ne mutlu size
benim bu konuda fikrim sabit arada az yaş olunca büyük çocuk eziliyor.onun hakkından çalınıyor.ben bunu gördüm bunu söylerim arada istisnalar olması kaideyi bozmaz.%90 o sen büyüksün lafı çocuğa ediliyor.benim 2 yaşında kuzenimin nesi büyük?tek suçu kardeşinden 2 yıl önce doğmak ve bilinçsiz anne baba mı?şimdi 3.de yolda...yardımcıların,paranın vs olması birşeyi değiştirmiyor.anne-babanın ilgisi,davranışı önemli olan.buarada ben konu sahibine kırıcı bir yorum yapmadım ama istediğim gibi eleştiri yapma hakkına sahibim çocuğumun olması da gerekmiyor.fikir sahibi olmak için bu bir kriter değil.Kimse vicdanını rahatlatmaya çalışmasın daha kendisi bebek olan çocuğa ama sen abisin ablasın vs denmesin.büyümüş gözüyle bakılmasın.konu sahibinin yazmış olduğu konudan büyük çocuğun bu durumdan rahatsız olduğu ortada ama olan olmuş artık kırıcı olmanın bir anlamı yok.bir şekilde dengeyi bulsun.saygı çerçevesinde yapılan eleştirileri çok iyi buluyorum bu konuda en azından diğer insanlara bir fikir verir.2 yaşında çocuğun kardeşi olmasa birşey kaybetmez.bu konuda çok doluyum şahsınıza yönelik algılamayın.
Bu gibi konular çok kişilere bağlı değerlendirilir.
Kimi insana bir çocuk hatta evlilik bile çok. Hal böyle olunca yaşları yakın uzak fark etmeksizin çocuk mağdur oluyor.
Kızkardeşim ile aramda 10 yaş var.
Ve o kadar mutsuz oldum ki, kendime yeminim vardı. Çocuklarımın yaşları yakın olacak diye.
10 yaş farkla kardeş gibi büyümedik biz. Hiç fısır fisir birbirimize sirlarimizi anlatmadik, ben evlenirken hala çocuktu.
E şimdi o yaş farkı kapandı ama paylaşımımız daha çok olabilirdi.
Ve 6-8 artık kac yaşı ideal buluyorsaniz o yaşlar da çocuk.
Ve asıl o yaşlarda çocuğun üzerinde ben buyugum baskisi daha cok oluyor.
Küçükken duygularını saklaması daha zor. Açıktan açığa yaşıyor.
Büyüdükçe içine atma ve gözden kaçırma ihtimali artıyor.
Bunlar benim şartlarımda benim tecrübelerim.
O yüzden biri çıkıp diyince
aaaaa 3 çocuk mu, yaşları yakın,
büyüğe yazık ettin,
Ilgilenemezsin, vs..
Garip geliyor. Beni bilmeden, çocuklarımı, babalarını, aile ilişkilerimizi bilmeden bunu kimseye anlatamam.
Geçen yıl bu zamanlarda başka bir şehirde kontrole gitmem gerektiğinde bir doktor yaklaşık 10 dakika 3 çocuğun ne kadar yanlış olduğunu, nasıl bakacağımi, eşimin ne iş yaptığını, benim okuyup okumadigimi falan sorguladı hadsizce..
Yerimde başkası olsa alınacak falan. Ben sadece kadının cahilce saçmalamasına güldüm.
Bu baskıyı her ne sebepten yapılırsa yapılsın doğru bulmuyorum. Nasıl bir fayda umuluyor bundan onu da merak ediyorum.
Bir kadının bir kadını kulucka makinasi diye asagilamasindan nasil bie fayda gorecegiz :)
Ben konunun tamamını okumaya tahammül edemedim. Iki mesaj yazdım biri size denk gelmis. Farkli dusuncelere saygiliyim, dinlemeyi ve paylaşmayı severim.
Ama ölçüyü de önemsiyorum. Burada artık dünyaya gelmiş yada gelecek 3 çocuk varsa, anneye ilgilenemezsin, cocuk ilgisiz kalir yerine pekala nasil daha iyi ilgilenir, diye oneride de bulunulabilir. Zehir gibi zeki hanimlarin zekalarini laf sokmaya, asagilamaya, eleştirmeye değil, çözüme davet ediyorum :))