- 1 Ekim 2013
- 8.000
- 16.331
- 448
- 34
- Konu Sahibi Vasfiyeteyzeniz
- #1
son iki haftadır yeterince sıkıntım yokmuş gibi kızım deli gibi hareket ediyor. Gerçekten deli gibi hareket ediyor ama.
2 hafta önce çok hastalandı ateşi 40 lardaydı ama şimdi iyi çok çok şükür.
Ama diyorum ya delirdi çocuk. Herşeye bağırma inatlaşma o kader yoruldum ki.
Sabah kreşe gidecek uyandırmaya gittim,hep çok neşeli giderim uyandırmaya çok yorgun olsam bile. Buna oyun yapıyorum "git odamdan diye bağırıyor " ben yine sakin sakin oyun yaparak bişeyler söyledim. "Hadi kalk kızım bi tuvalete gidelim karnın şişmiştir" diyorum "tuvaletim Yok diye bağırıyor" diyorum ki "kızım bağırma bak çok ayıp komşulardan uyuyan varsa uyanırlar" hala aynı şey "git diyorum sanaaaaa" en son baktım olmayacak "tamam kızım iniyorum ben aşağıya okula gitmek istemiyorsan gitme napıyım" dedim alt kata inerken bağırıyor yine "anneciiiiim ben altıma çiş yaptım" la havleeee. "Kızım ben sana tuvalete gidelim dedim neden altına yaptın" "o zaman gitmek istemedim"
Neyse üstün çıkar vücudunu yıka Yeni kıyafet giydir kahvaltı derken ağzına doldurdu bir sürü şey sonra öksürücem derken heryer üstü başı battı tabi. Yine değiştirdim üstünü. Kalktı gitti odasına. Babası indi "hadi bitanem kahvaltını yaptıysan diyor" içerden bağırıyor bizim ergen "odamda Durucam gitmicem okula" adam gidiyor yanina "kızım okula neden gitmek istemiyorsun " "çık git odamdan" ağlamalar şunlar bunlar tam 15 dk adam çocuğa ağlama kızım gel konuşalım Yok. Bu sefer bende başladım tabi ağlamaya ben ağlayınca sustu tabi ergen.
Babası "tamam okula gitme ama arkadaşının Doğum günü gidelim hediyeni ver geri gelirsin ayıp olur" dedi "tamam babacım hadi gidelim dedi" 1 saat sonra okulu aradım Zehra huysuzsa yada gelmek istiyorsa gelip alayım bi sorun diye. Aldım telefona kızı yooo biz oynuyoruz tövbe tövbe. Zaten okulda arada kontrole gidiyorum o kadar mutlu ki.
Öğlen geliyor uyku uyuyor yeter ki kendi istediği saatte kalksın huysuz olmasın diye nefesi yarım alıyorum resmen hatta direk üst kata çıkıyorum ama uyanınca yine aynı. Bi annecim diyor bi deli gibi bağırıyor. İnat zaten has safhada. Hadi annecim boyama yapalım mı beraber diyorum,Yaşasın oooo süper 5 dk sonra karalıyor ben istemiyorum.
Ayakkabı giymeye çalışıyor giyemiyor ağlıyor,yardım edeyim kızım diyorum istemem diye bağırıyor 3 dk kıyamet sonra aşkım hafi yardım edeyim diyorum olur annecim.
Mont çıkaramaz aynı giyemez ayni,yemek yemeye çalışır beceremezse aynı.
Normalde kendi yatağında uyur üç gecedir yanımda uyutuyorum hikaye anlatıyorum sırtını severek uyutuyorum belki ilgi açlığı vardır diye sabah kalkışımız yine ayni. Okula göndermesem 1 saat sonra ben gitmek istiyorum diye ağlar. Vallahi tükendim kızlar. Evde bi deliyle yaşıyoruz 2 haftDır. 5 ay önce bunlr olsa eşimle arada tartışıyoruz onun etkisi derim ama 5 aydır adam gözümün içine bakıyor mutlu olayım diye. Versem eline telefonu akşama kadar izler ama ben nasıl böyle vicdansızlık yapayım. Zaten zor bi süreçteyim ona rağmen kızımdan bi şekilde ilgi esirgemiyorum. Şu an hamileyim 2 ayım kaldı Doğuma valla hamile olduğumu unutuyorum naz yapacak halim kalmadı. Cahil biri de değilim bu arada he. Annem çocuk gelişimi uzmanı ben pedagojik formasyon aldım ama yok. Bu hastalığın etkisi mi yoksa Yen'i bir sendroma mı öerhaba dedik. Yaşamamış arkadaşlar varsa yazsın lütfen :/ sabah gittim 7 tane çocuk kitabı aldım huysuzluk,öfke,mutsuzlukla ilgili.
2 hafta önce çok hastalandı ateşi 40 lardaydı ama şimdi iyi çok çok şükür.
Ama diyorum ya delirdi çocuk. Herşeye bağırma inatlaşma o kader yoruldum ki.
Sabah kreşe gidecek uyandırmaya gittim,hep çok neşeli giderim uyandırmaya çok yorgun olsam bile. Buna oyun yapıyorum "git odamdan diye bağırıyor " ben yine sakin sakin oyun yaparak bişeyler söyledim. "Hadi kalk kızım bi tuvalete gidelim karnın şişmiştir" diyorum "tuvaletim Yok diye bağırıyor" diyorum ki "kızım bağırma bak çok ayıp komşulardan uyuyan varsa uyanırlar" hala aynı şey "git diyorum sanaaaaa" en son baktım olmayacak "tamam kızım iniyorum ben aşağıya okula gitmek istemiyorsan gitme napıyım" dedim alt kata inerken bağırıyor yine "anneciiiiim ben altıma çiş yaptım" la havleeee. "Kızım ben sana tuvalete gidelim dedim neden altına yaptın" "o zaman gitmek istemedim"
Neyse üstün çıkar vücudunu yıka Yeni kıyafet giydir kahvaltı derken ağzına doldurdu bir sürü şey sonra öksürücem derken heryer üstü başı battı tabi. Yine değiştirdim üstünü. Kalktı gitti odasına. Babası indi "hadi bitanem kahvaltını yaptıysan diyor" içerden bağırıyor bizim ergen "odamda Durucam gitmicem okula" adam gidiyor yanina "kızım okula neden gitmek istemiyorsun " "çık git odamdan" ağlamalar şunlar bunlar tam 15 dk adam çocuğa ağlama kızım gel konuşalım Yok. Bu sefer bende başladım tabi ağlamaya ben ağlayınca sustu tabi ergen.
Babası "tamam okula gitme ama arkadaşının Doğum günü gidelim hediyeni ver geri gelirsin ayıp olur" dedi "tamam babacım hadi gidelim dedi" 1 saat sonra okulu aradım Zehra huysuzsa yada gelmek istiyorsa gelip alayım bi sorun diye. Aldım telefona kızı yooo biz oynuyoruz tövbe tövbe. Zaten okulda arada kontrole gidiyorum o kadar mutlu ki.
Öğlen geliyor uyku uyuyor yeter ki kendi istediği saatte kalksın huysuz olmasın diye nefesi yarım alıyorum resmen hatta direk üst kata çıkıyorum ama uyanınca yine aynı. Bi annecim diyor bi deli gibi bağırıyor. İnat zaten has safhada. Hadi annecim boyama yapalım mı beraber diyorum,Yaşasın oooo süper 5 dk sonra karalıyor ben istemiyorum.
Ayakkabı giymeye çalışıyor giyemiyor ağlıyor,yardım edeyim kızım diyorum istemem diye bağırıyor 3 dk kıyamet sonra aşkım hafi yardım edeyim diyorum olur annecim.
Mont çıkaramaz aynı giyemez ayni,yemek yemeye çalışır beceremezse aynı.
Normalde kendi yatağında uyur üç gecedir yanımda uyutuyorum hikaye anlatıyorum sırtını severek uyutuyorum belki ilgi açlığı vardır diye sabah kalkışımız yine ayni. Okula göndermesem 1 saat sonra ben gitmek istiyorum diye ağlar. Vallahi tükendim kızlar. Evde bi deliyle yaşıyoruz 2 haftDır. 5 ay önce bunlr olsa eşimle arada tartışıyoruz onun etkisi derim ama 5 aydır adam gözümün içine bakıyor mutlu olayım diye. Versem eline telefonu akşama kadar izler ama ben nasıl böyle vicdansızlık yapayım. Zaten zor bi süreçteyim ona rağmen kızımdan bi şekilde ilgi esirgemiyorum. Şu an hamileyim 2 ayım kaldı Doğuma valla hamile olduğumu unutuyorum naz yapacak halim kalmadı. Cahil biri de değilim bu arada he. Annem çocuk gelişimi uzmanı ben pedagojik formasyon aldım ama yok. Bu hastalığın etkisi mi yoksa Yen'i bir sendroma mı öerhaba dedik. Yaşamamış arkadaşlar varsa yazsın lütfen :/ sabah gittim 7 tane çocuk kitabı aldım huysuzluk,öfke,mutsuzlukla ilgili.
her yaşları ayrı bir dönem bu sıpaların. kardeş sendromu ise bu doğumdan sonrasını hiç düşünemedim 
Allah kolaylık versin size
