Ay öyle seçeceğimiz yok yaşlı zaten diye maddiyatı da geçtim ben. Ayda 2000 e yakın benzin parası veriyoruz. Bunun 1300 ü eşimin annesine gitme gelmesi ile harcanan. Bir tane sıfır arabayı çöpe attık resmen aşırı km yapmaktan. Değerinin çok çok altına sattık elimizde kalacak artık diye. Şu an aynı arabayı alma gücümüz yok mesela en az 250 000 vermen gerek aynı sıfır aracı almak için. Ama baksan kendi maaşı var
o kadar para zaten normalde bir kişiye hayli hayli yeter. O masrafımız görünmez. Bende ses etmiyorum açıkçası. Evlenirken birlikte yaşayamam benim tek koşulumdu. Koşul demeyelim de açık açık söyledim yani sonra kötü olmaktansa. Gider gelirsin bakarsın ama ben birlikte yaşayamam önceden bil. Yok benim için çok önemli dersen de evlenmeyelim sen kendine buna uygun birini bul dedim. Huzursuz oluruz dedim. Birde hemen çocuk istemem dedim
Konuştuğum iki konu vardı sadece. Kayınvalidem böyle biraz elden ayaktan düşeceği aklına geldi yavaş yavaş kendini itelemeye çalışıyor ama
hayırlısı bakalım. Kimseyi üzmekte istemem ne olursa olsun. Allah kimseyi kimseye muhtaç etmesin de geçimli biri değil. Ki ben bu konuşmayı nasıl biri olduğunu bilmeden yaptım
Ben onu da çok iyi anlıyorum ama mesleğim inanın hiç müsait değil. Bir gün yoğun zamanımda geldi annem ağladı resmen halime. Seninki yaşamak değil diye. Yani yapacak bir şey yok. Öyle böyle idare ediyoruz bir şekilde ne diyeyim.