3.5 Yıllık Bir Sorun Sizce Bu Saatten Sonra Düzelir Mi?

Düzelmesi için önce sorunun adı konması sonra da tedavi için çabalanması lazım, çabalayan var mı, yok

Aynen öyle. Aslına bakarsan çabası cumadan bu yana var. Ama ben de iş bu raddeye geldikten sonra yapılan çabayı samimiyetsiz buluyorum. Ve içimden ilgilenmek gelmiyor.
 
restini çekmelisin başka yolu yok belli

Canım cuma günü resti çektim zaten.. Gerçekten de kararlı bir şekilde konuştum. Şu an değişik bir kaybetme korkusuna girdi. Ben sadece bir iki ay gözlemleyeceğim.
 
Çok çok haklısın bu zamana birakmamalıydı basit bi hapla geçecek bişey belki, 3.5 sene yaa nerdeyse evliliğinin tamami
 
Çok çok haklısın bu zamana birakmamalıydı basit bi hapla geçecek bişey belki, 3.5 sene yaa nerdeyse evliliğinin tamami

Haklısın canım. Anlam veremiyorum. Sen 3.5 sene hiç uğraşma. Kaybetmek istemediğini boşanmak istediğimi söylediğimde anla? Yok ya ? Sonra da bana beni sevdiğini söylesen keşke de.. Oldu paşam..
 

Bence hiç uğraşmayın. İlişkiniz asla sizin istediğiniz gibi aşk ve tutku dolu olmaz. Hazır çocuk da yokken boşanıp yeni birisiyle temiz bir sayfa açın. Mevcut evliliğinizle mutlu olabileceğinizi düşünmüyorum.
Bu aynen uyuşturucu veya alkol bağımlılarını bırakamayan kadınların durumu gibi. Aman ayrılırsam kötüleşir, bensiz ne yapar düşünceleri...
Merak etmeyin, eşinize bir şey olmaz. Belki annesi gibi görmediği birine aşık olup normale bile döner. Şu an sadece konfor alanını kaybetmekten korktuğu için panikliyor, yoksa sizi çok sevdiği için değil.
 
Evlilikte cinselliğin olmaması hukuki açıdan da güçlü bir boşanma sebebidir..

Ve bahsettiğiniz çok uzun bir süre.. Değişme olacaksa, seviyorsanız ve bunun haricinde sorunlu biri değilse yardımcı olun adım atsın diyeceğim ama 3-4 sene içinde bir değişme yoksa bu benim gözümde çabalamayı bile gereksiz görüyor karşımdaki demektir..

Ben olsam sanırım boşanırdım.. Bencillik olarak gördüğüm için daha çok.. Evlilik bencilliğe gelmiyor..
 
Canım cuma günü resti çektim zaten.. Gerçekten de kararlı bir şekilde konuştum. Şu an değişik bir kaybetme korkusuna girdi. Ben sadece bir iki ay gözlemleyeceğim.
O kadar hassas bir konu ki. Benim eşim de ilk evlendiğimiz zamanlar öyleydi, ben hadi demesem hiç girişimi olmazdı çok üzülüyordum, boşanmak da aklımdan geçiyordu. Sonra benim de bazı sağlık sorunlarım oldu biraz ara vermek zorunda kaldık, iyice uzaklaştık. Ben de iyi bir psikiyatrist bulup eşimi elinden tutup götürdüm valla. ilk seans konuştuk ettik filan, 2.seans tek gittim, dr dedi ki eşin sessiz çekingen bir erkek. bazı erkekler adım atamaz, sen istediğinde söyle dedi. Hep ben mi söyleyeceğim dedim, sen söyle ne var ki dedi, kimin başlattığının önemi yok medeni ülkelerde kimse kimin başlattığına bakmaz, bizim ülkemizde malesef kızlar hep "sadece erkekler cinsellik düşünür, kadınlar düşünmez ayıp günah" diyerek büyütülüyorlar dedi. kadınlarda bilinçaltı oluşuyor dedi. ondan sonra gerçekten adım atmaktan rahatsız olmadım, daha esnek şefkatli davrandım, şimdi cidden başlangıca göre çok farklı, çabaladı, istediği zaman bana söylemeyi, belli etmeyi, öğrendi çok şükür. Sen de şefkatle yaklaş, içine kapanık biri sanırım, çevredeki tüm evli çiftlerin doğal bir cinsel hayatları olduğunu söyle. Kafasında algı oluşturmaya çalış. Bir yandan da bebek konusuna ısınmasını sağla. İnan baba olmak istediğinde elinden geleni yapmak için herşeyi deneyecektir. Bir sağlık sorunu yoksa, psikolojikse sadece üstündeki rehaveti atmasını sağla yeter, gerisi kolayca geliyor zaten.
 
İlk zamanlar cinsellik vardı değil mi? Sonradan bu durum oluşmuş yanlış anlamadıysam. Bu kadar uzun süre cabalamamış ve çözmeye çalışmamış olması çok büyük hata. Evliliği bitirirsen haklısın bence.
 

Cinsel dürtüsü yoksa kvnin evindeyken nası bişiler oluyodu?
Naparsın bilemem ama o kadar gereksiz bile sabretmişsin ki.
Benim için max 6 ay yeter de artardı bile...
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…