• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

1arkadasim olaydi yakinimda

Nazeniin

Üye
Kayıtlı Üye
11 Mart 2022
248
173
23
41
Epeydir gelin geldigim yerde yasiyorum..onceleri alisamadim falan sonrasi cocuk oldu..az cok birileriyle gorustuk ettik..derken pandemi girdi araya herkes kabuguna cekildi..simdi bakiyorum..cok yalnizim ben aslinda...apartmanda kafa dengim yok..herkesle aram iyidir ama o kadar..bi derdimi paylasamam..bi yere gitmek istesem kimse yok..herkes bi duzen tutturmus gidiyor..annem geldi bikac gunlugune sen hep boyle yalniz misin diyor?yok napiyim zorlami getirip gorusiyim insanlarla..simdi bide 2.bebek geliyor...hepten evde gecicek omrum..sanki herkes hayati yasiyorda ben hep evdeyim gibi...ama bazen telde eski arkadaslarimla konusuyorum,onlarda ayni seyden sikayetci..hep bi yalnizlik...cok bunaldim sanirim ki konularim bu ara hep olumsuz acidan geliyor..bide buraya yazdigim zaman ayni seyleri yasayanlarda olunca bi ben degilmisim diyorum...dertlesmek,bi arkadasimdan mesaj gelmis gibi hissediyorum...1tane dost olaydi yakinimda soyle bi kahve icip sohbet edecegim ama yokkkk..
 
Çıkın çocuğunuzla parklara gidin oyun alanlarına arkadaş edinirsiniz kafanız dağılır hem. Hepimiz çocuk olduğu için parktan arkadaş yapıyoruz tabiki doğru düzgün insanlarsa arkadaş olun. Ve hepimizde var bu yalnızım muhabbeti. Kızım geçenlerde "anne niye kimse bize misafir gelmiyor"diye kızıyordu. Bilmiyorum ben alıştım sanki ama siz sikilmayin çevre yapın. Çocuklarınız ve eşinizle mutlu afiyetli uzun ömürler diliyorum ♥️
 
Çocuk güzel bir sosyalleşme aracı. Ben çalıştığım halde Veli toplantıları fln derken bir kaşıyla arkadaş oldum. Çocuklar bahanesiyle bir araya geliyoruz. Parktan siteden yine oğlumun arkadaşlarının annesiyle samimi oldum. Siz de parka götürdüğünüzde fln güleryüzle yaklaşıp bir kahveye çıkabilirsiniz belki
 
Parkı tavsiye edecektim ki arkadaşlar etmişler zaten. Benim kızımda temmuzda 4üne girecek bide 1 yaşında bebeğim var. Park bizim için kurtarıcı oluyor hem nefes alıyorum hem diğer çocukların anneleriyle sohbet etme fırsatımız oluyor. Havalar güzelleşiyor her gün çıkarız artık bizde
 
Çocuğunuz ile aktivitelere katılabilirsiniz. Arkadaşlarında dediği gibi parka çıkın veli toplantılarında sosyalleşin. Hem çocuğunuzla vakit geçirip hem arkadaş bulabilirsiniz
 
Çocuk güzel bir sosyalleşme aracı. Ben çalıştığım halde Veli toplantıları fln derken bir kaşıyla arkadaş oldum. Çocuklar bahanesiyle bir araya geliyoruz. Parktan siteden yine oğlumun arkadaşlarının annesiyle samimi oldum. Siz de parka götürdüğünüzde fln güleryüzle yaklaşıp bir kahveye çıkabilirsiniz belki
Okuldan bizde gorusuyoruz ama hep okul önu,toplantilar vs..daha fazlasi yok...herkesin bi kosturmacasi var..bikac kere konustuk kahve icelim falan ama cocuklari var,birini birakip digerinin pesine gidiyorlar hep haliyle kaliyor..yalnizlasmaya alismak kotu..keske bi yakin arkadasim olsaydi da surekli birlikte vakit gecirebilip,planlar yapabilseydim
 
Okuldan bizde gorusuyoruz ama hep okul önu,toplantilar vs..daha fazlasi yok...herkesin bi kosturmacasi var..bikac kere konustuk kahve icelim falan ama cocuklari var,birini birakip digerinin pesine gidiyorlar hep haliyle kaliyor..yalnizlasmaya alismak kotu..keske bi yakin arkadasim olsaydi da surekli birlikte vakit gecirebilip,planlar yapabilseydim
Arkadaşlık işi biraz da yılların birikimidir ama birden olmaz tabii ki.
Kendi adıma pek çok farklı yerden insan biriktirdim ben mesela. Ha yanlışları olmadı oldu. Benim de olmuştur hepimiz farklı kusurlara sahibiz. Sevdiğim arkadaşlarımı idare ettim.
İlkokul arkadaşım da var mahalleden beraber büyüdüğüm arkadaşım da var. Üniversite ve yurttan arkadaşlarım da var onlarla ayrı şehirdeyiz ama whatsapptan yazışır kopmamakta çalışırız. Ama uzakta zaten demedik yani. Şimdi velileri de ekledim listeme. Özellikle 3üyle güzel samimiyet kurduğumu için haftasonları beraber gidecekleri atölyeler ayarlıyoruz. Çocuklar beraber atölyedeyken biz de yakında bir yerde bir saat iki saat kahve içiyoruz.
Yani velilerle atölye randevusu ayarlanabilirsiniz.
 
2 çocuğum var ve inanın kimseye ihtiyaç hissetmiyorum.Esim, evin işleri, çocuklar ve sorumluluklarım bana fazla fazla yetiyor.Oyle ki kafam fazla ses bile duymak istemiyor bu birazda yapı meselesi sanırım hiç sevmem misafircilik.Aksam olunca alırım kitabımı okurum bence boş laklaktan bin kat daha faydalıdır
 
Aynı durumdayız. Evlendim pandemi çocuk derken yalnız kaldım hep, halada öyleyim. İşin garibide bu durum beni rahatsız ediyor fakat yeni bir arkadaş edinmeye de hevesim yok artık. Sanırım içinde bulunduğum durumu kabullendim. Öğrenilmiş çaresizlikte diyebiliriz, bilemiyorum.
Şu an tek istediğim hafta sonları eşimle biryerlere gitmek gezmek dolaşmak fakat onada içinde bulunduğumuz ekonomik kriz engel oluyor. Yani ne taraftan bakarsak bakalım umutsuz ve mutsuz bir durum benimkisi de.
 
Epeydir gelin geldigim yerde yasiyorum..onceleri alisamadim falan sonrasi cocuk oldu..az cok birileriyle gorustuk ettik..derken pandemi girdi araya herkes kabuguna cekildi..simdi bakiyorum..cok yalnizim ben aslinda...apartmanda kafa dengim yok..herkesle aram iyidir ama o kadar..bi derdimi paylasamam..bi yere gitmek istesem kimse yok..herkes bi duzen tutturmus gidiyor..annem geldi bikac gunlugune sen hep boyle yalniz misin diyor?yok napiyim zorlami getirip gorusiyim insanlarla..simdi bide 2.bebek geliyor...hepten evde gecicek omrum..sanki herkes hayati yasiyorda ben hep evdeyim gibi...ama bazen telde eski arkadaslarimla konusuyorum,onlarda ayni seyden sikayetci..hep bi yalnizlik...cok bunaldim sanirim ki konularim bu ara hep olumsuz acidan geliyor..bide buraya yazdigim zaman ayni seyleri yasayanlarda olunca bi ben degilmisim diyorum...dertlesmek,bi arkadasimdan mesaj gelmis gibi hissediyorum...1tane dost olaydi yakinimda soyle bi kahve icip sohbet edecegim ama yokkkk..
İşte burası bunun için var
 
İşte burası bunun için var
Ahan da ben yemin ederim buraya bunun için giriyorum. Öğretmenim aktif çalışıyordum. pandemi hamilelik çocuk büyütme derken 2 yılı aşkındır evdeyim. Ailem ve kayım ailem de uzakta. Arkadaşlar işinde gücünde. Apartmanda kafa dengim olanlar da çalışıyor. Burası olmasa daha da bunalırdım evde
 
Çocuk varken misafircilik oynamak zor olmuyor mu?
Çocuğun bakımı çok meşgul ediyor. Boş vakit olunca da insan kendine ayırmak istiyor.
 
Epeydir gelin geldigim yerde yasiyorum..onceleri alisamadim falan sonrasi cocuk oldu..az cok birileriyle gorustuk ettik..derken pandemi girdi araya herkes kabuguna cekildi..simdi bakiyorum..cok yalnizim ben aslinda...apartmanda kafa dengim yok..herkesle aram iyidir ama o kadar..bi derdimi paylasamam..bi yere gitmek istesem kimse yok..herkes bi duzen tutturmus gidiyor..annem geldi bikac gunlugune sen hep boyle yalniz misin diyor?yok napiyim zorlami getirip gorusiyim insanlarla..simdi bide 2.bebek geliyor...hepten evde gecicek omrum..sanki herkes hayati yasiyorda ben hep evdeyim gibi...ama bazen telde eski arkadaslarimla konusuyorum,onlarda ayni seyden sikayetci..hep bi yalnizlik...cok bunaldim sanirim ki konularim bu ara hep olumsuz acidan geliyor..bide buraya yazdigim zaman ayni seyleri yasayanlarda olunca bi ben degilmisim diyorum...dertlesmek,bi arkadasimdan mesaj gelmis gibi hissediyorum...1tane dost olaydi yakinimda soyle bi kahve icip sohbet edecegim ama yokkkk..
Hangi sehirdesiniz belki burdan dost bulursunuz 😛 çocuğunuzu alıp oyun evlerine götürün bulunduğunuz şehirde mutlaka vardır
 
Büyüdüğün çevreden kopup başka şehre gidince öyle oluyor. Şu an yalnızlık çekmiyorum arkadaşlarım var ama olmayabilirdi de bazen bende düşünüyorum kendi memleketimden biriyle evlenmiş olsam annemle kuzenlerimle arkadaşlarımla birbirimize gidip gelirdik. Beraber aktivite yapardık.
 
Aynı durumdayız. Evlendim pandemi çocuk derken yalnız kaldım hep, halada öyleyim. İşin garibide bu durum beni rahatsız ediyor fakat yeni bir arkadaş edinmeye de hevesim yok artık. Sanırım içinde bulunduğum durumu kabullendim. Öğrenilmiş çaresizlikte diyebiliriz, bilemiyorum.
Şu an tek istediğim hafta sonları eşimle biryerlere gitmek gezmek dolaşmak fakat onada içinde bulunduğumuz ekonomik kriz engel oluyor. Yani ne taraftan bakarsak bakalım umutsuz ve mutsuz bir durum benimkisi de.
Benimde oyle...zaten cok girisken yapida degilim..olmuyorsada zorlayamiyorum..okul önu sohbet sonra geri gel ev...bi sekillde yalnizligi kabullenmeye zorluyor hayat sanirim
 
Ahan da ben yemin ederim buraya bunun için giriyorum. Öğretmenim aktif çalışıyordum. pandemi hamilelik çocuk büyütme derken 2 yılı aşkındır evdeyim. Ailem ve kayım ailem de uzakta. Arkadaşlar işinde gücünde. Apartmanda kafa dengim olanlar da çalışıyor. Burası olmasa daha da bunalırdım evde
Sormayin...iyiki burasi varda biraz yazisip dertlesebiliyoruz..hersey herkesede anlatilmiyor..burda kim kimi tanir misali daha rahat geliyor...
 
Çocuk varken misafircilik oynamak zor olmuyor mu?
Çocuğun bakımı çok meşgul ediyor. Boş vakit olunca da insan kendine ayırmak istiyor.
Misafircilik oynamak degil kastim..zaten yalnizliga cok alistim..sen bende ben sende ona bende gelemem...ama soyle bi hava almaya cikarken hadi cikalim dediginde bi yakin arkadas olsa hic fena olmazdi...bi yere oturup bi cay icsek fena olmazdii...simdi cikiyorum cocugumla gezip dolasip eve donuyorum...
 
Sıkıntılı bir durum evet bir şey yapıcak kimseyi bulamamak... :S biz varız burada bizler sohbet edebiliriz yani yapabileciğim sizin için bu :)
 
Back