Yavrucugum bir egitimci olarak asla ekran izlemeyecek diye ciktigim bu yolda iki yasina kadar sabredemeden malesef pes ettim.
Ekran cidden cok kisisel ve vicdani bir mesele. Burada kimsenin yaptigini sanmam; Tableti telefonuneline vereyim de komsumla sohbetin dibine vurayim durumlarini..
Ancak herkes az cok deneyimlemistir, acmaya karar vermistir, acmamaya karar vermistir, kimi 10 dakikada karar kilar, kimi ihtiyqc olunca vs.
Herkes kendinden mesul. Ve unutmayalim her sey bir denge. Bunu sagladiginiz surece bence her sey mumkun.
Kizim 16 aylik, gelisimsel bir sorunu yok. Hatta dil gelisimi doktorun ifadesine gore 24 ay. 50 anlasilir net cikardigi kelime var. Herkes tarafindan anlasilmayanlar listede yok. Komut almasinda hicbir sikinti yok. Yetiskin gibi sohbet ediyorum ve sanki her seyi anliyor gibi tepkiler vermesine bayiliyorum :))
Cok yaramaz da degil cocugum ancak muthis hareketli, ve ben tek basima bakan biri olarak artik dayanamiyordum sanki. Fiziken degil psikolojik olarak yoruluyordum. Onceleri tablet twlefondan cocomelon aciyordum hani ingilizce de konusuyorum, ara ara faydasi olur dedim. Ama aman allahim o 5-10 dakikalik izlemesi bile buna baglanmasina yetti. Yatip kalkip cocomelon diyip durdu. Acmadigimda sinirlendi agladi agresiflesti yani. Ve bu agrwsiflik sanki yaygin bir hale donusuyordu. O an kestim. Baska bir iki sey denedim. Benzeri seyler yasadim. Kestim.
Sonra suna karar verdim tv, tablet telefondan daha avantajli. Yani bana gore. Telefon tablet her yere tasiniyor. Her odaya. Her mekana. İceri disari vs. Ama tv tek bi yerde. Ve bu farki biliyolar. Yani tv oyle hemen her saniye ulasabilecegi bir sey diil. Ben de tvden izletmeye karar verdim izletecegimde bir seyler ki zamanla tvye olan heyecani da sondu. Simdi acik gorse bir iki bakip oyununa dinuyor ama telefon tablet asla oyle diil, tamamen oraya fokuslaniyor, sesleniyorum cvp alamiyorum o derece. O nedenle bizde telefon tablet yok hatta ben hic hoslanmam yaninda elime telefon asla almam. Yanindaysam butun odagim odur. Beni oyle elindeki telefona gomulu insta gezerken gorsun hoc istemem mesela. Babasoyla da bu telefon meselesi yuzunden surekli tartisiriz zira o bir telefon bagimlisi, nefret ediyorum gercekten.
Dedigim gibi zaman zaman tv var ama bizde.
Kendine bu kadar yuklenme. Senin de psikolojinin bedeninin iyi olmasi gerek ki evladina enerjini yetirebil.
10 dakika ise 10 dakika, 5 dakikayda bes dakika ya da daha fazla ya da hic. Bu senin kararin olsun. Yaptiklarin icin hic kimseye aciklama yapma. Sadece kendinle olsun muhaseben. En dogru karari evladin icin sen verirsin unutma.
Bu arada ekran maruziyetinin en buyuk sakincasi cocuklari kendi icine cekiyor olusu. Yani ekranda bir monolog var gibi dusunun ve cocuk tamamen pasif katilimci hatta katilimci bile degil ama butun odagi orasi. Gerceklikten kopariyor olusu ve iste bu nedenle akabinde gelen sorunlar.
Bu sebeple illa bisiyler izleyecekseniz arada bir dahil olup aaaa sunun da busu mu varmis, ay abi bisiklete mi biniyormus, ablanin da tokasi mi varmis gibi katkilarla onlari gerceklikten yani sanal olmayan dunyadan kopmalarina cok da izin vermis olmazsiniz.boylece tek basina izlerken de bu sekilde farkindaliklari aktif edebilir belki zamanla. Bunlar da konuya iliskin nacizane benim goruslerim. Sevgiler annisler