Kızlar bugün burada tatil, müzeye susam sokağı sergisi gelmiş, gidip gezeyim dedim, ooof nerden dedim, insan yiginindan bir şey göremedim. Keşke evde oturup oğlum oğlum diye aglasaydim her zamanki gibi, en azindan rutinimi bozmamis olurdum. Neyse... Girebilmek için iki saat sıra bekliyorsun, abartmıyorum. Ben dayanamadım tabi bu bel ağrısıyla. Dedim nalet olsun gezmiyorum, gitmeden önce müzede koltuklar vardı, yastığını belime koyup ben buranın ağasıyım şeklinde yarı yatar vaziyette oturdum. İnsanlar bakıyor tabi bu burada gebeş kurbağa gibi niye yatıyor gibisinden ama insanlar bana zaten genel anlamda çok da fifidir, hamilelikten önce de böyleydi ama hamilelikte fifilikte çağ atladılar, öyle söyleyeyim.
Allahim konuya gelemiyorum, benim bu çenem nolucak.
Elimi de karnıma koydum bi ara. Bir şey fır fır eder gibi oldu. Hafif pıt pıt yaptım ben de üstüne hafifçe vurdum. Zırt diye icerde bir şey kayar ya da yer değiştirir gibi oldu. Ama gerçekten zırt gibi, bir yerimizi kaşırız ya öyle. Bebis hareketi mi bu?
Evet deyin.