saolasın merve foruma ne yazsam hemen cevap veriyosun teşekkürler...
evet aynen ben de ağlayacak durumdayım artık işin kötüsü bebişi emzirmek istemiyorum diye kendi kendime üzülüyorum
ay sütüm var mı yetti mi derken şimdi de mümkün olduğu kadar aradaki süreyi uzatayım istiyorum halbuki ilk günler acıksa da acıkmasa da vermeye çalışıyodum...umarım geçer bu durumlarımız biran evvel yoruldum çünkü şu son 1 haftadır hayatımda yaşamadığım kadar ağrı yoğunluğu yaşadım belki göğüslerden kurtarırız diyodum ama o da olmadı malesef...neyse bu güzel duygunun karşılığında katlanmak gerek ne yapalım...
bu arada göbişimiz düştü haftasında
dün de kontrolümüz vardı topuk kanı için ne kadar çok ağladı bebişim çok üzüldüm ama güçlü olmaya çalıştım...
buraya yazarak rahatlamaya çalışıyorum evde büyükler var bazen çok bunalıyorum aslında bana çok yardımcı oluyolar ama bazen özellikle ikindi vakti bağıra bağıra ağlamak geliyo içimden halbuki geçerli bi nedeni yok yani sorumluluklar gözümü korkutuyo sanırım...işte bööle arada okuyunca benimle aynı şeyleri yaşayanları rahatlıyorum en azından çok uzattım öpüyorum...