konu cok ilgimi cekti zira benim de 20 aylik kizimda inatlasmayla ikgili problemlerim cok onlara gecmeden once size sunu soyluyeyim ben de hic emzirmedim sayilir. evet anne bebek arasindaki guven hissi emzirmeyle alakalidir inanirim ama emzirmememe ragmen ben sahsen o bagi kurabildim. o yizden caninizi sikmayin derim. uyku konusunda genelde anneler sabit bir saatte uytmaya calisir olmayinca uzulur kendini kahreder ofke patlamasi yasar ve bu gerginlik cocuga da gecer diye dusunuyorum.demissiniz ya biraksam 11 e kadar oturur. belki tepki alirim ama uykuya direniyorsa birakin 11 e kadar kalsin. sahsen bizim sabit saatimiz yok uyku saatimiz en erken 9 bucuktan baslar bazen 11-12 ye kadar devam eder. gunduz bir kere uyur uykusunu alip alamamasina bagli veya yorgunluguna bagli olarak gece uyku saati degisir. uykusu yoksa yataga koymam zorlamam. yani uyku fizyolojik bir ihtiyactir zaten gelince uyur diye dusunuyorum. ha bi de siz de 2 yas sendromunu yasiyorsunuz. biz de maalesef yemek konusunda... yani sorunumz yemek yememesi degil herseyi kendi catal kasikla yemek istiyor. izin vermeyince cok agliyor izin verdik doke saca hem etrafi hem kendini batiriyor cunku kasigi agzina alana dek kasiktaki hooop dokuluyor. onu gectim hadi kaslari gelismemis simdi de yemekleri birbirine karistirmaya,bardaktaki icecekleri kendi tutmaya calismaya ve bilerek dokmeye basladi ve bende santeller atiyor kiziyorum sonra elinden alinca krizlere giriyoruz. ne bilim disarda istedigi olmazsa kendini yerlerde surundure sutundure aglamaya basladi. kendime hakim olamiyorum bagiriyorum falan ben de boyle dertlere sahibim.suanmaalesef... gecici diyorlqr da bazi yasitlarina bakiyorum hic oyle degiller ya acaba ben yanlis davraniyorum diye mi boyle oldu onu kestiremiyorum. zaman zaman ofkelenip bagirmak disinda olmasi gerektigi gibi davraniyorum. yani bu olmasi erektigi gibi dedigim seyler kitaplarda veya makalelerden pedagoglardan edindigim bilgiler isiginda...bunlarin hepsini yapiyoruz bizde, kisin soguk gunlerde bile cikip dolastik karda oynadik enerjisini atsin dedik. ama yorgunken bile bu uyku sorunumuz bitmedi.
ve uykusu cok hafif en kucuk sese uyanir, o yuzden 9 aylikken odasini ayirdim. ilk baslarda iyiydi hatta kendi kendine birakiyorum besikte bikac gidip gelip pispislayinca uyuyorum son 5 6 aydir iyice zorlasti uykular.
bazen bi rahat uyusa butun sorunlar cozulecek gibi geliyor sonrada cok abarttigimi dusunuyorum. kendi halene birazsam uykusu geline uyur diyorum ama bizle beraler 11 e kadar bile oturabilir biraksam.
26 aylik bir kizim var, yaklasik bir bucuk yasindan beri belki dahada eski devamli bir mucadele halindeyiz.
kisiligininde biraz inatci oldugunu kabul ediyorum ama bazi durumlardada yaptigim yanlislardan iyice inatlastigini dusunuyorum.
Ilk basta sunu doyleyeyeyim hic emziremedim kizimi, ilk iki gun yogun bakima almislardi, cok hizli nefes aliyor diye, sutumu sagip biberonla veriyordum sonra yanimiza gelince biraz emmeye calsiti ama cok yavas emiyordu, sutum bitcek diye endiselenip sagdim sagdikca biberonla verdim biberonu goruncede bi daha memeye donmedi ve hic emmedi. ilk bu emmeme sureciyle baslayan aramizda bir kopukluk oldugunu dusundum nedense. sonrasina ailevi bissuru sorun benim hemen okula donmemle sanki bir sekilde ayri kaldik.
Cok kucagina alma kucaga alismasin tarzinda soylemlerede biraz kulak verdim sanirim ve benim dusuncem bir sekilde tam baglanamadik.
Simdi nerdeyse her konuda inatci. uykusuzluktan ayakta duramiyor ama butun cabalarima ragmen uyumuyor mesela, salliyorum sarki soyluyorum yaninda yatiyorum ama olmuyor bir sekilde aglaya aglaya uyuyor, en sonunda bende sinirlenip bagiriyorum aglaya aglaya uyuyor en sounda.
Yemek yememizde ayni, biseylerle oyalayip yedirisem yiyor yoksa kendisi yerse iki kasik. kasik catal kullanabiliyor rahatca ama yemiyor. bir sekilde yine gerginlik oluyor.
Asiri hareketli bikac kere dudagini bile patlattti, o yuzden uyariyorum bazen ordan ziplayamazsin diye ama mutlaka yapma dedigim seyler yapiliyor.
Hneuz oturup kendi kendine en fazla 15 dk oynadigini gormedim. ya sikilip kalkiyor yada herseyi etrafa atip sacinca ben mudehale ediyourm ve oyun bitiyor.
sizin uyguladiginiz metodlar varmi cocuklariniz icin. biraz daha sakin ve sorunsuz olmalari icin?
Ayirca 9 ayliktan beri haftada iki yada uc gun bakiciya gidiyor bir gun esim bir gun ben bakiyorum ama erken aliyoruz bakicidan genelde.
ben sizi topa tutmam zira ben de kizimi yanimda yer yataginda yatiriyorum ve bana gore en dogrusu. adem gunesi oneren arkadaslar var ben de oneririm ve bu uyku yintemi de yani bebegi 2 yasina kadar yaninizda yatirma yontemini onda okumustum iyiki de ona uydum. cunku dusunsenize bambaska bir gezegene gittiginizi ve orda bu dunyadakinden baska canlilar var yaninda kendinizi guvendw hissedebildiginiz tek bir kisi var sizi koruyup kollayan emin oldugunuz biri. iste o biri siz o dunyaya alisana kadar bazen yaninizda olup bazen yaninizda olmazsa ne dusunursunuz ne kadar guvenebilirsiniz? hele ki siz yalniz kalmak istemeyip iyice tirstikca o kisi sizi aglatarak iste uzerek yalniz birakirsa bosluga dusmezmisiniz. bir sure sinra yalnizliga dusersiniz ama guvensizligi de ogrenirsiniz. bilmiyorum aklima biyle bisey geldi okuduklarimdan sentezleyip anlasilir oldum mu karistirdim mi ama diyecegim ben de cocugun aglatilarak zorlanarak uyumasina karsiyim.uyurken yanimda olmasi bir nimet. kokusunu aliyorum o da benimkini ikimizde kendimizi guvende hiasediyoruz. bakin suan meselq atesi var ve ben yanimda olmasa diyelim gece ateslendi farketmedim kendi odasinda olunca falan ve atesi yukseldi ne bileyim biraz da pimpirikliyim ama belli bir yasa kadar anneyle bebegin birlikte uyumasi taraftariyim sonra adem gunesin tavsiyesine uymaya calisacam asamali olarak odasini ayiracam yani once yatagini ayirip zaman icinde ayri odaya gecis yapariz ins.uyku demek belki sizden ayrilmasi demek cocugunuz icin..sizden ayrilmak istemiyor olabilir bunu dusundunuz mu?
benim oglum ne zaman uyumaya dirense bana doyamamis oluyor gunicinde..
zaten kizinizda gece kalkip yaniniza geliyormus..
bi suru anne beni topa tutacak ama cekinmeyin yaniniza alin kizinizi derim..en azindan yatagini odaniza getirin..
merhaba benim kizim da 14 aylik ayni reaksiyonlari verior cok haraketli yemek yemegi sevmiyor veyahut bir lokmayi saatlerce agzinda tutabilir. bakicidan erken almayin aksama kadar kalsin bir iki hafta eve geldiginde cok yorgun olmasi lazim kirese mi veriyorsunuz yani oyun bahcesi gibi bi yere baska cocuklarla oynama alani oluyorlmu ve oynuyormu ? paylasmayi ancak baska cocuklarla olunca ogrenir ve nasil oynayacaginida. su an kizim yeme duzeni biraz daha duzenlendi baska cocuklarin da yedigini gordugu icin. biraz da geceleri yataga atip aglatmalisiniz biz saatlerce aglatior oyle yatiriorduk ve uyku zmni gelince televizyon kapatiyor el salliyor sutu memeyi ve kucuk ayicigini eline verioruz yatirioruz yaninda dahi dikilmeden donuyoruz. ve kendi kendine uyuyor.
kesinlikleeeeKonu sahibi, cocugunuz icin Adem Güneş'i mutlaka okuyun. Anlayacaksınız nwden tavsiye ettiğimizi.
Fazla bebeğinizle ilgilenemediğinizi söylüyor ve onunla geçireceğiniz kaliteli zamanları da kızarak tek başına oyun oynamıyor diye öfkelenerek değerlendiriyorsunuz..
10 kitaba kadar hic dayanamadim, bende biraz sabirsizim sanirim. kitap okuruz uyumadan once bizde ama uc kitap tm uyku saati diyince aglamalar bagrislar basliyodu.
peki kitaptan sonra yninda yatiyomusunuz yoksa yalnizmi birakiyodunuz.
evt bide bu vurmalar atmalar, tahta bikac oyuncagi vardi en son beynimizi patlatmasin diye kaldirdim. her seferinde ama bir yerimize gelirse cok aciz, sana atilsa ne kadar uzulursun degilmi diye empatide kurdurmaya calisiyorum ama diger gun sil bastan ayni olaylar.
yere sut dokme deneyini bir yildir yapiyor ama halen daha bitiremedi ne yazikki :)
26 aylik bir kizim var, yaklasik bir bucuk yasindan beri belki dahada eski devamli bir mucadele halindeyiz.
kisiligininde biraz inatci oldugunu kabul ediyorum ama bazi durumlardada yaptigim yanlislardan iyice inatlastigini dusunuyorum.
Ilk basta sunu doyleyeyeyim hic emziremedim kizimi, ilk iki gun yogun bakima almislardi, cok hizli nefes aliyor diye, sutumu sagip biberonla veriyordum sonra yanimiza gelince biraz emmeye calsiti ama cok yavas emiyordu, sutum bitcek diye endiselenip sagdim sagdikca biberonla verdim biberonu goruncede bi daha memeye donmedi ve hic emmedi. ilk bu emmeme sureciyle baslayan aramizda bir kopukluk oldugunu dusundum nedense. sonrasina ailevi bissuru sorun benim hemen okula donmemle sanki bir sekilde ayri kaldik.
Cok kucagina alma kucaga alismasin tarzinda soylemlerede biraz kulak verdim sanirim ve benim dusuncem bir sekilde tam baglanamadik.
Simdi nerdeyse her konuda inatci. uykusuzluktan ayakta duramiyor ama butun cabalarima ragmen uyumuyor mesela, salliyorum sarki soyluyorum yaninda yatiyorum ama olmuyor bir sekilde aglaya aglaya uyuyor, en sonunda bende sinirlenip bagiriyorum aglaya aglaya uyuyor en sounda.
Yemek yememizde ayni, biseylerle oyalayip yedirisem yiyor yoksa kendisi yerse iki kasik. kasik catal kullanabiliyor rahatca ama yemiyor. bir sekilde yine gerginlik oluyor.
Asiri hareketli bikac kere dudagini bile patlattti, o yuzden uyariyorum bazen ordan ziplayamazsin diye ama mutlaka yapma dedigim seyler yapiliyor.
Hneuz oturup kendi kendine en fazla 15 dk oynadigini gormedim. ya sikilip kalkiyor yada herseyi etrafa atip sacinca ben mudehale ediyourm ve oyun bitiyor.
sizin uyguladiginiz metodlar varmi cocuklariniz icin. biraz daha sakin ve sorunsuz olmalari icin?
Ayirca 9 ayliktan beri haftada iki yada uc gun bakiciya gidiyor bir gun esim bir gun ben bakiyorum ama erken aliyoruz bakicidan genelde.
Adem gunesin bicok kitabini okudum gercekten guzel ama bazi noktalardada dogrusu biraz strese soktu beni. Bunlari yapamiyorum ne olcak somdi gibi.Konu sahibi, cocugunuz icin Adem Güneş'i mutlaka okuyun. Anlayacaksınız nwden tavsiye ettiğimizi.
Biz sabah biraz erken kalkoyoruz o yuzden cok gece kadar ayakta kalmasini istemiyorum. Ama artik daha az israrci olmaya karar verdim bu uyku saati konusunda ins.konu cok ilgimi cekti zira benim de 20 aylik kizimda inatlasmayla ikgili problemlerim cok onlara gecmeden once size sunu soyluyeyim ben de hic emzirmedim sayilir. evet anne bebek arasindaki guven hissi emzirmeyle alakalidir inanirim ama emzirmememe ragmen ben sahsen o bagi kurabildim. o yizden caninizi sikmayin derim. uyku konusunda genelde anneler sabit bir saatte uytmaya calisir olmayinca uzulur kendini kahreder ofke patlamasi yasar ve bu gerginlik cocuga da gecer diye dusunuyorum.demissiniz ya biraksam 11 e kadar oturur. belki tepki alirim ama uykuya direniyorsa birakin 11 e kadar kalsin. sahsen bizim sabit saatimiz yok uyku saatimiz en erken 9 bucuktan baslar bazen 11-12 ye kadar devam eder. gunduz bir kere uyur uykusunu alip alamamasina bagli veya yorgunluguna bagli olarak gece uyku saati degisir. uykusu yoksa yataga koymam zorlamam. yani uyku fizyolojik bir ihtiyactir zaten gelince uyur diye dusunuyorum. ha bi de siz de 2 yas sendromunu yasiyorsunuz. biz de maalesef yemek konusunda... yani sorunumz yemek yememesi degil herseyi kendi catal kasikla yemek istiyor. izin vermeyince cok agliyor izin verdik doke saca hem etrafi hem kendini batiriyor cunku kasigi agzina alana dek kasiktaki hooop dokuluyor. onu gectim hadi kaslari gelismemis simdi de yemekleri birbirine karistirmaya,bardaktaki icecekleri kendi tutmaya calismaya ve bilerek dokmeye basladi ve bende santeller atiyor kiziyorum sonra elinden alinca krizlere giriyoruz. ne bilim disarda istedigi olmazsa kendini yerlerde surundure sutundure aglamaya basladi. kendime hakim olamiyorum bagiriyorum falan ben de boyle dertlere sahibim.suanmaalesef... gecici diyorlqr da bazi yasitlarina bakiyorum hic oyle degiller ya acaba ben yanlis davraniyorum diye mi boyle oldu onu kestiremiyorum. zaman zaman ofkelenip bagirmak disinda olmasi gerektigi gibi davraniyorum. yani bu olmasi erektigi gibi dedigim seyler kitaplarda veya makalelerden pedagoglardan edindigim bilgiler isiginda...
Gercektemi ? Bunu okiyunca dehsete dustum.mesajınızdan anladığım kadarıyla kızınızla aranıza mesafe koymuşsunuz tıpkı benim annem gibi..
ben size sadece şunu söyleyeyim 30 yaşındayım benim için alt komşum neyse annem de o!
o kadar yabancıyız o kadar uzağız ha varlığı ha yokluğu...
ay ben bu konuya çok yazarım yaaa
sinirlendim akşam akşam...
herkesden daha hassasım!
mevsim geçişlerinde kolayca depresyon geçirebiliyorum...
ufak şeylerden arkadaşlarıma oranla daha kolay etkileniyor daha çok üzülüyorum..
insanlara bağımlılık geliştirmemek için daha fazla özene daha fazla uyanık durmaya ihtiyaç duyuyorum. (sevgi açlığı yüzünden)
sevgiye ve ilgiye normal insanlara oranla daha çok ihtiyaç duyuyor daha çabuk alışıyorum bu ilgiyi kaybetmek beni endişelendireceği için insanlarla çok samimi olmuyor mümkün mertebe içimi açmıyorum...
okuduğum kitaplar sayesinde eksik yanlarımı daha iyi biliyor insanların sevgi eksikliğimi kullanmasın diye efor harcıyorum hep seviyeli ve donuk biri gibi davranıyorum (aslında neşe dolu biriydim)
kronik OKB ve YAB hastasıyım
insanlarla ilişkim sıfır kimseye hiç kimseye güvenmiyorum hem anne hem babama karşı öfkem had safhada sıklıklı öfke kontrolsüzlüğü yaşıyorum...
çok sık yalnız ve mutsuz hissediyorum..
tüm bunlar anne sevgisizliği baba ilgisizliği yüzünden..
kızınızı düşünün!!!!
gerekirse terapi alın...
ben Maşşallahiyi bir anne olmaya çalışıyorum kızımla ilişkimiz çok iyi 8 aydır uykusuzum ama hem eşime hem bebeğime iyi davranırım kızmam küsmem bağırmam (minumum ayda 1 kez oda 5 saniye filan sürüyor) bunun için inanılmaz bir çaba harcıyorum ve yorgun düşüyorum
26 aylik bir kizim var, yaklasik bir bucuk yasindan beri belki dahada eski devamli bir mucadele halindeyiz.
kisiligininde biraz inatci oldugunu kabul ediyorum ama bazi durumlardada yaptigim yanlislardan iyice inatlastigini dusunuyorum.
Ilk basta sunu doyleyeyeyim hic emziremedim kizimi, ilk iki gun yogun bakima almislardi, cok hizli nefes aliyor diye, sutumu sagip biberonla veriyordum sonra yanimiza gelince biraz emmeye calsiti ama cok yavas emiyordu, sutum bitcek diye endiselenip sagdim sagdikca biberonla verdim biberonu goruncede bi daha memeye donmedi ve hic emmedi. ilk bu emmeme sureciyle baslayan aramizda bir kopukluk oldugunu dusundum nedense. sonrasina ailevi bissuru sorun benim hemen okula donmemle sanki bir sekilde ayri kaldik.
Cok kucagina alma kucaga alismasin tarzinda soylemlerede biraz kulak verdim sanirim ve benim dusuncem bir sekilde tam baglanamadik.
Simdi nerdeyse her konuda inatci. uykusuzluktan ayakta duramiyor ama butun cabalarima ragmen uyumuyor mesela, salliyorum sarki soyluyorum yaninda yatiyorum ama olmuyor bir sekilde aglaya aglaya uyuyor, en sonunda bende sinirlenip bagiriyorum aglaya aglaya uyuyor en sounda.
Yemek yememizde ayni, biseylerle oyalayip yedirisem yiyor yoksa kendisi yerse iki kasik. kasik catal kullanabiliyor rahatca ama yemiyor. bir sekilde yine gerginlik oluyor.
Asiri hareketli bikac kere dudagini bile patlattti, o yuzden uyariyorum bazen ordan ziplayamazsin diye ama mutlaka yapma dedigim seyler yapiliyor.
Hneuz oturup kendi kendine en fazla 15 dk oynadigini gormedim. ya sikilip kalkiyor yada herseyi etrafa atip sacinca ben mudehale ediyourm ve oyun bitiyor.
sizin uyguladiginiz metodlar varmi cocuklariniz icin. biraz daha sakin ve sorunsuz olmalari icin?
Ayirca 9 ayliktan beri haftada iki yada uc gun bakiciya gidiyor bir gun esim bir gun ben bakiyorum ama erken aliyoruz bakicidan genelde.
bicok kadin calisiyor herkesinmi sevgisi eksik. ki ben sadece iki yada uc gun birakiyorum gerisi hep beraberiz. park bahce oyun alani dolasiyoruz, kitapta okuyoruz aktivitede yapiyoruz ama ne zmn uyku yemek desem cocugun tarzi degisiyor. bide tmm artik ziplama zamani bitti tehlikeli oluyor desem. evde muhakkak izin vermedigim seyleri bulur ve karistirir. nasil inatlasmadan cozebilirim bu durumlari onun derdindeyim.
Gercektemi ? Bunu okiyunca dehsete dustum.
Aramiza mesafe koymak gibi dusunmemistim ama belkide oyle.
Sik sik kucak ister kucaklarim. Sarki soyeriz biraz hareketlidir bazen guresiriz :) beraber zmn geciririz ama belkide yeterli degil onun gozude