- 7 Temmuz 2009
- 1.443
- 2.220
- 658
- Konu Sahibi kulekedisi
-
- #41
Geçen ay 29 yaşımı doldurdum ve 30 yaşımdan gün almaya başladım. Aslında birkaç senedir hissettiğim bu duyguyu yirmili yaşlarımın da bitmesi ile bu sene çok daha yoğun ve vurucu bir şekilde hissetmeye başladım.
Yaşlandığımı ve bundan sonra hiçbir şeyin eskisi gibi olmayacağını düşünüyorum. Her geçen hafta ömrümden bir hafta daha eksildiğini, sevdiklerimle birlikte geçirdiğim vaktin daha da azaldığını hissediyorum. Sanki beynimin arka planında bir kum saati var ve ben bu saate sürekli kaçamak bakışlar atmaktan kendimi alamıyorum..
Hayatta kendimce belli noktalara ulaştım diyebilirim. Mesleğim var, mutlu bir evlilik yaptım, kendi işimi yapıyorum, bir kızım var.. Buradan bakınca bu düşüncelerim şımarıklık gibi geliyor olabilir ama ben de neden böyle hissettiğimi anlamıyorum.
Doğumdan sonra fiziğim biraz değişti, yüzümde artık ince çizgiler var, güldüğümde kaz ayaklarım bana el sallıyor, kendimi oldukça yorgun hissediyorum.
Bu sizce normal geçici bir süreç mi? Yoksa destek almalı mıyım ne dersiniz?
Ben de ! Bayıldım kendimi gerçekten kadın gibi hissediyorum son yıllarda33 bitti 34 e doğru gidiyorum..nedense ben yaş almayı sevdim.. 30lu yaşlar, 20li yaşlardan daha güzel, daha kararlı, daha kendini bilen ve güvenen yaşlar gibi geldi bana...
Harika kadınGüzel kadınöncelikle bu hislerinin gelip geçici olduğunu düşünüyorum . Bir insan kafasına taktığı bir şeyi anca kendi ile beyninde savaşarak galip gelir, gelemez ise destek alır. Hayatta herşey yolunda , an’ın tadına bakmak gerek. Kızın , eşin , işin.. Herşey yolunda. Peki ya olmayanların? Empati kur. Ya şöyle böyle olsaydım diye.
Yaşına asla takılma, yaşın isterse 50 olsun, yaş’ın senin içindeki çocuğun ve hissettiğin yaştır. 30 hayatta ömrünün geçtiği bir sayı, bir rakam. Ona bakma. Sadece hayatın güzelliklerine bak. 25 yaşındayım yaşıtlarıma göre , saçlarımda beyazlar çıkar , kaz ayaklarım vardır, alnımda çizgiler, dudak çevremde bir iz. Bunlar hayatın bize armağanı. Ben kendimi kusurlarım ile sevmezsem kimse beni de sevmez ki. 25 yaşında çökmüşüm o zaman ben derim hayatımı kendime zindan ederim. Ama öyle bir şey yok ben kendimi hala 17 zannediyorum, içimdeki çocuk 17. Yüzümdeki izler 17 yaşıma ait. Çünkü benden başka bir ben yok, kendimi kusurlarım ile seviyorum . Bunlar minik kusur. Elim, ayağım tutuyor. Sevdiklerim yanımda. Çok şükürsaçımdaki beyaz, yüzümdeki izler, fiziğim hiç umurumda değil. Gözüm güzellikler gördükten sonra, sevdiklerime sarıldıktan sonra sende böyle düşün , hep olumlama yap
Ben de seviyorum bu yaşlarıBen de ! Bayıldım kendimi gerçekten kadın gibi hissediyorum son yıllarda
Sana öyle.geliyor bence.ben de 29.5 um.hiçbir yaşlaa belirtisi yok.kalçam biraz çıkıklaştı sadece.Geçen ay 29 yaşımı doldurdum ve 30 yaşımdan gün almaya başladım. Aslında birkaç senedir hissettiğim bu duyguyu yirmili yaşlarımın da bitmesi ile bu sene çok daha yoğun ve vurucu bir şekilde hissetmeye başladım.
Yaşlandığımı ve bundan sonra hiçbir şeyin eskisi gibi olmayacağını düşünüyorum. Her geçen hafta ömrümden bir hafta daha eksildiğini, sevdiklerimle birlikte geçirdiğim vaktin daha da azaldığını hissediyorum. Sanki beynimin arka planında bir kum saati var ve ben bu saate sürekli kaçamak bakışlar atmaktan kendimi alamıyorum..
Hayatta kendimce belli noktalara ulaştım diyebilirim. Mesleğim var, mutlu bir evlilik yaptım, kendi işimi yapıyorum, bir kızım var.. Buradan bakınca bu düşüncelerim şımarıklık gibi geliyor olabilir ama ben de neden böyle hissettiğimi anlamıyorum.
Doğumdan sonra fiziğim biraz değişti, yüzümde artık ince çizgiler var, güldüğümde kaz ayaklarım bana el sallıyor, kendimi oldukça yorgun hissediyorum.
Bu sizce normal geçici bir süreç mi? Yoksa destek almalı mıyım ne dersiniz?
Eskiden olduğu gibi hayatla kavga etmiyoruz da ondan.daha gençken sürekli bir hırs, kıskançlık, diğer insanlarla mücadele içindeymiş gibi hissediyor insan.bu yaşlarda kendini ve hayatına karşı daha hoşgörülü olabiliyorsun.bazı kadınlarım senden güzel olabileceğini, bazı kişilerin hayatının senden daha iyi olabileceği kabul edebiliyorsun.daha iyi dediğim etkenler de artık öyle çok olmazsa olmaz etkenler olmaktan çıkıyor senin için.ne yapalım be aman , benimkiler bana yetee demeyi öğreniyorsun.Ben de seviyorum bu yaşlarıhenüz otuza yeni girdum, ama kendimi en iyi anladığım dönemdeyim sanki
Çoluğu çocuğu olan da gezemedim tozamadim hayatı yaşayamadim diyor.şu çoluk çocuğa neden hayatta yol kat edilmiş algisı yapılır bence bu da yanlış.en erken doğuran en verimli yaşamış mı oluyor o zaman.Ohooo çoluk çocuk bile olmuş 30 olmadan , 30 sonrası evlenmemiş bekarlar napsın malum her gün konu açılıyor bu durumdan muzdarip
Ben burada açılan konulara istinaden söyledim yoksa gezmek tozmak koca bulup çocuk yapmaktan daha daha kolayÇoluğu çocuğu olan da gezemedim tozamadim hayatı yaşayamadim diyor.şu çoluk çocuğa neden hayatta yol kat edilmiş algisı yapılır bence bu da yanlış.en erken doğuran en verimli yaşamış mı oluyor o zaman.
Peki o zaman.kusura bakma.Ben burada açılan konulara istinaden söyledim yoksa gezmek tozmak koca bulup çocuk yapmaktan daha daha kolay
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?