Evet kızlar anlatmıştım 1 haftada bana parasını teslim etmek isteyen, ailesiyle ilgili şeyleri bile bana danışan aday adayımla dün annemlerle beraber buluştuk. Özellikle aile içinde tanımaya çalışıyorum, falso bekliyorum. Dün annesinin de haberi vardı buluştuğumuzdan. Oğlunu aradı sesimi duymak istedi. Bizimki sert çıktı annesine olmaz anne filan diye. Ben de konuşmak istemedim. Ne alaka yani utandım sonra konuşurum dedim. Kadın "tamam o zaman küstüm" deyip telefonu kapatmış.
Bu da üstüme yüklendi arayayım konuş diye. Yok sonra diyorum. Birden fevrileşti. Küstüm diyor arasana. Küstüm diyor konuşsana. Ben yine şok. Gözlerim doldu ağlayacaktım az daha. Ağzımı dahi açmadım konuşmadım. Başladı dır dır dır. Ben bu hayattan hep çektim zaten. Çekeriz yine bilmem ne. Aklıma ex şahsiyetle ayrıldığımız akşam geldi. O da "ben hep şundan bundan çektim." diyerek beni akşam vakti sokakta bırakıp gitmişti. Resmen dejavu yaşadım.
Sonra eve geldik. Ben mesajlarına cevap vermedim. Eşşekliğime ver affet filan diye yalvardı. Arayayım dedi. Ara yazdım ben de. Telefonu açar açmaz "önce o üslubunu bi düzelt. ara demeyeceksin arar mısın diyeceksin" diye bağırdı. Kaldım öyle. Sesimi hiç çıkarmadım. İnadına mı yapıyorsun konuşsana diye bağırmaya başladı. Ben de tepkisini ölçmek iyice kızdırmak için daha da sustum. İyice fevrileşti. Sonra konuştum güya anlaştık. Kadınlar ne zor dedi. Dedim daha ilk imtihanında çuvalladın. Anneni de kırdın beni de. Üstelik annen küstü diye bana bağırdın dedim. Evli olsaydık öyle olmazdı, affettirirdim kendimi tarzı konuştu.
Velhasılı mükemmeli oynadığına dair hislerimiz doğru çıktı. Bugün bilerek normal davranıyorum. Bir sonraki görüşmelerimizde durumu izah edip bitirmeyi düşünüyorum. Çünkü 1 haftadan kendini belli etti. En hassas olduğum konulardan biri de annesi için kadınına eziyet eden erkek. Evliliğimde bunları hep yaşadım. Ve sanırım onun yanında heyecanlanmıyorum da. Onunla evlenmek istemiyorum da.
1 hafta şaşırtıcı evet. Ama fragman olmuş oldu. Filmi tahmin edebiliyorum. Yorumlarınız neler? :)
Bu da üstüme yüklendi arayayım konuş diye. Yok sonra diyorum. Birden fevrileşti. Küstüm diyor arasana. Küstüm diyor konuşsana. Ben yine şok. Gözlerim doldu ağlayacaktım az daha. Ağzımı dahi açmadım konuşmadım. Başladı dır dır dır. Ben bu hayattan hep çektim zaten. Çekeriz yine bilmem ne. Aklıma ex şahsiyetle ayrıldığımız akşam geldi. O da "ben hep şundan bundan çektim." diyerek beni akşam vakti sokakta bırakıp gitmişti. Resmen dejavu yaşadım.
Sonra eve geldik. Ben mesajlarına cevap vermedim. Eşşekliğime ver affet filan diye yalvardı. Arayayım dedi. Ara yazdım ben de. Telefonu açar açmaz "önce o üslubunu bi düzelt. ara demeyeceksin arar mısın diyeceksin" diye bağırdı. Kaldım öyle. Sesimi hiç çıkarmadım. İnadına mı yapıyorsun konuşsana diye bağırmaya başladı. Ben de tepkisini ölçmek iyice kızdırmak için daha da sustum. İyice fevrileşti. Sonra konuştum güya anlaştık. Kadınlar ne zor dedi. Dedim daha ilk imtihanında çuvalladın. Anneni de kırdın beni de. Üstelik annen küstü diye bana bağırdın dedim. Evli olsaydık öyle olmazdı, affettirirdim kendimi tarzı konuştu.
Velhasılı mükemmeli oynadığına dair hislerimiz doğru çıktı. Bugün bilerek normal davranıyorum. Bir sonraki görüşmelerimizde durumu izah edip bitirmeyi düşünüyorum. Çünkü 1 haftadan kendini belli etti. En hassas olduğum konulardan biri de annesi için kadınına eziyet eden erkek. Evliliğimde bunları hep yaşadım. Ve sanırım onun yanında heyecanlanmıyorum da. Onunla evlenmek istemiyorum da.
1 hafta şaşırtıcı evet. Ama fragman olmuş oldu. Filmi tahmin edebiliyorum. Yorumlarınız neler? :)