- 13 Kasım 2020
- 1.912
- 3.044
- 83
- Konu Sahibi Justalittlebityourheart
- #161
Gaza geliyorum işte böyle şeyler okuyuncaBenim 26. yaşım inanılmaz sıkıntılıydı. Gerçekten kafamda sürekli sürekli intihar düşünceleri vardı. Antidepresanlara boğmuştum kendimi. Sonra silkelendim tabi. İnan bana daha sonra kendimi buldum. En güzel aşklarımı o yaştan sonra yaşadım. En güzel işlerde çalıştım. Şu an 34 yaşındayım ve kendimle barışık, huzurlu bir kadınım. Bu dönemleri hayatın sıkı bir eğitimi olarak görmeni tavsiye ediyorum. Kendini tam anlamıyla keşfetmeye başlıyorsun. Sınırlarının farkına varıyorsun. Ne isteyip ne istemediğin oturuyor. İçine yönelmeni, ruhunu dinlemeni tavsiye ediyorum. Emin ol durulacaksın. Arınacaksın. Hayatında az ama çok kıymetli insanlar olacak. Ben 26'lı yaşlarda dostum dediklerime şu kafamla selam bile vermem mesela.. Ya da o dönem aşık olduğum heriflere sümüğümü atmam =)
Eğer düşünmüyorum dersem yalan olur, bazen diyorum ki tıkandı resmen hayatım gitmiyor ya. Buraya kadar yaşadım, okudum, gezdim, gördüm bitti artık buradan ileri gidemeyecek gözüyle baktığım çok geceler oldu. Çok geceler kendimle kalıp sorguladım kendimi. Her şekilde kendimi daha iyi tanımaya, sınırlarımı çizmeye, bu hayatı sadece kendi istediğim şekilde yaşamaya çalışıyorum. Zorlanıyorum elbette çok zor, bazen her şey boşuna diyorum bazen ayağa kalkıp tekrar deniyorum. İstiyorum ki şu dönemde dostumu aradığımda bir alo dediğimde 15 dakika hal hatır sorduğumda iki lafın birinde beni yaralamasın, yıpratmasın. Pozitif şeyler söylesin kapatsın. İstiyorum ama zor..
Tavsiyeleriniz için çok teşekkür ederim umarım ben de 5-6sene sonra ne zor dönemlerdi bak şimdi ne kadar rahatım, her şey düzene girdi diyebilirim :)