Yaşım 22 ve 1 senelik falan evliyim. Liseden sonra 2 sene sınava girdim ve maddi manevi sebeplerden dolayı üniversiteye gidemedim. Bulunduğum şehire de puanım yetmedi maalesef. Şimdi etrafıma bakıyorum, beğenmediğim insan bile üniversite mezunu ve bana hava atıyor işte şunu yapıcam vs diye. Kaynanamın kardeşleri okumuş ama beş para etmez kişiliksiz evlatlarını övüyorlar benim yanımda laf sokar gibi. Eşimin ailesinde hemen hemen herkes akademisyen, memur yani iş güç sahibi. Fakat çok azı kişilik sahibi :) Ben onlardan daha vasıflıyım aslında 2 dil biliyorum çabuk öğrenirim falan ama maalesef diploma olmayınca kimse kaale almıyor tabii. Eşim de sen çalış kazan, gerekirse taşınırız bile dedi. Bende çalışmaya başladım ama korkularım ya olmazsa diye. Kazansam bile okulu 27 yaşında falan bitiririm çünkü hayata çok geç kaldığımı hissediyorum.. Üstelik çocuk istiyoruz yani em okuyup hem çocuk doğurabilir miyim bilmiyorum. İkisini de çok isterim.