• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

30 yaşından sonra gebelik ?

Şu an bile 8 cm myom. Gittiğim doktor başka bir doktor belki ameliyat ol der ama ben sana bırakıyorum bir zararı yok gebe kalırsan 20 cm e kadar çıkar ağrı sızı gaz vs yapar. Bunun için ameliyat olmaya değer mi sen karar ver dedi. Çok ağrınız oldu mu sizin
Canım benim de 8 cm gebelikte oluştuğu için bu kadar büyüdü . Ayrıca drlar miyomun seyrini kestiremiyor yani kimisinin büyümesi hiç durmuyor . Ben 8 cm miyomla öyle sancılar çektim ki dedim Rabbim sen bana bir melek nasip ettin ver diye dua ettim ama ben bu acılara dayanamıyorum dedim. İlk aylarım tamamen işkence gibiydi. Miyomla çok çok rahat doğum yapan tanıdıklarım da var dördüncü ay bebeği yaşayamayan da var. Normal doğum yapıp sonra sezaryenle miyomu alınan da var . Ben hep olumlu düşündüm. Şükür şuan iyiyim .
Kesinlikle üç beş doktora gidin fikir alın . Miyomlar standart bir ilerleme seyri göstermediği için farklı fikirler çok önemli. İnşallah gebelikten önce kolay bir şekilde kurtulma imkânınız olur 🙏🏻 Rabbim kimseye yaşatmasın
 
Hayır uzman değilim. Hastanede bambaşka bir işim var. Radyoloji ve laboratuvar bölümlerinin raporlama bölümünde çalışan arkadaşlarımla ev arkadaşlığı yaptım. Şöyle varıyorum sonuca, yumurtlama sorunu yaşayan kadınların ekserisinin yaş aralığı ve sorun bağlantısı size sadece bunu söyletebiliyor. Yoksa bilimsel bir çalışma görmedim bu konuya dair. :KK14:

Ancak mesela o kadinlar yillarca denedikten sonrada yada daha gec evlendikten sonrada orda olabilirler. Yani 40 yasindaki kadin fertilite sorunu ile geliyorsa, nereden biliyorsun bu sorunun 25 yasindada olmadigini? Yada asil sorun erkekte olmadigini?

Ve yumurta rezervi kiz cocugu ilk dogdugundan beri var. Ergenlikten sonra azaliyor. Ve herkesinki farkli.

Yani hani desen 45 üstü yas, evet sikinti olabilecegine inanirim. Ancak kendinde bahs ettigin sey 30 yas üstü ve 2-3 yil fark ile. Bende kizimi 31 yasinda kucagima aldim ve iyikine daha önce olmadi diyorum ben. Hazir degildim. Tüm hayatini alt üst ediyor cocuk. Hani olmasi icin iyi bir neden olmali "ya olmazsa" iyi bir neden degil bence. Dedigim gibi, hazir olman cok önemli.
 
Ancak mesela o kadinlar yillarca denedikten sonrada yada daha gec evlendikten sonrada orda olabilirler. Yani 40 yasindaki kadin fertilite sorunu ile geliyorsa, nereden biliyorsun bu sorunun 25 yasindada olmadigini? Yada asil sorun erkekte olmadigini?

Ve yumurta rezervi kiz cocugu ilk dogdugundan beri var. Ergenlikten sonra azaliyor. Ve herkesinki farkli.

Yani hani desen 45 üstü yas, evet sikinti olabilecegine inanirim. Ancak kendinde bahs ettigin sey 30 yas üstü ve 2-3 yil fark ile. Bende kizimi 31 yasinda kucagima aldim ve iyikine daha önce olmadi diyorum ben. Hazir degildim. Tüm hayatini alt üst ediyor cocuk. Hani olmasi icin iyi bir neden olmali "ya olmazsa" iyi bir neden degil bence. Dedigim gibi, hazir olman cok önemli.
Doğru, şu an aynı zamanda duygusal düşünmekten kendimi alamıyorum ve en olumsuza odaklanıp ikna olmaya çalışıyorum. Ama ittire ittire nasıl çocuk bakılır büyütülür bilmiyorum
 
Canım benim de 8 cm gebelikte oluştuğu için bu kadar büyüdü . Ayrıca drlar miyomun seyrini kestiremiyor yani kimisinin büyümesi hiç durmuyor . Ben 8 cm miyomla öyle sancılar çektim ki dedim Rabbim sen bana bir melek nasip ettin ver diye dua ettim ama ben bu acılara dayanamıyorum dedim. İlk aylarım tamamen işkence gibiydi. Miyomla çok çok rahat doğum yapan tanıdıklarım da var dördüncü ay bebeği yaşayamayan da var. Normal doğum yapıp sonra sezaryenle miyomu alınan da var . Ben hep olumlu düşündüm. Şükür şuan iyiyim .
Kesinlikle üç beş doktora gidin fikir alın . Miyomlar standart bir ilerleme seyri göstermediği için farklı fikirler çok önemli. İnşallah gebelikten önce kolay bir şekilde kurtulma imkânınız olur 🙏🏻 Rabbim kimseye yaşatmasın
Sizinki toplamda mı sekiz cm di. Yani gebelikte büyümüş hali mi sekizdi?
 
çocuğa hazır olmak diye bir yaş yok bence. ben de sizin gibi düşünürken kazara iikiz annesi oldum başta çok ağladım şimdi 2 buçuk yaşındalar. bence çocuğun sıkıntısı 2 sene ondan sonra herşeyi kendi yapmaya başlıyor. hangi yaşta olursanız olun o iki seneyi feda etmeniz gerekecek. ama dünyanın en güzel duygusu ve dinç haldeyken bunu daha rahat kaldırırsınız ertelemeyin öyle bir düşünceniz varsa.
:anne::KK200::KK200::KK73:

En güzel kızların tatlı annesi ❤️❤️❤️❤️😘
 
Bende 34 de ilk 36 da ikinci bebegimi aldim kucagima.28 de evlenmistim hemen istedim olmadi cok uzulup kahrolduk ama nasip iste.yasa bagli hicbir sorun yasamadim iki dogumda guzeldi.kizlarimda saglikli cok sukur.32 de anne olmak guzel saglikli bir yas ama hemen olacakmi o var.pat diye olanda var alti ay 12 ay sonra olanda.simdiden baslayin gerisi nasip..rahatlik malesef olmuyor onu unutun bidefa.ama anne olmak muhtesemmm harikaaaaa tarifi yok anlatilmaz yasanir....
 
ben şu hazır hissetme meselesini pek anlamıyorum baştan diyeyim. insan bilmediği bir şeye nasıl hazır oluyor bilmiyorum. ama insan istemeli. öyle yeğenimi çok seviyorum ama ile olmuyor o işler. korku hikayelerinin bir çoğu çok doğru. hamilelik bu işin en kolay zamanı. içinde zaten. mevzu dışarı çıkınca başlıyor. uyuması emzirmesi bezi maması yedi yemedi. uyudu uyanmadı. öyle işten geleyim azcık uzanayım olmuyor. mesela hasta olamıyorsunuz. sizden ilgi isteyen bir insan var karşınızda. öyle kafama esince alayım çantamı çıkayım da olmuyor. bir sinemaya bir konsere yada markete gitmek bile problem oluyor çoğu zaman. tatile çıkacağız. çocuk için şöyle olsun böyle olsun diyince kafam çorba oldu. eşime bugün sen ayarla dedim. ben valizleri yaparım. şu da bir gerçek ama çocuklarımızı ne kadar hayatımıza engel olarak görmezsek o kadar mutlu oluruz. çoğu kişi buna sahte mutluluk der ama olsun. eşimle en son ne zaman şöyle oturup dışarda bir kahve içtiğimi hatırlamıyorum. genelde modumuz oh bugünde lokmalar boğazımıza dizildiğine göre kalkabiliriz oluyor. :KK53: ama yinede çocuğumuz yüzünden şunu yapamadık demiyoruz. hatta yapıyoruz azla yetinerek. bir mağazada 1 saat gezebileceksek aldığımı deneme kabininde denediğimde mutlu oluyorum. aaa 1 saat gezemedim demiyorum. belki bir film 3 kez kesiliyor izlerken ama izleyebildiğime seviniyorum. mutsuzda değilim. iyi yönlerden bakıyorum.mesela en son ne zaman parmak boyası yaptın hamurlarla oynadın. bir böcek gördüğünde vaaay dedin. çocuk insanı gençleştiriyor. ama zor mu zor dünyanın en zor işi. ama sevgisi çok tatlı. dudaklarını büzüştürüp yanaklarımı sıkınca tüm gerginliğim geçiyor. yazımı sonlandırırken iyi düşünmek lazım
 
valla ruhun bedenın hazır olana kadar ooo bir bakmışsın yumurtan kalmamış yada azalmış
ondan sonra vur başını duvarlara , keşke yan gelip yatmak yerine 1 sene önce yapsaydık bu çocugu dersin
sen yap koy bir kenera 2,ye bakarsın artık ,

kusura bakma cok dosdogru konuştum çünkü bende senın gibi 1, yaptım 2 nasılsa olur dedim
4 yıldır ugraşıyorum olmuyor artık pes ettim dogurmayacam dediğim günlere kızıyorum ,
allah affetsin beni , sen abla sözü dinle çalışmalara hemen başla
rabbım yormadan sevindirsin inşallah isteyen herkesi
ben de sizin gibiyim. 26 da oğlum doğmuştu. 30 nda ikinci bebek 10 haftalıkken kalbi durdu. araya sağlık problemim filan girdi. Şimdi 3 yıldan beri olmuyor. Dr tüp bebek yapalım dedi. Haftaya da rahim filmi çekilecek. Yani anlıcanız bir sürü aaşamadan geçiyosun. valla bebek olursa ve kız olursa naz filan koycam adını.
 
Şu an 35 yaşıni doldurmuş bir hamileyim ve hiç diğer 2 gebeliğin gibi değil. Umarım ilerleyen aylarda toparlanırim. Sana gelince olsun diye çocuk yapılmaz tabi ama karar verince de hemen olacak diye bir şey yok. Yumurtalarını dondurmanı tavsiye ederim. En azından karar verdiğiçinizde genç yumurtalarla işiniz daha kolay olur
 
Anne olmaya 30 yaşımda karar verdim. İlk kızımı 32, ikincisini 35'imde doğurdum. Pişman değilim. Ama bu siz de pişman olmayacaksınız anlamına gelmez. Çünkü gayet bile isteye, başıma gelecekleri göze alarak anne oldum. İkisini de uyutup, daha dokunmayın şuracığa ölüyorum diye kendimi halının üstüne attığım çok gün oluyor, yalan yok ama niye daha erken anne olmadım gibi bir pişmanlığım asla yok, çünkü başka planlarım vardı, içime doğurmalıyım hissi gelmemişti filan...Neyse... 35 yaş üstü riskli gebelik grubuna giriyor ama sonuçta her 35 yaş üstü gebe sorunlarla karşılaşacak diye bir durum olmadığı gibi, 20'lerinde hamile kalanların da sağlıklı gebelik garantisi yok. Bence insan ne zaman hazır hissederse o zaman, yaşına göre de doktor gözetimine daha itina ederek, her yaşta doğurabilir.
 
Merhabalar,

Bir arkadaşım ekolüyle karşınızdayım. Özne benmişim gibi soracağım lütfen tecrübeli anneler ve bilgi sahibi arkadaşlar yardımcı olsun.
Öznenin kim olduğu mühim değil ama ciddi bir şekilde kafamı kurcalıyor.

31 yaşımdayım. Henüz çocuk düşünmedik eşimle hiç denemedik o yüzden. Bu süre zarfında ben doktor muayenelerimi oldum yumurtlama hormonlar vs herşey normal (rahim dışına büyüyen bir myom haricinde) ama gelin görün ki ‘ayy şimdi bıcır bıcır oynardı demii ‘ tadına henüz gelemedim. Eşim de keza öyle. Biraz tembeliz ikimiz de, keyfimize, kendimize düşkünüz. İşten gelince ayakları uzatıp yatmak çok cazip geliyor. Bebekleri çok severim esasında, yeğenlerime aşığım ama iş bana gelince :olamaz:

Hazır olmadan bebek sahibi olmamak gerektiğini düşünüyorum ama ben hazır olana dek bedenim beni bekler mi?
Hormonlar yumurtlama sayısı vs öyle şak diye değişir mi?
İkinci bebeği beklemeden bile yapsam 35 lerime geleceğim çok mu geç?
Erken anne olan istisnasız tüm arkadaşlarım hergün korku filmi senaryoları yazıyor.
Gerçekten biyoloji ve beden açısından vücudum bana zahmet çıkarır mı pişman olur muyum?

Ciddi anlamda bir yıl daha bebek istemiyorum. 32 bu iş için çok mu geç :cry:
Şimdiden teşekkür ederim.
30 yaşındayım. 5 yıllık evliyim. 5 yıldır tedavi tup bebek. Derken daha elimiz boş. Ve ben 10 yılım daha oldugunu düşünüyorum Allahım nasıp ederse
32 gec degıl. Ama daha fazla ılerletmeden düşün bence.
 
Merhabalar,

Bir arkadaşım ekolüyle karşınızdayım. Özne benmişim gibi soracağım lütfen tecrübeli anneler ve bilgi sahibi arkadaşlar yardımcı olsun.
Öznenin kim olduğu mühim değil ama ciddi bir şekilde kafamı kurcalıyor.

31 yaşımdayım. Henüz çocuk düşünmedik eşimle hiç denemedik o yüzden. Bu süre zarfında ben doktor muayenelerimi oldum yumurtlama hormonlar vs herşey normal (rahim dışına büyüyen bir myom haricinde) ama gelin görün ki ‘ayy şimdi bıcır bıcır oynardı demii ‘ tadına henüz gelemedim. Eşim de keza öyle. Biraz tembeliz ikimiz de, keyfimize, kendimize düşkünüz. İşten gelince ayakları uzatıp yatmak çok cazip geliyor. Bebekleri çok severim esasında, yeğenlerime aşığım ama iş bana gelince :olamaz:

Hazır olmadan bebek sahibi olmamak gerektiğini düşünüyorum ama ben hazır olana dek bedenim beni bekler mi?
Hormonlar yumurtlama sayısı vs öyle şak diye değişir mi?
İkinci bebeği beklemeden bile yapsam 35 lerime geleceğim çok mu geç?
Erken anne olan istisnasız tüm arkadaşlarım hergün korku filmi senaryoları yazıyor.
Gerçekten biyoloji ve beden açısından vücudum bana zahmet çıkarır mı pişman olur muyum?

Ciddi anlamda bir yıl daha bebek istemiyorum. 32 bu iş için çok mu geç :cry:
Şimdiden teşekkür ederim.

Bu ben :D eşime "yapmayalım nolur ki?" diye çok söylüyorum ama işte.. olmuyo
 
30'da anne oldum diğer konularda arkadaşlar yazar ama çocuk biraz büyüyüp hareketlenmeye başlayınca zorluklar da artıyor, peşinde koşmak enerji ve sabir işi yıldan yıla fiziksel olarak enerji aynı olmadığı için bir an önce çalışmalara başlayın derim nacizane
 
Bence çocuk sahibi olmak; yaş geçiyor diye olmamalı.
Toplum baskısı ile olmamalı.
Kayınvalide veya anneanne torun sevecek diye olmamalı.
Evlilikte bir renk olsun diye olmamalı.
Bebek seveyim diye olmamalı.
Eşim çok çocuk istiyor diye olmamalı.
Yani kısaca eğer anne olmanın maddi ve manevi sorumluluğuna hazır değilseniz olmamalı.
Çünkü maksat çocuk doğurmak değil; o çocuğu yetiştirmektir.
Yani siz hazır hissetmeden çocuk olmamalı.
Ayrıca bir şey dikkatimi çekti herkes en az 2 çocuk diye mi düşünüyor?
Neden 1 çocuk değil ki?
Daha tek çocuğunuz olmadan neden 2.çocuk için endişeleniyorsunuz ki?
Tek olsun ama iyi yetişsin mantığında olduğum için bana garip geliyor.
Bu ekonomik şartlarda herkes en az 2 çocuk diye düşünüyor.
Çok cesaretli düşünceler şaşırdım.
Sanırım ben iskandinav kafasında kaldım.
Yani demek istediğim bence önce siz hazır olmalısınız.
Gördüğüm kadarı ile daha hazır değilsiniz.
Bekleyin.
Önemli olan doğurmak değil yetiştirmek.

(Bkz.Türkiye ve Norveç farkı)
 
Bence çocuk sahibi olmak; yaş geçiyor diye olmamalı.
Toplum baskısı ile olmamalı.
Kayınvalide veya anneanne torun sevecek diye olmamalı.
Evlilikte bir renk olsun diye olmamalı.
Bebek seveyim diye olmamalı.
Eşim çok çocuk istiyor diye olmamalı.
Yani kısaca eğer anne olmanın maddi ve manevi sorumluluğuna hazır değilseniz olmamalı.
Çünkü maksat çocuk doğurmak değil; o çocuğu yetiştirmektir.
Yani siz hazır hissetmeden çocuk olmamalı.
Ayrıca bir şey dikkatimi çekti herkes en az 2 çocuk diye mi düşünüyor?
Neden 1 çocuk değil ki?
Daha tek çocuğunuz olmadan neden 2.çocuk için endişeleniyorsunuz ki?
Tek olsun ama iyi yetişsin mantığında olduğum için bana garip geliyor.
Bu ekonomik şartlarda herkes en az 2 çocuk diye düşünüyor.
Çok cesaretli düşünceler şaşırdım.
Sanırım ben iskandinav kafasında kaldım.
Yani demek istediğim bence önce siz hazır olmalısınız.
Gördüğüm kadarı ile daha hazır değilsiniz.
Bekleyin.
Önemli olan doğurmak değil yetiştirmek.

(Bkz.Türkiye ve Norveç farkı)
Çünkü ben tek çocuğum ve kendimi yalnız hissediyorum. Kimsenin,kendi çocuğumun da bu yalnızlığı yaşamasını istemiyorum. İsveç veya norveç te isterse yarım çocuk yapıp :) dünyanın imkanını sunsunlar umrumda değil.
Gelişmemiş ülkelerde çok çocuk yapmanın altında yatan psikolojik etken çoçuklarımızdan birine birşey olursa diğeri yanımızda olsun'dur. Gelişmiş ülkelerde bu tür endişeler olmadığı için tek çocuk kafidir. Ama pedagojik açıdan tek çocuk olmanın zararlarını hala yaşıyorum. Paylaşmayı pek sevmem, kendi dünyam vardır içine pek insan almak istemem. Olursa üç, beş.
Neyse, neticede kısmet olursa en az iki çocuk evet.

Önemli olanın doğurmak olmadığını bildiğim için çocuğu şu an ruhen istemiyor olmam ona duyacağım ilgi ve göstereceğim çaba için endişe uyandırdığından zaten bu konuyu açtım. :eğlence:
 
30 yaşımda planlamaya başladım ama nöroloji doktorum bekletti 31 oldum. İlk gebeliğim düşük oldu.
31'de tekrar hamile kaldım, 32'de doğurdum.

35 yaşımdayım hala ürememde bir problem yok ki son kontrolümde sıkıntı çıkmadı.

İkinci çocuk için cesaretim yok gerçi 2 3 seneye bakarız :)

Bir hamileliğe tam olarak hazır hissedilmez. Ama gerçekten hevesle istemeden kimsenin lafıyla yapmayın.
 
32 gec degil- hos bana kalirsa 40da gec degil. her beden/genetik bir degil.
insan kendini daha iyi bilir ama bende 32yim ve 2020 gibi planliyorum ilk cocugumu. doktorum hicbir sakinca yok- yumurtaliklarin, hormonlarin vs. bir 20 yasindaki kadinla es degerde dedi. herhangi sakincali bir faktör olmus olsaydi kesin söylerdi :)
yillardir spor yapiyorum, saglikli besleniyorum, hayati doya doya yasadim/yasiyorum, meslegim, gelirim, saglikli bir iliskim var- yani niye benim cocugum olmasin? eger olmazsada nasip der gecerim.
ben erken hamileliklere karsiyim ama her kadinin kendi bilecegi is. sabir, enerji konusuna gelince:
Ben sahsen sabirli ve sakin olmayi daha yeni yeni ögrendim :)
suanda 20li yaslarimdan daha enerjiliyim- sonucda hayatimin daha zor olmasina ragmen herseyi basariyorum- eskiden bir sinav stresi icin günlerce uyuyamazdim.
En cok bunu beğendim. En akli başında yorum bu bence sevgili konu sahibi.
 
Back