- Konu Sahibi Diamondheart
-
- #381
Ne mutlu size. Ben de bir an 15 yaşında çocuk doğurdunuz sanıp korktum kusura bakmayın :)
Ne mutlu size. Ben de bir an 15 yaşında çocuk doğurdunuz sanıp korktum kusura bakmayın :)Biyolojik olan çocuklarımdan hiç bir farkı yok tırnağına taş deyse ortalığı ayağa kaldırırım dört evladimi da hiç ayirmam onlar benim
üsluba biraz dikkat burda o kadar sey söylendi bu kadini mi buldun atar yapcakOfff hep bı agresiflik var sizde de ya kendinizi haklı çıkarmak için tamam en haklı sizsiniz az sakin
Gerçekten de gece yapılacak şeyleri gündüzde yapablyrm sinemaya gündüz yada haftasında gideblyrm hatta sabah bile gidebilirim. Arkadaşlarımda gündüz goruseblyrm. Eee akşam dokuzda evde olunca ne olabilir ki bu kişiye göre değişir ben evimde daha huzurluyum halada öyle gündüz saatlerini daha çok sevyrm Aksaray'da üni okudum saat altıdan sonra kış mevsimindeotobüs bulunmaz düşünün saat altı diyorm ve o karda kışta usuye usuye rezillik çekiyorsun. Bu yüzden de unidede hep gündüz saatlerii tercih ettm soru soemussunuz ondan cvp verdm hiç bişey kaybetmedim.acikcasi ve cocugumuda aks geç saatlere kdr dsarda olmasina izin vermicem sanırım kız erkek farketmez
Sizin annenizde kendimi gördümbugüne kadar kiz-erkek ayrımcılığı hiç yasamadim açıkçası. Benim yakın çevrem kıza da aynı,erkeğe de aynı davranir. Mesela annemin panik ve cam fanus sevdalısı bir insan olması tek bana değil, dedeme,ananeme ulaşamayınca da panik olur, konu komsuyu arar baktirir, telefonun seslerini kısmişlarsa azarlar. Babamla memlekete gittiğinde adamın tek dönmesine izin vermez (çok uzun yol) akrabadan eşten dosttan İstanbul'a gelecek birini arar,zorla bulur eşlik etsin diye. İstanbul'a gelmişken birkaç gün bizde kalan akrabanin oğlu bile biraz geç kalsin yüz kere arar.
Yani onun araması,darlamasi "kadın" olduğum için değil, yapı olarak böyle panik bir insan olmasından kaynaklı. Kediyi bile rahat bırakmıyor, azıcık saklansin 'neyse,çıkar bir yerden' demez, elinde mamayı sallaya sallaya dakikalarca gezer evin içindeYapısı bu yani kadının :) çok panik ve otoriter bir insan.
Ama o panik oluyor diye neden ben hayatımı yaşamayayım ki? Neden içimde kalsın? Neden güzel ülkemin şelalelerinin dibinde "aman annem korkar' diye düşünüp bir başıma kamp yapmayayım,neden imkanım,param ve vaktim varken "annemin anksiyitesi azmasin,bana ulasamazsa delirir" diye dünyayı keşfetmeye çıkmayayim??
Ona da hep diyorum "annelik, endişelik hali" . Daha hamileyken endişe etmiyor muydun sağlıklı mı,aman hareker etmedi bilmemne. Doğdum ayrı terane, büyüdüm ayrı...yani endişe etmek anneliğin fıtratında var. Endişeden uzak,kafa rahat bir hayat istiyoduysan anneliğe hiç girişmeyecektin...
Dünyaya bir kere geliyoruz sonuçta.
En azından bunun bilincindesiniz. Bence hazır çocuklarınız çok küçük, geç olmadan bir psikolog seansina başlayabilrisiniz. Çünkü ebeveynlik öyle bir şey ki, yaptığınız/hissettirdiğiniz her şey çocuğun hayatını şekillendiriyor,bakış açısını etkiliyor.Sizin annenizde kendimi gördümben 36 yaşındayım, 8 ve 2 yaşında iki kızım var, büyüdüklerinde bir yerlere kendi başlarına gitmeye başladıklarında ne yapacağımı şimdiden kara kara düşünüyorum hayatım boyunca hep böyleydim, sevdiğim kişilerin başına bir şey gelecek korkusunu çok yoğun yaşıyorum, ablam çok kıymetliydi benim için, eve geç geldiği zamanlar karnıma ağrılar girer,.başına bir şey mi geldi diye düşünüp kendimi helak ederdim, evli ve 1 kızı var onun da, hala bazen arkadaşlarıyla buluşup eve geç gittiğinde merak ederim ,mesaj yazıp eve geldim yazınca rahatlarım kızlarım büyüyünce ne olacak halim bilmiyorum çok özgürlükçü, kadınların tamamen kendi ayakları üzerinde durması gerektiğini savunan ,hayatın tadını sonuna kadar çıkarmalarını isteyen, yazdığınız gibi arkadaşlarıyla kamp yapan, dolu dolu yaşayan bireyler olmalarını istiyorum ama bu başlarına bir şey gelecek korkusunun bana yaşattığı durum çok kötü, bazen kusarım bile sevdiğim birini arayıp ulaşamazsam,başına bir şey geldi diye böyle olmak istemiyorum ama bunu aşamıyorum, eğer dayanamayacak kadar ilerlerse psikolojik destek almam gerekecek sanirim, çünkü yazdığınız gibi ben panik bir insan olduğum için onların hayatlarını kısıtlamaya hakkım yok
Dediğiniz sokağa çıkma izni olmadığı için arkadaşın olmamasi durumunun benzerini ben de yaşadım.Soyle ki ortaokulda çok sevdiğim arkadaşlarım vardı sonra liseye geçtik tabi hepimiz farklı okullara dağıldık.ayni semtte yaşıyorduk ve evlerimiz yakındı fakat buna rağmen annem hiçbiri ile bulusmama izin vermedi ya da diğerleri birbirlerine gidip geliyordu annem buna da asla izin vermedi .digerlerinin hepsi birbiriyle görüştüğü için arkadaşlıklarını korudular hala görüşüyorlar sosyal medyadan görüyorum fakat ben hiç gorusemedim telefona kadar bı yere oluyor tabi ve şu an malesef hicbiriyle iletişimim kalmadı.lisede de kendime göre çok arkadaş bulamadım sadece bir arkadaşım vardı .o da başka şehre taşındı .şu an üniversitedeki arkadaşlarım olmasa koskoca şehirde malesef ki başka arkadaşım yok .o yüzden dediğiniz her cümleye katılıyorum.annem belki korktuğu için izin vermedi bana fakat farkında olmadan arkadaşlığın bitmesine neden oldu.cogu aile koruyacağım diye bı şeylerden kısıtlayıp çocuğu baskilarken aslında ona olumsuz durumlar yaşatıyor malesef ki farkında degillerEn azından bunun bilincindesiniz. Bence hazır çocuklarınız çok küçük, geç olmadan bir psikolog seansina başlayabilrisiniz. Çünkü ebeveynlik öyle bir şey ki, yaptığınız/hissettirdiğiniz her şey çocuğun hayatını şekillendiriyor,bakış açısını etkiliyor.
Mesela annem bizi evde tek bıraktığında kapıyı kimseye açmayalım,dikkat edelim diye eski bir foto makinasını koridora koyar 'ben sizi izliyorum buradan' derdi. Ya da onlu yaslarin başinda bir yere giderken Bir bakardık ki peşimizden gelmiş (karşıdan karşıya geçebiliyor muyuz diye gizli gizli izlemeye).
Kendince iyi ve düşünceli bir anne. Ama onun yüzünden yıllarca hep içimde izlendiğim hissi oldu. Yıllarca Bu huzursuzlukla yaşadım.
Ve daha nice şeyler... Mahalleye salmaya korkardı mesela (90lar çocuğuyum..benim zamanımda herkes sokakta büyürdü) . Haliyle mahalleden arkadaşımız yoktu,dişlanirdik. Bunun bir sonucu olarak ablam ergenliğinde arkadaşlığa kutsal değer atfeden, bir arkadasi ona küsse sanki 3 çocukla ortada kalmış gibi yoğun hislerle üzülen biri olmuştu (neyse ki zamanla geçti bu durumu).
Ya da bu yasimdayim, onlarca kez tek seyehate çıktım. Hayatimin normali bu. Ama hala her yolculuktan önce stres oluyroum . O gece asla uyuyamıyorum,midemi bozuyorum ve içimde kötü bir his oluyor. Ki yolculuk benim dünyada enn mutlu olduğum şeydir. Ama işte annemin anksiyeteleri, Her seferinde ısrarla "kızım içime kotu bir his doguyor, gitme lütfen" demesi beni de etkiliyor (kalacağım yere varinca anca yeniden neşe doluyorum)
Yani çocuklarınızı seviyorsanız değişmeye çalışın.
Ben mesela size önerdim ya psikologa gidin diye. Kendim başladım bu sene ve ilk seanstan o kadar çok 'annem,annem ,annem,annem' dedim ki psikologum bile üzerine egilmemiz gereken şeyin annem olduğuna karar verdi,ödevler falan verdi onla ilgili :) yani diyeceğim o ki,ertelemeyin. Zaten öyle asiri pahalli şey de değil psikolog. Aile huzurundan kıymetli hele,hiç değil...
Haklısınız fakat yaşadığım yer gece bire kadar insan dolu olan bı yer.ve bahsettiğim saat dokuz.ozellikle yazın hava daha yeni kararmış oluyor.Canım ben 29 yaşındayım, akşam 8'den önce eve gidiyorum. Evet ben de eskiden çok kızardım ancak sokaklar çok tehlikeli. Yanımda biri olmadan akşam dışarı çıkmam.
Bu önce insana baskı gibi geliyor ama sonra anneni anlıyorsun. Ortalık sapık kaynıyor ve gündüz vakti bile şahsen ıssız yerlerden geçmemeye özen gösteriyorum.
Bu ülkede maalesef "o saatte orada ne işi varmış?" gibi iğrenç bir cümle var. O yüzden kendini koruman gerek.
O zaman annenizle konuşup makul bir sürede orta yolu bulmaya çalışın bence. Ama uygun bir zamanda konuşun. Neşeli olduğu bir vakit olsun.Haklısınız fakat yaşadığım yer gece bire kadar insan dolu olan bı yer.ve bahsettiğim saat dokuz.ozellikle yazın hava daha yeni kararmış oluyor.
Sokak insan dolu o saatte bizim burda.ona bakarsan gündüz de yapışabilir boğazıma biri hiç çıkmıyim disariSapığı var tecavüzcüsü var canı istedi diye insan öldüren cani pislikler var bu ülkede farkında mısın? Adamın biri Boğazına yapıştı diyelim kendini savunma bilicek misin? Annen haklı...
Sokak insan dolu olabilir evet gündüzde başına bela gelebilir haklısın ama Yalnız olmamalısın annene haber vermelisin. Anne yüreğinden hiç anlamıyorsun endişe telaş içinde oluyordur Gece ŞERDİR bunu unutma.Sokak insan dolu o saatte bizim burda.ona bakarsan gündüz de yapışabilir boğazıma biri hiç çıkmıyim disari
Haber veriyorum zaten ama ve gece değil akşam dokuzdan bahsediyoruz.Sokak insan dolu olabilir evet gündüzde başına bela gelebilir haklısın ama Yalnız olmamalısın annene haber vermelisin. Anne yüreğinden hiç anlamıyorsun endişe telaş içinde oluyordur Gece ŞERDİR bunu unutma.
Anneler evlatları için endişe duyarlar anlamak istemediğin olay bu :)Haber veriyorum zaten ama ve gece değil akşam dokuzdan bahsediyoruz.
Endişe duyuyor diye beni azarlamaya hakkı yok ama üstelik yanlış hiçbir şey yapmamisken.hayatimi bu kadar kısıtlamasına da hakkı yok.her insan endiselenir ama bu yüzden sevdiklerimizi surekli baskı altında tutmak ne kadar doğru onların kalbini kırmak çocuk gibi bağırmak ne kadar doğru?üstelik ben evden çıkmadan nereye kimle gidicegimi soylemisim beni aradığında telefonu açmışım hemen dolmuşa bindiğinde bindim dönüyorum diye haber vermişim .ne hatam var benim söyler misiniz mesela?dışarda yaptığım şey de yemek yiyip üstüne tatlı ile kahve icmekti yani.Anneler evlatları için endişe duyarlar anlamak istemediğin olay bu :)
Annene ozaman Müge anlı izletmeEndişe duyuyor diye beni azarlamaya hakkı yok ama üstelik yanlış hiçbir şey yapmamisken.hayatimi bu kadar kısıtlamasına da hakkı yok.her insan endiselenir ama bu yüzden sevdiklerimizi surekli baskı altında tutmak ne kadar doğru onların kalbini kırmak çocuk gibi bağırmak ne kadar doğru?üstelik ben evden çıkmadan nereye kimle gidicegimi soylemisim beni aradığında telefonu açmışım hemen dolmuşa bindiğinde bindim dönüyorum diye haber vermişim .ne hatam var benim söyler misiniz mesela?dışarda yaptığım şey de yemek yiyip üstüne tatlı ile kahve icmekti yani.
Sakinken bile böyle konulari açınca yine tonunu yükseltiyor.onun düşündüğü seklin karşıtı düşünmeme razı olmuyor diyebilirim sanırım.sakinken ona tane tane anlatmaya çalıştım ama olmadı.mesela diyorum neden istemiyorsun hava kararınca noluyor bana dese ki endişeleniyorum korkuyorum ben yine onu rahat ettirmeye çalışırım fakat bana hiçbir cevap demiyor yine sesini yükseltiyor bağırarak ne işin var hava karanlikken dışarda diyor.bakin bunlar sakinken açtığım konuşma.boyle olunca açıkçası cikiyim geziyim tozuyim bagirirsa da bagirsin kendi kendine diye içimden geciyor.cunku ben iyi yanasmaya çalışıyorum fakat yine olmuyor.Annene ozaman Müge anlı izletmeMüge anlı İzleyen anneler Kafayı Çizdi Şimdi Senin kuşağın farklı annenin kuşak farklı. Sen daha modernizm ile büyürken Annen kızlar Okula gitmez Kafasındaki Çağda büyüdü. Ben anneyim herşeye hakkım var ben en iyisini bilirim modunda geziyor. Ne desek boş bence bana sorduklarını daha yumuşak bir şekilde anne ne sor. Kırılıp üzüldüğünü belirt. Annen kızgın iken değil sakin iken bu konuyu açıp içini boşalt bakalım cevabı ne olacak.
Annende iletişim bozukluğu var . Kendini ifade etmek yerine bağırması şunun Göstergesi değil mi? Giriş yapmadan Direk Sonuç a varıyor? (Sonucu Şu) : benim dediğim olacak. Diyorum ya Kuşak farkı var arada Cahilliğine ver takılma.Ben de onun çıkmasından endişe ediyorum
Sakinken bile böyle konulari açınca yine tonunu yükseltiyor.onun düşündüğü seklin karşıtı düşünmeme razı olmuyor diyebilirim sanırım.sakinken ona tane tane anlatmaya çalıştım ama olmadı.mesela diyorum neden istemiyorsun hava kararınca noluyor bana dese ki endişeleniyorum korkuyorum ben yine onu rahat ettirmeye çalışırım fakat bana hiçbir cevap demiyor yine sesini yükseltiyor bağırarak ne işin var hava karanlikken dışarda diyor.bakin bunlar sakinken açtığım konuşma.boyle olunca açıkçası cikiyim geziyim tozuyim bagirirsa da bagirsin kendi kendine diye içimden geciyor.cunku ben iyi yanasmaya çalışıyorum fakat yine olmuyor.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?