Allah korusun. Çok üzüldüm durumunuza. Ama bu böyle olmaz evladınıza yazık. Insan bu şekilde yaşayamaz. Biran önce boşanın.başka şehire gitmesem bu ilde beni barındırmazlar eşimi gaza getirip beni öldürttürür bunlar
Ben ilk evlendigim sene aynısını yaşadım. Sanki aynı evde yaşıyormuşuz gibi hissediyordum. Telefon hep açık. Işimiz var, yemek yiyeceğiz diyoruz kapatıp 10 dakika sonra tekrar arıyorlar. Sonrada kapatmıyorlar. Döne döne aynı konuları konuşuyorlardi konuşacak yeni birşey olmadığı için. Güya bizi özlüyorlarmış ama asıl sebebi eve biri geliyormu, biz biryere gidiyormuyuz, para harcıyormuyuz, özellikle benim ailemle ne sıklıkla görüşülüyor onu denetlemek.
herkes konuştu etti, sonra sustu . Bu hayat senin. Böyle aptal insanlara ömrünü harcama. Ayrıca çocuğun agresif babayla,mutsuz evde büyüsün isteseydin zaten ilk kocayı bırakmazdinSiz azınlıksınız. Eşiniz öyle değilmiş şanslısınız. Niye her kız annesi ve babası kızlarını kontrol etmek istemiyor, erkek ailelerine bu hak nereden veriliyor?
bu gerçekten ben de travma yarattı .psikolojim bozuldu sağlıklı düşünemiyorum
O kadar iyi anlıyorum ki. Bende o zamanlar sürekli acile gidiyordum, mideme kramplar giriyordu. Gün içinde işimi gücümü yapacak takatim kalmıyordu. Benim eşim aklını başına topladı çok şükür. Ama ben daha yeni yeni kendime geliyorum. Aylarca terapi gördüm, hala devam ediyorum. Şuan esimle iyi olmama rağmen şimdiki aklım olsa evlenirken eş ailesine de dikkat ederdim diyorum hep. Ben adamla evleniyorum ailesinin bana zarari olmaz diye düşünmek aptallık.bu gerçekten ben de travma yarattı .psikolojim bozuldu sağlıklı düşünemiyorum
ben bu insanlar yaşlansa vefa vs diye kalkıp bakmam onlara .öyle nefret ettim ki o eli belinde cahil cesareti ile oğlundan kopamayan kayınvalideden .
bari yüzüm ailemden gülse idi babam asla evine sokmaz .bir gün kalsam o da laf üstüne laf söyler.
tek başına olmak o kadar zor ki gücümü yitirdim sanki sıkıntıdan geceleri uyuyamıyorum .
sabaha kadar oturuyorum bir saatlik uyku ile dayanıyorum.sürekli hastayım .toparlanamıyorum
önce zihnime sakinlik sonra güç ve cesarete ihtiyacım var.
insanın elinden tutan bir kişi mi olmaz .o kadar yalnız hissediyorum ki
Allah kolaylık güç kuvvet versin inşallah.neler yapıyorsunuz ne karar verdiniz?bu kadar yalnız olmanıza gerçekten üzüldüm.hangi sehirdesinizbu gerçekten ben de travma yarattı .psikolojim bozuldu sağlıklı düşünemiyorum
ben bu insanlar yaşlansa vefa vs diye kalkıp bakmam onlara .öyle nefret ettim ki o eli belinde cahil cesareti ile oğlundan kopamayan kayınvalideden .
bari yüzüm ailemden gülse idi babam asla evine sokmaz .bir gün kalsam o da laf üstüne laf söyler.
tek başına olmak o kadar zor ki gücümü yitirdim sanki sıkıntıdan geceleri uyuyamıyorum .
sabaha kadar oturuyorum bir saatlik uyku ile dayanıyorum.sürekli hastayım .toparlanamıyorum
önce zihnime sakinlik sonra güç ve cesarete ihtiyacım var.
insanın elinden tutan bir kişi mi olmaz .o kadar yalnız hissediyorum ki
Hak nereden veriliyor ben bilemem. Onayladigimi da soylemiyorum. Ama kendilerinde öyle bi hak gördükleri muhakkak. Tam da dedigim noktaya variyoruz bütün iş kocada biter. Koca ailesine nasıl davranır kendini nereye savurur ne derece sözünü dinletirse o tarafa savrulursun. Bagimliliksa bağımlılık olur, bagimsizliksa bağımsızlık
Sizin eşinizin yaptıklarını ortaya niye dökmüyorsunuz afedersiniz? Suçlu ilan edilmeyi bırakın asıl sizin kocanız kanunen SUÇLU konumunda ama susuyorsunuz. "Çocuklarım için sessiz kalacağım" da dünyanın en büyük yalanı. Asıl cocuklariniz için güçlü olup bunca yıl sessiz kaldıklarınızı çıkarmanız lazım ortaya.
Sakin kalmaya çalışın.
konusmak istemiyorsunuz, engelleyin, en azindan aradigini gormezsiniz.
Geri adım atmayin. Terbiyesizlere bak. Esiniz de az insan olsun karisına neleri yakıstirmişlar. Mesleginiz var kimseye ihtiyaciniz yok dik durun yola gelir esiniz. Ailesi ile de muhatap olmamaya devam edin. Ne terbiyesiz aileymiş
Saçmalik resmen. Çocugun iyice akli karısmiştır. Çocuklara dürüst olmak lazım
