22 yasında evleneceğim ailemden ayrılmak istemiyorum

Albunualalalal .!.:
Hazır degilseniz evlenmeyin. Çalışın. 28 yaşında evlenmiş biri olarak bana göre cocuksun daha. Kardesim 25 yasinda daha cocuksun isini gucunu eline al evlenirsin diyorum:))
Zaten bu dusuncelerle evlenirsen mutlu olamazsin, birbirinizi mutlu edemezsiniz. Simdiden bunlari dusunme. Gez toz eglen. Dantel yap seviyorsan orgu or. Kursa git vs.
Kizima bakan kisi 19 yasinda evlenmis, ilkokula giden iki cocugu var, ustune benim bir bucuk yasindaki kizima bakiyor. Benden guzel ev idare ediyir masallah. Evlilik olgunluga erismekle alakali aslinda yaşla pek alakası yok. Dusunme cok
Genişletmek için tıkla...
Teşekkür ederim güzel yorumunuz için genelde herkes aşağılayarak yorumlamış üzüldüm yani bu duruma neden bu kadar tepki anlamadim
 
Melek_melek11 .!.:
Bende senin gibiydim, uzun bir nişanlılık dönemi yaşadım sanki herşey böyle gidecek biz hiç evlenmiyecekmişiz gibi geliyordu vakit geldi aynı senin düşündüğin gibi düşünür oldum hatta bunu bizzat yaşadımda, evlendim evime alışamadım 1 ay kendime gelemedim eşime çocuk gibi ağlıyordum beni anneme götür diye hergün annemlerdeydim psikoloğa bile gittim oda güldü bana bu bir geçiş dönemi dedi,kardeşlerim abla eve geri dön diye ağlıyorlardı bende dayanamıyordum onlara ama hepsi 1 ay sürdü ve şuan yatıya çağırsalar gidemem o derece yani herkes kendi düzenine, eşine alışıyor cicim aylarını böyle zehir etme evlenince annen yine annen baban yine baban bende annemi ve babamı en az senin kadar seviyorum emin ol ama yuva kurmak herkesin hakkı böyle şeyleri düşünüp nişanlılığını kendine zindan etme.
Genişletmek için tıkla...
Cok teşekkür ederim yorumunuz icin gercekten benim gibi düşünen bu duyguları yasayan insanlardan böyle yorumlar görmek beni memnun ediyor teşekkür ederim ilgilenip yorum yaptığınız için :)
 
Evlenınce ben hergun anneme gıdıp geldım her iş çıkışı hemde. Sonra her haftasonu. Baktım kı esım boynu bukuk benı de kırmak ıstemıyor ama rahatsızda oluyor her hafta sonu olunca. Sonra dedım bu ıs boyle olmayacak annem bana gelmeye basladı sonra alıstım artık anamın evındede rahat edemıyorum bı gece kalınca eve atasım gelıyo kendımı. Sımdıde hamıleyım bebek slısverısı falan derken ıyıce evıme baglandım 25yasında evlendıgım halde alısamamıstım gayet normal. Annemın arabası var benım arabam var 15dk gıdıp gelıyoruz o benım en yakın arkadasım ama zamanla alısıyorsun ve daha cok kucuksun
 
Ben 26 yasimdayım. Daha bu halimle annem olmasa napalm diye düşünüyorum.Pes gerçekten
 
Kadinlarrkulubuuuyesii .!.:
Cok teşekkür ederim yorumunuz icin gercekten benim gibi düşünen bu duyguları yasayan insanlardan böyle yorumlar görmek beni memnun ediyor teşekkür ederim ilgilenip yorum yaptığınız için :)
Genişletmek için tıkla...
Ne demek seni bir nebze olsun rahatlatabildiysem ne mutlu bana inan bunlar yersiz ama tatlı korkular Allah başka dert vermesin evine ısındığın zaman hepsi geçip gidiyor o zaman çok gülüyor insan kendine :)
 
Yasin cok erken bende 24 yasinda evlendm sevdigim biroyle farkli bi sehire geldim esimi seviyorum ama keske bi kac sene daha bekleseydim diyorim evlilk evet guzel bisey ama disardan bakildgnda mukemmel degil ailemi cok ozluyorm ve her istedgmde gidemiyorm
 
Sen evlilige hazir degilsin ki. Hic zorlama bence kendini. Bir ortayolu bulun sevgilinle. Hazır olunca evlenirsin.
 
Kadinlarrkulubuuuyesii .!.:
Kısmetse 2020de 22 yaşında evlenecegim aslında 2019da olacaktı ama ben biraz korkmuştum erkek arkadaşımın ailesi de bu sene yapamayız deyince ertelendi ve ben hala korkuyorum yani evlilikten soğudum ailemden ayrılcam korkusuyla daha önce hiç onlardan ayrılmadım üniversiteyi falanda evden gidip gelerek okudum ailemden ayrılmamak icin annemle arkadaş gibiyiz şuan da çalışmıyorum ve sürekli beraberiz iyice alıştım babamla çok iyi anlaşıyoruz vs. Sanki ben evlenip gidince onlar bensiz çok mutsuz olacaklar hep üzülecekler gibi hissediyorum sanki onları terkedip gidiyormuşum gibi ihanet ediyormuş gibi hissediyorum ve hani evlen ailenin evi sana yabancı gelcek kendi evine gitmek isticeksin diyorlar ya ben onu da yasamak istemiyorum bu evde hep şuan ki gibi olmak istiyorum yani gerçekten bu durum artik beni yoruyor acaba bir psikologa falan mi danışmalıyım ciddi anlamda sürekli bunları düşünüp ağlıyorum üzülüyorum
Genişletmek için tıkla...
İlk 1 sene evliliğimde ağlayarak geçti.
Anne babamı özlüyordum , ki ailem 5 dk uzaklıkta oturuyorlardı.
Şimdi gitmeye üşeniom bazen okadar.
Merak etme alışılıyor
 
Ne güzel anne ve baban birbiriyle iletişim halindeler, birini diğerine emanet edebileceğin anne baban var birde öyle düşün. Anne babasının iletişimi iyi olmayan ama evladın annesiyle ayrı iyi babasıyla ayrı iyi olanını düşün. O kimi kime emanet etsin.. insan her türlü duruma alışır eminim zor olsada sen ve anne-baban bu duruma alışacaksınızdır
 
Kadinlarrkulubuuuyesii .!.:
Kısmetse 2020de 22 yaşında evlenecegim aslında 2019da olacaktı ama ben biraz korkmuştum erkek arkadaşımın ailesi de bu sene yapamayız deyince ertelendi ve ben hala korkuyorum yani evlilikten soğudum ailemden ayrılcam korkusuyla daha önce hiç onlardan ayrılmadım üniversiteyi falanda evden gidip gelerek okudum ailemden ayrılmamak icin annemle arkadaş gibiyiz şuan da çalışmıyorum ve sürekli beraberiz iyice alıştım babamla çok iyi anlaşıyoruz vs. Sanki ben evlenip gidince onlar bensiz çok mutsuz olacaklar hep üzülecekler gibi hissediyorum sanki onları terkedip gidiyormuşum gibi ihanet ediyormuş gibi hissediyorum ve hani evlen ailenin evi sana yabancı gelcek kendi evine gitmek isticeksin diyorlar ya ben onu da yasamak istemiyorum bu evde hep şuan ki gibi olmak istiyorum yani gerçekten bu durum artik beni yoruyor acaba bir psikologa falan mi danışmalıyım ciddi anlamda sürekli bunları düşünüp ağlıyorum üzülüyorum
Genişletmek için tıkla...
Bi an "bu konuyu 2 sene önce ben mi yazdım acaba??" diye düşündüm :KK48: "Ben gidince yalnız kalıcaklar, mutsuz olucaklar. Onlara ihanet ediyorum. Nasıl başkasını onlara tercih ederim!" hepsi benim cümlelerim :) Şuan ailemden 600 kilometre uzaktayım. Onları hala çok özlüyorum ve hala bensiz mutlu olduklarından emin olmak için sık sık telefon ediyorum :KK48: Ama alışılıyo inan bana. Onlar da alışıyo. Eğer şehir dışına evleniyosan ilk sene biraz zorlayıcı olabiliyo ama sonra herkes yeni düzene ayak uyduruyo :)
 
Kadinlarrkulubuuuyesii .!.:
Kısmetse 2020de 22 yaşında evlenecegim aslında 2019da olacaktı ama ben biraz korkmuştum erkek arkadaşımın ailesi de bu sene yapamayız deyince ertelendi ve ben hala korkuyorum yani evlilikten soğudum ailemden ayrılcam korkusuyla daha önce hiç onlardan ayrılmadım üniversiteyi falanda evden gidip gelerek okudum ailemden ayrılmamak icin annemle arkadaş gibiyiz şuan da çalışmıyorum ve sürekli beraberiz iyice alıştım babamla çok iyi anlaşıyoruz vs. Sanki ben evlenip gidince onlar bensiz çok mutsuz olacaklar hep üzülecekler gibi hissediyorum sanki onları terkedip gidiyormuşum gibi ihanet ediyormuş gibi hissediyorum ve hani evlen ailenin evi sana yabancı gelcek kendi evine gitmek isticeksin diyorlar ya ben onu da yasamak istemiyorum bu evde hep şuan ki gibi olmak istiyorum yani gerçekten bu durum artik beni yoruyor acaba bir psikologa falan mi danışmalıyım ciddi anlamda sürekli bunları düşünüp ağlıyorum üzülüyorum
Genişletmek için tıkla...
Evlenme o zaman
 
Ben de ağustos ayında evlendim, 21 yaşımda. İlk başta ben de çok üzülüyordum ki ailemden 12 saat uzaklıkta bir yerdeyim, ilk başlarda ben de ağladım, nasıl yapacağım dedim, annem de ağladı çok ama bak 5 ay geçti alıştık ikimiz de. Eşim sağolsun özledim de hemen diğer gün göndereyim der, onun da etkisi çok büyük. Şu an sorsan iyi ki evlenmişim derim. Eşimin ailesi de çok iyi insanlar kendi ailem gibi görürüm, yarın hem kendi ailem hem de eşimin ailesi gelecek kalacaklar, çok mutluyum. Eninde sonunda anne ve babandan ayrılacaksın, kendi evine alışacaksın, he bu ailenle ilişkin bitti demek değil, hergün annemle konuşurum, görüntülü konuşuruz, mesafeler sorun değil.
Rabbim hayırlı evlilik nasip etsin, ona dua et.
 
Mutlaka üzülecekler ama yaşın 22 değil 32 de olsa 52 de olsa bu hissi yaşayacaksın. Yaşın gerçekten küçük doğrusu bi 24-25 ideal. Daha gençliğinin tadını çıkar. Benim babam da benim evden gideceğim gece sarılıp " napalim biz yalnız kalacaz ama siz mutlu olun yeterki" dedi. Biz yalnız kalacaz lafı yüreğime oturdu. Ömür boyu onlarla yaşasam bıkmazdım hala yine gitsem giderim eşimi de seviyorum ama gerçek anne baba gibi anne baba olunca aile olmanın hakkını verince o aileden ayrılması daha bi zor...
 
Adamlar niye kahrından ölsün yahu? Onlar da evlenmeseydi z olmayacaktınız sonuçta (:

Fazla dramatiksiniz bence kararınızı gözden geçirin. Belki kafanıza takılan başka mevzular vardır. 2 yıla belki ayrılırsınız hem belli olmaz.
 
Kadinlarrkulubuuuyesii .!.:
Sürekli espiriler yapan sırıtan bir aileyiz ve ben gidince neşeleri kaçacak diye korkuyorum sanki hep beni düşünüp üzüleceklermiş gibi hep bir burukluk olacak içlerinde gibi geliyor kendimden çok onları düşünüyorum yani
Genişletmek için tıkla...
Ne kadar şanslısınız , bu ülkede pek cok kadin belki farkinda bile olmadan baba evindeki huzursuzluktan kurtulmak icin onune gelenle evlenip sonra aci cekiyor, geri de donemiyor, siz belli ki mutlu bir ailede saglikli yetismissiniz, yaptiginiz es secimi de sağlikli olmustur diye tahmin ediyorum, ama bence de çok erken olmus,keske önce bi süre kendi ayaklariniz uzerinde yalniz yaşama imkaniniz olsaydı, hem birey oldugunuzu hissederdiniz, hem de ev ve hayat sorumluluğunu ogrenirdiniz
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.

Benzer Konular

F
Aile uyuşmazlığı
Yorumlar
17
Görüntüleme
996
Gocmenturna
G
Back