Bugün bebeğimin zaten zayıf olan kalp atışlarının tamamen durduğunu öğrendim 8. haftada olduğumuzu sanarken gelişimi 5. Haftada kalmış. O benden vazgeçmiş hanımlar.. Olması gereken budur muhakkak ama vedalaşması çok zormuş. Pozitifi gördüğün an bütün vücuduna yayılmaya başlayan o annelik duygusu, kısa zamanda ne çok sarmış beni.. altı üstü bir mercimek tanesi.. gelde gönlüme anlat. Süreç çok meşekkatli demişlerdi. O kadar doğru ki. Bi tarafta evladını sokağa atanlar, şiddet uygulayanlar, sevmeyen, hor görenler.. bir tarafta da bir evladım olsun deyip kapı kapı gezip dertlerine derman arayan bu uğurda maddi manevi varını yoğunu ortaya koyan arkadaşlarım.. hepinizin çıktığı bu yolda evlat kokusuyla tanışabilmenizi diliyorum. İnanıyorum çok güzel günler göreceğiz inşallah