Hemen anlatayım
İlk transferimde aynı senin gibi transferden çıkınca o kadar yavaş yürüyup oturuyordum ki sanki her hareketimde aşağı doğru kayıyor diye hissediyordum. Eve gelip hemen uzanıp test gününe kadar çok az oturdum. Sürekli yediklerini düşünüyordum ne yesem diye strese giriyordum. Her an aklım karnimdaydi. Yani coooook stresliydim negatif oldu.
İkinci transferde tutsa da tutmasa da olur gibi bı kafayla gittim. Yani bı bosvermislik vardı. Sonuçta ne yaparsam yapayım nasibin önüne gecememistim. Transferden sonra eve gelip hemen uzanmadim misafir vardı hatta oturduk. Daha sonra uzandim her kalkıp oturdugumda rahattım. Yiyeceklere takilmadim avokado falan bile yemedim. Dışarı çıktım gezdim. Transfer olduğumu unutuyordum gerçekten. Pozitif oldu. Kalp atışi duyulmayina kürtaj oldum. Şimdi üçüncü transfer aynı ikinci kafasindayim. Biraz abartıp ilaç saatlerini kaçırıyorum. Hemşire ona da takılma dedi günlük dozu alman yeterli yine rahatladım
başlarda rahim inceligini kafaya takmıştım ama o da geçti şükür. Elimden geleni yapınca tevekkül etmek çok güzel oluyor onun tadına vardım