Benim sözümün hükmü yok ki kadın için. Bu zamana kadar umursamadım nadir görüştüm o yüzden gözardı ettim. Ama şimdi her hafta görüşmek istiyor. 1.5 ay oldu sabrım tükendi. Korona var diyorum, ben evden çıkmıyorum, yok markete maskeli girip çıkıyorum, kendi arabamla gidip geliyorum diye başlıyor. Geleyim diye ararsa çocuk gün içinde hep uyuyo oluyo sende uyuyan çocuğu uyandırmaya çalışıyorsun fotoğraflardan sev diycem. Ben ona sırf o bana gelmesin diye gittim. Eşi yaşlı, bişey yesek heryer batıyor, hiç bişeye yardım etmiyor yerinden kalkmıyor sıkılıp daralıyosun hadi gidin diyemiyorsun biz gidersek sıkılınca hemen kalkarız diye gittim. Başıma bela oldu resmen. Fırsat kolluyorum ama bişey yapsın ipleri koparayım diye. Eşimin gözünde kötü olmak istemiyorum.