• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

13 yilim,fedakarliklarim koskoca bir hiçmiş.sadece kendini kandıran bir enayiymisim.

Teşekkür ederim yorumun için.Allah ruh eşini nasip etsin inşallah.sana abla olarak tavsiyem anne baba eş kim olursa olsun özellikle de eş herkese hakettiği kadar değer ver.salakca fedakarlıklar yapınca yaptığın şey fedakarlık değil senin eşek gibi yapmak zorunda olduğun aslı vazifen olup cikiyor.2 aydır market alışverişini o yapıyor yüzü gitgide asiliyor alışmış çünkü.yiyecekler evde yetişiyor sanıyordu.2aydir ev kredisini ödemedikleri o da ödememiş yakında icralık oluruz.olsun umrumda degil
Oooh valla umursama bile o yükleri biraz da o taşısın bakalim nasılmış hiç umursama valla . Ya biz kadinlarin vefakarlik kanina islemis . Annem babam esim de olsa ezilmeyim deriz evet ama muhakkak bir yerde kendimizi koyverir paylaştıkça mutlu olduğumuz için yine biz yardım elimizi uzatırız ama sen yinede uzatma bu adama çok sinirlendim ona verecegin paraları kenara koy kendini güvenceye al yarının ne getireceği belli olmaz .
 
Canım benim evim kavgalı gürültülü bir ev değil benim disinda herkes mutlu..ta ki sabrım tükenip ortalama 6_7ayda bir kavga çıkarana kadar.ama haklısın annenin negatif elektriğini anne karnında bile hissediyor cocuklar

İlla birbirinize girmek zorunda değilsiniz ki. Mutlu olmadığınız bakışlarınızdan, mesafeli duruşunuzdan dahi anlaşılır. Çocuklar hissederler bunları da ve olumsuz etkilenirler haliyle. Herkes anne babasını mutlu, iyi anlaşırken görmek ister. Kocanız size değer veren bir insan değil. O vermese bile siz kendinizi değerli görmelisiniz. Hiçbir şey için geç değil, yeni bir hayat kurmak için de. İmkanlarınız yeterli, ekonomik bağımsızlığınız var. Ekonomik bağımsızlığı olmadan hatta ölüm tehlikesi olduğu halde devlete sığınıp yeni bir hayat kurabilen kadınlar dahi varken siz hayli hayli bunu başarabilirsiniz.
 
Siz vefakar, cefakar değil korkaksınız. Hareket edemiyorsunuz, asıl fedakarlık, cefakarlık bazen de bırakmak, vazegeçmektir .Aslında siz zora gelemiyorsunuz, akışına bırakmanın o eylemsiz batağına batmışsınız. Bunu da mücadele martavallarıyla süslüyorsunuz.

Siz mutsuzken nasıl dengeli çocuklar yetiştireceksiniz? O çocuklar birbirine sevgiyle bakmayan, kopuk ebeveynleriyle yetişip nasıl aile kuracaklar? Doktorsunuz siz ya bunları da düşünemeyecek durumda değilsiniz. Kendinizi kandırıp, uyuşmuşsunuz.

Güçsüz insana ne kimse saygı duyar ne de sever. Bunca fırsata rağmen bu acizliğiniz insanı sinirlendiriyor.
Bir kere daha anlıyorum cidden eğitim değil, insanda biraz yaşama pratiği,zekası, cesareti olacak. İşsiz, parasız bir başına çocuğuna mis gibi bakan kadınlardan utanın. Siz güçsüz bir kişiliksiniz ve doğanın akışına uygun olan oluyor. Güçsüz olan elenir. Düşman aramayın kendinize. En büyüğü sizsiniz.
Cevabınız sert ama şok etkisi için gerekli galiba.insanlari tanımadan güçsüz yaftasi yakışmıyor ama saygı duyarım.ben 25 yaşımda 2 yıllık evliyken kucağımda bebegimle ayrıldım.annemin evine sığınmadim ev tuttum dayayıp dosedim.dul mul safsatalarina ve milletin dedikodularına aldırmadim bile.ama hatam denenmisi denemek oldu.eski yama dikiş tutmaz derler.ama dediğiniz gibi uyusun kaldım.siz güzel hem cinslerimin fikirlerini alıp belki de uyuşukluk tan sıyrılmak için yazdım zaten.tesekkur ederim.buna bilirsiniz tıp dilinde stockholm sendromu deniyor.zaliminize alışıyor kaniksiyorsunuz
 
İlla birbirinize girmek zorunda değilsiniz ki. Mutlu olmadığınız bakışlarınızdan, mesafeli duruşunuzdan dahi anlaşılır. Çocuklar hissederler bunları da ve olumsuz etkilenirler haliyle. Herkes anne babasını mutlu, iyi anlaşırken görmek ister. Kocanız size değer veren bir insan değil. O vermese bile siz kendinizi değerli görmelisiniz. Hiçbir şey için geç değil, yeni bir hayat kurmak için de. İmkanlarınız yeterli, ekonomik bağımsızlığınız var. Ekonomik bağımsızlığı olmadan hatta ölüm tehlikesi olduğu halde devlete sığınıp yeni bir hayat kurabilen kadınlar dahi varken siz hayli hayli bunu başarabilirsiniz.
Haklısın teşekkür ederim
 
Kendisine saygisi olmayan bir insanin karsisindakinden saygi beklemesi tuhaf geldi bana.
Pardon kendine saygısı yok derken nereden böyle bir kanıya vardınız.ben 13 yıl boyunca ilk kez bu sözleri duydum.benimki pasif mutsuzluk ama asla eziklik değil.sadece karşıdaki adamın aşağılık kompleksine gereken cevabı veremedim
 
Yaşam pratiğimden örnekler sunayım. Benim annem babam doktor. Babam annemi hiç bir zaman umursamadı. Daha doğrusu birini umursayabilecek biri değildi. Her neyse annem devamlı umursanmak için yırtındı. Ben daha ufacıkken annemin mutsuz olduğunun farkındaydım bir şey söylememesine rağmen. Evimizde hiç kavga gürültü yoktu ama iç sıkıntısı vardı. Sevgisizlik vardı. Renk yoktu.

Annem kendi derdinde, babam kendi derdindeydi. Bana göstermelik rollerini oynuyorlardı. Ben en çok o anları sevmezdim. Samimiyetsiz ve iç gıcıklayıcıydı o anlar. Genel mutsuzluk halini bozmaya çalışırcasına ama daha kuvvetlendiren o anlar. Gel zaman git zaman oldu annem intihar etti. Evet sonuçta kendince mücadele etti, eminim çok fedakarlık yaptı. Ama biz onun bu debelenişlerinin arasında hiç bağ kuramadık.

Şimdi ne oldu ben sevgiyi, bağ kurmayı öğrenmeye çalışarak bir hayat geçirdim. Hiç içimdeki iç sıkıntısı geçmedi. Anneme çok kızgınım. Kendi hayatına ve benim hayatıma yaptıkları için. Bu yüzden güçsüzlüğe tahammülüm yok. Bu yüzden eğitim,para değil yaşam cesaretine bu kadar hayranlığım. Kimse çocuğu varken bu kadar hareketsiz olamaz. Böyle bir lüksü yok.
 
Oooh valla umursama bile o yükleri biraz da o taşısın bakalim nasılmış hiç umursama valla . Ya biz kadinlarin vefakarlik kanina islemis . Annem babam esim de olsa ezilmeyim deriz evet ama muhakkak bir yerde kendimizi koyverir paylaştıkça mutlu olduğumuz için yine biz yardım elimizi uzatırız ama sen yinede uzatma bu adama çok sinirlendim ona verecegin paraları kenara koy kendini güvenceye al yarının ne getireceği belli olmaz .

Ne yardim eli kuzum? Adam yardima muhtac degilki...
Konu sahibini bir tanıdığıma benzetdim.
O hemşire 3 vardiye çalışdı 40 sene boyunca. Cocuklarini 2 aylikken Kreşe verdi ve payir payir çalışdı... koca evde keyif... kadini ezmeler, piskolojik yermeler filan.

enişde yirmilik adam gibi... yedi icdi gezdi... ömür boyu. Kadin paspal... cikmayan hastalik yok vücudunda artik.

Cocuklar bile analarina saygi duymuyor artik. geçende küçük kizi annesine sinirlenip: sen sus... s** manyağı demiş. Kızı bile annesinin fedakarlığını o yöne cekiyor artik.
 
Gidecegi zamani bilmeli insan vakit varken ezilmemeli....
Gidec
Yaşam pratiğimden örnekler sunayım. Benim annem babam doktor. Babam annemi hiç bir zaman umursamadı. Daha doğrusu birini umursayabilecek biri değildi. Her neyse annem devamlı umursanmak için yırtındı. Ben daha ufacıkken annemin mutsuz olduğunun farkındaydım bir şey söylememesine rağmen. Evimizde hiç kavga gürültü yoktu ama iç sıkıntısı vardı. Sevgisizlik vardı. Renk yoktu.

Annem kendi derdinde, babam kendi derdindeydi. Bana göstermelik rollerini oynuyorlardı. Ben en çok o anları sevmezdim. Samimiyetsiz ve iç gıcıklayıcıydı o anlar. Genel mutsuzluk halini bozmaya çalışırcasına ama daha kuvvetlendiren o anlar. Gel zaman git zaman oldu annem intihar etti. Evet sonuçta kendince mücadele etti, eminim çok fedakarlık yaptı. Ama biz onun bu debelenişlerinin arasında hiç bağ kuramadık.

Şimdi ne oldu ben sevgiyi, bağ kurmayı öğrenmeye çalışarak bir hayat geçirdim. Hiç içimdeki iç sıkıntısı geçmedi. Anneme çok kızgınım. Kendi hayatına ve benim hayatıma yaptıkları için. Bu yüzden güçsüzlüğe tahammülüm yok. Bu yüzden eğitim,para değil yaşam cesaretine bu kadar hayranlığım. Kimse çocuğu varken bu kadar hareketsiz olamaz. Böyle bir lüksü yok.
Canım çok üzüldüm Allah mekanını cennet etsin..
 
Ne yardim eli kuzum? Adam yardima muhtac degilki...
Konu sahibini bir tanıdığıma benzetdim.
O hemşire 3 vardiye çalışdı 40 sene boyunca. Cocuklarini 2 aylikken Kreşe verdi ve payir payir çalışdı... koca evde keyif... kadini ezmeler, piskolojik yermeler filan.

enişde yirmilik adam gibi... yedi icdi gezdi... ömür boyu. Kadin paspal... cikmayan hastalik yok vücudunda artik.

Cocuklar bile analarina saygi duymuyor artik. geçende küçük kizi annesine sinirlenip: sen sus... s** manyağı demiş. Kızı bile annesinin fedakarlığını o yöne cekiyor artik.
Haklısın çocuk da bir yere kadar.once kendi mutlu olmalı insanın ki evlatlarına da mutluluk verebilsin.cocuklari için mutsuz yaşayan kadınlar sonra oğlunu paylaşamayan canavar kayinvalideler dönüşüyor.cunku hayat bitmiş ve elinde tek oğlu kalmış paylaşmak istemiyor
 
Yaşam pratiğimden örnekler sunayım. Benim annem babam doktor. Babam annemi hiç bir zaman umursamadı. Daha doğrusu birini umursayabilecek biri değildi. Her neyse annem devamlı umursanmak için yırtındı. Ben daha ufacıkken annemin mutsuz olduğunun farkındaydım bir şey söylememesine rağmen. Evimizde hiç kavga gürültü yoktu ama iç sıkıntısı vardı. Sevgisizlik vardı. Renk yoktu.

Annem kendi derdinde, babam kendi derdindeydi. Bana göstermelik rollerini oynuyorlardı. Ben en çok o anları sevmezdim. Samimiyetsiz ve iç gıcıklayıcıydı o anlar. Genel mutsuzluk halini bozmaya çalışırcasına ama daha kuvvetlendiren o anlar. Gel zaman git zaman oldu annem intihar etti. Evet sonuçta kendince mücadele etti, eminim çok fedakarlık yaptı. Ama biz onun bu debelenişlerinin arasında hiç bağ kuramadık.

Şimdi ne oldu ben sevgiyi, bağ kurmayı öğrenmeye çalışarak bir hayat geçirdim. Hiç içimdeki iç sıkıntısı geçmedi. Anneme çok kızgınım. Kendi hayatına ve benim hayatıma yaptıkları için. Bu yüzden güçsüzlüğe tahammülüm yok. Bu yüzden eğitim,para değil yaşam cesaretine bu kadar hayranlığım. Kimse çocuğu varken bu kadar hareketsiz olamaz. Böyle bir lüksü yok.

Yazdıklarınizi hem üzülerek hemde sevinerek okudum. Anneniz icin cok üzüldüm. Sizin bu konudan çıkardığınız örnek icin sevindim.

Bana şahsen çoğu catlak der. Asla bana iyi gelmeyen bir insani cekmem ve cekmedim. Ayrilmayi birakin... zehirlerim ben böyle adami. Dilimle dövmem... resmen zehirlerim ama öldürmem... ona öyle bir korku yasatirimki akli hayali şaşar. Sonra evi, ocagi, arabayi... kicindaki donu, bagirsagindaki son kirintimi bile alirim. Atarim sokağa.

Yetim öksüz büyüdüm. İcimde 10 insanlik güç var...
İnsan benim gibi dibi dibini görünce nedense ya herkül oluyor yada pısırık depresif
 
Ablacım bi doktor olarak yani donanımlı eğitimli meslek sahibi bir kadın olarak neden ısrarla kendinizi kullandırıyorsunuz? Neden kendinize enayi sıfatını reva görüp, kalan hayatınıza bu şekilde devam ediyorsunuz? Cidden hayretler içerisindeyim:oha:

Sizde ki donanımın dörtte biri bile bende yok ama eşim bana şu lafları etse onu doğduğuna pişman eder yanında da bir saniye durmam.
 
Ya adam sana ev arkadaşı olalım demiş bir düşünsene bu adam kendine bakabilse seninle aynı evde yerde yurtta durur mu? Ya da para onda olsa sen onun durumunda olsa seni ev arkadaşı olarak bile kabul eder mi ?Bence asla sen yalvarsan yakarsan suratına bakmaz koy kapının önüne misss gibi kendi ayaklarının üstünde duruyorsun işte daha ne illa ki sevgi arıyorsan dışarda adamdan bol birşey yok illa karşına sana bunları verecek biri çıkar şöyle adamları lütfennnnn yüceltmeyin ya istediklerini yapmalarına müsade etmeyin atın kurtulun gitsin bitsin o zaman görürüm ben onun bu laflarını
 
Ya adam sana ev arkadaşı olalım demiş bir düşünsene bu adam kendine bakabilse seninle aynı evde yerde yurtta durur mu? Ya da para onda olsa sen onun durumunda olsa seni ev arkadaşı olarak bile kabul eder mi ?Bence asla sen yalvarsan yakarsan suratına bakmaz koy kapının önüne misss gibi kendi ayaklarının üstünde duruyorsun işte daha ne illa ki sevgi arıyorsan dışarda adamdan bol birşey yok illa karşına sana bunları verecek biri çıkar şöyle adamları lütfennnnn yüceltmeyin ya istediklerini yapmalarına müsade etmeyin atın kurtulun gitsin bitsin o zaman görürüm ben onun bu laflarını
Haklısın teşekkür ederim
 
Canım ilk ayriligimizda anlaşmalı boşandık.avukatim 250 TL nafaka istedi adam hesap yapıyor çok o miktar ya sütü su kadar bezi bu kadar maması su kadar diye..vicdani varsa hakkımı verir yoksa da ahirete yatırım yaptım derim napiyim


Ömür boyu bunu çekerek ahirete yatırım yapacaksın yani?

Bizim toplumda tıp kazanan/doktor olan çok zekidir , akıllıdır diye bir algı var. Sizi görünce ne kadar yanlış düşündüğümüzü anladım valla.
 
Bazen forumlarda görüyorum derler ki türk kadını şöyle kötü rus kadını böyle iyi yabancı kadın şöyle güzel .Bende psikiyatri uzmanıyım şu anda ingilterede yaşıyorum bu koşullarda yaşayan bir ingiliz kadını olsaydı hem adamı aldatır hem evden kovar hemde o adama dünyayı zindan ederdi ama maalesef davul bile dengi dengine keşke evlenmeden önce daha tedbirli olsaydın. Eşinle aranızda geçenleri bilmiyorum ama anlatılana bakarsan haklısın o şekilde bir sürü zibidi gördüm hayatımda.
Yorumunuz için teşekkür ederim Dr hanim
 
Ömür boyu bunu çekerek ahirete yatırım yapacaksın yani?

Bizim toplumda tıp kazanan/doktor olan çok zekidir , akıllıdır diye bir algı var. Sizi görünce ne kadar yanlış düşündüğümüzü anladım valla.
Duygusal zeka ve bilişsel zeka farklıdır.İQ değil ama EQ konusunda haklısın:)
 
Back