Kizlar iste Egemin dogum hikayesi.......20 Ekim 2008de ogle tatilinde adetim henuz gecikmemisken polikilinige gidip test yaptirmak istedim,hemsire kac gun gecikti dedi,daha gecikmedi diye yanit verdim, yuzume oyle bir bakti ki o anda yine umitlerimin bosa cikacagini hissettim,bundan once kac test negatif cikmisti, ustelik gecikme olmasina ragmen, bu sefer belirti yokken neden gelmistimki buraya.....neyse test sonucunu birkac dakika bekledim, hemsire geldi, surati asikti, bisey soylemesine gerek yoktu anlamistim ne diyecegini,cantami aldim tam kalkacaktim, pozitif dedi, inanamadim, yani hamilemiyim dedim, evet dedi, ne yapacagimia sasirdim, sonucu alip parayi vermek icin kasaya gittim, 13 ytl idi,50 verip cikmisim, arkamdan kostular paranizin ustunu unuttunuz diye....elimde test sonucu karsiya gectim, cadde kalabalikti esime telefon etmek icin sessiz bi yer ararken, vazgectim hemen soylemekten, bu haberi o da cok beklemisti, telefonda duymamaliydi, aradim isten ciktigimda onun yanina gelecegimi soyledim ve kapattim, hastayim falan sanmis cok korkmus, is cikisi bulustuk, eline sonuc belgesini tutusturdum, once anlamadi, bu ne falan dedi, oku dedim, hala anlamadi, daha dogrusu anladida inanamadi,hamileyim, baba olacaksin dedim, birbirimize sarildik, kac dakika agladik hatirlamiyorum....iste boyle basladi hikayemiz...ardindan zor gunler yasadik, once haftalarca 24 saat suren bulantilar, ardindan yuksek riskli cikan 3lu test, amniosentez ve 3 haftalik (hayatimin en uzun 3 haftasiydi) bekleme sureci....ondan da sorunsuz ciktik derken kordon dolandi normal dogum yapamazssiniz dediler ve tarih 15 haziran pztsi iken son kontrolumuzde doktorumuz, ben yarin alacagim bu bebgi,riske atmayalim, kordondan kurtulamayabilir dedi, ama bebek sizin cok isterseniz normal dogumu deneriz dedi, onu kaybetme korkusunu amniosentez sirasinda zaten yasamistik, artik en ufak riski bile goze alamazdik, sezeryan olsun dedik ve ertesi gu saat 8de hastanede gorusmek uzere sozleserek muayenehaneden ayrildik...
16 Haziran Sali....sabah annem kardesim esim ve ben hastaneye vardik, hic heyecanli degildim, cunku gercek oldugunu sanmiyordum o anin,yine gordugum ruyalardan biriydi, epidural odada yapildi, sedyeye yatirdilar beni, kamerayi anestezi uzmanina verdik, asansore binecektik, esim elimi tuttu, kulagima beni sevdigini fisildadi, sevdiklerime el salladim, esimin gozlerinin doldugunu farkettim, dr da farketmis olacak ki baba da asansorle ameliyathaneye kadar gelsin dedi, ameliyathane onunde esimle vedalastik, beni masya aldilar, perde acildi,anestezi uzmani ameliyat boyunca elimi birakmadi, bir elinde kamera bir elinde elim, surekli sohbet ettik,Allah razi olsun ondan, cok rahttim sayesinde, bebek geliyor hazir misin dedi, kameranin ekranini bana dogru cevirdi, oglumum karnimdan cikarildigi ani gordum,iste o zaman aglamaya ve heyecanlanmaya basladim, ruya degildi gercekti hersey, oglumun sesini duydu, dunyanin en guzel sesi, bebegimi hemen muayene edip temizleyip kucagima verdiler, o an zaman durdu, gozlerini gordum,henuz tam acamamisti minigim, burnundan optum, hosgedin,ne kadar kucuksun diyebildim sadece,hemen aldilar,yukari goturduler...anestezi uzmani esinin telefonu kac dedi, hatirlamiyorum dedim, o an adimi sorsa hatirlamazdim zaten, bi yere gitti geldi elinde telefon esinle konus dedi, esime bebegin dogdugunu soylemisler, o kadar mutluydu ki sesi,6 yildir tanirim hic bu kadar mutlu oldugunu hatirlamam, askim cok guzel bebek,siyah saclari var esmer,ayni sana benziyor,simdi getiriyorlar dedim, sanirim o da agliyordu,sen nasilsin dedi, ben iyiyim birazdan geliyorum dedim ve kapattik....ruyamiz iste boyle gercek oldu arkadaslar,Allah bebek isteyen herkese versin, ameliyat sonrasi zor zamanlarim, agrilarim oldu ama oglumun yuzune baktigimda hicbirinin onemi yok....okudugunuz ve bu ani paylastiginiz icin tesekkur ederim, tum haziran annelerine de tesekkur ederim 9 ay boyunca her an yanimda hissettim onlari, dertlerime ortak oldular, Allah hepinizden razi olsun....bebekleriniz saglikla buyusun...