Kesinlikle katılıyorum. Kardeş ile elbette yalnız kalmıyorsunuz ama ülkemizdeki insanların mutluluk oranlarına bakarsak bence az biraz birşey çıkarabiliriz. Sadece ekonomik değil, kültürel, sosyal bir sürü problemimiz var. İnşallah halledebiliriz. Ama mutsuz bireylerden ziyade sağlıklı birey yetiştirmek çok çok önemli.
Sakin hazir hissetmeden olur mu bir bakalim diye denemeye bile kalkmayin. "Millet senelerce ugrasiyor da olmuyor korunmasiz ilk iliskide cocuk olmaz" diye dusunup o iliskiyle hamile kalan var. Kesinlikle psikolojik olarak hazir olmayi bekleyin. Ha 31 ha 32 ha 35 Allah hayirli zamanda hayirli evlat nasip etsin tum isteyenlere.Merhabalar,
Bir arkadaşım ekolüyle karşınızdayım. Özne benmişim gibi soracağım lütfen tecrübeli anneler ve bilgi sahibi arkadaşlar yardımcı olsun.
Öznenin kim olduğu mühim değil ama ciddi bir şekilde kafamı kurcalıyor.
31 yaşımdayım. Henüz çocuk düşünmedik eşimle hiç denemedik o yüzden. Bu süre zarfında ben doktor muayenelerimi oldum yumurtlama hormonlar vs herşey normal (rahim dışına büyüyen bir myom haricinde) ama gelin görün ki ‘ayy şimdi bıcır bıcır oynardı demii ‘ tadına henüz gelemedim. Eşim de keza öyle. Biraz tembeliz ikimiz de, keyfimize, kendimize düşkünüz. İşten gelince ayakları uzatıp yatmak çok cazip geliyor. Bebekleri çok severim esasında, yeğenlerime aşığım ama iş bana gelince
Hazır olmadan bebek sahibi olmamak gerektiğini düşünüyorum ama ben hazır olana dek bedenim beni bekler mi?
Hormonlar yumurtlama sayısı vs öyle şak diye değişir mi?
İkinci bebeği beklemeden bile yapsam 35 lerime geleceğim çok mu geç?
Erken anne olan istisnasız tüm arkadaşlarım hergün korku filmi senaryoları yazıyor.
Gerçekten biyoloji ve beden açısından vücudum bana zahmet çıkarır mı pişman olur muyum?
Ciddi anlamda bir yıl daha bebek istemiyorum. 32 bu iş için çok mu geç
Şimdiden teşekkür ederim.
Bir enstrüman almak planım vardı onunla başlayayım
hepiniz bi tanesiniz 
Merhabalar,
Bir arkadaşım ekolüyle karşınızdayım. Özne benmişim gibi soracağım lütfen tecrübeli anneler ve bilgi sahibi arkadaşlar yardımcı olsun.
Öznenin kim olduğu mühim değil ama ciddi bir şekilde kafamı kurcalıyor.
31 yaşımdayım. Henüz çocuk düşünmedik eşimle hiç denemedik o yüzden. Bu süre zarfında ben doktor muayenelerimi oldum yumurtlama hormonlar vs herşey normal (rahim dışına büyüyen bir myom haricinde) ama gelin görün ki ‘ayy şimdi bıcır bıcır oynardı demii ‘ tadına henüz gelemedim. Eşim de keza öyle. Biraz tembeliz ikimiz de, keyfimize, kendimize düşkünüz. İşten gelince ayakları uzatıp yatmak çok cazip geliyor. Bebekleri çok severim esasında, yeğenlerime aşığım ama iş bana gelince
Hazır olmadan bebek sahibi olmamak gerektiğini düşünüyorum ama ben hazır olana dek bedenim beni bekler mi?
Hormonlar yumurtlama sayısı vs öyle şak diye değişir mi?
İkinci bebeği beklemeden bile yapsam 35 lerime geleceğim çok mu geç?
Erken anne olan istisnasız tüm arkadaşlarım hergün korku filmi senaryoları yazıyor.
Gerçekten biyoloji ve beden açısından vücudum bana zahmet çıkarır mı pişman olur muyum?
Ciddi anlamda bir yıl daha bebek istemiyorum. 32 bu iş için çok mu geç
Şimdiden teşekkür ederim.
Yani biz kucağımıza aldığımızda çok büyük bir aşk duyduk. Ayrı kaldığımızda acayip özlüyorum. Mesela bazen uzun uyuyor gidip uyandırıyorumİstiyorum ama bir yıl sonra mesela. Yani 32 de gebe kalıp 33 de doğurmak gibi. Ama şu an eve geldiğimde bir bebekle karşılaşmaya hazır değilim. 9 ay boyunca insan manen de hazır hale gelir mi acaba. Offf
seviyorum öpüyorum. Ama çoğu zaman da çocuğum biraz yalnız oyna da işime gücüme kendime bakayım diye söylemiyorum. Şimdi kucağımda uyuyor.
Allah bağışlasın yavrularınızı.
çok sağolun.
Bazı kadınlar doğuştan anaç ruhlu oluyor sanirim onlar hemen evlenip çocuk sahibi olmayı tercih ediyorlar. Çevremde görüyorum bir bebek görseler "çığlık atıp aman Allahım çok tatlı, bıcır bıcır naraları" atıyorlar . Hayatımın hiç bir döneminde öyle bir kadın olmadım, bebekleri çok severim ama ilgilenmek sorumluluk almak çok farklı şeyler sanki . Bende 28 yaşındayım 2 çocuğu olan yaşıtlarım var ama kendimi hazır hissetmiyorum. Sabırsız tez canlı bir insanım, eve geldiğimde kendimi yorgun hissediyorum kendimi çok yoruyorum ,enerjim de sabrım da yok. Kötü mü düşünüyorum bilmiyorum ama ruhen de hazır hissetmek çok önemli bence
Cevabını merak ettiğim konulardan bir tanesi
Çok sevindim
ne bileyim bende böyle düşünüyorum da kötü müyüm diyorum kendime .olursa da olmazsa da şükür derim yani . Çevremde herkes ölüyor çocuk diye de kendimi anormal hissetmeye başlamıştım Çok sevindim
