Canım benim Allah senden de razı olsun.
Öncelikle bunda gülünüp dalga geçilecek hicbirsey yok.
Ben seni anlıyorum, şuan hepimiz senin durumundayız.
Hatta eşimle konuşuyoruz bizim hayatımızda aman aman bişey değişmedi hijyen konusunda diye.
Sadece eve gelen gıdaları yikamazdim böyle yalan yok.
Ama el yıkama, üst baş değiştirme vs vs hep vardı, olmalı da bence.
Mesela bir komşum okul çıkışı oğlunu alıp gelirdi, yahu gir bir çocuğun elini yıka, kendi elini yıka, okuldan gelmiş, oyuncak oynayacaklar, meyve ikram edeceğim yok yikamazdi.
Bana takıntılı gözüyle bakilirdi, ama önüne geçilecek şeyler varken neden göz göre göre mikrop alalım.
Ha dediğim gibi çocuklar zaten alacağını alıyor ama biz de üstüne mi katalım yani..
Ki asla çok temiz falan değilimdir diye düşünüyorum ama bir el yıkamak kadar basit bişey yaa, kendi ailem dahil yapmayanlar var.
Oğluma da hep söylerdim el ağıza sokulmaz diye.
Virüsten önce de boyleydik, şimdi çocuğum koltuğa yediği fındık düşse mesela anne bu düştü yere der, çöpe atar.
Bilmiyorum benim normalim de bu.
Oğlum da hamilelik çok büyük eziyetti her anlamda.
Ama şimdi çok rahatım, şükür.
Uykusuz kalacagim biliyorum, ama ikinci olduğu için sürece hakimim yani, sorun yok
Ayrıca ben çocuktan önce baskaydim, şimdi her anlamda başkayim.
Senin böyle olmana sebep de oğlunun rahatsızlıkları olmuş olabilir, normaldir, anlarim.
Oğlum şükür hiç büyük hastalık geçirmedi ama hep zor geçirdi ve bende panik kaldı, çünkü bakımı zor olurdu.
Hala bana anne sen çok abartiyorsun der eşek sipam, dört yaşında kendisi.
Bende oğlum senin canın çok tatlı, anira anira ağlamasan, kendine bakım yaptirsan böyle olmam derim
Serum takılsa tutmaz, gerekse biz ne yaparız bilmiyorum yani, bunları hep normallestirerek anlatırım ona.
O zaman bebektim şimdi büyüdüm der bir de
Ama hala hapşırsa ben korkarım mesela
Sen mümkün mertebe hem tedbir hem rahatlık bir arada yürütmeye çalış..
Ben bir şekilde dengelemeye çalışıyorum.
Tedbir takdiri bozarmis derler ama tedbir alicam derken psikolojiyi de sağlam tutmak lazim