• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

2 küçük bebekle yaşam düzeni

şebnemcim ne güzel anlatmışsın öldüm gülmekten:))))))))sonumuz bakırköy desene.
bende iyi yönlerini düşünüyorum ama şimdilik hep aklıma kötü yönleri geliyo.ikisine de yetişemeyeceğim ,birini ihmal edecekmişim gibi geliyo.ama öyle olsun istemiyorum.
ne yapıcam nasıl bir düzen oturtucam bilmiyorum.oğlum çok hareketli kızımda öyle olursa çıra gibi yandım.şimdiden oğluma yetişemiyorum daha.

canim-benim-allah-yuzumuzden-gulumsemeyi-eksik-etmesin..hastahaneye-uc-sokak-yukarida-oturuyoduk.halimden-belli-dellmi-sekerim:delphin:
ikisinede-yetisirsin-evelallah..hic-dusunme-neyi-nasil-yapicam-diye-cunku-hecte-oyle
olmuyo-cocuklar-senin-duzenini-oyle-bi-altust-ediyoki-yaptigin-plan-program-bosa-gidiyo
sen-dusundugunle-kaliyosun..yahu-eski-nesil-nasi-bakmis-buyutmuski-biz-bakamiyalim
super-otesi-degillerya-onlarda-senin-benim-gibi-insan-biz-niye-ustesinden-gelmiyelimki
olumunekankayizsmile
 
16 aylık oğlum var ve 11 gün önce yine doğum yaptım.ne yapacağım iki çocukla ben?kimsem yok yalnız başıma nasıl yetişicem.evi geçtim,çocukların ihtiyaçlarını bile karşılayamayacağım.çok bunalımdayım.deliricem.birde gelecek kalabalık misafirlerin derdi var.uykusuz gecelerimizi hiç söylemeyeyim.yok ben bu yeni düzene alışamayacağım sanırım.var mı teselli verebilecek bir allahın kulu?gerçekten ağlamaktan bıktım.çok kötüyüm.
 
üzüldüm senin için keşke yakınlarında sana destek olacak birileri olsaydı Allah yardımcın olsun evlatlarına uzun ömür versin..
 
16 aylık oğlum var ve 11 gün önce yine doğum yaptım.ne yapacağım iki çocukla ben?kimsem yok yalnız başıma nasıl yetişicem.evi geçtim,çocukların ihtiyaçlarını bile karşılayamayacağım.çok bunalımdayım.deliricem.birde gelecek kalabalık misafirlerin derdi var.uykusuz gecelerimizi hiç söylemeyeyim.yok ben bu yeni düzene alışamayacağım sanırım.var mı teselli verebilecek bir allahın kulu?gerçekten ağlamaktan bıktım.çok kötüyüm.

allah kolaylık versin anlamadığım kalabalık misafirlerin ne işi var lohusa kadının yanında
 
16 aylık oğlum var ve 11 gün önce yine doğum yaptım.ne yapacağım iki çocukla ben?kimsem yok yalnız başıma nasıl yetişicem.evi geçtim,çocukların ihtiyaçlarını bile karşılayamayacağım.çok bunalımdayım.deliricem.birde gelecek kalabalık misafirlerin derdi var.uykusuz gecelerimizi hiç söylemeyeyim.yok ben bu yeni düzene alışamayacağım sanırım.var mı teselli verebilecek bir allahın kulu?gerçekten ağlamaktan bıktım.çok kötüyüm.

arkadaşım alah sabır versin....ben ikiz annesiyim..öncelikle sakin ol diğer kuzunda 16 aylık ama laftan anlamaz...şimdi önce sabahtan rellax kalk...bebeğini emziriyorsan ilk onu emzir...sonra küçüğü oto koltuğuna yatır...ayağınla salla büüyüğünün kahvaltısını ver...eğer bebeğin gazsızsa uyku anında bir iki evi süpür...elbette dağılacaksın ama yapacak bişey yok..bebeğinle ilgilenirken abisine bak kardeş diyerek ilgiyi bebeğe çekersen abisi hem meşgul olur hem bilinçlenir...ev işindede valla eşin gelince yemek yap..misafirler içinde buzluğa ...börek koy,nohutu fasulyeyi haşla..hatta poğça yap pişir..buzluğa koy sonra ısıt..tazecik oluyor....bunları hangi ara yapacağım dersen...annen bi yakının varken yap...

gündüz çamaşırını yıka kocan gelince as.katla...valla ben ikizlere 40 dan sonra yanlız baktım....eşim aksamları çok yardımcı oldu..saat 8 de geliyordu ama olduğu kadar o bakardı ben işleri yapardım...
 
eşim yoğun çalışıyor.ona da üzülüyorum.yorgun zaten,bebekte geceleri uyutmuyor.bebeğim daha düzene giremedi.girecek mi onu da bilmiyorum ya.annem çok yakın ama evime
gelmiyorlar.ilk çocuğumda problemler yaşanmıştı.şimdi benide aramıyorlar.bugün 12 gün oldu.bu durumda psikolojimi bozuyor.lohusalık sendromu oluyor gerçekten insanda.hiçbi
şeyden zevk almıyorum.yemek içmek bile istemiyorum.bu durumda olan var mı?arkadaşlar gerçekten çok mutsuzum.korkuyorum kendimden.
 
buraya nasıl girdiğimi merak edenler olabilir.yargılamasın.çok ihtiyacım var.şuan kayınvalidem burda ama gidecek.bebeğim memede uyuyor şuan.bu durumu şuan yaşayanların
tesellisine çok ihtiyacım var.tabi teselli edilebiliniyorsa...
 
canım bugübnler geçecek sıkıntıyı bira anda çekip atlatacaksın küçüğünün uyku düzeni oluşsun lohusalık geçsin her şey bambaşka olacak Allah sabır veriyor dayanma sabrı veri bi arkadaşım aynı sen gibiydi küçügü şimdi 20 aylık oldu 3 . düşünüyo dua et canım
 
kızım üç yaşındayken düşünmeye başladık.malesef ben yaklaşık iki sene sonra hamile kalabildim aralarında altı yaş var.bir kızım dahaoldu.şimdibüyüğü birinci sınıfa başladı.şimdilik bir sorunumuz yok allaha şükür.nasıl olursa olsun allah yardım ediyor arkadaşlar.
 
kücüken cokkkk zor ama delirmeye ramak kala büyüyorlar
kucagimdaki 7 ayliken karnimdaki 3 aylikmis süt beni koruyo güya doktora bir gittim hamilesin
nasil agliyorum bir görün ama kiyamadim iyikide kiyamamisim
simdi biri 20 öbürü 19 yasinda kizim var iki arkadas iki dost arada baya büyük düsman düsmalik kücügün ablasinin cicilerini yürütmesiyle oluyor
simdi diyorum iyikide evlatlarim var en büyük zenginligim benimmmm
bugün üsütmüsüm biri kahvemi biride krem penir sürmüs anne biz gelene kadar idare et sakinkalma diyor nasil sevindimmm
kücüken zor oluyor sabir sabir sabir dilerim evlatlarinla bir ömür boyu mutlu olmani dilerim
 
Benim ilk bebeğim tüp bebek yoluyla oldu.Doğumdan sonra çok rahat davranıp eşimle korunmadık ve ben doğumdan 5 ay sonra hamile kaldım.İlk bebeğim oğlan diğeri kız:)Aralarında 14 ay var.Bende ilk duyduğumda sevinemedim açıkcası.Çalışıyordum ve daha doğum iznindeydim, ben daha izinden dönmeden tekrar hamile olduğumu nasıl söylerdim.Neyseki bu durumları atlattım ve kızım 8 eylülde dünyaya geldi.Çok sakin bir bebek, günün 18-20 saatini uyuyarak geçiriyor bu da benim için iyi oluyor çünkü oğlumda daha bebek olduğu için ona zaman ayırabiliyorum.Delirdiğim anlar olmuyormu oluyor ama insan herşeye katlanıyor onlar için.Herşeyden önce bence küçüğü büyüğünden çok iyi korumanız gerekiyor çünkü ne yapacağı hiç belli olmuyor.Asla odada ikisini yalnız bırakmamak gerekiyor. Tabi burda babalara çoook iş düşüyor onların desteği şart.Her ne kadar yakınların desteği ,ilgisi olsada çocuklar için anne babanın ilgi ve sevgisi onlar için bambaşka oluyor.
 
Benim ilk bebeğim tüp bebek yoluyla oldu.Doğumdan sonra çok rahat davranıp eşimle korunmadık ve ben doğumdan 5 ay sonra hamile kaldım.İlk bebeğim oğlan diğeri kız:)Aralarında 14 ay var.Bende ilk duyduğumda sevinemedim açıkcası.Çalışıyordum ve daha doğum iznindeydim, ben daha izinden dönmeden tekrar hamile olduğumu nasıl söylerdim.Neyseki bu durumları atlattım ve kızım 8 eylülde dünyaya geldi.Çok sakin bir bebek, günün 18-20 saatini uyuyarak geçiriyor bu da benim için iyi oluyor çünkü oğlumda daha bebek olduğu için ona zaman ayırabiliyorum.Delirdiğim anlar olmuyormu oluyor ama insan herşeye katlanıyor onlar için.Herşeyden önce bence küçüğü büyüğünden çok iyi korumanız gerekiyor çünkü ne yapacağı hiç belli olmuyor.Asla odada ikisini yalnız bırakmamak gerekiyor. Tabi burda babalara çoook iş düşüyor onların desteği şart.Her ne kadar yakınların desteği ,ilgisi olsada çocuklar için anne babanın ilgi ve sevgisi onlar için bambaşka oluyor.

benim oğlumda 8 eylülde doğdu.ama maalesef sizinki gibi değil.çok gazlı kakasını yapamıyor.ağlarken morarıyor,evi ayağa kaldırıyor.büyüğü uyanacak diye kucağımdan,memeden bırakmaya korkuyorum.bende başkasında sakinleşmiyor.yapışık geziyoruz.biraz özgür olmak istiyorum,rahatça tuvalete gitmek istiyorum artık.eşimden allah razı olsun yardımcı bir kadın tuttu.yoksa büyüğünün ihtiyaçlarını nasıl karşılardım?gerçekten geçecek mi diyorsunuz?buna bir türlü inanamıyorum da...sizin büyüğü zarar vermeye mi kalkıyor?
 
benim oğlumda 8 eylülde doğdu.ama maalesef sizinki gibi değil.çok gazlı kakasını yapamıyor.ağlarken morarıyor,evi ayağa kaldırıyor.büyüğü uyanacak diye kucağımdan,memeden bırakmaya korkuyorum.bende başkasında sakinleşmiyor.yapışık geziyoruz.biraz özgür olmak istiyorum,rahatça tuvalete gitmek istiyorum artık.eşimden allah razı olsun yardımcı bir kadın tuttu.yoksa büyüğünün ihtiyaçlarını nasıl karşılardım?gerçekten geçecek mi diyorsunuz?buna bir türlü inanamıyorum da...sizin büyüğü zarar vermeye mi kalkıyor?

İkisini idare edebilmek gerçekten çok zor çünkü diğeride daha çok küçük.Kıskançlık yok ama emzirirken o da kucağıma gelmek istiyor mesela.Alamayınca ağlıyor içim sızlıyor ama ne yapalım:(O uyuduğu zamanlar hep onunla ilgileniyorum.Ev işi yapamıyorum .Kendime vakit hiç kalmıyor zaten.Tamamiyle onlara odaklandım.Hiçbir yere çıkamıyorum.1 aydır evdeyiz anlıcağın.Bunalmıyorum hemde nasıl ama onlar için değiyor.Başka bişey için hiç bu kadar sabretmezdim herhalde.Keşke bu kadar kısa olmasaydı araları ama bizim kaderimiz buymuş arkadaşım:)Başa gelen çekilir elbet geçecek birkaç sene sabretmemiz gerekiyor sonra iyikide böyle olmuş diyeceğiz buna eminim.Canını hiiiiç sıkma.
 
kücüken cokkkk zor ama delirmeye ramak kala büyüyorlar
kucagimdaki 7 ayliken karnimdaki 3 aylikmis süt beni koruyo güya doktora bir gittim hamilesin
nasil agliyorum bir görün ama kiyamadim iyikide kiyamamisim
simdi biri 20 öbürü 19 yasinda kizim var iki arkadas iki dost arada baya büyük düsman düsmalik kücügün ablasinin cicilerini yürütmesiyle oluyor
simdi diyorum iyikide evlatlarim var en büyük zenginligim benimmmm
bugün üsütmüsüm biri kahvemi biride krem penir sürmüs anne biz gelene kadar idare et sakinkalma diyor nasil sevindimmm
kücüken zor oluyor sabir sabir sabir dilerim evlatlarinla bir ömür boyu mutlu olmani dilerim

sizinkilerin arası çok azmış benim büyük kızım2,5 yaşında küçükte 2 aylık çok zorlanıyoum biri susuyo diğeri ağlıyo olmadı ikisi birden ağlıyo saçımı başımı yolduğum anlar oluyo:( kafayı yiyecem yani bazen doğurmasamıydım diyorum sonra kıyamıyorumda zamana ihtiyacım var sanırım


bu arada deneyimlerinizi bizimle paylaşırsanız çok sevinirim bizede yol göstermiş olursunuz.
 
yeni doğan şanslı nereye koysak yatacak kuzum:))))) ama evet sorunumuz kızım canım ayrı nasıl yatıcak bilemiyorum bende sürekli yanında yatıyo gibiydik kalkınca ki yere bi yatak yapmıştık çok dönüp atıyo diye kış geldi yrde de yatamaz artık yeni yatak şart almışken genç odası yataklarından düşünüyorum ama bakalım

benim büyük kızım babasıyla yatıyor valla başka türlü olmuyor doğumdan sonra kırkım çıkana dek babası uyutuyordu şimdi ise babası erken yatıyo işe gidiyo malumunuz:) ben uyutup hadi kızım babaya gidiyoruz diyorum kucağıma bile almıyorum eline oyuncak bebek top vs. veriyorum hoop yürüyerek yatağa ben salonda üçlü koltukta yatıyorum beşiğide baş ucuma koydum gece hafif uykuda uyanacak gibi olduğunda hiç kalmadan yattığım yerden sallıyorum uykuya tekara dalıyo öle böle derken 2 ay geçti işte.

ve size tavsiyem büyük olanı geç yatırın 1 gibi mesela.çünkü bebek gece 3,4 lere kadar uyumuyor bebek sabaha karşşı uyuyuncada büyük uyanıyor (benim kızım çok erken kalkıyordu)böyle olunca sizin uyuma şansınız sıfır malesefki. onun için ben deneyimlerim sonucu bu şek,lde devam ediyorum büyük olanın biraz düzeni değişecek ama napalım:(öenmli olan geçte olsa deliksiz uyuması. bu geçici bi süreç öle böle büyüyecekler inşallah bi süre sonra rayına oturuyor zaten. allah hepimize kolaylık ve sağlık versin.:26:
 
kolay gelsin arkadaşlar ne güzel peş peşe kuzucukları almışşınız kucağınıza.başta zor olacak ama
bir kaç yıl sonra siz karlı çıkacaksınız inanın...
 
benim oğlum 2.5 yaşında kızım 6 aylık. ikinciye hamile olduğumu öğrendiğimde hiç üzülmedim salak salak güldüğümü hatırlıyorum ağzım kulaklarımda :)))
tabiki çok zor zamanlar oluyor bazen oğlumu azarlarken yakalıyorum kendimi sinir harpleri yaşıyorum. ama çevremde gördüğüm kadarıyla biri 10 yaşındada olsa yaşanacak aynı şeyler. kızım sorunsuz bi bebekti genelde sakin geçti 6 ay diyebilirim. hep yanlız büyüttüm zaten işe başlayınca bi ara kayınvalide geldi 20 gün kaldı gerisi hep başbaşa.
oğlumu yeni bebek geleceğini öğrendkten birkaç ay sonra odasına alıştırdık orda yatıyor. onun beşiğini kullanacağımız için beşiği hemen kaldırdık ve baza aldık. doğumdan birgün önce beşiği kurduk ve ona durumu olabildiğince açıklamaya çalıştık. beşiğini hatırladı ve biraz oynadı. sonra bebek içindeyken hiç ellemedi o olmadığı zamanlar içine yattı hiç birşey demedik. zamanla vazgeçti zaten. kontrollü bir şekilde kardeşine dokunmasına herzaman izin verdik. birbirlerine alışmalarının en güzel yolu buydu çünkü. asla çok fazla aman dokunmasın vs. kısıtlayıp aşırı korumaya kaçmadık. beşiğini sallamsına emziğini vermesine müsaade ettik. altını değiştirirken, giydirirken yardım istedik. öpmesine izin verdik. bu dahada hoşuna gitti bizim oğlanın bi yanağına öpmüyor asla bebeğin kafasını sağa sola çevirip iki yanağına öpüyor daima. sık sık sarılıyor. oyuna çevirdik. kızım biraz hareketlenmeye başlayınca işler dahada kolaylaştı çünki tam bir abi hastası onu görür görmez gülmeye başlıyor, tepki veriyor buda oğlumun hoşuna gidiyor "bebek bak, bebek bak" deyip duruyor. kızda tabi çığlık çığlığa gülüyor. yavaş yavaş oyun bile oynamaya başladılar. hiç korkmayın herşey kendi kendine rayına oturacak. sadece sakin olun ve müdahaleden çok izlemeyi deneyin.öyle güzellerki inanın tarif edilemez. tabii arada kıskançlıklar oluyor , aynı anda ağlamaya başlıyorlar istekleri aynı ana denk geliyor eliniz ayağınız birbirine dolanıyor filan o anlardada anne olarak bi ortak yol buluyorsunuz.
tabii birde ev işleri var. ben işleri önem sırasına göre yapıyorum. yemek ve çamaşırlar ilk sırada ev temizliğine eşim yardım ediyor. bazen hiçbirini yapamadığım oluyor bazen bütün evi temizliyorum. bazen bi bakıyorum aman allahım bir kargaşa bir dağınıklık bir iki gün öylece yaşadığımız bile oluyor.. eşinizin tavrıda önemli...
çocuklardan çok başka şeyler yordu beni iş değişikliği farklı bir ile taşınmak alışkanlıkları tanıdıkları arkada bırakma yeni başlangıçlar ve tekrar taşınma vs. hepsi üst üste gelince zor oldu..
 
Back