2 çocuklu hayata adapte olamıyorum

Şu an 2 yaşında bi çocuk ve karnımda 11 haftalık bi bebek var. Oğlum daha küçükken gece uyuyunca film dizi açar karşısında kıyafet katlardım. Mutfağı yaparken müzik açar oynardım mama sandalyesinde falan izlerdi beni. Bazen eline amma sandalyesinde meyve falan veriyorum işim kısaysa oyalıyor. Ama hem çocuğun büyüyüp daha hareketli ve sosyal olması, hem hamilelik beni fena vurdu. Nerdeyse 3 aydır kıyafet katlamaktan men ettim kendimi yığından giyip duruyoruz çünkü bazen çocuk uyumadan uyuyakalıyorum istemsiz. Örnek olayım diye gözümü kapatıyorum öbür türlü uykuya geçmek istemiyor bi bakmışım çocuk yanımda uyuyor ben ne zaman uyumuşum bilmiyorum. Bi dönem desteksiz uyuyordu çok rahattı emziği bıraktık ve yanında yatmaya tekrar döndük. Nolcak halimiz bilmiyorum. Mutfak desen gördükçe midem kalkıyor. Yığınlar bekliyor falan. Yani haftada bi gün biri gelip kıyafet katlama, evi detaylı sil süpür işinden beni men etse ben gerisini halledebilirmişim gibi geliyo ama daha o kısma cesaret edemedim etrafta biri var mı bilmiyorum bile ama şu haliyle eve gelmek istemiyorum, evde durmak istemiyorum, akıtan bi çatı, halılar battı, daha yeni çözülmüş fare sorunu, küçük kullanışsız bi mutfak. Nasıl desem evimin kendisinden de mutlu değilim zaten. Yerler ahşam eski ahşapların arası açık ben süpürüyorum arkamdan bastığım yerde toz kalkıyor. Çıldırmalık. Ve beyaz renk eşya. Alan kafama tüküreyim diyorum bazen. Çözüm bilmiyorum da yalnız olmadığınızı bilin diye anlatmaya geldim iki çocukla 1 yıl sonra hunimle bulunabilirim bi yerlerde
 
Seninkiler yerleri yalamiyor mu ya ne uysal bebeleriniz var, ben kiz mi dogurdum, bunlar oglandi da pipiyi çıkarken almayi mi unuttular bazen hayret ediyorum.
Yalasın napayım sokaktada herşeyi ağızlarına atıyorlar koşturuyorum peşlerinden olmaz bişey o kadar detaya takılamıyorum valla çingen çocukları bir yaşıyor o halde birşey olmuyor böyle düşünüp rahatlat kendini
 
28 günlük bebeğimle bunları düşünüp evime dalmışken sizin bu paylaşımınıza denk geldim. Şu an evim kalkmış gidiyor.

Aynı dertten muzdaribim. Yazılanları okumaya geldim.
 
Oyyy öyle şeyler yaşarsam bizim evi belediye temizler artık
Ayy neler yaşanıyor neler benim ikizlerde ben farketmeden unu almış bütün oturma odasını un yapmislardi. O dönem bir de yaşlı dedem ben de kaliyordu. Dede dede gel bak ne yapmışlar dedim gülerek. Kızım ne gülüyorsun iki tane vur popolarina demisti. Dedemin gönlü olsun diye sizi sizi diye popolarina hafiften vurmuştum. Dedem sen gulersen bunlar evi mahveder demişti. Ay ne günleri... Yaz bunları derlerdi de unutmak istiyorum asla yazmiycam derdim. İyiki de yazmamisim andan memnunum. İkiz olunca birlikte çok çok çok iş beceriyorlar. Şimdi artık büyüdükçe anlaşmalı daha büyük işler yapıyorlar. O dönemler bitkisel sakinleştirici takviye kullandım ama yoksa akıl sağlığım elden gidiyordum. Birde saatin kaç olduğunu zerre umursamadan 40-45 dk yürüyüşe çıkarım haftada 4-5 gün. Bunlar da hep mental düzen için. Mahallede deli diyor olabilirler. Gece 12 den sonra bile benim yürümem lazım dediğimi biliyorum yani. Keşke şöyle aaaamaaaaaaan beeh diyen bir kadın olabilseydim. Belki çocuklarımla da daha çok oyun oynardım.
 
Ya ben ilk bebede temizlik hastasi oldum biraz, sonra dedim ki ikinciyi salacagim dedim ama cok salamamisim demekki.
 
Bu yürüyüş isini ben de istiyorum ama aklim evde kaliyor, cunku esimle yalniz bıraktığımda ev cigirindan cikiyor daha çok yoruluyorum. Benim kendime ayirdigim zamanim kar, kış demeden bahcede yarim saat oturmak, yazin ciplak ayakla topraga basiyorum mesela ama yuruyus isini bende hayatima katmaliyim mutlaka, dogum kilolarim duruyor daha.

Bu arada cidden duzeninize bayildim bende, ikiz bebek hele ki ikiz erkek bebek cok zor is, benim harcim degil derim hep, cok takdir ediyorum ikiz annelerini
 
Bebekleri uyutup çıktım hep. Ay evi yarım saat eşim ve çocuklara bıraksam iki günde toplanır. Kocamla kavga da cabası. Benim büyüğüm erkek ikizlerin biri kız biri erkek. Erkekler daha zorlu cidden. Nasıl tırmanıyorlar bilmiyorum ama düz duvardalar. Büyük bile absürt işler yapıyor şaşıp kaliyorum. Mesela mutfak dolabının üstüne soydugu mandalinayi firlatmis. Tavana ve dolaba yapışmış. Neden oğlum diyorum? Merak ettim diyor. Eşek herif yaşın 10 neyini merak ediyorsun.
 
Çokta haylaz değiller galiba.. Benim bir oğlum 15 aylık hiç bir şekilde bir şeye yetişemiyorum. Bir de calisyirum. Bazen işi birkasim geliyor
 
Benim çocuklar biraz daha büyüdüler ama yas aralıkları 2 buçuk.
Çocuklarınızın uyku düzeni iyi masallah. Sabah erken de kalkmıyorlarmış, onlardan biraz erken uyanıp yarın saat kendi halinize kalmak iyi gelebilir.
Ev düzeni konusunda da sabah kahvaltı hazırlığını ve masasını kaldırıp bulaşıkları yerleştirmek için kendinize bir fırsat bulmanız lazım. Çocukların ilgisini çeken, karıştırıp vakit geçirecekleri, kendi kendilerine duracakları bir seyler, sizin yanınızda da olabilir bu süreçte. Ben banyonun lavabosu, klozetin sabah hallerdim günlük temizlik için. Robot süpürge kurtarıcı oluyor yine. Hergün makine açmak yerine belli bir gününün olması daha iyi oluyor. Çamaşırları çocuklar yanımdayken topladım, onlara oyun olurdu, yamuk yumukta olsa onlarda toplardı, dolaplara yerleştirme yine çocuklarla. Onlar ayaktayken yapabildiğim şeyleri dahil ederek halletmek sonrasında vakit de bırakıyordu.
Yemek kısmına gelince de çocuklar için köfteleri yapıp yiyecekler kadar buzluğa atardım. Haşlanmış bakliyat olur buzlukta genelde. Biz eşimle kahvaltılık da geçirirdik,hazır söylerdik bazen yemekleri, çocuklara buzlukta ya da önceki günden kalan yemek varsa onlara yedirirdim. Çocukların yemeği tamamsa bizimki geliştirilebilir durumdaydı.
Öğlen için çorbayı sabah kahvaltıyla beraber, bulaşıkları toplarken ocağa koyardım hemen.
Birde evde ne kadar az eşya varsa iş yükü o kadar az oluyor. İmkanınız varsa ayda birde olsa temizlik yardımı alsanız o da çok rahatlatır sizi.
Her sey dört dörtlük olmak zorunda değil bu arada ama belli bir düzen, rutin herkese iyi geliyor.
 
Bence canını sıkma ben bir çocukla böyleyim. Sürekli oynamak istiyor dün yemek yapayım dedim o uyanıkken kucağına almadım diye bacağımı ısırdı.
 
Orasi oyle haklisin valla. Temiz ve düzenli gorunsun yeter.


Hwhwhwheh biraz mikroba temasin kimseye zarari olmaz yahu
Bunlar iyi yine :)) anlatsam roman olur...
İkizlerden erkek olanı çok erken emekleyip yürüdü. 10 aylıkken yürüyordu. 8 aylıkken emekledi. Hesaba katamiyor insan bir çok şeyi. Çünkü sınırlarının sınırı yok. Alaturka WC nin kapısı aralik kalmış. Biraz zor kapanıyordu. Bizim oğlanın sesi geliyor ama bir boğuk bir avaz avaz. Oğlum neredesin diye minnos minnos bakinirken yüzü tuvaletin içine kapaklanmis halde buldum. Başını zorla kaldırıp eeeee diyor sonra içine başı düşüp boğuk şekilde eeeeee. Allahiiiiiiiimmmmm başka şey olsa eldivenle alıp çöpe atarsın ama mecbur banyoya sokuyoruz ne günler geçti ya... Bağışıklık tamam
 
Küçük 5 yaşına geldiğinde o düzeni sağlayacaksınız.
6 sene insanlıktan bir haber yaşamış, bir yaş arayla iki tazmanya büyütmüş anne olarak söylüyorum, ben yaptıysam herkes yapar.
Bana rahatlık düzen hayat geldiyse herkese gelir.
 
Bende de küçük bir terminatör var, neredeyse 4 yaşında hemi de kız Aşırı meraklı, dağıtmayı çok seven ama toplamayı sevmeyen bir çocuk. Ama işine gelirse benden güzel topluyor odasını 3 yaş beni fena çarptı 2 yaşta sendrom yaşamadı benim kızım. Dünyanın en uyumlu çocuğuyken birden içine ergen kaçtı. Her yeri ve her şeyi dağıtıyor, Batı'daki evimde depolama alanı çok, orada daha kolay oluyor ama Doğu'da ev köy evi hem çok eski hem dolap yok evde. Bir de tripleri var, felaket bir şey oldu başıma. Gülesim de geliyor bazen o hallerine.

Kendimi başkasıyla kıyaslamamayı ne zaman öğrendiğimi anlatayım; eşimin bir akrabası var ve o zaman 3 tane küçük çocuğu vardı. Kadının evi her daim kitap gibi. Benim kızım o zaman bebek, diyorum ki ben bir şeyleri yanlış yapıyorum. Neyse bir akşam bizi çağırdı gittik, çocuklara yere örtü serdi yiyecek verdi. Bir tanesi tamamen yanlışlıkla halıya azıcık bir şey meyve suyu döktü. Bu çocuğa bir çarptı... Şok oldum ve tabi ki tepki gösterdim. "Böyle yapmazsam bu evi b.k götürür" dedi. Benlik şeyler değil, ev kirlenir temizlenir. Ben de çocuğuma yeri gelir sesimi yükseltirim ama dayak asla.

Kendimce bir rutin oluşturdum bazen oluyor bazen olmuyor. Genel olarak eskisi kadar bunalmıyorum en azından. Bir de ortadaki ıvır zıvır şeyleri toplamak için sepet aldim büyükçe. En azından ev genel olarak toplu kalıyor, akşam öyle otururken ayıklıyorum. Genel olarak çok yorgun hissediyorum ama elbet büyüyorlar. Son olarak eklemek isterim, anlattığınıza göre çocuklarınızla gayet kaliteli vakit geçiriyorsunuz ve bence bu çok önemli bir şey. Kendinizi yargılamayın
 
Su an emzirmek, gaz cikarmak, kucakta tutmaktan başka hayatım yok jsjsj
O yüzden evim böyle. Hatta bazen sabahtan geceye kadar çişimi tuttuğum oluyor jsjs inşallah normaldir gerizekalı olan ben değilimdir js
Normal normal. 2. Ay ve 1 yaş arası keyif zamanı sonra
 
Nerdeyse herkesin evi dağınık kirli. Çocuksuz olanlarda dahil. O parkta çağıranlar evin temiz gününde çağırıyorlardır. Çocuklar bebek kıvamında. Daha sen sıcak çay içemezsin rahat tuvalete gidemezsin. İkisi de anaokuluna falan başlayınca ancak istediğin temizliği yaparsın. Üzme boş yere kendini. Şu an oyuncaklarla bezenmiş odanın bir köşesinden yazıyorum. az sonra çocuklara kahvaltı ettirip onları okula ben işe gideceğim. Halim olursa toplarım yoksa kalsın önemi yok
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…