sağolasın
ço kseviyorum çocukları
aslında bekarken hayatta çocuk yapmam bakamam dayanamam derdim hep
ama sonra evlenince işler çok değişti
ve ben 2 bebek sahibi bir anne olarak dünyadaki en güzel duygunun bu olduğunu anladım ve çok sevdim bu duyguyu
insana tüm güzel duyguları hissettiren ,üzgünken mutlu eden ,tüm yaralarını saran bir duygu bu
ben bebelerle yeniden doğdum ,anaçlığımı ,insanlığımı yeniden anladım
tabiki çok zor insanı yıpratıyor ama hayatın kendisi de zor değilmi
en fazla 2 yıl çekiyorsun sonra büyüdükçe rahatlıyorsun ve bir evladın oluyor
yani sıkıntıların hepsi geçici ama yaşarken bize çok uzun gibi geliyor
nasılsa bir gün geçecek diye düşünmek gerçekten insana güç veriyor ben hep öyle düşündüm bunun da pozitif etkisi olduğunu gördüm
hayatta evlat gibi bir şey var mı asla yok
insanın evladı olmasa tüm ömür boyu gezse yese içse bile o duygunun eksikliğini hiçbirşeyle gideremiyor
ben evlatlarımla kalabalık bir aileyle ömür geçirmek istiyorum
tüm hayatım onlarla beraber gezmekle geçsin istiyorum
zırlasınla ağlasınlar ama yanımda olsunlar hayat onlarla güzel
herşeyi tadında yaşamak istiyorum
kırkından sonra çocuk yapıp da iice kendime eziyet etmek istemiyorum
bu duyguyu sağlığım yerindeyken doyasıya yaşamak istiyorum
yarına kim öle kim kala dimi ama
ALLAH annelik kadar güzel bir duyguyu vermiş bizlere neden olmasın bir tane daha
zaten en fazla 2 sene çekiyorsun sonra düzene giriyor herşey
benim fikrim bu