[/QUOTE]
ya pelin kız onuncu ayından beri adım atıyo zaten bi rahat bırakmıyorumki yürüsün. ortalıkta ben yoksam babası bırakıyo geziyo evin içinde ben varsam :) dibinden ayrılmadığım için yürümüyo doğru düzgün hemen bana doğru atıyo kendini.. ben işteyken hiç yürümez çünkü görümcem düşerde bişey olur emanet diye ödü kopuyo yürütmüyo hiç :) neyse tek ben değilim benim gibi bi çatlak daha varmış demek
oo fatma her çocuk zamanı gelince kendini hazır hissedince yapıyo herşeyi biliyosun. benimki onuncu ayı bitene kadar yattığı yerden doğrulamıyodu bile.. onuncu ayda yürüdü emekledi yatıp kalkmaya başladı hepsini aynı anda yaptı.. sen öyle diyenlere çok biliyosunuz de. bide siz hiç yürümeyen insan gördünüzmü yürür eninde sonunde erken yürüyünce değişik bişimi oluyo de
ah pelin şu günlerde pek bi duygusalım zaten.. ne çabuk büyüyolar bunlar ya.. doya doya yaşıyamıyomuşum gibi geliyo günleri vicdan azabı çekiyorum. geçen gün sabah uyuya kalmışım. servis gelmek üzere engine dedimki beni işe sen bırakırmısın nazı emziremedim hayır dedi (anası istese koşa koşa) neyse emziremeden çıktım o da ağladı biraz. serviste ağgladım sonra işyerinde bütün gün ağladım.. geldim özür diledim.. bidaha uyuya kalmıcam annem özür dilerim diye..
ayy bi temizlik hastası daha. dün çalıştım yarında çalışıcam. bugün temizlik yaparım şimdi ben bütün gün.. hiç dinleniim yok. ah akıl yok bizde..
kıymet ödül törenine bizede bekleriz
