- 26 Mayıs 2018
- 8.190
- 38.700
- 548
- 51
İyi niyetle yorum yaptığınıza eminim bununla birlikte küçük bebeğin kendisiyle kimin ilgilendiğinin farkında olmadığı yönündeki düşüncenize katılmıyorum.Ahhh seni çok iyi anlıyorum. Herkes eşinin işten çıkmasına takmış ama ben seni anlıyorum. Sen eşin yanında olunca kendini daha güçlü hissediyorsun ve keşke eşim hep yanımda olsa diyorsun aslında...
Benim biri 2,5 yaşında biri de 4 aylık 2 bebeğim var. İşe yeni başladım. Bebeğimin 40'ı çıktıktan sonra çalışana kadar tek başıma baktım iki bebeğime ve hem evin işlerini hem de yemek yaptım. Ama zordu gerçekten. İlgi konusunda ben de çok ikileme düştüm ama ben şöyle yaptım. Ağlamadığı sürece küçük bebeğim ile ilgilenmedim, oğlum ile ilgilendim hep. Çünkü minik kızımla ilgilendiğim zaman oğlum hem bana hem de kardeşine zarar veriyordu. Malum 2 yaş sendromu
Alerjik bebek çok zor, Allah yardımcın olsun. Benim de oğlumun alerjileri vardı, hala da devam ediyor. Allahtan süt alerjisi yoktu... Senin işin daha da zor... Üstüne bir de 3 yaşında senden sürekli ilgi bekleyen bir çocuk da olunca gerçekten çok zor.
Sana tavsiyem küçük bebekle olabildiğince diğer kişiler ilgilensin, sen kızınla ilgilen. Diğeri daha çok küçük, farkında olmaz kimin ilgilendiğinin. Ama kızında psikolojik olarak geri dönülmez yaralar açabilirsin. O sebeple olabildiğince kızınla ilgilen derim. Bir de bebek uyurken kızını babaanneye yollama. Bebek gürültülü ortamda uyumaya alışsın. Bu şekilde kızın yeni bebek geldi beni evden attılar diye düşünür. Benim kızımın uykusu çok hafif ama abisinin gürültüsüne rağmen mışıl mışıl uyuyabiliyor. Çünkü doğduğundan beri hep gürültülü ortama alıştırdım. Ha olmuyorsa oğlunu farklı bir odada uyut, kapısını da kapat, bebek telsizi kullan... Sana verebileceğim tavsiyeler bunlar aynı dertten muzdarip bir anne olarak...
Sizinle bir yerde oturup konuşsam dertleşsem.. O kadar tanıdık ki yazdıklarınız o kadar bana ve evliliğime ait ki. Niyeyse bana çok yakın geliyorsunuz çok tanıdıkTuruncu konu sahibi panik ataktan bahsetmiş ya. Oğlum iki aylıkken geldi bu illet bana. Hamilelik öncesi vardı da hamilelikte mecburen tedavi sona erdi. Anksiyete ve majör depresyon da cabası. Buzdolabı bomboştu. Hani öyle bir maddi sıkıntı. Eşim onlarca hata yapıyordu eve gece dokuz buçukta geliyordu. Zerre yardımı yoktu bana. Ne annem geldi ne kaynanam ki kaynanam yatakta hastaydı. Görümceler anca ona bakıyor. İki yıl boyunca bir Allahın kulu çalmadı kapımı. Günlerce banyo yapmadığım olurdu ki oğlumu anlatmama gerek yok. Bir anda 55 kiloya düştüm. Yemek yemeye fırsat yoktu ki.
Velhasılı psikiyatra gittim. Yazdığı ilaçları görünce dudağım uçukladı. Aralarında renkli reçete ile satılan iki ilaç da vardı. Hayır dedim ben kendi kendime iyileşeceğim oğlum sütünü emecek. Almadım ilaçları. Ne panik atak kaldı ne anksiyete. Evet zor oldu ama başardım oğlum için.
Üstüne hiçbir yardım almadığım halde beyin kanaması geçiren annemin ilgi isteği. Tripleri. Sıklıkla anneme gitmem vs. Koca desen bostan korkuluğu. Anca ruh hastası gibi çocuğun başına bir şey gelmesin paniğinde. Hem yardımı yok hem beni darlıyor.
Üst katta oturan komşu alkolik ve kumar bağımlısı. Sürekli ama sürekli şiddet kavga gürültü. Gece gündüz. Kadın ağır depresyonda manyak gibi bağırıyor sürekli. Bir gece oğlumu emzirirken apartmanda kıyamet koptu. Meğer kadının kız kardeşi eniştesini bıçaklamış. Polisler geldi vs. Yani apartman da manyak dolu bir tane komşum yoktu, bir tane selam vereceğim insan yoktu. Cehennem azabı gibiydi o günler.
Daha yazmadığım o kadar çok şey var ki. Ben ayakta kaldım çünkü anneyim. Ayakta kalmaya da devam edeceğim ömrüm oldukça. Kocam da dahil diğerlerinin ne yaptığı umurumda bile değil. Ben anneliğimi layığıyla yapmaya çalışacağım o kadar.
Geçen yakın arkadaşımla bu yüzden tartıştım. Çocuğuna kaynanası bakıyor. Annesi haftanın birkaç günü ya evine geliyor ya o annesine gidiyor. Araştırma görevlisi kendisi ve çalışma saatleri çok çok az. Kocası çocuğun bakımına destek. Ama durmadan söyleniyor. Uykusuz kalıyormuş. Çocuk inatçı imiş. Çemkirdim kıza. "maddi problemin yok çocuğun normal bir çocuk. Herkes sana destek oluyor. Allah aşkına bana anlatma sinirleniyorum" dedim küstü.
Aman çok uzattım ama gerçekten geriliyorum böyle konuları okuyunca. Anneliği ne sanıyorlar anlamıyorum ki. Evet ikinci çocuk zor. Tam da bu yüzden ben asla düşünmüyorum. E korunun mübarekler o zaman.
tam olarak sorunu anlamadım ben. çalışmıyorsanız neden kızı birine oğlanı birine bırakıyorsunuz ki?
Yine de yoruldum diyor biz ölelim
Maddi imkan varsa yakinda bir yardımcı kadin bulup gunde 3 saat bile olsa gelse..Arkadaslar tavsiyelerinize ihtiyacım var.4 yıl önce evlendim.evlendikten 4 ay sonra hemen hamile kaldım.normalde panik atak hastasıydim ve hamile kaldigimda ilaç kullaniyordum.ilacı bırakamadim buna rağmen yükselen hormonlar ve ilk hamilelik belirsizligiyle hamileliğim mide bulantısı atak ve aglamalarla geçti. Eşim o zamana kadar bu hastalığın bir insanı böyle yapacağını bilmiyordu haliyle gordukleriyle hayal kırıklığına uğradı ve eleştirileriyle hamileligimi daha da zorlastirdi. Kızım doğdu ve 5 aylık kolik günler başladı.her akşam 6-12 arası durmadan ağladı 5 ay boyunca.koligi geçti uyku sorunu başladı ve şimdi 3 yaşına bastı halen tek yatamaz.gece defalarca kalkar.şubatta bir oğlum oldu ve evimizde hersey bir anda değişti. Annem memleketten yardıma geldi.kayinvalidemle altlı üstlü oturuyoruz kızımın yemesini gezmesini o hallediyor ama kızım daha ufak ve beni istiyor genelde.bebeğim gazlı ve ağlayan pek uyumayan bir bebek.kızımla oğlum arasında çok kalıyorum.oğlumu anneme bıraksam annem tansiyon hastası yaşlı ona kiyamiyorum. Zaten yemekti bebeğin gazini cikarmaydi bebegin bazı öğle uykulariydi yapıyor herseyi.kızım desem babaannesi herşeyiyle ilgileniyor ama evlat işte anne diyor başka birşey demiyor.ona karşılık veremedigimde içim gidiyor.evde bebek uyudugunda sessiz olsun diye baskı yapıyoruz. Sırf ses olmasın diye ya babaannenin evinde yada dışarıda.evden zoraki sürgün edilmiş gibi.bense iki tarafa da yetemiyorum.kizimla gezmek zaman geçirmek istiyorum ama ufacık bir bebek var ortada.eşim işten geliyor kizimla ilgileniyor oyun oynuyor gezdiriyor sağolsun.arada bebeği uyutuyor gaziydi altını almaydi herseyiyle ilgileniyor.yinede bir düzenimiz halen yok.bebek 64 günlük oldu,evde kızımın aglamalari istekleri bebeğin gazı uykusu derken hep bu gerginlik mutsuzluk huzursuzluk var.eşimle tartışıp duruyoruz.işten çık çocuklara birlikte bakalım diyorum çünkü eleştirenler olacak belki ama annemi de sayarsam 2 kişi bir bebeğe bakarken zorlanıyorum ben.annem için üzülüyorum o sebeple herseyi ben yapayım derken bu seferde bunaliyorum.zaten kızımın benden uzaklasması ayrı bir kanayan yara içimde.biliyorum iki üç çocuğa tek bakanlar var çevremde heryerde. Soruyorum zor ama buyuyorlar diyorlar. Ben zor dediğimde niye herkes yalnız değilsin sukret diyor.ruhen çok yalnızım ve eşimin yanımda olmasına ihtiyacım var.çünkü o evdeyken tüm zorluklar o kadar sıradan geliyorki. Bu ekonomik krizde ve işsizlik ortamında heleki 2 çocuk masrafiyla işten çık demem kimseye mantıklı gelmiyor ama beni iyi edecek şey bu.lütfen bana evimde ve içimde dengeyi sağlamam için akıl verin.normalde çalışan bir bayanım ve bebek 4 aylık olunca işbaşı yapıcam bebegime kayinvalidem bakacak kizimida haziranda kreşe baslaticam belki o zaman biraz düzen oluşmuş olur ama bana şimdiki zaman için çözüm ve tavsiye lazım
Kanguru ve multivitamin tavsiye ederimArkadaslar tavsiyelerinize ihtiyacım var.4 yıl önce evlendim.evlendikten 4 ay sonra hemen hamile kaldım.normalde panik atak hastasıydim ve hamile kaldigimda ilaç kullaniyordum.ilacı bırakamadim buna rağmen yükselen hormonlar ve ilk hamilelik belirsizligiyle hamileliğim mide bulantısı atak ve aglamalarla geçti. Eşim o zamana kadar bu hastalığın bir insanı böyle yapacağını bilmiyordu haliyle gordukleriyle hayal kırıklığına uğradı ve eleştirileriyle hamileligimi daha da zorlastirdi. Kızım doğdu ve 5 aylık kolik günler başladı.her akşam 6-12 arası durmadan ağladı 5 ay boyunca.koligi geçti uyku sorunu başladı ve şimdi 3 yaşına bastı halen tek yatamaz.gece defalarca kalkar.şubatta bir oğlum oldu ve evimizde hersey bir anda değişti. Annem memleketten yardıma geldi.kayinvalidemle altlı üstlü oturuyoruz kızımın yemesini gezmesini o hallediyor ama kızım daha ufak ve beni istiyor genelde.bebeğim gazlı ve ağlayan pek uyumayan bir bebek.kızımla oğlum arasında çok kalıyorum.oğlumu anneme bıraksam annem tansiyon hastası yaşlı ona kiyamiyorum. Zaten yemekti bebeğin gazini cikarmaydi bebegin bazı öğle uykulariydi yapıyor herseyi.kızım desem babaannesi herşeyiyle ilgileniyor ama evlat işte anne diyor başka birşey demiyor.ona karşılık veremedigimde içim gidiyor.evde bebek uyudugunda sessiz olsun diye baskı yapıyoruz. Sırf ses olmasın diye ya babaannenin evinde yada dışarıda.evden zoraki sürgün edilmiş gibi.bense iki tarafa da yetemiyorum.kizimla gezmek zaman geçirmek istiyorum ama ufacık bir bebek var ortada.eşim işten geliyor kizimla ilgileniyor oyun oynuyor gezdiriyor sağolsun.arada bebeği uyutuyor gaziydi altını almaydi herseyiyle ilgileniyor.yinede bir düzenimiz halen yok.bebek 64 günlük oldu,evde kızımın aglamalari istekleri bebeğin gazı uykusu derken hep bu gerginlik mutsuzluk huzursuzluk var.eşimle tartışıp duruyoruz.işten çık çocuklara birlikte bakalım diyorum çünkü eleştirenler olacak belki ama annemi de sayarsam 2 kişi bir bebeğe bakarken zorlanıyorum ben.annem için üzülüyorum o sebeple herseyi ben yapayım derken bu seferde bunaliyorum.zaten kızımın benden uzaklasması ayrı bir kanayan yara içimde.biliyorum iki üç çocuğa tek bakanlar var çevremde heryerde. Soruyorum zor ama buyuyorlar diyorlar. Ben zor dediğimde niye herkes yalnız değilsin sukret diyor.ruhen çok yalnızım ve eşimin yanımda olmasına ihtiyacım var.çünkü o evdeyken tüm zorluklar o kadar sıradan geliyorki. Bu ekonomik krizde ve işsizlik ortamında heleki 2 çocuk masrafiyla işten çık demem kimseye mantıklı gelmiyor ama beni iyi edecek şey bu.lütfen bana evimde ve içimde dengeyi sağlamam için akıl verin.normalde çalışan bir bayanım ve bebek 4 aylık olunca işbaşı yapıcam bebegime kayinvalidem bakacak kizimida haziranda kreşe baslaticam belki o zaman biraz düzen oluşmuş olur ama bana şimdiki zaman için çözüm ve tavsiye lazım
Bncede ikisinin de elini öpsün fakat konu sahibesinde annesi tansiyon hastası olduğu için kvalideye yüklenme potansiyeli gördüm. En azından anne orda olmazsa kvalide daha verimli yardım eder. Annem hasta sen yap mesajları içeriyorsa gün boyu hareketleri kadını negatif etkiler. Yazık üzüldüm sırasıyla eşe, kvalideye, çocuklara, anneye, konu sahibineHer iki annenin de ellerinden öpüp,
hayır dualarını almak lazım gerçekten.
Hele burda okuduğumuz kv ve ilgisiz anne konularından sonra ilaç gibi geldi bu iki anne.
Allah sağlıklı,uzun ömürler versin onlara...
Benim oğlum ilk 6 ay günde bölük pörçük on saat uyur on saat ağlar kalan 4 saatte de zıyıldanırdı . Bazı bebekler kolay olabilir ama çoğunluğu uyur o kadar küçükse bebek diyen insanlara keşke oğlumu verip bi duş alabilseydim ya da bi kaşık yemek yiyebilseydim vakti zamanında belki anlarlardıBiraz sakin olmayı deneseniz. Bebeğiniz çok küçük, günün çoğunu uyuyarak geçirir zaten. Kızınızı niye evden yolluyorsunuz ki. Evde oynasın, bebek de sese alışsın. Yardımcı olan da varmış size. Bu panik haliniz işten çıkılmaz hale getiriyor bence
Nası da biliyorumSlm.bebeğim gazlı bir bebek ve maalesef ki gazdan dolayi max 30 dk uyuyor o da sallayarak.sırf biraz daha fazla uyusun diye beşiği salliyorum uyaninca.annem memleketine geri dönüyor bu ay ve kizim oyun için ısrarla beni istiyor.kayinvalidem sadece yedirip içirip arada parka zorla çıkarıyor çünkü kızım bensiz gitmek istemiyor.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?