- 23 Haziran 2010
- 3.479
- 5
Saol teyzesi kızımın resmini ilk defa koydum ama teyzeleri farketmedicuma geçti ama seninde canım
kızın çok tatlı canım, maşallahh... tosuncuk herhalde:)))
- Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.
Kadınlar Kulübü'ne ücretsiz üye olmak için tıklayın...
2011 Haziran Anneleri Paylaşım Alanı
- Konu Sahibi ecrin1001
- Başlangıç Tarihi
kızın çok tatlı canım, maşallahh... tosuncuk herhalde:)))
- 29 Kasım 2010
- 1.269
- 244
saolasın teyzesi ama kızım öyle tosuncuk değil resimde öyle yakınlaştırdıkta
2.5aylık 4.500 kiloyuz henüz :) - 23 Haziran 2010
- 3.479
- 5
saolasın teyzesi ama kızım öyle tosuncuk değil resimde öyle yakınlaştırdıkta
epey tombik görünüyor. kaç kilo doğmuştu?? sağlıklı olsun da kilo çok önemli değil...
- 11 Temmuz 2009
- 3
- 0
- 44
- 29 Kasım 2010
- 1.269
- 244
ayy canım yanlış yazmışım 2 ay 20 günlüğüz 5.500 kiloyuz dediğim gibi canım resimde yakınlaştık ya ondan öyle
3.030 grm doğdu canım haklısın tabi hiç kiloyu sorun yapmam yeter ki yavrum sağlıklı olsun 
- 29 Kasım 2010
- 1.269
- 244
anne olmak çok başka dimi arkadaşım Rabbim kimseyi bu duygudan mahrum etmesin yavrularımızada afiyet sağlık sıhhat versin inş
bende gecikmeli olarak son anda 1 temmuz annesi oldum :90: - 23 Haziran 2010
- 3.479
- 5
ayy canım yanlış yazmışım 2 ay 20 günlüğüz 5.500 kiloyuz dediğim gibi canım resimde yakınlaştık ya ondan öyle
çok iyi kilosu, iyi toparlamış malşallah. 4.5 deyince şaşırmıştım o kadar görünmüyor çünkü:)))
- 29 Kasım 2010
- 1.269
- 244
etrafımda olan bebeklere bakınca benim kızım küçük kalıyo ama doktorumuz normal diyo iyi olsunda inş
- 29 Ağustos 2010
- 1.156
- 0
etrafımda olan bebeklere bakınca benim kızım küçük kalıyo ama doktorumuz normal diyo iyi olsunda inş
fotograflarda olduklarından daha toplu cıkıyorlar.doktor normal dıyorsa takılmamak lazım cok fazla..
- 28 Temmuz 2009
- 12.437
- 22
seni yalan aşklarla yanlız başına bırakıyorum
şimdi dalgınlığıma gelirsin diye çok korkuyorum
kaderim sonunda oyun oynasada
elimde degil halen seviyorum
seni bana yazmış güzel ALLAHIM sevdim kime ne
olmuşum aşkından divane dönmüşüm deliye
ne gelirki elimden karışmaamki kaderin işine
sana bişey olmasın kimseleri koyamam yerine
seni bana yazmış güzel ALLAHIM sevdim kime ne
olmuşum aşkından divane dönmüşüm deliye
ne gelirki elimden karışmaamki kaderin işine
sana bişey olmasın kimseleri koyamam yerine
seni bana yazmış güzel ALLAHIM
ne gelirki elimden karışmaamki kaderin işine
sana bişey olmasın kimseleri koyamam yerine
seni bana yazmış güzel ALLAHIM sevdim kime ne
olmuşum aşkından divane dönmüşüm deliye
ne gelirki elimden karışmaamki kaderin işine
sana bişey olmasın kimseleri koyamam yerine
şimdi dalgınlığıma gelirsin diye çok korkuyorum
kaderim sonunda oyun oynasada
elimde degil halen seviyorum
seni bana yazmış güzel ALLAHIM sevdim kime ne
olmuşum aşkından divane dönmüşüm deliye
ne gelirki elimden karışmaamki kaderin işine
sana bişey olmasın kimseleri koyamam yerine
seni bana yazmış güzel ALLAHIM sevdim kime ne
olmuşum aşkından divane dönmüşüm deliye
ne gelirki elimden karışmaamki kaderin işine
sana bişey olmasın kimseleri koyamam yerine
seni bana yazmış güzel ALLAHIM
ne gelirki elimden karışmaamki kaderin işine
sana bişey olmasın kimseleri koyamam yerine
seni bana yazmış güzel ALLAHIM sevdim kime ne
olmuşum aşkından divane dönmüşüm deliye
ne gelirki elimden karışmaamki kaderin işine
sana bişey olmasın kimseleri koyamam yerine
- 22 Mart 2011
- 1.307
- 73
fatmacım bu yazı esınemı oglusunamı
- 28 Temmuz 2009
- 12.437
- 22
her ikisinede şarkı bu ebru gündeş in
- 28 Temmuz 2009
- 12.437
- 22
Söylemeden duymak, görmeden bilmek, duymadan anlamak gerekir bazen. Yokuş aşağı dört nala ilerleyen bir hayat, her an frenlerin sağlam olması gerektiği
Dur deyince duran, yürü deyince yürüyebilen bir ceset, onu ayakta tutan, onu yöneten bir ruh. Sessizlikte duyulur ruhun sesi, karanlıkta bilinir varlığı. O her daim hatırlatmaz kendini, bakmalı ve bakarken de baktığını görmeli. Sevgi, beden aracılığıyla ruhun duyduğu sevgi, bedenin dokunuşu ve ruhun hissedişi, gözle görüp, kalben sevilmesi. Yaşamak yazılınca tek kelime ve iki santimetre alan kaplayan üç heceli bir kelimedir. Yaşayınca da binlerce kilometre alana sığdırılabilecek ve bir o kadar da zahmet, emek, hüsran ve mutluluk dolu.
Nereden geldik diye bakarken geriye doğru yürür olduk. Dünü özlerken bugünü harap ettik ve yarını beter ettik. Ezildik, yıprandık, karalandık, sonrada bu da geçer deyip güya unuttuk Güldük, uzun uzun. Sevindik, küçük şeylerle. Ağladık, bazen yoktan yere, düşündük, bazen en kötüsünü. Sevdik, ruhun en hali ile, uyuduk, uyanmaz istemezcesine. Yorulduk kendimizden, aldığımız nefesten bile. Yaktık, tüm gemileri aşka, sonra kaldık okyanus ortasında bir başımıza. Öldük, bazen her gün birkaç kez öldük. Gittik, kendimizden gitmek istercesine, Gücümüz yetmedi, kaldık. Etrafımızda döndük, tutamayınca kuyruğu, vazgeçtik yürüdük, baktık ki arkamızdan geldi.
İstedik; ekmeğimizden çok aç kalmayı göze alırcasına. Biz insandık, bunu bazen kabul ettik, çoğu zaman etmedik. Bazen de bunun en zahiri halini yaşadık. Sadece insan olduğumuzu kabul etmek yetmiyordu, insanlığımıza seven, saygı duyan, bizi biz olarak bilenler olmalıydı hayatımızda. Hayat denilen şey, yalnızken hiç sevilmedi.
Öyle zamanlarda dilin mutluyum dediğini kalp daima yalanladı. Aklın söylediğini dilin söylemeye mecali yok, hep düşledik istediklerimizi, seyrettik yaşayanları aş erircesine. Ona gitmek istedik çoğu zaman, fakat biz yorgunduk doğuştan. Dünyayı görmek için bile dokuz ay yol kat ettik. Çalıştık kendimiz için, sevdiklerimiz için, ayakta kalmak için. Bıktık bazen aldığımız nefesten, uyuduğumuz yataktan. Örselendik, zaman yaptı dedik, zamanın hediyesi dedik. Yaşlandık, her geçen gün biraz daha yaşlandık. Yolcuyuz bu dünyada, geldiğimiz gün hazırdı gidiş biletimiz, tarihini bilmediğimiz güne.
İyisi mi? Bunlara rağmen, her şeye rağmen, her an gidecekmiş gibi, aynı zamanda hiç gitmeyecekmiş gibi yaşamak. Yaşadığımız sürece gayretle tutunmak kendimize. Tüm sorunlara, sonuçlara, sonuçsuzlukların karşısında ölmeye hazır bir cesaretle hazır olmak.
Nereden geldik diye bakarken geriye doğru yürür olduk. Dünü özlerken bugünü harap ettik ve yarını beter ettik. Ezildik, yıprandık, karalandık, sonrada bu da geçer deyip güya unuttuk Güldük, uzun uzun. Sevindik, küçük şeylerle. Ağladık, bazen yoktan yere, düşündük, bazen en kötüsünü. Sevdik, ruhun en hali ile, uyuduk, uyanmaz istemezcesine. Yorulduk kendimizden, aldığımız nefesten bile. Yaktık, tüm gemileri aşka, sonra kaldık okyanus ortasında bir başımıza. Öldük, bazen her gün birkaç kez öldük. Gittik, kendimizden gitmek istercesine, Gücümüz yetmedi, kaldık. Etrafımızda döndük, tutamayınca kuyruğu, vazgeçtik yürüdük, baktık ki arkamızdan geldi.
İstedik; ekmeğimizden çok aç kalmayı göze alırcasına. Biz insandık, bunu bazen kabul ettik, çoğu zaman etmedik. Bazen de bunun en zahiri halini yaşadık. Sadece insan olduğumuzu kabul etmek yetmiyordu, insanlığımıza seven, saygı duyan, bizi biz olarak bilenler olmalıydı hayatımızda. Hayat denilen şey, yalnızken hiç sevilmedi.
Öyle zamanlarda dilin mutluyum dediğini kalp daima yalanladı. Aklın söylediğini dilin söylemeye mecali yok, hep düşledik istediklerimizi, seyrettik yaşayanları aş erircesine. Ona gitmek istedik çoğu zaman, fakat biz yorgunduk doğuştan. Dünyayı görmek için bile dokuz ay yol kat ettik. Çalıştık kendimiz için, sevdiklerimiz için, ayakta kalmak için. Bıktık bazen aldığımız nefesten, uyuduğumuz yataktan. Örselendik, zaman yaptı dedik, zamanın hediyesi dedik. Yaşlandık, her geçen gün biraz daha yaşlandık. Yolcuyuz bu dünyada, geldiğimiz gün hazırdı gidiş biletimiz, tarihini bilmediğimiz güne.
İyisi mi? Bunlara rağmen, her şeye rağmen, her an gidecekmiş gibi, aynı zamanda hiç gitmeyecekmiş gibi yaşamak. Yaşadığımız sürece gayretle tutunmak kendimize. Tüm sorunlara, sonuçlara, sonuçsuzlukların karşısında ölmeye hazır bir cesaretle hazır olmak.
- 22 Mart 2011
- 1.307
- 73
çok güzel bır yazı fatma cok guzel bu ara bunalımlardayımm ıyı geldı gercekten:)
- 28 Temmuz 2009
- 12.437
- 22
hayırdır ne oldu anlatmak istersen dinlerim
- 22 Mart 2011
- 1.307
- 73
bu aralar bıraz esımle uzaklastık sankı cunkı ben eskısı gıbı degılım cocuktan sonra ıyce eve kapandım calısıyodum ısı bıraktım o cıkıp gıdıyo 8de gelıyo ben evdwe tek basımas bunalıp duruyorumm ne olucak bılmıyorum fatma ama her gecen gun dahada uzaklasıyoruz
Benzer Konular
- Sabit
Popüler Konu 2025 Haziran Anneleri Paylaşım Alanı
Gebeliğe Hazırlık Anneler acil yardım
