Ağustos ayında tatile gittiğimde Tekirdağ da sahil kenarında oturmuş eşimin gelmesini beklerken bi teyze geldi yanıma.
Aynı banka oturabilir miyim dedi tabi dedim.
O da luleburgazdan hastane için gelmiş Tekirdağ a.
Türkiye nin bi ucu Allah karşılaştıracak ya işte.
Havadan şu dan konuşurken. ..
hiç adetim değildir ama çocuk var mı dedim.
O da çocuğunun olmadığını. Çok Tedavi gördüğünü ama yumurtasının hiç olmadigini . Tek seçeneğin başka birinin yumurtasını satın alıp tup bebek yapılabileceğini .
Bu işlemin sadece Hatay ve Kıbrıs'ta yapıldığını.
Ama eşinin asla dine uygun değil diye kabul etmedigini.
Ve bu şekilde hayatlarına devam etmek istediğini söylemiş.
Ona çok üzüldüm. Psikolojik tedavi görmüş.
Annem yaşında kadın.
Ama dedi ki şu an böbreklerim çok az çalışıyor ve
Tüp bebek için kullanılan ilaçların buna sebep olduğunu söylüyorMuş doktorlar.
O nedenle her iğne de onu düşündüm. Allahım dedim sen yardım et bu tedavi son olsun . Bebeğim gelsin.
Doğmamis bebeğimiz için cektiklerimizi sen gör. Yüzümüzü güldür.