Merhaba arkadaşlar. Bu deneyimimi belki birilerine fayda olur tecrübe paylaşımı olur diye yazıyorum.
Hamileliğimin 19. Haftasına kadar herşey yolunda ilerlerken detaylı ultrasonda bir tümör görüldü ve kalbi ile akciğerini durduracak haldeydi maalesef. 2 hafta doktor-doktor gezdik, her biri umut yok yaşamaz dediler. Böylelikle gebelik terminasyonu kararı alındı.
Bebek 328 gram olduğu için kalbini önceden iğneyle durdurma işlemi yapmadılar, çünkü 400 gramdan fazlaysa yapıyorlarmış. Suni sancı da verilmedi serumla, sadece cytotec ilacını vajinadan yerleştirdiler. Normalde 5 doz gerekiyormuş ama bana 3-4 saat aralıklarla sadece 3 doz verildi çünkü sancılarım kasılmalarım yeterli düzeydeydi, ek bir kasılmaya gerek kalmadı.
Gelelim sancıya ağrıya.... toplam işlem 16 saat sürdü bende. İlk başta normal adet sancıları sonra şiddetlenmeye başladı. Gece boyu sancılar çektim ama sabah 6 ile 10 arası çok çok daha şiddetlendi. Evet dayanılmaz gibi geliyordu ama dayanıyorsun bir şekilde, sanki acıya alışıyor insan. En sık ve şiddetli sancılarda birden suyum geldi. Sonra aniden bebek kaydı geldi. Plasenta tam gelmedi parçalar kaldı, o yüzden kürtaj yaptılar ama genel anestezi ile. Sonrasında artık hiçbir acı kalmamıştı. Sadece yıkılmış hayaller ve üzüntü... o da zamanla geçecek biliyorum.
Hamileliğimin 19. Haftasına kadar herşey yolunda ilerlerken detaylı ultrasonda bir tümör görüldü ve kalbi ile akciğerini durduracak haldeydi maalesef. 2 hafta doktor-doktor gezdik, her biri umut yok yaşamaz dediler. Böylelikle gebelik terminasyonu kararı alındı.
Bebek 328 gram olduğu için kalbini önceden iğneyle durdurma işlemi yapmadılar, çünkü 400 gramdan fazlaysa yapıyorlarmış. Suni sancı da verilmedi serumla, sadece cytotec ilacını vajinadan yerleştirdiler. Normalde 5 doz gerekiyormuş ama bana 3-4 saat aralıklarla sadece 3 doz verildi çünkü sancılarım kasılmalarım yeterli düzeydeydi, ek bir kasılmaya gerek kalmadı.
Gelelim sancıya ağrıya.... toplam işlem 16 saat sürdü bende. İlk başta normal adet sancıları sonra şiddetlenmeye başladı. Gece boyu sancılar çektim ama sabah 6 ile 10 arası çok çok daha şiddetlendi. Evet dayanılmaz gibi geliyordu ama dayanıyorsun bir şekilde, sanki acıya alışıyor insan. En sık ve şiddetli sancılarda birden suyum geldi. Sonra aniden bebek kaydı geldi. Plasenta tam gelmedi parçalar kaldı, o yüzden kürtaj yaptılar ama genel anestezi ile. Sonrasında artık hiçbir acı kalmamıştı. Sadece yıkılmış hayaller ve üzüntü... o da zamanla geçecek biliyorum.
Hadi kızım, ikimiz için de en doğru karar bu diyordum. Çünkü eziyet çekecekti nefessiz kalacaktı o da ve ben onu koklayıp daha sonra kaybetmeye asla dayanamazdım...
