- 15 Kasım 2013
- 16
- -3
- Konu Sahibi secretprincess
- #1
Konu başlıktaki kadar kısa değil tabi. 1 yıldır evliyiz. Bunun öncesinde 3 yıllık uzak şehirlerden sürdürdüğümüz bir ilişkimiz vardı. Neyse evlenmeden önce eşim çok yakın olmak istemezdi. Konuşmalarında da sevgi sözcüklerinde duygularında da sadece evlendiğim kişiye bazı şeyleri söylemek isterim özel kalsın isterim diyordu. Ancak evlendikten sonra da çok değişmedi hiçbir zaman aşkım bitanem kelimelerini duymadım onun yerine canım sevgili eşim. Ya da hiçbir zaman kendi isteyerek seni seviyorum dediğini de duymadım. Her ilişkinin dinamiği farklı olabilir diye bunlara takılmıyordum ama. Bu arada evlendiğimiz için ben 3 yıldır yaşadığım ve çok sevdiğim şehri bırakıp ailemden daha uzağa onun yaşadığı yere geldim. O da gelebilirdi iş engeli yoktu. Neyse bu detayı da vermek istedim.Daha evlendiğimizin ilk haftasında bencil davranışlarını görünce çok irdelemeye başladım. Daha ilk haftamızda birlikte avmye gidiyoruz mesela aç mısın diye konuşuyoruz ve ben acıktığımı söylüyorum ama aç değilim diyor. Neyse sonra sen gez öyle buluşalım diyor ve bir bakıyorum buluştuktan sonra beni arama gereği bile duymadan yemeğimi yemiş. Ben o acıkmadı diye beklemiştim çünkü bakın 1. haftamız. Neyse o olay oldu bitti o çok küçük bir sorun zaten geriye dönüp baktığımda ama eşimde hep ilk zamanlardan beri arkadaşlarıyla buluşma dışarda kendi başına bir şeyler yapma isteği var. Bunu anlayabiliyorum ama biz de uzak mesafe ilişkisinden sonra birbirimizi yeni bulmuşuz en azından ilk bir iki ay her şeyi birlikte yaşarız o canım cicim aylarını yaşarız diye düşünüyordum. Bir de düzeni ve çevresi değişen ben olduğum için onun bana destek olacağını düşünmüştüm. Ama o ilk aydan arkadaşlarıyla dışarı çıkmak istiyordu. Ben de engel olmuyordum ama geceleri deprem fobim olduğu için tek başıma uyuyamıyorum ve o da bunu biliyor. Uzaktayken görüntülü konuşarak uyutuyordu beni. Neyse gştmesine izin verdikten sonra içim buruk oldu ve ilk ayımız diye de üzüldüm. Ama bu onu benim sorun çıkarmam olarak algıladı. Aradan kaç ay geçti hala söylüyor. Bu bir sene hep bunun gibi sebeplerle geldi geçti. Yaşadığımız ev eski ve ben deaha önce hiç böyle bi evde oturmadım. Hem de birçok yere uzak. Ya evde bazen tuvalet kokusu oluyor. Ben bunu duymak istemiyorum. Bunu kızmadan da güzel şekilde söylediğimde e napıyım niye sürekli söylüyorsun diyor. Ve bundan kavga ediyoruz ben hiçbir şey söylememeliymişim evine eksikleriyle ilgili. Ev uzak olduğu için birçok yere, ben kendi başıma gitmeye çalılsam da otobüs bulmak zor oluyor saatleri çok farklı. Yine eşim durakta görüp beni gideceğim yere götürüyor kavgalı olsak bile. Ve sonra bunu benim yüzüme vuruyor ben o kadar araba kullanıyorum diye. İlk yılımız diye ve ikimiz de yarın gün çalışıyoruz diye ben birçok şey yapmak istedim. Mesela sabah kahvaltıya gitmek istiyorum bir yere binbir naz. Ve gitmiyoruz. Ertesi hafta evde bir şeyler yapıp sahile gidelim diyorum her şeyi ben hazırlıyorum uykusu problem. 3 hafta sadece evde hazırlayıp dışarı gitmek için uğraştım ve yine kavgalarla dolu oldu. Ben bekarken arabam olmadığı halde bunları rahatlıkla yapabiliyordum. Şimdi her hafta yapılamayacağını biliyorum ama bir tane istediğimde de hemen evet demiyor hiçbir şeye. Bu son olay da şöylr gelişti. Bir yıldır gezme planlarından bahsediyorum. Ve yazın yaparız diyordu. 2 haftadır tatildeydik bütçemize uygun şekilde. En son dönüş yolunda ailemle ilgili konu açıldı ve babamla annemin arasıyla ilgili kötü bir yorumda bulundu babamı kötüleyen. Ben de bir daha ailem hakkında seni ilgilendiren bir yanlışları olmazsa böyle konuşma lütfen dedim. Daha aynı şekilde konuşmaya devam etti. Sonra ben de sen böyle konuşarak kendi ailene nasıl davranmam gerektiğiyle ilgili bana yol gösteriyorsun lütfen devam etme dedim. Sonra başladı. Zaten benim hiçbir şey demeye hakkım yok. Ben kendime vakit ayırmayım arkadaşlarımla görüşmeyim. Hep sen nasıl istiyorsan öyle yaşayın demeye tabi sert bir şekilde. Ben de istediğini yap istediğinle görüş evliliğimizin ilk yılı diye içimde heves vardı ama artık kalmadı. Bundan sonra sen benle bir şey yapmak istesen de ben yapmam artık dedim. Daha uzadı konu. Sonra eşimin aileisnin yanına geldik. Ben burada 3 gün kalıp kendi ailemin yanına geçeceğim. Ama bana 2 gündür soğuk yapıyor. Anne ve babasına arada gülüyor espri yapıyor. Sonra ben konuşmaya çalıştıktan sonra onalara gereksiz yere bağırıyor. Dalıp gidiyor. Ben de konuştum bak aramızda ne olursa olsun onlara göstermemeliyiz ve ben burada senin için varım tatilim son zamanları böyle yapcaksan bir gün daha kalmanın anlamı yok gideyim diye. İşte ben çok yıprandım sen de yıprandın. Hemen toparlayamıyorum. Çok sorguluyorum dedi. Daha öncesinde bunları söyleyen ben oluyordum bir kere ayrılmayı da demiştim çünkü kimsesiz hissediyorum böyle zamanlarda. Neyse o konuşmamızın üstüne hala 2 gün oldu hala bana yabancıymışım gibi davranıyor ben bugün kendi memleketime gitcem bunu da dedim sarılamana ihtiyacım var diye. İçimden gelmiyor dedi. Peki ben yoka gidicem bir şey olursa bu içine dert olmuycak mı dedim. Hiçbir şey demeden ve yapmadan durdu. Ben de ciddi ciddi başka şeyler düşünüyorum artık bu kadar ilgisizliği sevgisizliği haketmediği düşünüyorum buraya da analttıklarım çerçevesinde dılardan bir göz olmanız için yazdım. Bu erkek davranışları ve benim davranışlarım normal mi sizce. Ya da nasıl davranmalıyım bilemiyorum.
