Allah razi olsun hepinizden şu mübarek ayda, desteğiniz için ne kadar teşekkür etsem az. Derdimi dinlediniz, derman aradiniz bana. Çook sükür ki size güzel haberlerim var
Esime tedaviden vazgeçtiğimi söyledim, kendisi böyle davranirken cocuk yapmanin doğru olmadigini, evliliğimizin nereye doğru gittiğini, vs.vs. uzun uzun sorgulattim kendisine. Sorun neyden kaynakliyor olursa olsun, ister sen ister ben, gerçekten elimizden geleni yapmiş olsak ve cocugumuz olmasa asla elini birakmam ama sen bana hic bir sey yaptirmiyorsun dedim. Biraz duygulu biraz da sert bir tavirla bu davranislarin evliligimiz icin iyi olmayacagini da belli ettim. Ve şükür
sağolsun gelip özür diledi. Endiselerini anlatti, ha şöyle konuş benle be adam neden beni ruhen yipratiyorsun demedim tabi içimden dedim
hazir olduğunda tekrar baslariz dememe ragmen bu sefer kendisi israr etti. Doktoru aradim, bir iğnemi atladim devam edebilir miyim diye, olur hemen yap dedi o da
Allahima sükür tedaviye devam edebiliyoruz. Rabbim hepimize bebeklerimizi kucagimiza alinca da sükrettirsin bin kere inşallah