2008 anneler nerdesiniz

iyi aksamlar kibelee.bizde basladik 1,5 ay once krese.hastalik ilk yilda normal dedi doktorumuz,bagisiklik sistemi alisana kadar bi sure hastalanir endise etmeyin dedi.
 
2008 mart annesiyim geçen marttan beri kreşe gidiyoruz
yazın 3 ay ara verdik yine başladık
çok memnunum tabi beraber olmayı çok çok isterdim
yazın bezi attık ama geceleri bağlıyorum
bağlamazsam yatağa çiş yapıyor
bağlarsam yapmıyor
anlamadım gitti
bende bağlıyorum
kreşte bazen altına kaçırıyor yatağı ıslatıyor
kreşe gitmeyecem diyor
gitsemde uyumayacağım diyor
ama iyiyiz şükür
3.5 aylık hamileyim
kardeş konusunda şimdilik anlayışlı gibi ama
doğduğu zaman bakalım nasıl olacak
 
bende 2008 ağustos annesiyim merhabalar hepinize. Kreşe gidiyor ama her sabah ağlaya ağlaya gel kızım anneannen baksın ozaman sana diyorum hem ağlıyo hem gidiyo kreşe sanırım bana yapıyo. bu aralar çok huysuz ve hırçın bunalmış durumdayım
 
arkadaşlar çocukların eğitimi için neler yapıyosunuz
kreşe başlamıştık ara verdik 2012 dede yollamayı düşünmüyorum
2013 de ana okuluna 2014 de de okula başlar inşallah
ama evde vakit geçirmek onu eğitmek için neler yapıyosunuz
gelişim düzeyi nasıl
ben şaşkınım bu aralar
 
arkadaşlar çocukların eğitimi için neler yapıyosunuz
kreşe başlamıştık ara verdik 2012 dede yollamayı düşünmüyorum
2013 de ana okuluna 2014 de de okula başlar inşallah
ama evde vakit geçirmek onu eğitmek için neler yapıyosunuz
gelişim düzeyi nasıl
ben şaşkınım bu aralar


bızımkı evdeyken resım cızıyor bılgısayrda araba oyunu oynamı sevıyor


krese verdık kreste ogrendıgı sarkıları bıze soylıyor

2008 annelerı ıkıncı bebişi olanlar kımler
 
bızımkı evdeyken resım cızıyor bılgısayrda araba oyunu oynamı sevıyor


krese verdık kreste ogrendıgı sarkıları bıze soylıyor

2008 annelerı ıkıncı bebişi olanlar kımler

inşallah 3 ay sonra 2.miz gelecek
bakalım nasıl olacak
tvye çok bakıyor mu çocuklar
bizim ki hep açık kapattırmak istemiyor
canım çok sıkılıyor
havalar soğuk dışarı çıkmak istemiyor
birde ben çalışınca her şey daha zor
 
slm .benimde 8.8.2008 li bir kızım var.şimdiye dek anannesi baktı-hala bakıyor.(çokta iyi bakıyor)
gelişimi gayet iyi boyu oldukça uzun yaşıtlarına göre.kilosu 18-19 vardır herhalde son ayda tartmadım.duaların çoğunu okuyor- sayıları 100 e kadar sayıyor.çook güzel boyama yapıyor.hiç taşırmadan.(sulu-kuru-pastel). sonra o resimleri çok güzel kesiyor yapıştırıyor duvarlara. bazı harfleri tanıyor yapıyor. A E İ O Z vs.bilgisayarda oyunlar oynuyor.ama ençok tv yi seviyor. ezberi çok kuvvetli.bide hafızası. geçen sene olan bişeyi sorunca hemen söylüyor .şaşırıyorum çünkü ben dün neyediğimi zaman zaman unutuyorum.hele bu aralar. yinede her akşam babası ayrı - ben atrı ilgileniyoruz,oyunlar oynuyoruz.yapboz yapmayı çok seviyor. yalan söyleme huyuda var :( bilmiş bilmiş konuşmaları bencilliği çok fazlaaa. yemesi çok iyi.wc alışkanlığı mayısta başladı.hiç yormadı beni okonuda.allah herkesin çocuğuna sağlık versin
ikinciyi haziran gibi düşünüyorum nasipse.çokta rahata alışmıştık ama...
 
Maşallah yavruna çok şanlısın canım
benim ki 10 a kadar anca sayıyor
ingilizce renkleri biliyor
boyamada da pek iyi sayılmayız taşırıyor taşırma dedikçe inadına yapıyor sanki
çok şükür sağlığı sıhhati yerinde elbette her çocuğun gelişimi farklıdır ama
ben dediğimi yaptıramayınca canım sıkılıyor şimdi bir de 2. nin stresi var sanırım onda
yani yaşı ne olursa olsun sanırım bu stres var ilklerde
 
inşallah 3 ay sonra 2.miz gelecek
bakalım nasıl olacak
tvye çok bakıyor mu çocuklar
bizim ki hep açık kapattırmak istemiyor
canım çok sıkılıyor
havalar soğuk dışarı çıkmak istemiyor
birde ben çalışınca her şey daha zor


krese gıdıyor hafta sonu benımkıde cok bakıyor aksamları krese gıdınce ben ızın veıryorum
 
Onlara Ne Yapacaklarını Söylemekten Vazgeçin.
Elbette çevrelerindeki dünya hakkında daha fazla şey öğrenirlerken çocukların rehberliğe ihtiyaçları vardır, ancak bu hayatlarının her alanında ne yapacaklarının söylenmesine ihtiyaç duydukları anlamına gelmez! Bunun yerine kendileri için seçilecek etkinlik ya da eylemler hakkında onlara sorun. Çocuklarınıza hayatlarını nasıl yaşayacakları konusunda gereksiz talimatlar vererek onları bombardımana tutmak, kızgınlıklarını tetikler ve yaratıcılıklarını engeller, çünkü onlar için tüm düşündüklerini zaten yerine getirmiş olursunuz!

Bu tavsiye, oynamak istedikleri oyunlardan ve giymek istedikleri kıyafetlerden tutun da sürdürmeyi umdukları kariyer planlarına kadar geçerlidir. ‘Sosyolojik Spektrum’ dergisinde yayınlanan araştırmalar, ebeveynleri tarafından daha fazla özgürlük verilen çocukların, yakından izlenen veya “helikopter ebeveynlik” uygulanan çocuklara kıyasla, üniversite yıllarında kaygı, depresyon veya başarısızlıkla karşılaşma olasılıklarının daha düşük olduğunu göstermektedir.

Gerçekçi Olmayan Beklentilerinizden Vazgeçin.
Çocukların da insan olduğunu unutmayın ve hiçbir insanoğlu mükemmel değildir. Değerli bir kişi olarak dikkate alınmak için bazı şeylerde (hatta her şeyde!) “en iyi” olması gerektiğine inanması bir çocuk için son derece stresli bir durumdur. Hepimizin kendi kişisel güçlü ve zayıf yönleri var. Çocuklarınızla, hem açık hem de dolaylı şekilde, onların kendi eşsiz yeteneklerini takdir ettiğinizi anlayacakları şekilde iletişim kurun.

Aşırı Korumacı Olmaktan Vazgeçin
Olası her türlü sonuç veya felâket hakkında endişelenme eğilimi gösteren biriyseniz, bu tutumun ebeveynliğinize yansımamasına dikkat edin. Çocukların yeni deneyimler kazanma ve kendi hatalarını yapabilme özgürlüğüne ihtiyaçları vardır. Çocuğunuzu tehlikeli olacağı ihtimaline karşı yeni fırsatlardan veya faaliyetlerden mahrum bırakırsanız, çocuğunuz dünyayı güvensiz bir yer olarak öğrenecektir. Sonuç olarak, gelecekte olumlu risk alma ihtimalleri azalacaktır.

Onlar Adına Karar Vermekten Vazgeçin.
Başarılı yetişkinlerin hepsinin öğrenmesi gereken önemli bir beceri, nasıl sağlıklı kararlar alacağıdır. Bu yetenek çocukluk çağında geliştirilmelidir. Çocuğunuza, bir hobi veya önemli bir üniversite seçmek gibi hayat seçimleri yapma konusunda yardım etmelisiniz, ancak nihayetinde karar verme sorumluluğunun kendilerine ait olması gerektiğini açıkça belirtmelisiniz. Zarar verici sonuçlara neden olabileceği için, oluşturacakları CV yi veya yaşamlarını planlamaya kalkışmayın. Araştırmacı Bill Deresiewicz’in 2014 tarihli “Mükemmel Koyun” adlı kitabı, akademik anlamdaki aşırı ilginin çocuğun depresyon, endişe ve yaşamındaki başarısızlık korkusu riskini arttırdığını ikna edici bir görüş olarak sunuyor.

Hatalarından Dolayı Onları Suçlamaktan Vazgeçin.
Herkes hata yapar ve bu çocuğunuz için de geçerli. Eğer bir hata, açıkça akıl almaz bir kararın sonucu değilse, çocuğunuz hata yaptığında onu gerekli olduğundan fazla suçlamayın. Hatalar genellikle yeni bilgiler edinmek için değerli birer vesiledir. Çocuğunuzla oturun ve hatalarından neler çıkarabileceğini, bir dahaki sefere nasıl daha iyi kararlar verebileceğini konuşun.

Zekalarını Övmekten Vazgeçin.
Çocuklar zekasından ziyade çabalarından ötürü övüldüklerinde, gelecekte kendilerini daha da çaba harcamaya eğilimli hissederler. Bir çocuğu zekasından dolayı övmek, değişmez bir özellik için onları övdüğünüz anlamına gelir ve bu da onların kendilerini geliştirmeleri için teşvik edecek hiçbir şeyin olmaması demektir.

Çok Fazla Aile Kuralı Koymaktan Vazgeçin.
Sonuçta çocuklar bazı sınırlara ihtiyaç duyarlar ve onlara yanlışlar arasında doğru olanın öğretilmesi gerekir. Bununla birlikte, aşırı derecede katı bir aile yapısı, sürekli kuralları ihlal etmekten korkarak yaşıyorlarsa, çocuklarda gereksiz endişelere sebep olabilir. Buna ek olarak, daima aynı şekilde hareket etmek zorunda oldukları aile makinesinin çarkında, kendilerini sadece bir diş gibi hissetmeleri, yaratıcılıklarını bastırabilir. Colorado-Boulder Üniversitesi’ndeki psikologlar tarafından yapılan araştırmalar, büyük ölçüde planlanmış bir çocukluk ile karar verme yeteneği eksikliği arasındaki bağlantıları ortaya çıkarmıştır. Açıkça bir fayda sağlamıyorsa, aile kurallarını değiştirmeye veya onlardan kurtulmaya kendinizi hazırlayın.

Düşünce ve yaklaşımlarınızı değiştirmek zaman alabilir, özellikle aşırı korumacı ve aşırı ilgili aileler tarafından yetiştirildiyseniz. Genel olarak, psikolojik araştırmaların, dikkatli ve özgür bir ebeveynlik tarzını, hayatlarında gerçekten mükemmel ve aynı zamanda kendilerini mutlu hissetmeleri için çocuklarınızı teşvik etmenin en iyi yolu olarak desteklediğini unutmayın. Çocuklarınızla hayatın tadını çıkarın ve onlara olan sevginizi günlük olarak göstermeye gayret edin.
 
Son düzenleyen: Moderatör:
Back