• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

13 yaşındaki ergen kızım...

cocuklarimcanlarim

Popüler Üye
Kayıtlı Üye
Merhaba arkadaşlar, geçtiğimiz günlerde 13 yaşına giren bir kızım 7 yaşında da bir oğlum var. Kızım sanırım artık ergenlik dönemine girdi ve bu döneme girmesiyle asileşmesi bir oldu. Bazen kızımı tanıyamıyorum. Derslerinde ciddi bir düşüş oldu sınav notları epeyce vasat, bu duruma kendisi de çok üzülüyor farkındayım ama ders çalışmak istemiyor hiç. Derslerine yeterli vakit ayırmıyorsun bebeğim farkındasın değil mi diyorum, evet ama ders çalışmak istemiyorum diye cevap alıyorum. Bazen o kadar huysuz, kaprisli ve agresif halleri var ki tahammül sınırlarımı zorluyor ama ona rağmen sesimi yükseltmek istemiyorum. Bunun nedeni de birkaç kez sesimi yükselttim o an sustu fakat daha sonra baktım aynı şekilde onun da benimle sesini yükselterek konuşmaya başladığını fark ettim. Yani sanırım bu dönemde kızmak, azarlamak bir işe yaramıyor. Sadece bana karşı değil babaya ve kardeşine karşı da asi tavırları var. Örneğin odasına gidip kapı çarpmalar, sürekli sinirli bir şekilde konuşmalar, bir de kardeşine tahammül edememe gibi problemler yaşıyor. Okuldaki öğretmenleriyle görüştüm. Her dersin öğretmeniyle tek tek ve hepsi aynı şeyi söyledi. Çok saygılı, çok sakin aile terbiyesi almış bir çocuk çok seviyoruz onu, fakat derslerde aktif değil hiç soru sormuyor ya da parmak kaldırdığını görmüyoruz. Evet kızım dışarıda çok sakin, çekingen bir çocuk fakat evde bize zaman zaman resmen eziyet ediyor ve ben kızıma nasıl yaklaşmalıyım bilemiyorum açıkçası? Sizlerin tecrübelerinden yararlanmak istiyorum. Bu yaşları nasıl atlattığınız konusunda bana fikir verebilirseniz çok sevinirim. Şimdiden okuyup yorum yapan arkadaşlara çok teşekkür ederim.
 
Ya bizim zamanimizda annelerimiz derslerimize hic karismazdi. Biz yapardik kendimiz dusunurduk boylece de bilinclendik, sorumluluk duygumu artti.
Benim yengem de sizin gibiydi. Ogluna oyle karisiyordu ki cocugun hep dersleri kotuydu ve daha da zorluyordu calis calis diye . Biz dedik karisma yenge soyleme, kendisi sorumluluk alsin da oyle birakti karismayi. Sonra bi baktik ki cocugun notlar uçmuş.
O yuzden zayif da getirse bosverin, kendisi dusunsun. Siz gerekli imkani sunun ama ödev yap sunu yap diye zorlamayin..
Bahardandir buyuk ihtimalle calismak istememesi. Cok sikmayin ;)
 
Kızım 14 yasında.
Ergenlik krizinin nirvanasına ulaşmış durumdayız şuan.
Sınav stresi de eklendi bu sene.
Ben çözümü alttan almakla buldum.
Yani asileştiği zaman içimden 10 a kadar sayıyorum ve sakin kalmaya çalışıyorum.
Biraz çocuğun karakteriyle de ilgili..
Kızım normalde sakindir ama hormonlar canavar yarattı resmen :))
 
Ya bizim zamanimizda annelerimiz derslerimize hic karismazdi. Biz yapardik kendimiz dusunurduk boylece de bilinclendik, sorumluluk duygumu artti.
Benim yengem de sizin gibiydi. Ogluna oyle karisiyordu ki cocugun hep dersleri kotuydu ve daha da zorluyordu calis calis diye . Biz dedik karisma yenge soyleme, kendisi sorumluluk alsin da oyle birakti karismayi. Sonra bi baktik ki cocugun notlar uçmuş.
O yuzden zayif da getirse bosverin, kendisi dusunsun. Siz gerekli imkani sunun ama ödev yap sunu yap diye zorlamayin..
Bahardandir buyuk ihtimalle calismak istememesi. Cok sikmayin :KK66:

Öncelikle çok teşekkür ederim yorumunuz için. Yok sanırım kendimi yanlış anlattım, aksine hiç karışmıyorum ya da kötü not aldığında onu eleştirmiyorum. Sadece zaman zaman bana anne neden derslerim kötüye gidiyor üzülüyorum dediğinde yeterince vakit ayırmıyor olabilir misin gibi bir cevap veriyorum. Evet bu tür örnekleri çevremden de duyuyorum umarım ilerleyen dönemde bir düzelme olur. Ders notları düştükçe daha da agresifleşiyor.
 
Öncelikle çok teşekkür ederim yorumunuz için. Yok sanırım kendimi yanlış anlattım, aksine hiç karışmıyorum ya da kötü not aldığında onu eleştirmiyorum. Sadece zaman zaman bana anne neden derslerim kötüye gidiyor üzülüyorum dediğinde yeterince vakit ayırmıyor olabilir misin gibi bir cevap veriyorum. Evet bu tür örnekleri çevremden de duyuyorum umarım ilerleyen dönemde bir düzelme olur. Ders notları düştükçe daha da agresifleşiyor.

Himmm ben karisiyorsunuz sandim ;) merak etmeyin duzelir insallah. Hem bakin bilincli bir cocuk ki neden derslerim kotu diye soruyor, sorguluyor. Yesillik yerlere gidin beraber. Gezin, havalar guzel oldugu icin evde kitap basinda oturmak bunaltiyor olabilir. Parklarda bahcelerde beraber oturun, orada calissin. Belki iyi bir yontem olabilir ;)
 
Kızım 14 yasında.
Ergenlik krizinin nirvanasına ulaşmış durumdayız şuan.
Sınav stresi de eklendi bu sene.
Ben çözümü alttan almakla buldum.
Yani asileştiği zaman içimden 10 a kadar sayıyorum ve sakin kalmaya çalışıyorum.
Biraz çocuğun karakteriyle de ilgili..
Kızım normalde sakindir ama hormonlar canavar yarattı resmen :))

Son zamanlarda bende içimden 10'a kadar sayıp sakin kalma taktiğini uyguluyorum. :)
 
Himmm ben karisiyorsunuz sandim :KK66: merak etmeyin duzelir insallah. Hem bakin bilincli bir cocuk ki neden derslerim kotu diye soruyor, sorguluyor. Yesillik yerlere gidin beraber. Gezin, havalar guzel oldugu icin evde kitap basinda oturmak bunaltiyor olabilir. Parklarda bahcelerde beraber oturun, orada calissin. Belki iyi bir yontem olabilir :KK66:

Geçen gün temiz hava alalım havada güzel diye çıktık, çıkarken yanıma kitap aldım orada okurum dedim. Kızıma istersen sende kitabını al birlikte okuruz bile demeden daha abartma anne istersen dolaşmaya giderken kitap mı alınır yanına dedi. Akşamları oğlum henüz 1. sınıf olduğundan okuma alışkanlığı kazansın diye okuma saati yapıyoruz, birkaç gün heveslendi o da okudu bizimle ama sonra sıkıldı. Kitap okumayı da sevmiyor. Bir de sınavlarda anne galiba ben okuduğumu anlamıyorum cevabını bildiğim soruları dahi soruyu anlamadığım için yanlış cevaplamışım dedi. Bunun için pedagoga da götürdüm, dikkat eksikliği ya da başka bir problem mi var acaba diye, ama hiçbir problem olmadığı söylendi.
 
Geçen gün temiz hava alalım havada güzel diye çıktık, çıkarken yanıma kitap aldım orada okurum dedim. Kızıma istersen sende kitabını al birlikte okuruz bile demeden daha abartma anne istersen dolaşmaya giderken kitap mı alınır yanına dedi. Akşamları oğlum henüz 1. sınıf olduğundan okuma alışkanlığı kazansın diye okuma saati yapıyoruz, birkaç gün heveslendi o da okudu bizimle ama sonra sıkıldı. Kitap okumayı da sevmiyor. Bir de sınavlarda anne galiba ben okuduğumu anlamıyorum cevabını bildiğim soruları dahi soruyu anlamadığım için yanlış cevaplamışım dedi. Bunun için pedagoga da götürdüm, dikkat eksikliği ya da başka bir problem mi var acaba diye, ama hiçbir problem olmadığı söylendi.

Bi kan testi yaptirsaniz aslinda iyi olur. D vitamini eksikligi ya da demir eksikliği olabilir..
 
Bu yaşları nasıl atlattığınız konusunda bana fikir verebilirseniz çok sevinirim

Şimdi bazı hallerde ne kadar atlattığım tartışılır :)))

Şaka bir yana, ömrünün en derin ilk zamanlarını yaşamakta kızınız; niçinlerle, nasıllarla sarılı dört bir yanı.
Dünyanın doğruları, hak-adalet kavramı, sizin ne kadar çok şey bildiğiniz-bilmediğiniz, karşı cins, kendi vücudu...

Onu basit uyarılarla, kendini ve dünyayı keşfi sırasında izlediği yöntemler içinde zararsız tutabilirsiniz.
"Seni anlıyorum" ile başlayan dertleşme aralıklarınız olsun. Ama şahsen şuna karşıyım "Biz anne kız değil iki arkadaş gibiyiz" ... Hayır. Yerli yersiz çocuğunuzun arkadaşlığına soyunmayın, sadece annesi olun, gayet anlayışlı bir anne...
Yoksa çok ağır geçirirsiniz.

O şu ara pupa yelken bi gemi. Sen liman ol, deniz feneri ol, işaret şamandırası ol yeter.

Çokkk ağır ergenlik dönemi yaşamış birisi olarak "Geçecek" diyorum. Yeter ki inatlaşmayın, saygın ve bilge duruşunuzu düşürmeyin kızınızın gözünde.
 
Bi kan testi yaptirsaniz aslinda iyi olur. D vitamini eksikligi ya da demir eksikliği olabilir..

1 yıl önce yaptırmıştım ama haklısınız yine baktırmam gerekiyor sanırım. Bir an geliyor anne seni çok seviyorum iyiki annemsin diye sarılıp öpüyor, bir an geliyor kardeşine sinirleniyor anne bazen senden sırf bu kardeşimi dünyaya getirdiğin için nefret ediyorum diyor. :)
 
Benim ergenligimde cok pisti.
Herseyin dogrusunu ben bilirdim.
Kiziniz yine ara ara insan kalabiliyomus sukur, ben hayvan gibi saga sola saldirirdim.

Bence bi arkdasinda dedigi gibi siz karismayin. Benim bi arkdasim sirf " annem kizmasin " diye sinavlara calisirdi. Sonrada kotu not olunca annem kizicak diye aglardi. Oysaki sinavlara " mecbur oldugundan" degil, " kendin icin guzel bi gelecek kurmak icin" diye calissa bambaska olurdu. Cunku mecburi olan hic bisey zevkle yapilmaz. Bana annem babam hic ama hic karismadi. O kotu notlar sadece benim problemim olurdu baska stress yapardi. Ama bu problemide ben kendim cozerdim. Cozebilirdim. Cunku gelecegimi ben kendim sekillendirirm bunu biliyorum, bunun bilincindeydim.


Ergenlige gelicek olursak. Kendimden yola cikicam. Bence " kzim biraz once su cumleyi kurdun, gidip odana bunun uzerine dusun bakalim dogrumu yanlismi, eger dogru diyosan bunun savunmasini yap ben seni guzelce dinlerim,oturalim konusalim sakince" deyin.
Ornegin ben ofkeliydim. Cok ofkeliydim. Mesela 5 dk bi sakinlessem dusunce tarzim degisicekti, ama bende o 5 dk ara durumu olmadi. O yuzden cok kalp kirdim. Benden 1 bcuk yas kucuk kardesmi cok samar oglani yaptim. Snrada pisman oldum. Bide kotu bi huyum vardir ozur dileyemem. Pisman olunca giderdim annemin kardesime buyurdugu isi ben yapardim ozur amacli.
Durum o kdr kotuyduki kiz kardesim icin, bende 4 sene sonra kuck erkek kardesimde ergenlige girdi. Yine kiz kardesim samar oglani oldu. Kiz psikologa gitti, panik ataklar gecirdi. Kac kere bayildi banyoda yada odasinda yere yigildi bi kavgamizin ardindan. O bizden hep daha narindi zaten.
En sonunda psikolog bizi ailecek cagirdi.
Tabi erkek kardesim hala ergenlikte. Psikolog " erkek kardes" demeden.. kardesim kapiyi cekti dsari firladi, ne beni sucluyosunuz hep be! Diye.
Bi sefer daha gsterdi psikologun yanindada agresifligini.
Tabi okuldada cok sikayet vardi, ofke kontrolune gitti. Gidiyomus gibi yapti, gitti he he diyip geldi. Ama bi zamn snra yinede faydasi oldu.

Uzattim baya. Boyle iste.
 
Şimdi bazı hallerde ne kadar atlattığım tartışılır :)))

Şaka bir yana, ömrünün en derin ilk zamanlarını yaşamakta kızınız; niçinlerle, nasıllarla sarılı dört bir yanı.
Dünyanın doğruları, hak-adalet kavramı, sizin ne kadar çok şey bildiğiniz-bilmediğiniz, karşı cins, kendi vücudu...

Onu basit uyarılarla, kendini ve dünyayı keşfi sırasında izlediği yöntemler içinde zararsız tutabilirsiniz.
"Seni anlıyorum" ile başlayan dertleşme aralıklarınız olsun. Ama şahsen şuna karşıyım "Biz anne kız değil iki arkadaş gibiyiz" ... Hayır. Yerli yersiz çocuğunuzun arkadaşlığına soyunmayın, sadece annesi olun, gayet anlayışlı bir anne...
Yoksa çok ağır geçirirsiniz.

O şu ara pupa yelken bi gemi. Sen liman ol, deniz feneri ol, işaret şamandırası ol yeter.

Çokkk ağır ergenlik dönemi yaşamış birisi olarak "Geçecek" diyorum. Yeter ki inatlaşmayın, saygın ve bilge duruşunuzu düşürmeyin kızınızın gözünde.

Önerileriniz için çok teşekkürler. Evet bir anne gibi yaklaşıyorum ama benimle her zaman bütün sorunlarını paylaşabilirsin diyorum sık sık. Bir iyi yanı var ki, benden hiçbir şey gizlemez ve bir şeye sıkıldığında ya da aşık olduğunda ilk benimle paylaşır. Hatta zaman zaman anne odamda biraz konuşabilir miyiz diye de teklifte bulunur. Konuşuruz uzun uzun anlatır dinlerim sorununa birlikte çözüm bulmaya çalışırız.
 
Annem baskin karakterdi, bende tek cocuk tek torun buyudum ve ergenliğim kapi carpmalarla geçti.
Annem hic bi zaman kararlarima karismadi. Ders çalış demedi, senin hayatin senin gelecegin ben karismam dedi. Lisede 2de baktim sinifta kalicam, o zaman gozum acildi kendi istegimle calismaya basladim. Bu arada babaannem ve dedem ne zaman dersle ilgili muhabbet acarsa onlardan o kadar uzaklastim ve hayatimdan uzak tuttum o donem kendini bisey saniyosun cunku.

Annem nereye gittiğime asla karismadi. Sadece seni nerede bulacagimi bileyim, mekan adi ver, hava kararirsa seni alacagim dedi. Baski kurmadigi ve yasaklamadigi bardir, alkoldur bana cazip gelmedi, 19 a kadar alkol nedir bilmedim. Sebebide istesem kullanabilecegim seyler olmasiydi.

Arkadaslarima asla karismadi. Sadece ben sana güveniyorum dedi. Bu cumle benim icin buyuk sorumluluktu, siniri zorlamadim.

Yani karar ve son soz bana aitti. Yasak olan ilgi ceker ya, yasak yoktu ilgimide cekmedi. Kararlarini kendin vermeye basladiginda yalpaliyosun ama hatalarinin sonucundan derste cikariyosun. Ve en onemlisi artik cocuk olmadigini anlayip, yetiskin gibi davraniyosun. Lutfen kiziniza israrla hayir demeyin, inatlasmayin. İlk zamanlar zorlanir sonra hatalarindan ders cikarip yoluna devam eder. Benimkinin aksinde hayat yasayanlar malesef yasaga olan meraktan zor durumlara dustuler.
 
Benim ergenligimde cok pisti.
Herseyin dogrusunu ben bilirdim.
Kiziniz yine ara ara insan kalabiliyomus sukur, ben hayvan gibi saga sola saldirirdim.

Bence bi arkdasinda dedigi gibi siz karismayin. Benim bi arkdasim sirf " annem kizmasin " diye sinavlara calisirdi. Sonrada kotu not olunca annem kizicak diye aglardi. Oysaki sinavlara " mecbur oldugundan" degil, " kendin icin guzel bi gelecek kurmak icin" diye calissa bambaska olurdu. Cunku mecburi olan hic bisey zevkle yapilmaz. Bana annem babam hic ama hic karismadi. O kotu notlar sadece benim problemim olurdu baska stress yapardi. Ama bu problemide ben kendim cozerdim. Cozebilirdim. Cunku gelecegimi ben kendim sekillendirirm bunu biliyorum, bunun bilincindeydim.


Ergenlige gelicek olursak. Kendimden yola cikicam. Bence " kzim biraz once su cumleyi kurdun, gidip odana bunun uzerine dusun bakalim dogrumu yanlismi, eger dogru diyosan bunun savunmasini yap ben seni guzelce dinlerim,oturalim konusalim sakince" deyin.
Ornegin ben ofkeliydim. Cok ofkeliydim. Mesela 5 dk bi sakinlessem dusunce tarzim degisicekti, ama bende o 5 dk ara durumu olmadi. O yuzden cok kalp kirdim. Benden 1 bcuk yas kucuk kardesmi cok samar oglani yaptim. Snrada pisman oldum. Bide kotu bi huyum vardir ozur dileyemem. Pisman olunca giderdim annemin kardesime buyurdugu isi ben yapardim ozur amacli.
Durum o kdr kotuyduki kiz kardesim icin, bende 4 sene sonra kuck erkek kardesimde ergenlige girdi. Yine kiz kardesim samar oglani oldu. Kiz psikologa gitti, panik ataklar gecirdi. Kac kere bayildi banyoda yada odasinda yere yigildi bi kavgamizin ardindan. O bizden hep daha narindi zaten.
En sonunda psikolog bizi ailecek cagirdi.
Tabi erkek kardesim hala ergenlikte. Psikolog " erkek kardes" demeden.. kardesim kapiyi cekti dsari firladi, ne beni sucluyosunuz hep be! Diye.
Bi sefer daha gsterdi psikologun yanindada agresifligini.
Tabi okuldada cok sikayet vardi, ofke kontrolune gitti. Gidiyomus gibi yapti, gitti he he diyip geldi. Ama bi zamn snra yinede faydasi oldu.

Uzattim baya. Boyle iste.

Teşekkürler yorumunuz için. Yok bende kızmıyorum hatta annem kızacak diye hiç derdi de olmadı sanırım. Çünkü en düşük notunu bile hemen bana söylüyor. Diğer taraftan her ne kadar kurduğun cümleyi düşün desemde gidiyor odasına 10-15 dakika sonra geliyor ben haklıyım sen beni anlamıyorsun diye geri geliyor.
 
1 yıl önce yaptırmıştım ama haklısınız yine baktırmam gerekiyor sanırım. Bir an geliyor anne seni çok seviyorum iyiki annemsin diye sarılıp öpüyor, bir an geliyor kardeşine sinirleniyor anne bazen senden sırf bu kardeşimi dünyaya getirdiğin için nefret ediyorum diyor. :)

:KK70: böyle zamanlarda tutarsizlar iste ergenligin en ilginc yani :KK70:
 
Ha bide cocugunuzun vucudunu tanimasi icin bir kitap hediye edin. Annem bana vucudumuz nasil calisir diye bir kitap almisti. Vucudumuzdaki tum organlarin isleyisini anlatiyor. Ozellikle ureme organlariyla ilgili ilk bilimsel bilgileri bu kitaptan ogrendim. Annemle bu konulari konusmaya utanirdim. Reglin, ovulasyonun bilimsel aciklamalari vardi kitapta
 
Annem baskin karakterdi, bende tek cocuk tek torun buyudum ve ergenliğim kapi carpmalarla geçti.
Annem hic bi zaman kararlarima karismadi. Ders çalış demedi, senin hayatin senin gelecegin ben karismam dedi. Lisede 2de baktim sinifta kalicam, o zaman gozum acildi kendi istegimle calismaya basladim. Bu arada babaannem ve dedem ne zaman dersle ilgili muhabbet acarsa onlardan o kadar uzaklastim ve hayatimdan uzak tuttum o donem kendini bisey saniyosun cunku.

Annem nereye gittiğime asla karismadi. Sadece seni nerede bulacagimi bileyim, mekan adi ver, hava kararirsa seni alacagim dedi. Baski kurmadigi ve yasaklamadigi bardir, alkoldur bana cazip gelmedi, 19 a kadar alkol nedir bilmedim. Sebebide istesem kullanabilecegim seyler olmasiydi.

Arkadaslarima asla karismadi. Sadece ben sana güveniyorum dedi. Bu cumle benim icin buyuk sorumluluktu, siniri zorlamadim.

Yani karar ve son soz bana aitti. Yasak olan ilgi ceker ya, yasak yoktu ilgimide cekmedi. Kararlarini kendin vermeye basladiginda yalpaliyosun ama hatalarinin sonucundan derste cikariyosun. Ve en onemlisi artik cocuk olmadigini anlayip, yetiskin gibi davraniyosun. Lutfen kiziniza israrla hayir demeyin, inatlasmayin. İlk zamanlar zorlanir sonra hatalarindan ders cikarip yoluna devam eder. Benimkinin aksinde hayat yasayanlar malesef yasaga olan meraktan zor durumlara dustuler.

Annenizle benzer yapıda bir insanım diyebilirim. Çalışan bir insanım, kızım okuldan çıktığında eve gelir, çoğu zaman arkadaşı var çok yakın onunla gelir bazen arar anne onlara gidebilir miyim der, tabii derim. Bazen arar arkadaşımla parkta basketbol oynamaya çıkıyoruz der tamam derim. (Günümüzde insan tedirginde olmuyor değil ama evimiz site içerisinde o biraz rahatlatıyor içimi) Bazen okulda arkadaşlarıyla sorun yaşar arkadaşı olan yalan söyleme dediğinde çok içlenir evde bana anlatır ben yalan söylemiyorum anne der ve ben ona biliyorum tatlım ben sana güveniyorum ve yalan söylemediğini biliyorum belki arkadaşın seni yanlış anlamış olabilir yarın tekrar konuşur kendi aranızda çözersiniz diye yaklaşıyorum ama yine de sanki onu hiç anlamıyormuşuz gibi bağırıyor tersliyor. Örneğin bu sabah okula geç kalmak üzereyiz yürüyoruz sadece kızıma değil oğlum da yanımda ortaya biraz hızlı yürüyelim mi okula geç kalacağız dedim. Kızım 1-2 adım arkamdaydı ve hızlı yürüyorum zaten görmüyor musun diye bağırdı. Döndüm baktım bağırmana gerek yok ki normal ses tonuyla konuşunca da seni duyabiliyorum kızım dedim. Hiçbir şey demedi okulun oraya vardığımızda beni öperken özür dilerim anne sesim birden hızlı çıktı dedi. Önemli değil bir dahakine ses tonunu ayarlayacağına inanıyorum dedim. Her seferinde böyle oluyor ama o ses yine hep yükseliyor, kapılar suratımıza çarpılıyor vs.
 
Back
X