- 13 Mart 2015
- 4.154
- 7.568
-
- Konu Sahibi _Citlembik_
- #81
İyi de onunkiler büyük. İlkokul kaç o da önemli. Benim 7 ve 2 yal iki oğlum var. Evde 3 yetişkiniz. Haklarından gelemiyoruz.
Birisi 3 yaşında diğer ikisi ilkokula gidiyor arkadaşın çocuklari. Kendimi kötü hissediyorum. Açıkcası bu düzensizlik hayatımı çok etkiliyor. Eşime anlattım bu durumu istersen haftasonu yemek olayını biraz hafifletip buzluğa pratik şeyler yapıp atalım dedi ama bilmiyorum olay sadece yemek mi
Ben bu saydığınız insanlar gibiyim . 2 tane çocuğum var evim her zaman gece gündüz derli topludur evde yaşanmıyormuş gibi. Devamlı çocukların arkasından gezer toplarım uyku uyumam gece onlar uyuyunca ben uyumam kendime zaman ayırmam evi toplar temizlerim her gün süpürge açarım bazen günde 3 kez ev süpürürüm düzen hastası gibi bir şeyim. Amma ve lakin derseniz ki bu şekilde mutlu musun aslaa. Ben de sizin gibi olmak istiyorum. Ev dağınık kalsın umursamiyim beni rahatsız etmesin çocuklarımla vakit geçireyim ev dağınık kalsın kapıyı çekip çıkayım istiyorum ama yapamıyorum. Sizin haliniz çok normal kimse sizi yargılayamaz yadırgayamaz. 2 çocukla her şeye yetişmek o kadar zor ki. Bırakın eviniz dağınık olsun tezgâhınızda bulaşığınız olsun siz çocuklarınıza kendinize zaman ayırabiliyorsanız sizden iyisi yok. Ev kirlenir temizlenir. Kiminin çocuğu çok usludur evi dağıtmaz ya da çok usludur kadın gidip evini temizler çocukları oynar. Bazısı da veriyor eline tableti telefonu onlar ona gömülürken işini yapıyor ya da o çocuklar zaten onun başından kalkıp yemek bile istemiyor . Uzun yazdım kusura bakmayın amacım kimseyi kırmak yargılamak da değil ama emin olun haliniz çook normal. O çocuklar büyüyünce zaten eviniz derli toplu olacak şimdi bakın keyfinize çocuklarla kendinizle ilgilenin. Sizin evinizin düzeni de kimseyi alakadar etmez. Evinizin dağınık halini önemseyecek insanları zaten evinize almayın.Selam hanımlar. Birisi 3, diğeri 1 yaşında olan iki tane bebişim var. Eşim çoğu konuda destekçidir. Burda tüm yük bende yetişemiyorum falan diye destanlar yazmıcam. Ama birşeyleri yanlış yapıyorum sanırım oturmayan birşeyler var. Çocuklarım aşırı arsız yada problemli çocuklar değiller normal ilgi çocugu ikiside. Ama evim sürekli dağınık mutfağımda bulaşık yığılı kalıyor, çamaşır makinesi hergün çalışıyor katla ütüle yerleştir. İştahlı bebekler zaten sürekli yemek pişir vs... Bundan sonra benim hayatım hep böyle mi olacak? Hiç düzen olmayacak mı hayatımda? Yani düzenli bir odaya hasret kaldım çayımı alıp içmeyi özledim. Gün içinde yardım edelim yok yalnızım akşam eşim gelene kadar. Başka insanlara bakıyorum parkta bi tanıdıkla karşılaşıyoruz onunda 3 çocuk var ısrarla kahveye davet ediyor bir gidiyorum ev derli toplu miss gibi deterjan kokuyor. Ben aniden biri gelecek diye ödüm kopuyor. Ben nerde yanlış yapıyorum allah aşkına hayatımın düzene girmesi için ne yapmam gerek??
Bir kaç sene sonra karşılıklı içeceksinizBir yaşında oğlum var daha dün dedim ki ben herhalde bundan sonra hiç akşamları oturup bir bardak çay içemeyeceğim.
Ya Allah aşkınaa çocuklarınızla ne güzel oynuyorsunuz mutlu büyüyorlar ikinci yorumu yapıyorum çünkü bu yazınızı yeni okuyabildim. O çocuklar için evin ne halde olduğu değil ailesinin nasıl olduğu önemli. Ne güzel vakit geçiriyorsunuz oynuyorsunuz karınları tok anneleri babaları onlarla oynuyor vakit geçiriyor. Eviniz dağınık olsa nee olmasa ne. Bir kaç seneye zaten böyle dertleriniz kalmayacak ama o çocuklar mutlu huzurlu büyümüş olacak ne güzel bir çocuklukNe güzel tek tek anlatmışınızbenide anlamışınız teşekkür ederim. ikizler burcuyum biraz dağınığım galiba. Sizin yazdığınız düzeni kuramadım ben. Şimdi yazacağım size bir günümü.
Sabah ikiside 9 gibi uyanır. Kahvaltılarını hazırlarım, yaptırırım o sırada bende yiyebildiysem ne mutlu.
10.30 gibi salona geçeriz hep beraber halının üzerinde vakit geçiririz. Bensiz durmuyor küçük. Mutfağıda toplayamıyorum paçama yapışıyorsonra ara öğün yaptırıyorum meyve yediriyorum. Sıkılmaya başlıyolar dışarı yürüyüşe yada parka götürüyorum.
14.00 civarı küçüğü uyutuyorum. Büyüğe üzülerek ekran açıyorum bu sırada mutfağa geçip sabah dağınıklığını topluyorum yemek yapıyorum.
15.30 gibi küçük uyanıyor ikisinede çorba içiriyorum sonra mutfağı bırakıp yine salona geçiyorum biraz daha oynayıp balkona geçiyoruz babamızı bekliyoruz. Akşam işim daha kolay yemekten sonra eşim ikisiyle de ilgileniyor ben bulaşıkları hallediyorum biraz ailece oynaşıp gülüşüp uykuya geçiyor bebişler 9da tamamen uyumuş oluyorlar. 21.00 dan sonra Eşimle çamaşır katlıyoruz, yeni çamaşır atıyoruz makineye çıkanı asıyoruz. Bulaşık makinesi boşaltıyoruz, evi toparlıyoruz derken 2 saat geçiyor. Bazen kahve içip sohbet edebiliyoruz. Ama çoğu zaman yorgun düşüp kanepede uyukluyoruz.
Gün içinde 30 milyon kere anne çiş anne mama anne su diye susmayan minnoşları anlatmama gerek yok sanırım
Nerde yanlışım var benim?
Canım beni biliyorsun daginikligim var yok değil ama ben temizlik işini şöyle yapıyorum her gün bı odayı yaparım temizlerken dün mesela iki odayı dipten temizledim sildim düzenledim toz aldım. Çocukların odası ile kendimi odamı da hemen sildim supurdum düzenledim mutfağı da esim evdeyse makineyi filan ona devrediyorum. Bazen böyle yapamadığım zamanlar var gerçekten ikizler yani agliyorlar susmuyorlar onları eylemekle ugrasiyorum
Biz düzen planlı olmak zorundayız çünkü acikiyorlar uyku saatleri var herşeyi onlara göre ayarlamaya çalışıyorum seyrine biraktimmi hersey birbirine karışıyor.
Kahvaltilarini yaptırdım içeriye oyun kurdum onlar oynarken hemen mutfağı topladım düzenledim onlarla oyun oynadım sonra yatırdım şimdi onlara yiyecek birşeyler hazırlayacağım mutfağı toplayacağım kalkacaklar yedir içir oyna yine . Ben her odayı dagitmiyorum aslında oyuncakların hepsini de dökmüyorum ayrı zamanlarda farklı oyuncaklar çıkartıp kaldırıp oynatıp oynuyorum böylece fazla dagilmiyor.Mesela sandalyeleri dağıtıp altına girip oynuyorlardi ben onları kenara dizdim masanın altına girip oynuyorlar şuan sadece yani ortadan fazlaliklari kaldırıyorum çok zor olmuyor toplamak etmek. Ünitemi çekmecemi bile onlara göre dizdim tüm fazlaliklari zararlı seyleri kaldırdım rafı bile kaldırdım. Yani olabilir yapamadigin zamanda olur yaptığın zamanda yani belli yaşa kadar dağılacak bazen dolapları açık buldular mi yikarkar aşağı sorun değil toplanır hemen
Teşekkür ederimm. Evet çocuklarımız mutlu çocuklar vakit geçirip eğleniyoruz ama dediğim gibi dağınıklık yetişememe beni çok yordu. Aynı şekilde eşimde çok yoruluyor. Bu konu sayesinde baya aklımda birşeyler oturdu daha planlı düzenli olacağım bakalımYa Allah aşkınaa çocuklarınızla ne güzel oynuyorsunuz mutlu büyüyorlar ikinci yorumu yapıyorum çünkü bu yazınızı yeni okuyabildim. O çocuklar için evin ne halde olduğu değil ailesinin nasıl olduğu önemli. Ne güzel vakit geçiriyorsunuz oynuyorsunuz karınları tok anneleri babaları onlarla oynuyor vakit geçiriyor. Eviniz dağınık olsa nee olmasa ne. Bir kaç seneye zaten böyle dertleriniz kalmayacak ama o çocuklar mutlu huzurlu büyümüş olacak ne güzel bir çocukluk
Normalde kimse mükemmel olmak zorunda değil herkesin rutini farklıdır o yüzden takılmayın sadece birazcık işi vurdumduymazliga vurabilirmisiniz. Eşiniz de iyiyse nasılsa büyüyecekler boş verin. Sadece geç kalkıp erken uyumaları çok güzel. Benim oğlum sabah 6 da kalkardı gece yarısı uyurdu bir de aralar da emerdi ve ben bir de çalışıyordum hiç uyumadan ise giderdim. Senelerce bu sürdü. ( 7 yaşına kadar da emdi bu arada) Bir vitamin vss benzeri haplar alsanız kan degerinize baktırip belki bu yükü bedeninizi de kaldıramayabilir. Sağlıkla büyütünNe güzel tek tek anlatmışınızbenide anlamışınız teşekkür ederim. ikizler burcuyum biraz dağınığım galiba. Sizin yazdığınız düzeni kuramadım ben. Şimdi yazacağım size bir günümü.
Sabah ikiside 9 gibi uyanır. Kahvaltılarını hazırlarım, yaptırırım o sırada bende yiyebildiysem ne mutlu.
10.30 gibi salona geçeriz hep beraber halının üzerinde vakit geçiririz. Bensiz durmuyor küçük. Mutfağıda toplayamıyorum paçama yapışıyorsonra ara öğün yaptırıyorum meyve yediriyorum. Sıkılmaya başlıyolar dışarı yürüyüşe yada parka götürüyorum.
14.00 civarı küçüğü uyutuyorum. Büyüğe üzülerek ekran açıyorum bu sırada mutfağa geçip sabah dağınıklığını topluyorum yemek yapıyorum.
15.30 gibi küçük uyanıyor ikisinede çorba içiriyorum sonra mutfağı bırakıp yine salona geçiyorum biraz daha oynayıp balkona geçiyoruz babamızı bekliyoruz. Akşam işim daha kolay yemekten sonra eşim ikisiyle de ilgileniyor ben bulaşıkları hallediyorum biraz ailece oynaşıp gülüşüp uykuya geçiyor bebişler 9da tamamen uyumuş oluyorlar. 21.00 dan sonra Eşimle çamaşır katlıyoruz, yeni çamaşır atıyoruz makineye çıkanı asıyoruz. Bulaşık makinesi boşaltıyoruz, evi toparlıyoruz derken 2 saat geçiyor. Bazen kahve içip sohbet edebiliyoruz. Ama çoğu zaman yorgun düşüp kanepede uyukluyoruz.
Gün içinde 30 milyon kere anne çiş anne mama anne su diye susmayan minnoşları anlatmama gerek yok sanırım
Nerde yanlışım var benim?
Küçük olanın bütün gün meme diye gezmesine güldüm yaaE ikisi zaten okula gidiyorlarmış arkadaşınızın çocuklarının hiç sizinkilerle bir etmeyin okula giden çocukları. Biz yemekleri 2-3 günlük yapıyoruz. Hafta bir de dışardan yeriz ama meselenin sadece yemek olmadığına eminim. Günde kırk kere ev toplasan bile dağılması saniyelik olay. Çocukları Yalnız bırakıp tuvalete bile giremiyorum küçük yapışık zaten bana bütün gün meme diye geziyor
Ya benımde boyleydı artık gecelerı cocugu yatırdıktan sonra evı topluyorum tas catlasın yarım saatımı alıyor mutfagı ses yapacak yerlerı yanı bebısım yanımdayken uyutmadan halletmeye calısıyorum son bır aydır buna kendımı zorluyorum hatta bazen üşenme kızım dıyıp mutfagı bı silip yatıyorum sabah kalkınca ev toplu yerler temız olunca ınsan huzur doluyor bebısı uykuya yatırıncada bı kahvemı alıp ıcebılıyorum kafam rahat ıs mı yapsam derdım olmuyor robot cok ısımı kolaylastırıyor benımde bence gece yatmadan bı ıkı aksam deneyın dagınıklık bıle kalksa evın havası degısıyor ama kendınızı kotu hıssetmeyın emınımıı herkes boyle etragımda bebegı olan her anne bundan muzdarıp heralde buyudukce normallesıcek evımızın duzenıdeTemizlikten de ziyade bir düzensizlik var sanki hayatımda. Sabah kalkıyoruz kreş gibi oyun yemek tuvalet uyku sürekli bu kısır döngü içindeyim. Bir yere gitsem dahada eziyet hazırlanıp çıkana kadar eve bomba atılmış gibi oluyor
3 Cocukla yazıyorum bir gun salsam ertesi gün evde bomba patlamıs gibiSelam hanımlar. Birisi 3, diğeri 1 yaşında olan iki tane bebişim var. Eşim çoğu konuda destekçidir. Burda tüm yük bende yetişemiyorum falan diye destanlar yazmıcam. Ama birşeyleri yanlış yapıyorum sanırım oturmayan birşeyler var. Çocuklarım aşırı arsız yada problemli çocuklar değiller normal ilgi çocugu ikiside. Ama evim sürekli dağınık mutfağımda bulaşık yığılı kalıyor, çamaşır makinesi hergün çalışıyor katla ütüle yerleştir. İştahlı bebekler zaten sürekli yemek pişir vs... Bundan sonra benim hayatım hep böyle mi olacak? Hiç düzen olmayacak mı hayatımda? Yani düzenli bir odaya hasret kaldım çayımı alıp içmeyi özledim. Gün içinde yardım edelim yok yalnızım akşam eşim gelene kadar. Başka insanlara bakıyorum parkta bi tanıdıkla karşılaşıyoruz onunda 3 çocuk var ısrarla kahveye davet ediyor bir gidiyorum ev derli toplu miss gibi deterjan kokuyor. Ben aniden biri gelecek diye ödüm kopuyor. Ben nerde yanlış yapıyorum allah aşkına hayatımın düzene girmesi için ne yapmam gerek??
Aman işte bazen bende ayak uyduramiyorum aglamalari küçük bı bahaneye bakıyor oğlum hzuursuz dislerinden baya o yüzden artık olduğu kadar ya kendini yıpratma nabalim gecicek hep böyle kalmayacak ya.İşte onlar yıktı ben toparlarım hemen diyemiyorum çünkü 3 yaş zor bir yaşmış. Evet küçük olan bacağıma yapışıyor kucak istiyor vs.. Ama kızım ortalığı yıkar onun dağıttığı şeyi toplarsam. Mesela muz mu yicek yanlışlıkla muzun kabuğunu filan ben soyayım akşama kadar ağlar aman diyimkızım 2 yaşına kadar hayat çok kolaydı ne olduysa 2 den sonra oldu bacıı
Tekrar merhaba daha önce de demiştim 3 yaş ve 1 yaş bebelerim var benim de büyüğü kreşe vermedim hastalıktan korktuğum için daha doğrusu küçüğe de kreşten hastalık getirmesin diye. Yardımcı abla ile devam ediyorduk. Ama dün sabah ablamız yarı yolda bıraktı bizi maalesef. Şimdi büyüğü kreşe vermek zorunda kalacağım galibaHasta oldu :)
Toplam 23 gundur okullu ama tam 1 hafta okula gidemedi, canim cikti hemen adapte olmusum onun okul hayatinagectigimiz hafta resmen içimden gectiler.
Ve gectigimiz hafta, esim, ben, kucuk kiz dahil hepimiz hastalandik. 39 derecelerde surunduk (tabiki benim hasta olma hakkim yoktu) annem yardima geldi kizim hasta diye o da hastalandi isin kotusu, sonra eve gitti babami da hasta etmis.
Simdi kucugun burnu tikali, geniz akintisi var ama genel hali iyi, abla da keza ayni sekilde burun tikali ve geniz akintili ama 2 gundur okula gidiyor, genel hali iyi.
Okul eger imkan varsa hem anne hem çocuk icin cok iyi bana kalirsa hem bu hastaliklar bagisiklik icinde gerekli malum. Ben onu okula yazdirinca is hayatima geri döndüm (home office) ve resmen stres seviyem duzeldi, pamuk gibi oldum.
Kucugun uyku duzeni zor oturdu ama iyi oturttuk herhalde, gunduz uykusunu 45+45 iki tur yapiyordu, 2.5 saat tek sefere indirdi. Cok derin uyuyamama gibi bir problemi var, o sebeple kaliteli uyuyamiyor diye biraktim karismadim duzenini degistirmesine.
Dışardan sevimli görünüyor ama valla işin içindeyken resmen bir dram.Küçük olanın bütün gün meme diye gezmesine güldüm yaa
Tekrar merhaba daha önce de demiştim 3 yaş ve 1 yaş bebelerim var benim de büyüğü kreşe vermedim hastalıktan korktuğum için daha doğrusu küçüğe de kreşten hastalık getirmesin diye. Yardımcı abla ile devam ediyorduk. Ama dün sabah ablamız yarı yolda bıraktı bizi maalesef. Şimdi büyüğü kreşe vermek zorunda kalacağım galibabizi nasıl bir süreç bekliyor kreşin artısı/eksisi nelerdir? Kendimi çok çaresiz hissediyorum. Tecrübelerinizden bahsederseniz çok sesevinirim
Konudan bağımsız, yürüdü mü bebeğiniz?Dışardan sevimli görünüyor ama valla işin içindeyken resmen bir dram.Çocuk beni “meme” olarak görüyor resmen 17 aylık daha yeni anne demeye başladı bu zamana kadar meme diyordu sadece