cnm ancak yazabiliyorum henüz doğum yaptın mı bilmiyorum ama... çünkü ilk iki sayfaya ancak bakabildim msjımdan sonraki. heyecanını fazlasıyla biliyorum son günlerde paranoyak olmuştuk ailece karnıma bakıp "indi mi incek mi", ağrım olduğunda "sancı mı değil mi" hatta rüyasında sancım var diye yanına gittiğimi görüp gerçekmişcesine evin içinde beni aramıştı annem doğumdan iki gün önce. neyse ki kafayı yemeden geldi o meşhur sancılar, aynı adet ağrısı gibiydi tabi bi 500 katı kadar falan... inadım sayesinde normal doğum yaptım evet çünkü doktorum sezaryenin normal doğum olduğuna inanan biriydi (normal doğuma "normal" bile demiyodu vajinal doğum diyodu) hastanemde de 10 kişiden biri ancak normal yapıyodu. neyse ben sancıyla gittim ne şekilde olacağını sordular normal deyince sancı odasına aldılar açıklığıma bakıldı nst'ye bağlandım. ikinci açıklık kontrolünden sonra ebe kaka yaptığını söyledi bebeğimin, ilk sezaryen ihtimali o zaman doğdu bu sebepten sezaryen olan çok kişi benim gibi siz de duymuşsunuzdur ki ben gerçek bi sebep olamayacağını gördüm. kalp atışları çok düşmezse gerek olmaz dedi çok şükür düşmedi. ikinci sezaryen muhabbeti de bebek 10 cm açıklığa rağmen- devamlı şiddetli sancılara rağmen kanala girmemesinde ortaya çıktı o kadar çekip o kadar açıklığa rağmen ameliyat olmak hiç istemedim. Dr ve ebe sordular çocuk gelmiyo sezaryen mi yoksa her şeyi göze alıyo musun tarzında. çocuğuma bi şey olmadığı sürece sezaryen istemiyorum gibi bi şey söyleyip reddedince doktorcuğum baya bi uğraştı benimle. kristal denen karnımdan bastırma işlemiyle bebeği kanala soktular ki kanala girmediği için sezaryen olan da bir çok kişi duymuşsunuzdur herhalde benim gibi... belki forumumuzda bile vardır. sonuçta normal doğumumu bu şekilde yaptım ama eğer epidural almasaydım: o kristal işlemi sırasında vea dikişler sırasında kesinlikle bi yerde acıdan bayılırdım. "epidural normal doğum 100 yılın icadı" diyorum ve herkese hayırlı doğumlar diliyorum. sancı çekerken hepinize dua ettim Rabbim sağlıklı bebekler nasip etsin. bu arada evet o koku............ özellikle de o ağlama sesi........... her şeye bedel her şeye! içimden çıktığını gördüğüm anda ağlamaya başladım. doktor dikiş atıyodu ben oğlumu izliyodum ağlaya ağlaya. o çıkış anında gördüğüm popoyu, o kordonun kesilip iki ayrı insana dönüşme anımız, ya hepsi manyak şeyler. şimdilik ben pişman değilim doğum şeklimden kendimle de gurur duymuyo değilim
inşallah olmayız hiç birimiz.