Sırf konuşmak için konuşan insanlara sinir oluyorum. Yok ben hareket etmiyomuşum daha ilk çocugummuş şimdiden böyleysem çocukları nasıl büyütecekmişim. Sanki keyfimden bu kadar dikkat ediyorum. Çocugum yokken de neler söylüyolardı. Susuyorum sabır etmeye çalısıyorum ama sinir oluyorum ya. Ben hamile olabilmek için neler cektim. Hemen ilk istedigimde hamile kalsaydım ve tek bebege hamile kalsaydım ben de her istedigimi yapardım.bu kadar herşeyden kısıtlamazdım kendimi. Ne kadar kolay zannediyolar ya. Kimin ne yaşadıgını bilmeden yargılamak çok kolay geliyo herkese....
Allah allah onlara neymiş anlayamıyorum hamile olan sensin hersey seni ilgilendiriyor Allahtan karşıma böyle birisi çıkmadı yoksa sinirden patlardim tutamazdim kendimi. Tam tersi bizim bukadar kendimizi herseyden kisitlamamiz şimdiden iyi bir anne olacağımızı gösteriyor bunu bir arkadaşım söyledi de anladım bende sanki biz keyfine eve kapatıyoruz kendimizi okadar zorlaniyorumki ben oh normal hamilelik yaşamak kolay 1 değil 2 değil 3 can taşıyoruz 3 bu kolay bişeymi sanıyorlar acaba hayatımizda yaşamadigimiz zorlukları rahatsizliklari yaşıyoruz ve sabrediyoruz sırf bebeklerimizi sağ salim kucağımıza alalim diye oyüzden gerisi boş hiç takma anlam bile veremedim nasıl ve neden böyle birşey söylenir