- 10 Ekim 2009
- 1.127
- 634
- 648
- Konu Sahibi audrey2016
-
- #1
Arkadaşlar merhaba.
Dünden beri aklımda olan bir konu hakkında fikir almak istiyorum yardımcı olacak arkadaşlara şimdiden teşekkür ederim.
4 yaşında hiperaktif bir oğlum var :)Bu sene kreşe başladı. Ama çok ilgi bekleyen birazda fazla yaramaz bir çocuk :)
Eşim 2. Çocuk diye tutturdu... Kimseye güvenerek çocuk yapmadım ama yaşadığım şehirde sadece eşimin annesi eşim ben ve oğlum haricinde kimsemiz yok. İlk hamileliğimde de bu yönden çok zorlandım. Gerek beklenmeyen hamileliğim gerekse hamilelikte beraber baş gösteren depresyon ve tansiyon çok yordu beni. Canımın parçası , herşeyim dünyadaki en değerli varlığım oğlum ama yine de insan bazen dinlenmek istiyor. Bu sene oğlumun kreşe başlamasıyla gerek yemek gerek ev temizliği yapmaya anca anca başladım.
2. Çocuk Allah nasip ederse 2-3 sene sonra taşınacağımız ve ev alacağımız şehirde olsun istiyorum.Şu an kiradayız eşim tek başına çalısıyor. Ben işe gireyim desem oğlumun okul saatine o kadar ters ki imkansız gibi birşey, o saate kadar emanet edeceğim kimsemde yok kv'm yeni doğum yapan görüncemin yanında onunda kimsesi yok çünkü...
Dün eşimle tartıştık olsun da olsun anlattım tek tek. Psikolojik olarakta hazır hissetmiyorum kendimi bununla beraber yukarıdaki sebepleride söyledim. Ama sonuç olarak şu an konuşmuyor benimle..
Kuşkusuz çok çok iyi bir baba ama hem taşınıp kendi evimiz olunca,hemde oğlum biraz daha büyünce 2. Çocuğu yapmak daha mantıklı değil mi ?
Eski konularımda da yazdım. O kadar zor bir hamilelik geçirdim ki hem psikolojik hem sağlık açısından şu an buna gerçekten hazır değilim.
Eşime bunu nasıl anlatabilirim. Yardımcı olacak arkadaşlara tekrar teşekkür ederim.
Dünden beri aklımda olan bir konu hakkında fikir almak istiyorum yardımcı olacak arkadaşlara şimdiden teşekkür ederim.
4 yaşında hiperaktif bir oğlum var :)Bu sene kreşe başladı. Ama çok ilgi bekleyen birazda fazla yaramaz bir çocuk :)
Eşim 2. Çocuk diye tutturdu... Kimseye güvenerek çocuk yapmadım ama yaşadığım şehirde sadece eşimin annesi eşim ben ve oğlum haricinde kimsemiz yok. İlk hamileliğimde de bu yönden çok zorlandım. Gerek beklenmeyen hamileliğim gerekse hamilelikte beraber baş gösteren depresyon ve tansiyon çok yordu beni. Canımın parçası , herşeyim dünyadaki en değerli varlığım oğlum ama yine de insan bazen dinlenmek istiyor. Bu sene oğlumun kreşe başlamasıyla gerek yemek gerek ev temizliği yapmaya anca anca başladım.
2. Çocuk Allah nasip ederse 2-3 sene sonra taşınacağımız ve ev alacağımız şehirde olsun istiyorum.Şu an kiradayız eşim tek başına çalısıyor. Ben işe gireyim desem oğlumun okul saatine o kadar ters ki imkansız gibi birşey, o saate kadar emanet edeceğim kimsemde yok kv'm yeni doğum yapan görüncemin yanında onunda kimsesi yok çünkü...
Dün eşimle tartıştık olsun da olsun anlattım tek tek. Psikolojik olarakta hazır hissetmiyorum kendimi bununla beraber yukarıdaki sebepleride söyledim. Ama sonuç olarak şu an konuşmuyor benimle..
Kuşkusuz çok çok iyi bir baba ama hem taşınıp kendi evimiz olunca,hemde oğlum biraz daha büyünce 2. Çocuğu yapmak daha mantıklı değil mi ?
Eski konularımda da yazdım. O kadar zor bir hamilelik geçirdim ki hem psikolojik hem sağlık açısından şu an buna gerçekten hazır değilim.
Eşime bunu nasıl anlatabilirim. Yardımcı olacak arkadaşlara tekrar teşekkür ederim.