünce.Bu acımasız ve boş dünyaya başka insanlar getirilmesini içime sinmiyor açıkçası.sen çok mu memnunsun sanki bu hayattan.sen de doğurmayıver.
Zaten 3 defa kürtaj oldum.hayatı gerçekten sevmiyorum ve başkalarının da gelmesini istemem.ama yaşadığım hayata ve yıla göre 3 hamilelik çok az.o yüzden olmuyor falan diyorum.başkası olsa şimdi 10 uncu hamileliği falandı.hani bazı kadınlar olur ya hiç istemiyordum, çok sürpriz oldu ama ne yapalım olacak artık diye tatlı tatlı anlatıp, istemem yan cebime koy diyecek kadınlardan değilim yani.kim linçlerse linçlesin kürtajla korunmanın bir farkı olduğunu da düşünmüyorum.haa hamileliği oluşmadan engellemişsin haa oluşturan 3,5 gün sonra.kırk yılda bir hamile kalacağım diye de dünya kadar yan etkiye maruz kalmak istemedim.keyfime baktım.Ferhans bir şey soracağım cevabını çok merak ettim bu yorumunu görünce.
Sen her zaman bastıra bastıra yazdığın için-cinsel hayata başladığımdan beri hiç korunmadığım halde gebelik yaşamadım sağlığımda yerinde ama hamilelik oluşmuyor diyorsun. Günde bir kaç partner değiştirdiğin de oluyor hiç birinden hamile kalmamışsın.
Gebelik oluşsaydı o çocuğu bu acımasız hayata getirir miydin?
Yoksa hamile kalabiliyormuşum diye tatmin olup kürtaja mı giderdin?
Çünkü kürtaj yaptırmayacaksan o çocuk bu acımasız hayata bir şekilde gelecek?
Herşeyi düşüne düşüne kafayı yedik.Annem 37 yaşındaydı kızkardeşim doğduğunda. Eskiden bağda bahçede çalışan kadınlar farkında bile değildi; rezervmiş, riskmiş. 40lı yaşlarda bile doğum yapmışlar peş peşe :) Bazen bilmemek mutluluktur. Herşeyi kafaya takarak hormonlarımıza biz zarar veriyoruz. Herşey vaktini bekler. Bu bebek işi de evlilik işi de zaten planla değil nasiple oluyor. Marketten ekmek almak gibi birşey değil.
avrupaya son dönemdeki beyaz yaka göçünden sonra gelişen bir durum :
bu yeni göçmen kadınlar 35+ yaşta gebe kalıp doktora gidince hep tedirgin, gergin, ileri yaş gebesiyim anksiyetesiyle gidiyorlarmış
şimdi şey duymaya başladım doktorları bu kadınlara "neden son dönemde gelen Türk kadınlar hep bu anksiyeteyle geliyor kontrole?" diyormuş kadınlara...
konuda bahsi geçen doktoru bilmiyorum, reels filan izlemem ama
bizim beyaz yakalı, şehirli, yüksek eğitimli, beyaz türk artık ne diyececeksek adına, kesimdeki kadınlarda inanılmaz bir gebelik anksiyetesi var
bir de normal doğuramama durumu var -o da inanılmaz bir oranda
Ben 34ümde doğurdum iyikide dogurmusum prensesimle geçiyor bütün günümMerhaba,
Aslında çok ciddi bi dert mi bilmiyorum. Daha tecrübeli ve bu konuda bilgi sahibi insanlar fikir verirse sevinirim. Şu anda 33 yaşındayım, bu yaz 34 olacağım ve bekarım. İnstagramda gezinirken bir kadın doğum doktorunun, 35 yaşından sonra ilk doğumlarda bebeğin hastalıklı doğma riskinin arttığını söyleyince biraz moralim bozuldu. Risk hep var aslında ama yakınlarımdaki insanlar da 35'ten sonra doğum yapmanın çok daha zor olduğunu söylüyor. 2. ya da 3. Çocuk doğurmak için değil ama ilk doğum için... yumurtalıkların sayısında da azalma oluyormuş falan filan neyse işte siz de biliyorsunuz.
Sürekli gezeyim, tozayım, şuraya gideyim şunu yapayım kafasında birisi olarak niyeyse aşırı moralim bozuldu ve bi anda ağladım. :) şu an evlenme gibi bi durumum da yok. Yani bilmiyorum, bazen kendimi evlenmiş bile olsam doğum yapabilmenin ve çocuk bakmanın sorumluluğunu kaldıramayacakmış gibi görüyorum. Çok duygusalım kesin çok zorlanırım bunu biliyorum ve bu yüzden korkuyorum. Doğum, çocuk bakımı, büyütmesi beni aşırı korkutuyor ve geriyor. Ama bi yandan da yaş geçerken doğum riskleri artıyor falan filan... evliliği öcü olarak görmüyorum ama bi tarafım isterken bi tarafım çok korkuyor. Benim gibi hisseden ya da zamanında hissetmiş olanlar yardımcı olaiblir mi?
Ay niyeyse böyle cuma cuma iş çıkışı, evde dizi film keyfi yapacaktım moralim bozuldu ağlıyorum. :)
Merhaba,
Aslında çok ciddi bi dert mi bilmiyorum. Daha tecrübeli ve bu konuda bilgi sahibi insanlar fikir verirse sevinirim. Şu anda 33 yaşındayım, bu yaz 34 olacağım ve bekarım. İnstagramda gezinirken bir kadın doğum doktorunun, 35 yaşından sonra ilk doğumlarda bebeğin hastalıklı doğma riskinin arttığını söyleyince biraz moralim bozuldu. Risk hep var aslında ama yakınlarımdaki insanlar da 35'ten sonra doğum yapmanın çok daha zor olduğunu söylüyor. 2. ya da 3. Çocuk doğurmak için değil ama ilk doğum için... yumurtalıkların sayısında da azalma oluyormuş falan filan neyse işte siz de biliyorsunuz.
Sürekli gezeyim, tozayım, şuraya gideyim şunu yapayım kafasında birisi olarak niyeyse aşırı moralim bozuldu ve bi anda ağladım. :) şu an evlenme gibi bi durumum da yok. Yani bilmiyorum, bazen kendimi evlenmiş bile olsam doğum yapabilmenin ve çocuk bakmanın sorumluluğunu kaldıramayacakmış gibi görüyorum. Çok duygusalım kesin çok zorlanırım bunu biliyorum ve bu yüzden korkuyorum. Doğum, çocuk bakımı, büyütmesi beni aşırı korkutuyor ve geriyor. Ama bi yandan da yaş geçerken doğum riskleri artıyor falan filan... evliliği öcü olarak görmüyorum ama bi tarafım isterken bi tarafım çok korkuyor. Benim gibi hisseden ya da zamanında hissetmiş olanlar yardımcı olaiblir mi?
Ay niyeyse böyle cuma cuma iş çıkışı, evde dizi film keyfi yapacaktım moralim bozuldu ağlıyorum. :)
Kürtaj yapıp yapmamak herkesin kendi seçimi kimse kimseyi kınamaz. Korunduğun halde hamile kalıp istenmedik gebelik oluşunca kürtaj olmasını anlayabiliyorum da hiç korunmayıp 3 defa kürtaj yapmayı anlayamam. Korunmazsan hamile kalacağın belli. İstatistik tutmak için mi korunmuyordun hamile kalır mıyım kalmaz mıyım diye?Zaten 3 defa kürtaj oldum.hayatı gerçekten sevmiyorum ve başkalarının da gelmesini istemem.ama yaşadığım hayata ve yıla göre 3 hamilelik çok az.o yüzden olmuyor falan diyorum.başkası olsa şimdi 10 uncu hamileliği falandı.hani bazı kadınlar olur ya hiç istemiyordum, çok sürpriz oldu ama ne yapalım olacak artık diye tatlı tatlı anlatıp, istemem yan cebime koy diyecek kadınlardan değilim yani.kim linçlerse linçlesin kürtajla korunmanın bir farkı olduğunu da düşünmüyorum.haa hamileliği oluşmadan engellemişsin haa oluşturan 3,5 gün sonra.kırk yılda bir hamile kalacağım diye de dünya kadar yan etkiye maruz kalmak istemedim.keyfime baktım.
Şimdi gelmişim 30 yaşına.kimseye öyle aman ne de sığ ve acınasısınız falan diyerek tepeden tepeden konuşarak kendimi elit hissetmek falan değil derdim.kendi yorumumu yazacağım.çocuğu hayat amacı yapmak mantıklıdır.herhangi bir nesneyi ya da kişiyi hayat amacı yapmak da mantıklıdır.çünkü hayat amacı gerekli bir olgudur.benim takıldığım nokta herkes birbirinin hayat amacı olarak dünyaya geliyorsa bu zinciri birisi kırsa insanların yaşama amacı kalmayacak mi yani? Birinin yaşama amacı ya da yaşama nedeni olarak dünyaya gelmek mantıklı bir durum mu? Buna değer mi? Yaşlanınca yanlız kalmayayım, canim sıkılmasın çocuk büyüteyim. Bu mudur yani? Şimdi yaşadığımız ülkede adam gibi bir iş bulana kadar 25 yaşını geçiyoruz.o yaşa kadar gelecek kaygısı, çalışma, bunalım derken sıkıntıyla geliyoruz.25 yaş da iyimser ihtimal.çoğu kişi hayatı boyunca bile öyle çok düzenli ve rahat geçim sağlayacak iş bile bulamıyor.hadi iş hayatını geçelim.aşk hayatı.kaç tame konu açılıyor.ne zaman evleneceğim, ne zaman sevgilim olacak beklemekten depresyona girdim diye.hadi diyelim 35 yaşına geldin.ikisini de az çok tutturdun.işin de var eşin de.bu yaşlanmaya kadar geçecek zamanda.10, 15 sene hayatıma anlam gelsin benim de çocuğum olsun diye bu kadar çilenin içine birini seve isteye getirmek bana mantıklı gelmiyor.astarı yüzünü karşılıyor mu yani? Çok güzel bir duygudur da o çocuk bu dünyaya 70, 80 sene maruz kalacak.ben duygu yaşayacağım diye mi bunca şey şimdi?Aynı şekilde düşünüyorum, bizim topllumda da diğer bazı Asya toplumlarında da kadınar için varsa yoksa çocuk çocuk çocuk , evlen çocuğun olsun... Bu geçmiş kuşakar için gayet anlaşılır çünkü geçmiş kuşakarda kadınların hayata karışması durumu yoktu, evlenip evde oturuyordun. Şimdiyse kadınllar da eşit birey ve dışarda koskoca bir hayat var. Şu devirde bile kadınlara hala toplumun çocuk çocuk çocuk demesi ve kadınların da bu eksende yaşaması korkunç.
A Aysenimi bir konu açmıştı sizce yaratılış amacımız nedir, varlık amacımız nedir diye. Gelen cevaplar gerçekten acınası haldeydi, 10 kişiden 8i benim çocuğum var hayatın anlamı çocuğumdur yazmıştıCevapları da kadınlarımızın hayatlarını da gerçekten acınası bulmuştum, kendi benliğin nerde denince çocuk , kendi yaratılışının bilincinde misin - çocuk Toprakarımızda kadınlar bilemedim bir brokoli veya havuç gibi amaçsız, kimliğinin bilincinde olmadan yaşayıp gidiyor, sonra çocukları olunca birden varlıkları anlamlanıyor evet bu durumda bizim ülkede çocuk %100 gerekli , yoksa boş ve anlamsız yaşanıyor.
Ben yazdıgım yazıda zaten yazan hanımefendiye siz farklısınızdır hemen de olabilir dedim, cevap vermek için cevap veriyorsunuz. Siz böyle çıkmışsınız ne demek, bu nasıl bi zihniyet ya?Hemen olan da çok var.hiç mi okumadınız etmediniz? Siz böyle çıkmışsınız.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?