özlenözlemden alıntı
Arkadaşlar hepinize destek ve dualarınız için tek tek minnettarım. Hepinizn için dua ediyorum. Allah sizlerinde pozitif sonuçlar almanızı nasip etsin inşallah..
Olumsuz düşünen arkadaşlara kendimle ilgili birşey açıklayayım sonucu görmeden kimseye söylemek istememiştim. Ama umarım sizleri içinde bir umut olur.
Ailemin ilk çocuğuyum(7 sene sonra olmuşum) ve bende küçük bir erkek kardeşim var. 3,5 yıllık evliyim.1 yıldır anne ve babamın torun görmelerini çok istiyordum( eşimin ailesinde 7. torun olacak) Ben tedaviye 3 Şubat Salı günü başladım.Tedaviye başladığımı annem babama söylediğimde babam '' Özlem merak etmesin bizim nasıl olduysa önunda bebeği olacak hiç merak etmesin demiş) Neyse uzatmayayım. Gün 9 Şubat P.tesi saat sabah 4:25 memleketten bir telefon geliyor ve Babamın torununu beklemeden hayata gözlerini kapattığını öğreniyoruz. Sabah saat 8:30 da doktor kontrolüm var. Ama ne yapacaksın hemen uçağa atlayıp memlekete gittik. Babamı ebedi istirahatgahına götürdükten bir gün sonra o üzüntü içinde hemen orada bir doktora gittik ve yumurtaların durumunu öğrenip doktora bildirdik. Ne dese beğenirsin bugün ( Salı akşamı) akşam çatlatma iğnesi vuruyorsun Perşembe yumurta toplanacak. Bütün akrabalarım destek oldu ve bana hayatın devam ettiğini ve babamın bu torunu ne kadar çok istediğini hatırlattılar. Karar verildi ve babamın 3 mevlüdünü beklemeden hemen İST. a geldik. Toplama işlemi bitipte uyanırken eşimin dediğine göre devamlı'' babam geldimi, torununu getirecekti, alnını öpüp bana getirecekti'' deyip ağlıyormuşum.. Sonra malum tranfer ve test gününü bekleme.
Ama bu süre içinde söz verdim ağlamayacağım hem olumlu olmaya çalışacağım, babam oraya gitti ama torununun ruhunu bana gönderecek dedim ve buna hep inandım. Şimdi karşımda babamın resmi, biliyorum ki o benden önce torunuyla tanıştı ve onu ben mutlu olayım diye ( önce Allahımın izniyle) bana yadigar olarak gönderdi...
Şimdi sizlerden tek isteğim ne olur olumsuz olmayın ben bu durumda bile stres yapmamaya çalıştım. Bizlerin en büyük düşmanı stres çünkü....Ağlamak yok ne olursa olsun yola devam bizi sevenleri üzmeyelim olur mu? Çünkü onlar bize gösteremeselerde en az bizler kadar üzülüyorlar.
Hiç kimse değil ama BİZ ANNE ADAYLARI HEP GÜÇLÜ OLALIM Kİ BEBİŞLER GÜÇLENİP BİZE SIKI SIKI TUTUNSUNLAR değil mi?
Hepinizi seviyorum
arkadaşım başın sağ olsunyazdıklarını buraya kopyaladım okumayanlarda okuyup ibret alsın diye