2009 Ocak Anneleri Paylaşım Alanı

şennur yazdıklarını okuyunca bir tane daha yapasım geldi.... Zaten şu ara 2 arkadaşım hamile hem de ikincilere, baskı altında tutuyolar tek çocukluları!!!!!
Yoğun bir iş gününde sizlere bir bakayım dedim, meralcim eşinin 4. çocuk talebi süper, bir çok erkek 2. ciden sonra istemiyor.
 
2009 ocak annesi olupta hala tek çocuğu olanlar hiç düşünmesin zaten...benim anlattıklarım yaşadığım zorluklar aralarının az olmasından kaynaklı...ama tabi çocuğunuza zaten bir kardeş yapıcaksanız bunu daha fazla ertelemeyin...e tabi tek çocuk düşünenlerde vardır...o da herkesin kendi biliceği bişey...(onlarada şöyle birşey söyleyelimde biraz daha düşünsünler:KK16:...BİR ANNENİN ÇOCUĞUNA BIRAKABİLİCEĞİ EN GÜZEL MİRAS BİR KARDEŞTİR..).ama 3 yaş çok ideal yaş aralığı..ben hep öle derdim...çocuğunu erkenden kreşe göndermek zorunda olan çalışan annelere sonsuz saygım var yalnış anlamasınlar ama bana göre 3 yaşına kadar çocuk anne çocuğudur..kreşe gönderme aralığıda 3-4 yaş arasında başlar..birini en azından kreşe gönderip yarım gün dahi olsa yeni bebekle daha rahat ilgilenme şansı olur...
Hani standart usül vardır...ilk çocuk 6 yaşa gelir daha çocuğun ilkokula attığı gün 2. bebek olur..aslında çok yalnış...hem bunu okula başlayan çocuk evden atılmış uzaklaştırılmış gibi düşünüyor...aklı evde kalıyo...e annenin derseniz yeni bebekle ilgilenmekten okula yeni başlamışşş ilgilenmeye çok ihtiyacı olan çocukla ilgilenemiyor...okula adaptasyonu var...

Şimdi sizlerin 2. bebek olsa, ilkinin okul zamanı geldiğinde 2.bebeğinizde 3 yaşında olucak rahatlamış olucaksınız...rahat rahat kreşede verilir sizde öbürünün okuluyla alakadar olabilirsiniz...
bence çok ideal....benimkiler arka arkaya başlıycakları için ben heralde sınıf annesi olur onlarla gider gelirim diyorum:)
 
valla sennurcum çok doğru söylüyorsun. benimde yapma imkanım olsaydı eğer sevda gibi peşpeşe yapardım. hatta ikiz olsaydı ne güzel olurdu. bi defada bitirirdim ikisinide. zor olurmuydu evet olurdu ama bi çırpıdada biterdi. sevda dışarı çıkamama işini çok iyi anlıyorum. ben bi taneyle yapamıyorum bu işi sen iki taneyle yapamadığına üzülme bence. çağan bebekken görürdüm vanda. biz anne baba çağan çıkardık millet tek kadın iki çocuk biri taş çatlasın 2 yaşında ddiğeri kucakta bebek . nasıl beceriyolar derdim. beceren beceriyo işte.
dün nöbetçiydim. akşam aradım çağan ağlıyo anne burnum çok kötü akıyo vütten eve gel diyo. nasıl geleyim dedim nöbetçiyim abilere bakıyorum burda dedim. ama anne bak bende hastayım nolur gel vütten vütten. bana bakarsın diyor. haklı çocuk işim hastaya bakmaksa eğer o da hasta. anlattım gelemeyeceğimi tamam dedi ama o an içim gitti anlatamam. sabahta uyanmışlar anne biz seni almaya gelmiycekmişiz nasıl olcak şimdi bu böyle diyor. bende mesai günü olduğunu anlattım okula gitmen lazım akşama görüşcez dedim. tamam dedi. ama ateşi çıkacak gibiymiş. babası şurup içirip yollamış inşallah çıkmaz hastalıktan kurtaramadık çocuğu. eve bi geldim herşey ortada yemişler atmışlar wc ye girdim lazımlığı boşaltmış eşim ama yıkamamış bi düşünmemiş kuru kaka nasıl temizlenir o an yıkasa ben uğraşmamış olurum ama düşünmemiş işte. bu şartlar altında da olsa bile şu an ikinci çocuğum napardım acaba...
neyse ben bi duş alıp ibadet edip yatıcam. sonra görüşürüz..
 
Günaydınlar herkese,

Sennur sana bir açıdan katılıyorum.Evet kardeş en güzel miras bir çocuk için.Ama herkes 3 yaş demesine rağmen ben 1-1,5 yaşındayken 2. çocuğun yapılması taraftarıyım.Senin, sevdanın, filizin çocuklarınızdaki yaş aralığı bence ideal.İlk çocuk daha kıskançlığın ne olduğunu öğrenmeden evin içinde yaşayan bir birey daha oluyor ve onunla birlikte büyümeye daha kolay alışıyor.
Evet zorlukları var, her ikisine de o yaşlarda göstermen gereken ilgi var, anneler çok büyük zorluklar yaşıyorlar.

Fakat benim ilk çocuklarımın arası 3,5 yaş.Kızım , oğlum doğduğunda psikolojik sorun yaşadı.Herkesin ilgisi ondayken kardeşi o ilgiyi böldüğünden dolayı kabul edemedi. Oğlum her zaman için ablasını korurdu, ama kızım hiç bir zaman için kardeşini kabul etmezdi.Bir şey alacak olsak Batıkan, anne ablamada alaım derken, begüm sadece kendisine alınsın, kardeşine alınmasın diye düşünürdü.Uzunca bir süre bu böyle yaşandı.Ne zaman 10-13 yaşlarına geldiler, kabul etmeye başladı diyebilirim.
 
Akıllı çağan, anneyi getirmek için bahane hazır:))Ben de hastayım, sen hastalara bakacaksan bana da bakmak için gel.
Kendi işi dışında çalışmak zorunda olanların işi çok zor. Hele de senin gibi nöbetçi olanlar. Gece çocuk anneyi yanında istiyor, akşam eve geldiğimde yatıncaya kadar oyunlar oynuyoruz, ama yatarken illaki benim onu yatırmamı istiyor.Sabah çıkarken, kaçarak çıkmak zorunda kalıyorum, gördüğünde annecim gitme diye ağlıyor. Ama hiç olmazsa benim içim rahat, herhangi bir sorun olursa, raharsızsa, işimi bırakır giderim çocuğumun yanına.Sizlerin öyle bir durumu yok.Allah kolaylık versin size. Bir de çocukların yaptığı duygu sömürüsü , insanın içini parçalıyor.

Geçmiş olsun bu arada size.Çocuklar kreşte kapıyorlar yaaa.Allaha şükür bizim şimdilik hastalık sorunumuz yok, ama yemek sorunumuz had safhada devam ediyor.
 
bizimkilerinin arası da 2,5 yaş..emre 1,5 yaşında başladı kreşe mısırda. önce bikaç saatle, en son yarım güne çıkmıştı. burda tam gün devam ediyo, okulu seviyo bu yüzden sorun yaşamadık..kardeşine de çabuk adapte oldu.tabi bi yere gitmek gerçekten zor..üstleri başları, çantaları..her dışarı çıkış baya uzun seyahate çıkıyomuş gibi hazırlık gerektiriyo..
nöbet işi gerçekten çok zor hele bir anne için..Allah çağana da sana da sabır versin..içim eridi okurken..şimdiden bazı şeyleri kabullenip olgunlaşıyo işte yavrucaklar..bizimki de kardeşini kabullendi, annesini onunla paylaşmayı.
 
herkese merhabalar umarım herkes iidir....

ben yapmak istiyorum bi tane daha ama yemiyo işte...alıştım rahata şimdi eğer öle olursa çalışamam artık bi tane çocuğu bırakmak zor 2sini nasıl kimde bırakıcam annem 2sine nasıl bakar

ben bi yandan elvin 10 yaşına gelince yapmayı düşünüyrm yaşım 30 olucak ozaman en azından az da olsa bana yardımı olur bi yandan da diyrm kendime burcu boşver yap şimdi araları fazla olmasın ama hangisi iyi hangisine karar vericem bilmyrm
 
Son düzenleme:
ben şimdiden 32 oldum :))) çok zamanım yok ikinciye... ama yapmayı düşünmediğimden problemde yok...

çalışıyorum bakacak kimsem yok...ezgi 18 ay olana kadar işe haftada bir gittim geldim idare ettim..

ama kendi işimde olsa işin başında durmayınca olmuyor...

evde olsaydım yapardım kesin... ama şimdi yapıpta çocugu kreşte bırakamnın ne anlamı var... bakabileceğim kadar cocuk yapmak en iyisi..

illa iki çocuk kardeş diye bir kural zorlamada saçma geliyor bana...

bir tanesine allahım uzun ömür saglık versin... ona en iyi eğitimi, hayatı veriyim yeter bana...

çalışmayan annalere kolay geliyor konuşmak tabi... ben bilirim valla neler cektiğimi...
 
Evet derya çok haklısın.Kendi işinde olsa başında durmazsan olmuyor.Ama maaşla çalışan annelerin yanında bizim rahatlığımızdan bahsettim ben.Günde 1-2 saat uğrayıp, işleri programladıktan sonra, çok acil bir şey olmadığı sürece çocuğuna vakit ayırabilirsin hastalandığında filan.Ama maaşla çalışanların böyle bir lüksü yok, çocuk evde hasta bile olsa çok ağır bir durumu olmadığı sürece serpilin nöbetini devretmesi , işe gitmememsi gibi bir olanağı yok.

Evet evde olsaydın yapardın, çünkü evde olunca zaten bir tanesi ile ilgileniyorsun, ikincisi ile de bu arada ilgilenir çıkardın.

Burcu senin için çok zor olur ama, bence 8-10 yaşındayken düşünürsen 2. çocuğu elvin için çok daha kolay olur alışma süreci.
 
merhabaa...
ay 2.ciler..ohhh.offf...herkes haklı..1 tane yeter..2.ci miras..ne yapsam ,ne düşünsem boş..bu gidişle yapacak baba da kalmayacak:)
 
ben kreşte bırakmayı ceza olarak görmüyorum, aksine kreşin çok faydalı olduğunu düşünüyorum..tabi bu çocuğuna, kreşine göre değişir..bunu iyi ayarlamak gerek. ben çocuklarım için mesleğime ara verdim, hiç de pişman değilim. tüm gün oyun da oynadık, faaliyet de yaptık, yaşıtlarıyla da buluştuk, çocuk partilerine de gittik..ama bi yerden sonra anne de çocuk da kısır döngüye giriyo, yetersiz kalınıyo..çocuk büyüdükçe yaşıtlarını istiyo etrafında..güvendiği bi ortamda, kendi dilinden anlayanlarla birlikte olmak ona cesaret veriyo, kendine güveni artıyo..öyle ev gezmelerinde, alışveriş merkezlerinde ya da evde..artık çocuk büyümüyo..onlar da kendi sosyal ortamlarını kurmak istiyolar..öyle bikaç saat kreşte vakit geçirmekle de sevgisiz kalmazlar merak etmeyin, önemli olan kaliteli zaman geçirebilmek..
şimdi kızım 4 aylık. 1,5 yaşına gelsin ona da bakıcam, burda mygym programı varsa abisi gibi onla da başlıcaz..2 yaşında da doğru okula :)
 
Evet derya çok haklısın.Kendi işinde olsa başında durmazsan olmuyor.Ama maaşla çalışan annelerin yanında bizim rahatlığımızdan bahsettim ben.Günde 1-2 saat uğrayıp, işleri programladıktan sonra, çok acil bir şey olmadığı sürece çocuğuna vakit ayırabilirsin hastalandığında filan.Ama maaşla çalışanların böyle bir lüksü yok, çocuk evde hasta bile olsa çok ağır bir durumu olmadığı sürece serpilin nöbetini devretmesi , işe gitmememsi gibi bir olanağı yok.

Evet evde olsaydın yapardın, çünkü evde olunca zaten bir tanesi ile ilgileniyorsun, ikincisi ile de bu arada ilgilenir çıkardın.

Burcu senin için çok zor olur ama, bence 8-10 yaşındayken düşünürsen 2. çocuğu elvin için çok daha kolay olur alışma süreci.

kendi işin hemde öyle bir rahatlık ki çok haklısın... kim çeker beni 18 aya kadar cocuga bak haftada bi işe gel :)) akşam kreşten alıcam diye erken çık :)) ..

çagana yazık ya kıyamam... nasıl haklı çocuk aklı işte ... bende hastayım gel :))

bence 3 yas kreş için iyidir öncesini anneyle verimli bir şekilde geçirmeli...tabi anne calışmıyorsa... calışıyorsa mecbur veriyorsun benim gibi
 
Son düzenleme:
Benimkilerin arasıda 19 ay biri ocak biri ağustos doğumlu...ama küçümsenicek kadarda kolay değil sedacım...bir tane çocuk varsa o uyuyosa sende uyuyabiliyosun..ne bileyim bi tane olunca tutup elinden her yere gene gidebiliyosun..ama iki tane olunca öle olmuyo...biri uyusa öbürü uyumuyo...iki taneyle bilmiyorum benmi beceremiyorum ama dışarı çıkamıyorum....o yüzden evde daha kapalı kalıyosun...e zaten dışarı çıkıcak olsam...bi birirnin altını değiştir üstünü giydir...sonra öbürüne yap aynı şeyleri ..e sonra çantanı kazırla kendini hazırla derkennn..yok diyorum bazen hiç çıkmayayım daha iyi..Amaaaaaa..

Şimdi kızıma sarıl abiye diyoruz o küçücük kollarıyla abisine bir sarılışı var göğsüne bastırıp:) bide öper ohhhh der dudakları uzatıp.. ömre bedelll....
Bazen abisi 'gel Zeynep bek sana ne anlatıcam ' diyor öbürü hayranlıkla onu izliyo..e bazen kavga ediyolar bazen kıkır kıkır kıkırdıyolar...kovalıyolar birbirlerini...o zamanlar iyiki olmuşlar diyosun...mesela okuldada hiç yalnız kalmıycaklarını düşünüyorum..yada serviste..

Herşeyin avantajlarıda var dezavantajıda...

hiç küçümsenicek gibi olurmu arkadaşım çocuk bu benim dediğim şey çok farklı bişey ben sadece 3 sene 5 sene sonra olucağına arka arka olmasının daha kolay olduğunu söylüyorum tam deliksiz uyku uyuyosun tam bağımsız sokağa çıkıyosun tam rahatlıyosun ikinci çocuk hadi bi 3-4 senede onunla aynı tempo devam e ne oldu 3 sene 3 sene daha 6 sene ama arka arkaya olduğunda toplamda 4 sene bakım konusu.ama tabiki sokağa çıkmak bi yere gitmek zor ama her güzelliğinde zorlukları var benim oğlum 20 aylık kızım hemen hemen 3 yaşında benim uykum şuan düzenl, akşam yatarız sabah kalkarız belki arada 1 kez kalklmamız olur ama oda herzaman deil hastalık vs olunca.ama şimdi kaanı doğurmasaydımda şuan doğursaydım sil baştan yapmaya başlamıştım tekrar gazlı ve uykusuz geceler başlamıştı ve önümde daha en az 3 sene bu devam edicekti..düşünmeyen arkadaşlar tabiki karar seçim kendilerinin ama ben 15 ay arayla doğurdum zorlandım tabikii zorlanmadım diyemem ama tatilimede gidiyorum uykumuda uyuyorum zoru geride bıraktım(bakım olarak)Allah herkesin gönlüne göre versin

valla sennurcum çok doğru söylüyorsun. benimde yapma imkanım olsaydı eğer sevda gibi peşpeşe yapardım. hatta ikiz olsaydı ne güzel olurdu. bi defada bitirirdim ikisinide. zor olurmuydu evet olurdu ama bi çırpıdada biterdi. sevda dışarı çıkamama işini çok iyi anlıyorum. ben bi taneyle yapamıyorum bu işi sen iki taneyle yapamadığına üzülme bence. çağan bebekken görürdüm vanda. biz anne baba çağan çıkardık millet tek kadın iki çocuk biri taş çatlasın 2 yaşında ddiğeri kucakta bebek . nasıl beceriyolar derdim. beceren beceriyo işte.
dün nöbetçiydim. akşam aradım çağan ağlıyo anne burnum çok kötü akıyo vütten eve gel diyo. nasıl geleyim dedim nöbetçiyim abilere bakıyorum burda dedim. ama anne bak bende hastayım nolur gel vütten vütten. bana bakarsın diyor. haklı çocuk işim hastaya bakmaksa eğer o da hasta. anlattım gelemeyeceğimi tamam dedi ama o an içim gitti anlatamam. sabahta uyanmışlar anne biz seni almaya gelmiycekmişiz nasıl olcak şimdi bu böyle diyor. bende mesai günü olduğunu anlattım okula gitmen lazım akşama görüşcez dedim. tamam dedi. ama ateşi çıkacak gibiymiş. babası şurup içirip yollamış inşallah çıkmaz hastalıktan kurtaramadık çocuğu. eve bi geldim herşey ortada yemişler atmışlar wc ye girdim lazımlığı boşaltmış eşim ama yıkamamış bi düşünmemiş kuru kaka nasıl temizlenir o an yıkasa ben uğraşmamış olurum ama düşünmemiş işte. bu şartlar altında da olsa bile şu an ikinci çocuğum napardım acaba...
neyse ben bi duş alıp ibadet edip yatıcam. sonra görüşürüz..

çalışan anneye zor canım ben çalışmıyorum evimdeyim tabiki sizin sorumluluğunuz farklı o an çağanın yanında olmak istemişsin ama olamamışsın bi anne için işin en zor kısımlarından biri olsa gerek çok şükür benim öyle bir sorunum yok en azından biraz büyüsünler sonrasında düşünüyorum iş hayatını Allah kısmet ederse

Günaydınlar herkese,

Sennur sana bir açıdan katılıyorum.Evet kardeş en güzel miras bir çocuk için.Ama herkes 3 yaş demesine rağmen ben 1-1,5 yaşındayken 2. çocuğun yapılması taraftarıyım.Senin, sevdanın, filizin çocuklarınızdaki yaş aralığı bence ideal.İlk çocuk daha kıskançlığın ne olduğunu öğrenmeden evin içinde yaşayan bir birey daha oluyor ve onunla birlikte büyümeye daha kolay alışıyor.
Evet zorlukları var, her ikisine de o yaşlarda göstermen gereken ilgi var, anneler çok büyük zorluklar yaşıyorlar.

Fakat benim ilk çocuklarımın arası 3,5 yaş.Kızım , oğlum doğduğunda psikolojik sorun yaşadı.Herkesin ilgisi ondayken kardeşi o ilgiyi böldüğünden dolayı kabul edemedi. Oğlum her zaman için ablasını korurdu, ama kızım hiç bir zaman için kardeşini kabul etmezdi.Bir şey alacak olsak Batıkan, anne ablamada alaım derken, begüm sadece kendisine alınsın, kardeşine alınmasın diye düşünürdü.Uzunca bir süre bu böyle yaşandı.Ne zaman 10-13 yaşlarına geldiler, kabul etmeye başladı diyebilirim.

buna bende katılıyorum çünkü benim çocuklarımdada kıskançlık hiç olmadı daha kendilerini bilmeden kerdeşleriyle tanıştılar ve bir arada olmayı öğrendiler şimdi kavgada ediyolar ama kıskançlık kavgası deil o anlık paylaşımsızlığın verdiği sinirle.

Akıllı çağan, anneyi getirmek için bahane hazır:))Ben de hastayım, sen hastalara bakacaksan bana da bakmak için gel.
Kendi işi dışında çalışmak zorunda olanların işi çok zor. Hele de senin gibi nöbetçi olanlar. Gece çocuk anneyi yanında istiyor, akşam eve geldiğimde yatıncaya kadar oyunlar oynuyoruz, ama yatarken illaki benim onu yatırmamı istiyor.Sabah çıkarken, kaçarak çıkmak zorunda kalıyorum, gördüğünde annecim gitme diye ağlıyor. Ama hiç olmazsa benim içim rahat, herhangi bir sorun olursa, raharsızsa, işimi bırakır giderim çocuğumun yanına.Sizlerin öyle bir durumu yok.Allah kolaylık versin size. Bir de çocukların yaptığı duygu sömürüsü , insanın içini parçalıyor.

Geçmiş olsun bu arada size.Çocuklar kreşte kapıyorlar yaaa.Allaha şükür bizim şimdilik hastalık sorunumuz yok, ama yemek sorunumuz had safhada devam ediyor.

meralcim egenin yemek sorunu yoktu galiba ben öyle hatırlıyorum ne olduda böyle olduki gayet güzel yiyo derdin sen.

herkese merhabalar umarım herkes iidir....

ben yapmak istiyorum bi tane daha ama yemiyo işte...alıştım rahata şimdi eğer öle olursa çalışamam artık bi tane çocuğu bırakmak zor 2sini nasıl kimde bırakıcam annem 2sine nasıl bakar

ben bi yandan elvin 10 yaşına gelince yapmayı düşünüyrm yaşım 30 olucak ozaman en azından az da olsa bana yardımı olur bi yandan da diyrm kendime burcu boşver yap şimdi araları fazla olmasın ama hangisi iyi hangisine karar vericem bilmyrm

Allah gönlüne göre versin canım

ben şimdiden 32 oldum :))) çok zamanım yok ikinciye... ama yapmayı düşünmediğimden problemde yok...

çalışıyorum bakacak kimsem yok...ezgi 18 ay olana kadar işe haftada bir gittim geldim idare ettim..

ama kendi işimde olsa işin başında durmayınca olmuyor...

evde olsaydım yapardım kesin... ama şimdi yapıpta çocugu kreşte bırakamnın ne anlamı var... bakabileceğim kadar cocuk yapmak en iyisi..

illa iki çocuk kardeş diye bir kural zorlamada saçma geliyor bana...

bir tanesine allahım uzun ömür saglık versin... ona en iyi eğitimi, hayatı veriyim yeter bana...

çalışmayan annalere kolay geliyor konuşmak tabi... ben bilirim valla neler cektiğimi...

kolay değil canım hiç kolay olurmu ben çalışmayan bir anneyim ve kendi yaşadığımı paylaştım sen çalışan bir annesin kendi yaşadığını paylaşırsın herkesin zorluğunuda kolaylığınıda kendisi bilir.kimis çalışır kimisi çalışmaz kimisinin maddi durumu izin verir kiminin vermez kimin piskolojisi ikinciyi üçüncüyü kaldırır kimininki kaldırmaz herkes ne yaşadığını en iyi kendi bilir.Allah herkesin gönlüne göre versin,ve allah herkese kolaylıklar versin

merhabaa...
ay 2.ciler..ohhh.offf...herkes haklı..1 tane yeter..2.ci miras..ne yapsam ,ne düşünsem boş..bu gidişle yapacak baba da kalmayacak:)

:))))
 
valla benim ikinciyi yapamama derdim işten çok sağlık. sağlığım elverseydi zorluğunu falan bi tarafa bırakırdım. sağlık sorunlarıma rağmen ilaçları bırakıp deneyesim geliyo ama bunu eşim asla istemiyo. bende çağana 17 ay kendim baktım. ama ne yalan söyliyim bunalmıştım evde olmaktan. vanda dışarı çıkmak çok zordu lojmanların içine kısılıp kalmıştık gezip dolaşma imkanımız olsaydı bu kadar sıkılmazdım evde olmaktan. bide çalışmaya alışınca insan en azından ben konu komşu ilişkileri gelişemiyo malesef. bi komşuyla nasıl tanışılır nasıl muhabbet edilir nelerden konuşulur bilmem ben. olay mutlaka bi yerden dedikoduya gider. asla hoşlanmam. şü ne gimiş ne pişirmiş evi temizmiymiş belki bu heryerde böyle değil ama ben ilk komşuluk ilişkilerini vanda yaşadım orda da insanlar evlere kısılı kaldıklarından herhalde sırf bunları konuşurlardı ayyy çatlardım.
şimdi yapabilsem devlet artık iki yıl veriyor ücretsiz izni mis gibi valla..
bide ben bu kadar sıkılmama rağmen evde istifa etmeyi falan çok istiyorum ama onada eşim izin vermiyo. milletin kocası çalışma der benim payıma düşende buymuş işte. çok şükür benim kazandığıma ihtiyacımız yok ama en azından deşarj oluyosun diyo. en azından emekliliğin olsun diyo ölümlü dünya banane olcak nerden biliyoruz diyo öyle düşününce de mantıklı. herneyse işte ne istesen boş şu an yaşadığın hayattan zevk almaya bakacaksın. ben şimdi ikinciyi yapamıyorum diye ağlasam sızlansam nolcak yine olmayacak çağan bana yeter çok şükür bi tane oldu ya diyorum. elimde olanlarla ve olmayanlarla mutluyum ben eminim herkeste öyedir.. o yüzden herkes haklı
 
Serpil çok doğru söylüyorsun:))) Herkes mutlu olacağı şekilde yaşamına devam edecek.2. olur olmaz, belki 3. olur ama bunların hepsi insanların kendi istekleri doğrultusunda devam eder.O konuda herkes kendince haklı.

Sevdacım, bazen yemek konumuz çok iyi bazen çok sorunlu.Bir süre her şeyi yiyor, ama sonra belli bir dönem gün boyu neredeyse hiç birşey yemiyor.Sanırım dönemsel olarak huy değiştiriyor.Son zamanlarda hiç olmazsa 1-2 lokma yemek yesin diye sabah kahvaltılarımız sadece çukulatalı ekmek.Bu sabah bir dilime yakın ekmeği lokma lokma çukulata sürerek verdim.Ama başka hiç bir şey yemedi.

Duyguuu, ne oldu yine bir sorun mu var sizde_?
 
ben şimdiden 32 oldum :))) çok zamanım yok ikinciye... ama yapmayı düşünmediğimden problemde yok...

çalışıyorum bakacak kimsem yok...ezgi 18 ay olana kadar işe haftada bir gittim geldim idare ettim..

ama kendi işimde olsa işin başında durmayınca olmuyor...

evde olsaydım yapardım kesin... ama şimdi yapıpta çocugu kreşte bırakamnın ne anlamı var... bakabileceğim kadar cocuk yapmak en iyisi..

illa iki çocuk kardeş diye bir kural zorlamada saçma geliyor bana...

bir tanesine allahım uzun ömür saglık versin... ona en iyi eğitimi, hayatı veriyim yeter bana...

çalışmayan annalere kolay geliyor konuşmak tabi... ben bilirim valla neler cektiğimi...



Çalışmayıp evde 7/24 çocuklarıyla geçiren annelerinde neler çektiğini heralde en iyi onlar bilir dimi canım...

Ben çevremde çok duyuyorum....aaa haftasonunu nasıl geçiricez evde, işe gitsekte dinlensek diye...Kendini daha fazla düşünen annelerinde son zamanlarda icat ettiği lafların bazılarıda kaliteli zaman geçirmek önemliiii..yok işteee aaa çocuk daha sosyal oluyorrr onunda sosyal çevre edinmeye arkadaşlarının olmasına hakkı var deyip...küçücük çocukları kreşe veriyolar...anne sevgisinden şefkatinden uzak büyüyüor çocuk...hergün hasta dönüyor eve...onu evde karşılıycak anneside olmuyor bazen...bakıcılara anne diyenleride duyuyorum ben...sabiha paktuna keskin sölemişti bikere..çocuğun gözünde anne onu temizleyennn yediren ve uyutan kişi annedir diye....
Ama tabiii çalışan bazıııı diyorum herkes dahil değil buna...bazı çalışan annelerimiz çalıştıkları için kuafördür maikürdür saç boyatmaktır gibi şeylerle kuaförlerde yada daha çok giyime kuşama gerek olduğu için alışverişlerde vaktini geçirirkeeeenn...çalışmayaaaan ev hanımı annelerimiz o bakıcıların yaptığı işlerle meşgul oldukları için daha yorgun daha bakımsıııızzz ve daha bir yıpranmış oluyor....
E tabi nasılsa evde olduğu için bi kardeşte yapayım oda aradan çıksın diyee 2. de yapıyor..ondan sonra evden hiç çıkamıyor...ama en azından kendimden çok çocuklarımı düşünüyorum....onlarlaaa bol bol vakit geçirdiğim için. yada bi annenin yapıcağı hertürlü fedakarlığı yaptığım içinde vicdanımda çok rahat...vicdanımı rahatlatmak içinde bahaneler aramama gerek kalmmıyor....

Bütün bu sözlerimi kimse üstüne almasın...dedim yaa baaazı annelerimiz için geçerli bunlar..herkesinde kendi biliceği bişey tabi...2.çocuğu ister yapar ister yapmaz....

Herkesin neler çektiğinide en iyi kendi bilir...
 
haftasonunu nasıl geçiricez evde mi. ay hayatımda ilk kez duyuyorum böyle bir cümleyi. 16 yıllık memurum üstelik. bizler hafta sonunun gelmesini iple çekeriz. bu hafta bitmedi deriz yavrularımızla vakit geçirebileceğimiz iki güncük o da fazla geliyorsa bazı insanlara ne biliyim ne diyim. annelik afganistanda da afrikada da amerkada da aynıdır. evde oturanda annedir çalışanda. aklı başında kimse istemediği için çocuk sahibi olmaz istisnalar hariç. biride isteyerek yaparsın üçü de beşide. bana soracak hali yokya kimsenin. kim nasıl anne olmak istiyorsa öyle olur. bende öyle evde oturan anneler biliyorum ki komşumla ki dedikodu yapayım diyeçocuğu çatlasa da anne diye dönüp cevap vermez açar önüne çizgi filmi oyalansında bende rahatça oturayım diyen. bu işin bunları konuşarak biteceği yok. kim nasıl anne olmak istiyorsa öyle anne olur. buda kimseyi ilgilendirmez. kaliteli zaman geçirmek saçma mı geldi. s. pektuna demişsiniz anne şuna denir diye o zaman oda uydurma bi laf çünkü çocuklarınızla kaliteli zaman geçirin diyen de kendisi. çocukla zaman geçirmek demek onun altını almakla karnını doyurmak la anlatılacak bitecek bi şey değil. çalışan insan sanki çocuğunun altını almıyo karnını doyurmuyo ne kadar tuhaf. yeni konuşmaya başlayan çocuk bakıcısına anne diyorsa bunda ne tuhaflık var. bakıcı annedir ona anne diyen birileri vardır ortada da oda anne demiştir. anne ilk başlarda çocuk için isimdir. başka bişey değil. akşam neden koşa koşa kendi annesine gider peki o çocuk. anne dediği kişinin yanında kalmaz. bilmiyorum neye sinirlenmişsin sennur ama bende gerildim yazdıklarını okuyunca. yaram olduğundann falan değil sinirlenmem.çalışanlar ve çalışmayanlar diye grup mu olcaz şimdi. annelik anneliktir o kadar.
 
Çalışmayan ev hanımlara konuşmak kolay lafına sinirlendim sanırım bende...

Yada tabiki anne her zaman anne...çalışanı çalışmayanı yok bunun...herkesin kendine göre yaşadığı zorluklar var tabi...çalışmayıp dediğin gibi hergün komşu gezmesinde çocuğuyla çokda alakası olmayan annede var...çalışıp akşamını yada haftasonu çocuğuyla nasıl geçireceğini düşünen akşama koşa koşa gelen annelerde var...
Hertürlüsü var yani...üstüne alınıp gocunanda yoksa gereksiz yere tartışmayalım daha fazla...ben daha önceki yazdıklarımıda saldırı amaçlı yazmadım zaten...herkes nasıl anne olduğunu bilir zaten...
 
valla benim ikinciyi yapamama derdim işten çok sağlık. sağlığım elverseydi zorluğunu falan bi tarafa bırakırdım. sağlık sorunlarıma rağmen ilaçları bırakıp deneyesim geliyo ama bunu eşim asla istemiyo. bende çağana 17 ay kendim baktım. ama ne yalan söyliyim bunalmıştım evde olmaktan. vanda dışarı çıkmak çok zordu lojmanların içine kısılıp kalmıştık gezip dolaşma imkanımız olsaydı bu kadar sıkılmazdım evde olmaktan. bide çalışmaya alışınca insan en azından ben konu komşu ilişkileri gelişemiyo malesef. bi komşuyla nasıl tanışılır nasıl muhabbet edilir nelerden konuşulur bilmem ben. olay mutlaka bi yerden dedikoduya gider. asla hoşlanmam. şü ne gimiş ne pişirmiş evi temizmiymiş belki bu heryerde böyle değil ama ben ilk komşuluk ilişkilerini vanda yaşadım orda da insanlar evlere kısılı kaldıklarından herhalde sırf bunları konuşurlardı ayyy çatlardım.
şimdi yapabilsem devlet artık iki yıl veriyor ücretsiz izni mis gibi valla..
bide ben bu kadar sıkılmama rağmen evde istifa etmeyi falan çok istiyorum ama onada eşim izin vermiyo. milletin kocası çalışma der benim payıma düşende buymuş işte. çok şükür benim kazandığıma ihtiyacımız yok ama en azından deşarj oluyosun diyo. en azından emekliliğin olsun diyo ölümlü dünya banane olcak nerden biliyoruz diyo öyle düşününce de mantıklı. herneyse işte ne istesen boş şu an yaşadığın hayattan zevk almaya bakacaksın. ben şimdi ikinciyi yapamıyorum diye ağlasam sızlansam nolcak yine olmayacak çağan bana yeter çok şükür bi tane oldu ya diyorum. elimde olanlarla ve olmayanlarla mutluyum ben eminim herkeste öyedir.. o yüzden herkes haklı


inşallah canım sağlık sorunların kısa sürede çözülür ikinci bi çocuk düşünsende düşünmesende kendin için umarım bir an önce sağlığına kavuşuursun canım.

Serpil çok doğru söylüyorsun:))) Herkes mutlu olacağı şekilde yaşamına devam edecek.2. olur olmaz, belki 3. olur ama bunların hepsi insanların kendi istekleri doğrultusunda devam eder.O konuda herkes kendince haklı.

Sevdacım, bazen yemek konumuz çok iyi bazen çok sorunlu.Bir süre her şeyi yiyor, ama sonra belli bir dönem gün boyu neredeyse hiç birşey yemiyor.Sanırım dönemsel olarak huy değiştiriyor.Son zamanlarda hiç olmazsa 1-2 lokma yemek yesin diye sabah kahvaltılarımız sadece çukulatalı ekmek.Bu sabah bir dilime yakın ekmeği lokma lokma çukulata sürerek verdim.Ama başka hiç bir şey yemedi.

Duyguuu, ne oldu yine bir sorun mu var sizde_?

evet canım bencede bu dönemsel bir sorun duruda öyle bazen bakıyorum çok güzel yiyor bazende hiç bişey yemiyo yada ağzında bekletiyo.

haftasonunu nasıl geçiricez evde mi. ay hayatımda ilk kez duyuyorum böyle bir cümleyi. 16 yıllık memurum üstelik. bizler hafta sonunun gelmesini iple çekeriz. bu hafta bitmedi deriz yavrularımızla vakit geçirebileceğimiz iki güncük o da fazla geliyorsa bazı insanlara ne biliyim ne diyim. annelik afganistanda da afrikada da amerkada da aynıdır. evde oturanda annedir çalışanda. aklı başında kimse istemediği için çocuk sahibi olmaz istisnalar hariç. biride isteyerek yaparsın üçü de beşide. bana soracak hali yokya kimsenin. kim nasıl anne olmak istiyorsa öyle olur. bende öyle evde oturan anneler biliyorum ki komşumla ki dedikodu yapayım diyeçocuğu çatlasa da anne diye dönüp cevap vermez açar önüne çizgi filmi oyalansında bende rahatça oturayım diyen. bu işin bunları konuşarak biteceği yok. kim nasıl anne olmak istiyorsa öyle anne olur. buda kimseyi ilgilendirmez. kaliteli zaman geçirmek saçma mı geldi. s. pektuna demişsiniz anne şuna denir diye o zaman oda uydurma bi laf çünkü çocuklarınızla kaliteli zaman geçirin diyen de kendisi. çocukla zaman geçirmek demek onun altını almakla karnını doyurmak la anlatılacak bitecek bi şey değil. çalışan insan sanki çocuğunun altını almıyo karnını doyurmuyo ne kadar tuhaf. yeni konuşmaya başlayan çocuk bakıcısına anne diyorsa bunda ne tuhaflık var. bakıcı annedir ona anne diyen birileri vardır ortada da oda anne demiştir. anne ilk başlarda çocuk için isimdir. başka bişey değil. akşam neden koşa koşa kendi annesine gider peki o çocuk. anne dediği kişinin yanında kalmaz. bilmiyorum neye sinirlenmişsin sennur ama bende gerildim yazdıklarını okuyunca. yaram olduğundann falan değil sinirlenmem.çalışanlar ve çalışmayanlar diye grup mu olcaz şimdi. annelik anneliktir o kadar.

canım sanırım arkadaşımız deryanın

(illa iki çocuk kardeş diye bir kural zorlamada saçma geliyor bana... çalışmayan annalere kolay geliyor konuşmak tabi... ben bilirim valla neler cektiğimi)

sözlerine sinirlendi,açıkçası banada biraz acımasızca gelmedi desem yalan olur çünkü ben kendi adıma ikinci çocuğu imkanınız varsa doğurun derken illa doğurun bu bir kuraldır demedim kii böyle bir kuralda zorlamada olamazz zaten nice tek çocuklu aileler varr bu insanların kendi tercihleridir...
ama çalışmayan annelere kolay geliyo konuşmak cümlesine hiç katılmıyorum, kolay olan bi annelik yok zannetmiyorum tek çocuk bakıp çalışma hayatında olmak 2,3 çocuklu olup evde olmak ikiside zor yaşam şekilleridir ben

ben şuan kadar 2 çocuk çok zor deil derken 1 ile 2 çocuk bakımı arasında çok büyük fark yok dedim,zaten bir çocuk bakıyosunuz ileride sil baştan daha zor dedim tabi bu bana göre böyle ama hayatımın kolay olduğunu hiç düşünmedim tek çocukluyken çalışan iş hayatında olan bir kadındım deryanında dediği gibi zorlandığım dönemler çok oldu çocuk,ev,eş ve iş bir arada çok yorucu ama güzel olan yanlarıda çok çünkü gerçekten deşarj oluyo insan saçını tarıyo,makyajnı yapıyo güzel giyiniyo ve en önemliside dört duvardan çıkıyor,insan içine karışıyor sosyal bir çevre ediniyor belki bir iki arkadaş toplantısına ve bu iyi geliyo fakat evdeyken inanın sinirler çok daha fazla yıpranıyo hatta evde kapalı kalmanın aşırı bunalmanın etkisiyle eşlerle gerginlikler yaşanıyo çocuklara karşı daha sinrli ve gergin olunuyor bütün gün pijamalarla yada eşofmanlarla dolaşıyosun saçına başına anca sokağa çıkınca özenle bakıyosun,yani bunlar sadece örnekler tabi ben bazen oluyoki kışın 10-15 gün hiç evden dışarı çıkamıyorum ve okadar bunalıyorumki devamlı sinirli agrasif bir hal alıyorum çocuklarıma sesimn yükseliyo sonrada vijdan ve moral bozukluğu,çöküntü yaşıyorum ama diyorumki şurda 2 sene sonrada Allahın izniyle daha rahat olurum en azından ikiside kreşte olur benimde kendime ait 2-3 saatim olur inanınn sinamaya,tiyatroya gitmeyi özledim ben ve bununda çocuk ihmali olduğunu düşünmüyorum eğitim ve öğrenme çocuk için zarar değil sadece yarar sağlar ee bu zaman zarfında annede kuaförde yada alışverişte olsa bunun neresi kötü olabilirki anneyiz die hayatımızı yok sayamayızki biz yaşıyoruz sonuçtaa canlıyız yani.bende çocuklarımla gezmekten keyif alan bir anneyim ama arada onlar mutluyken ve keyifliyken yanlız olmaktanda zarar çıkmaz..


Hepimizin hayatı zor arkadaşlar çünkü hepimiz anneyiz anne sıfatını hakkıyla taşımak zaten başlı başına zorluk,hangimiz daha ii anneyiz tartışmasına verilicek cevabın olduğunu düşünmüyorum ben.
 
X