21 yasindayim annemin kiyafetlerime asiri karismasi

Bu nasıl yorum böyle inanılır gibi değil yani şimdi kisa kol giymeyince yavrunuzu korumuş mu oldunuz?
Bunu tecavüze nasıl bagladiniz orası ayrı saçma
Demekki çarşaf giydirse annesini tebrik edecksiniz
 
Sevgili konu sahibi, içinde bulunduğunuz çıkmazı tam olarak anlayamasam da ülkedeki kadınların %99'u gibi benzer baskılar ile büyümek zorunda kaldım. Ailemin iyi niyetini ve samimi endişelerini anlıyorum. Benim ailemin kaygısı beni dışarıdan korumakmış. Fakat ne yazık ki annenizin niyetini bu kadar tatlı ve masum bulamıyorum. Bu noktada verebileceğim net bir tavsiye olmasa da ben kendi adıma eğitimimi tamamlayıp hayatımı kendim kazanabilmekle rahatladım. Ailemden uzak bir şehirde çalışıyor ve yaşıyorum, bu süreçte de ne istiyorsam düşünmeden onu giyiyorum. Sizin için de en sağlıklı yönetim bu olduğunu düşünüyorum. O güne kadar ailenizden gizli gizli istediğinizi giymekten başka çareniz yok gibi duruyor. Çok üzgünüm. Keşke size kocaman sarılabilsem...
Sizin de kızınızın mutsuz olduğu, baskı içinde mahvolduğu yahut sizi sevmeyeceği yönünde büyük büyük yorumlar yapmayacağım. Anneliğinizi de eleştiremem zira haddim değil. Kızınız zikrettiğiniz tarzı kendisi de benimsemiş olabilir, neticede kızınızın zihninin içini bilemem. Ancak benim ailem de sizin gibi daha "yumuşak" bir tavırla kendi istekleri doğrultusunda kurallar koyan bir aileydi. Bu açıdan belki diyerek çocuk açısından bir şerh koyacağım.
Kızını bu tarzı sizi mutlu etmek için seçmiş, en yumuşak ve kavga gürültüye sebep olmayan tarz bu olduğu için tercih etmiş olabilir. O yaşta ben de elbise ve etek sevmediğimi, geniş ve oversize/maskülen bir tarzım olduğunu söylüyor kendi başıma tercihlerimi bile bu yönde yapıyordum. Ancak içten içe değildi. Annem ve babam beni bu noktada güdüyordu ve onları üzmek/ kavga gürültü çıkartmamak için öyleymiş gibi kabul ediyordum. Biraz daha büyüdükçe aslında istediğim tarzın daha feminen, çok dar olmasa da en azından bel kıvrımımı ortaya çıkartan ve daha kısa eteklerden oluşan bir tarz olduğunu idrak ettim. Yani tarzım ailemiz "bizim evde yasak" dediği kıyafetleri barındır şekilde değişti. "Biz" de mayoyu sizin gibi 10-11 yaşında bırakmıştık ama hep içimde kalmıştı o rengarenk mayolar, bugün mümkünse hep bikini giyiyorum. Sadece kavga çıkmasın diye annemin icazet vereceği şeyi tercih etmiştim. Hala ailemle deniz kenarına gitmek istemem... Tekrarlıyorum, bu böyledir demiyorum sadece olabilir diyorum. O yüzden kızınız yarın dar/askılı/kısa/mayo giyinmek isterse, evinizde yasak olan dar pantolonları falan giymek istediğine karar verirse anlayışlı olun ve bunun onun hayatı olduğunu kendinize tekrarlayın olur mu? Yoksa kızınız o pantolon ve askılıları yine giyecek. Sadece siz görmeyeceksiniz ve korkarım ki kızınızla geçirebileceğiniz anların bir kısmını o kıyafetin askıları için kaybedeceksiniz. Umarım meramımı kırıcı olmadan anlatabilmişimdir. Teşekkürleeeeer
 
Bu genclik donemini 1 kere yasayacaksin. Ben olsam isteklerim icin ugrasirdim, hemen pes etmezdim. Uniden sonra evimi ayirdim 23 yasinda kendi hayatimi yasamaya basladim, cok kavgalar yasadik . Ama kusura bakmasinlarr bu benim hayatim. Simdi yillar gecti, iyiki kendi yolunu cizmissin, iradelisin, kendi basina her seyi yapiyorsun, kimseye ihtiyacin yok diyorlar. Ama zamaninda 3. Dunya savasi bizim evden cikcakti nerdeyse.
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…