20 yaşında evlenmek

Erken. Kanıt bir ben ... hayatını yaşa.
Sevgilimle gezmeyi seviyoruz. Yakın arkadaslarimizda evli. Bir çok planımız var ve benim ailem izin vermediğinden gidemiyorum. Mesala uzun yolculuğu çok seviyoruz ama imkan olmuyor. Ben evlendiğimde daha çok hayatımı yaşayacağımı düşünüyorum.
 
20 yaşımda çocuktum, masumdum, geleceğe dait tek beklentim eğlenmek ve mutlu olmaktı.
26 da evlendim, hayat beklentilerim ve karakterim bambaşkaydı.
20 yaşında saçları kırmızı, asi, durdurulamayan bir tip iken, 26 da hanım hanımcık dimdik duran, ne istediiğini bilen biri oldum.
Hayat işte...
 
26 yaşındaki durumunuzdayim bende şuan.
 
Düşünün, 26 ya geldiğinizde nasıl olacaksınız kim bilir?
Belki gençliğinizde çok fazla oturaklı olduğunuzdan yapmadıklarınıza özenip onları yapacaksınız.
Ya da aksine daha ağır biri olup, şuan seçtğiniz adamın çok daha çocuksu olduğunu düşüneceksiniz.
Devlet sizi 2 yıldır birey sayıyor, farkındasınız değil mi?
 
Biz sevgilimle büyüdük diyebilirim. Cocukluğuda beraber ettik eğlenceyide. Onceden çok daha farklı düşünüyorduk daha çocukça şimdi farkettik önceden yaptiklarimiza gülüp geçiyoruz. Hayallerimizin çoğunu gerçekleştirdik. Biz birbirimize birseyler katmak derdindeyiz. Onu yapma bunu yapma üzerine değil de bunu yaparsan bence böyle olur tarzinda anlaştık hep. Yanlislarimizi düzelttik. Çok sey kattık birbirimize çok zorluklar aştık ben bununda üstesinden gelecegimize inanıyorum.
 
Yaşınızın ilerlemesi sevgili olmanıza engel mi?
Bir arkadaşım ilkokul sevgilisiyle evlendi, 16 sene sonra!
Biri subay oldu, diğeri doktor.
Mesleklerini ellerine aldılar, işlerini hazırladılar ve evlendiler.
Çünkü evliyken okumak, hayat mücadelesi vermek çok zor özellikle kadın için.
Ev işi, olul, iş hayatı, çocuk derken kadın çok yıpranıyor ve erkek bu sırada sadece ne yapıyorsa ona kanalize oluyor.
Erken evlenmek kadın için her zaman dezavantajdır.
Siz bu süreci sevgili olarak geçirin, eğer hala beraberseniz zaten evlenirsiniz.
Ben eşimle 18 yaşımda sevgili oldum, 8 sene sonra evlendim.
Ondan diyorum 20 de evlensem boşanırdım diye.
 
Ben okumayacagim oda babasinin mesleğini yapıyor yani işi var.
 
Ben okumayacagim oda babasinin mesleğini yapıyor yani işi var.
Neden okumayacaksınız?
İşte sizinle benim yaşım arasındaki fark.
Benim eşim de babasının işini yapıyordu.
Benim zorumla okudu.
Ve o iş 3 ay önce kapandı.
30 senelik dükkan ve battı...
Ben 18 yaşımda bir gün her şeyin tepetaklak olabileceğini düşünüp, okulu bırakmak isterken zorla devam ettirmiştim ama siz şuan bunu düşünemiyorsunuz bile.
Sizce de sizin için olgunluk olarak ütopik değil mi evlilik?
Sevgilinizin babası rest çekerse, o iş batarsa vs, ne ile geçinmeyi hedefliyorsunuz?
 
Evlenince herşey gezmekten ibaret olmayacak ama.. Birde evlilik olayın da iyi bir insana denk gelmek önemli. Ve iki tarafında olgun olması birşeyler yaşamış belli zorluklardan geçmesi. Yaşla kısıtlamıyorum ben bunu. Belki 20 yaşında 30 yaşında birinin yaşamadığını yaşayıp olgunlaşmışsındır. Bunu en iyi sen bilirsin..
 
Bu konudan çok bahsetmeyi sevmiyorum. Şu kadarını diyim tek hedefim polis olmaktı sağlık nedenimden dolayı tüm çalışmam boşa gitti olamadım.. Zor dönemler atlattim bu yüzden iş başa gelince çalışacağım elbette ama daha okumam.
 
Kesinlikle. Teşekkürler.
 
Bir ablan olarak benden sana tek tavsiye.
İster evlen ister evlenme ama mesleğin olsun.
Uzmanı olduğun bir alan olsun.
Evlenirsin, eşin söylemez ama arkadaşının eşi aynı ortama girince ‘aa bu devirde nasıl okumadın ya’ der, canını sıkar.
Görümcen eltin olur, başkası için ‘aa onların altın bilezikli gelin aldılar’ der, incinirsin.
Çocuğun olur kreşe gider herkesin annesinin işi gücü vardır, çocuğun annem ev hanımı demeye çekinir.
Eşinle işler yolunda gitmez, bunu sana kullanır.
Çalış demiyorum, mesleğin olsun.
Hem kendinin nasıl geliştiğini göreceksin hem de insanların sana nasıl farklı yaklaştığını gözlemleyeceksin.
Bu devirde her kadın okumalı, rüzgar tersten eserse o kocacıkların kıçına basıp şap diye gireceği işi olmalı.
Mesleğim var, çalışmıyorum.
Oldukça da kültürel anlamda donanımlı biriyim, yeri geliyor eşim bile ‘sen çalışmadığın için bilmezsin tabi piyasayı falan’ gibi laf ediyor, sinirimi bozuyor.
Halbuki ne diyorum, mesleğim uzmanlığım var.
Bana dokunmuyor, senin içini eritir.
 
Son düzenleme:
Şuanda da çok ön yargı alıyorum. Bu yaşta evlenilir mi diyenlerden tut evlen biz okudukta noldu iş yok diyenlere. İnsanları mutlu edemeyiz ki. Ben okumadım diye (ki kişi kendini geliştirir ve eğitim sistemi gerçekten çok kötü) beni eleştiren kişileri ciddiye alacağımı düşünmüyorum. İleride pişman olur muyum düşüncesiyle de baktığımda geçmişimde kardeşim ve annem için nasıl calistiysam nasıl aç kaldıysak zor zamanda da bunun üstesinden gerekirse yine tek başıma gelebilirim. Bence hep beraber bırakalım bu okuyan kişilerin daha üstün olduğunu çünkü sizi calismiyorsunuz diye yargılayan kişilere hak vermiş gibi oluyorsunuz.
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…