Hamileyim ve depresyondayım yardım kızlar...

öncelikle bebeğinizi sağlıklı olarak kucağınıza alırsınız inşallah.
şöyle söyleyeyim içinde bulunduğunuz her durumu hamilelik ve hormonlara bağlamayın
bunlar sadece (intihar etmeyi bile düşündüğünüz için diyorum) zaten var olan hafif ruhsal bozuklukların tetiklenmesine
yada artmasına da sebep olmuş diye düşünüyorum.kesinlikle dediğiniz gibi ağırsa bu durum doktorunuzla paylaşmalısınız bunu.
ayrıca herkesin dediğinin aksine doktorunuz ilaç kullanmanızı da önerebilir bebeğe zararlı olmayan antidepresanlar da var
en azından şuanki durumunuzdan daha çok zarar vermez bence.biran önce destek alın.
 
Evet hamilelikte kullanılan antidepresanlar da mevcut....Herkes yazmış ilaç vermez ilaç vermez :) bir okuyun araştırın...Hayırlı doğumlar....
 
sizin şuanda ne psikolojide olduğunuzu elbette bilemem ALLAH yardımcınız olsun ama....
bende hamile kalıp bunalıma depresyona girmek istiyorum.....
halime kalabilirsem bunlar leblebi çerez olacak bana çünkü...
birde çocuğu olamayanların bunalımını düşünün,siz çocuğunuza kızanlardan boğuluyorsunuz birde hala niye çocuğun olmuyor diye sorulan sorulardan boğulan insanları düşünün belki bi nebze rahatlarsınız...
 
Son düzenleme:
yalnız değilsin depresyon konusunda cnm..ama öyle kendimi atıcam filan o kadr deil..o eşimle tartışnca bende beziyrm hayattan isyane dyrz o ayrı..benmde psikolojim bozluyr mutlu olamıyrm.ev beni boğuyr sürekli uyumak zman geçsin istyrm kimseyle fazla görşmek istemyrm..sonrada bunalıyrm en iyisi çıkıp gezip hava almam en iyisi diyrm yarın inş çyle yapıcm..annemde uzakta çok özlüyrm onu 10 gün oldu daha ayrılalı ondn bnde 23 haftalık hamileym oğluşlarımızı üzmeyelim onuda etkilr üzülememiz..gülümse sev onu ..vücudunu fazla dinleme cnm ..hormonlarımız yer erkklr demedi deme:)):KK16:
 
bol bol la havle vela kuvvete .......zıkrını cekın bunu gunde 100 defa en az yapın nasıl rahatladıgınızı goreceksınız bu 100 derde devadır en hafıfı gonul sıkıntısıdır denılıyor ben gebelık oncesı antıdepresan kullanıyordum gebe oldugumu ogrenınce kestı doktor 12 haftadan sonra gelın ılac verecegım dedı ben o 12 haftayı nasıl ıple cektım cunku sızın anlattıgınızdan bın kat daha beter durumdaydım esımden falan nefret edıyordum o derece yanı derken beynımde bır dusunce olustu dedım kı ya o ılaclar bebegıme zarar verırse hangı hamıle bunu kendınde denetmıs kı zararsız dıyorlar ıste bu durumda arstırırken bu zıkre rastladım ve ınanın ennn etkılı depresandan daha etkılı bu zıkre baslayın ve degısımı gorun allahın ıznıyle elbette namaz da kılsanız cok huzura erersınız ben farzlarından da olsa aksatarak da olsa hatta bazen oturarakda olsa kılıyorum namaz tavsıye ederım ınanın sıfa sadece rabbımde ısteyın verecektır hamılelık secılmıs bır durumdur kıymetını bılelım rabbım olmayan herkese versın rabbım yardımcınız olsun ne zaman ıstersenız yazabılırsınız bana hayırlı gunler
 
Sanırım ilk aylarda oluyor böyle aşırı agresiflik veya hassasiyet 4-5. aylardan sonra düzeliyor, hatta normal ruh haline göre daha neşeli ve toleranslı bir ruh haline bürünüyor hamileler en azından yakın çevremden gözlemlediğim kadarıyla böyle.

Bu arada siz yazınca hatırladım 2-3 yaşlarındayken annem farkedene kadar yaklaşık yarım kutu Arko nemlendiri yemiştim bi keresinde hala anlatır :KK1: :KK1:- ki sözde çok dikkatlidir annem -, yani kendinizi/kızınızı suçlamayın dikkatsiz olduğunuzu ya da yaramazlık yaptığını düşünerek, olur öyle şeyler, sanırım çocuklara çekici gelen birşey kokusundan dolayı :KK1:
 
Son düzenleme:
Hamılelık bambska bı duygu olsa gerek ama bunu ılk defada yasamyosunz bı tedavısı vardr mutlaka cıddı bı durum sızınkısı :KK28:
 
Allah yardımcın olsun bol bol dua et sinirlendıgın zaman sınırlendıgın kısıden uzaklas oda degıstır baska ısle mesgul ol dua ettıkce rahatlayacaksın.allah tez zamanda bebegını saglıkla kucagına almayı nasıp etsın fazla stres sinir bebege zarar verır allah korusun aşmaya çalıs olmadı doktor yardımı al
 
sizin şuanda ne psikolojide olduğunuzu elbette bilemem ALLAH yardımcınız olsun ama....
bende hamile kalıp bunalıma depresyona girmek istiyorum.....
halime kalabilirsem bunlar leblebi çerez olacak bana çünkü...
birde çocuğu olamayanların bunalımını düşünün,siz çocuğunuza kızanlardan boğuluyorsunuz birde hala niye çocuğun olmuyor diye sorulan sorulardan boğulan insanları düşünün belki bi nebze rahatlarsınız...

bende bebegım olsun cok ıstıyorum ama eşim once ev araba sonra bebek dıyor:KK43::KK43: okadar ıstıyorumkı bebegım olmasını denemedık bıle hep korunuyoruz ılerıde olmama ıhtımalındende korkuyorum malum yasta gecıyır:KK43:
 
bende bebegım olsun cok ıstıyorum ama eşim once ev araba sonra bebek dıyor:KK43::KK43: okadar ıstıyorumkı bebegım olmasını denemedık bıle hep korunuyoruz ılerıde olmama ıhtımalındende korkuyorum malum yasta gecıyır:KK43:

canım bende en az 4 sene yapmam diyodum çocuk yap diyenlere kızıyodum 7 ay doğum kontrol hapı kullandım...
sonra istedim zannettimki hemen olucak ama 2 senelik evliyim hala yok :KK43:
çocuk rızkıyla gelir çok erteleme,korunma yöntemini bilmem ama uzun süreli doğum kontrol hapı kullanmamanı öneririm...
bizim evimizde var arabamızda ama hiçbiri bu yokluğu doldurmuyor maalesef...
 
Son düzenleme:
sağlık ocağındaki ebeyi aradım yaşadıklarımın normal olduğunu söyledi psikiyatr ya gitmemi söyledim gitmeyi düşünüyorum pazartesi inş. faydası olur

mrlar bende 9 haftalık hamileym çok korkuyorum sizinle aynı duyguları yaşıorum aldırmak istıorum ama aile baaskısı var sanırım bu gidişle ya intihar ederim yada akıl hastanesine giderm beni kımse anlamıyor yeni evlym anne olmaya hiç hazır değilimmm
 
sağlık ocağındaki ebeyi aradım yaşadıklarımın normal olduğunu söyledi psikiyatr ya gitmemi söyledim gitmeyi düşünüyorum pazartesi inş. faydası olur

mrlar bende 9 haftalık hamileym çok korkuyorum sizinle aynı duyguları yaşıorum aldırmak istıorum ama aile baaskısı var sanırım bu gidişle ya intihar ederim yada akıl hastanesine giderm beni kımse anlamıyor yeni evlym anne olmaya hiç hazır değilimmm
 
mrlar bende 9 haftalık hamileym çok korkuyorum sizinle aynı duyguları yaşıorum aldırmak istıorum ama aile baaskısı var sanırım bu gidişle ya intihar ederim yada akıl hastanesine giderm beni kımse anlamıyor yeni evlym anne olmaya hiç hazır değilimmm

size nasıl yardım edebiliriz ?
aldır mı diyelim ? ne yapalım ?
ben 7 yıllık evliyim anne olabilmek adına her yolu denedim
kaç doktor değiştirdim 6 kere tüp bebek yaptırdım ama olmuyor olmuyor
yani demek istiyorum ki her isteyenin değil Allahın istediği insanların bebeği oluyor
o bebekler bizim istememizle değil Allahın iradesiyle dünyaya geliyorlar
bilmem anlatabildim mi ?
gerçi aldırmak istiyorum diyene niye anlattıysam :KK43:
 
size nasıl yardım edebiliriz ?
aldır mı diyelim ? ne yapalım ?
ben 7 yıllık evliyim anne olabilmek adına her yolu denedim
kaç doktor değiştirdim 6 kere tüp bebek yaptırdım ama olmuyor olmuyor
yani demek istiyorum ki her isteyenin değil Allahın istediği insanların bebeği oluyor
o bebekler bizim istememizle değil Allahın iradesiyle dünyaya geliyorlar
bilmem anlatabildim mi ?
gerçi aldırmak istiyorum diyene niye anlattıysam :KK43:

Üzülme canım, elbet üzülme sabret demesi kolay ama demekki sizin imtihanınızda buymuş. Hakikaten hayırlı bir evlat en büyük nimettir. Ama olmuyorsada kabullenmek kendini daha az yıpratmak adına sanaiyi gelecektir. Rabbim yardımcın olsun
 
mrlar bende 9 haftalık hamileym çok korkuyorum sizinle aynı duyguları yaşıorum aldırmak istıorum ama aile baaskısı var sanırım bu gidişle ya intihar ederim yada akıl hastanesine giderm beni kımse anlamıyor yeni evlym anne olmaya hiç hazır değilimmm

Canım çok geçmiş olsun seni çok çok iyi anlıyorum..
Burada ne derlerse desinler yaşamayanın bilmesi imkansız..
İnsan yaşamadığı ve bilmediği birşey içinde yorum yapmamalı..
Tam 4 ay işkence çektim öyle kötü günler geçirdim ki..
Düşük dozda doktor kontrolünde antidepresan kullanarak geçiriyorum hamileliğimi..
Kaç kere intahar etmek istedim ama annem eşim hiç yalnız bırakmadılar
Aldırmak için doktora gittim doktor oyaladı beni 1 hafta sonra falan dedi
Sonrasında da yapamadım yapamadım.. Cehennem ateşi gibi yandı içim..
Şimdiyi sorarsan 31 haftalık hamileyim kızım olucak
20. haftalarda hafiflemeye başladı azda olsa durumum..
Şimdi evladım doğsun diye sağlıklı olsun diye dualar ediyorum
Gelmesini dört gözle bekliyorum..
Onu daha doğmadan böyle seveceğimi ve mutlu olabileceğimi tahmin bile edemezdim
Sadece sabret her karanlığın arkasından aydınlık geliyor inan bana..
Allah kimsenin psikolojisini bozmasın...
 
Canım çok geçmiş olsun seni çok çok iyi anlıyorum..
Burada ne derlerse desinler yaşamayanın bilmesi imkansız..
İnsan yaşamadığı ve bilmediği birşey içinde yorum yapmamalı..
Tam 4 ay işkence çektim öyle kötü günler geçirdim ki..
Düşük dozda doktor kontrolünde antidepresan kullanarak geçiriyorum hamileliğimi..
Kaç kere intahar etmek istedim ama annem eşim hiç yalnız bırakmadılar
Aldırmak için doktora gittim doktor oyaladı beni 1 hafta sonra falan dedi
Sonrasında da yapamadım yapamadım.. Cehennem ateşi gibi yandı içim..
Şimdiyi sorarsan 31 haftalık hamileyim kızım olucak
20. haftalarda hafiflemeye başladı azda olsa durumum..
Şimdi evladım doğsun diye sağlıklı olsun diye dualar ediyorum
Gelmesini dört gözle bekliyorum..
Onu daha doğmadan böyle seveceğimi ve mutlu olabileceğimi tahmin bile edemezdim
Sadece sabret her karanlığın arkasından aydınlık geliyor inan bana..
Allah kimsenin psikolojisini bozmasın...

herkesin çektiği kendine göre en zorudur
size göre hamilelik çok zorsa
bana görede senelerce o uğurda uğraşmak ve hep hüsrana uğramak çok ama çokkk zor
ayrıca kimse bilmeden yorum yapmamalıysa bu forum neden var ?
Allahım herkesin yardımcısı olsun sizede hayırlı doğumlar dilerim...
 
size zaten ilaç vermezler ama bir yardım şart. ben hamileliğimde değil ama doğumdan sonra bunalıma girmiştim yardım aldım ve düzeldim merak etme hamilelikte ve sonrasında olur böyle şeyler yoga yaparsan da fayda görebilirsin. bebeğini düşün ve üzülme.
 
Bu forumların olmasının nedeni aynı ya da benzer durumları yaşamış kişilerin birbirlerini anlamaları ve onlara yol göstermeleri.Böylece insnlar hem bu durumu yaşayan tek insan olmdığını anlıyor hemde bu durumu yaşamış birinin verdiği bilgi daha uygulanmaya meyilli olunduğu için daha çabuk insanı doğru sonuca ulaştırıyor.Ancak kendi mtlu hayatı yada başka sıkıntılı hayatı içinde başka insanların çektiği sıkıntının küçümsenmesi ve kendi acılarıyla da karşılaştırılması o kişininde ne kadar psikolojisinin yıkık olduğunu gösteriyor.Böyle yaparak ne kendimiz bir yere varabiliriz nede yorum yaptığımız arkadaşımıza bir yardımda bulunabiliriz.Konunun başlığında Hamileyim ve depreyondayım yazdığı halde kendisiyle hiç ilgili bir konu olmadığı halde neden girip yıkık bir psikolojiyi daha çok yıkıyorsunuz anlayamıyorum...
Herkesin derdi kendine göre büyük.Biz yetişkinler acıları yarıştıracak kadar çocuk olmamalıyız kanısındayım.
Ayrıca bende isteyerek hamile kaldım.İster istemez günümüzde çocuk sahibi olamayanları duydukça da bundan korkan biriydim.Ancak çok şükür Allahım bana nasip etti.İlk öğrendiğim andaki mutluluğumu anlatamam.Ancak bu mutluluğum 5 hafta sürdü.Şuan 6 haftalık hamileyim.Ancak 2 gündür çok huzursuzum.Rahat uyuybileceğim bir pozisyona giremiyorum.Uykularım eskisi kadar rahat değil,iştahım azaldı,gergin,sinirli ve mutsuz bir ruh halim var.Bazen saçma sapan şeylere ağladığım gibi bazen sebepsiz ağlamalarım oluyor.Hiç bir şeyden zevk alamıyorum.Evlenmeden önceki hayatımı ailemi çok özlüyorum.Evlenemeyecek bir insan olduğumu iyi bir anne olamayacağımı düşünüp korkuyorum.Sanki ben hala annemin küçük çocuğuymuşum hep korunmaya ihtiyacım varmış hiç bir zaman anne olamayacakmışım gibi geliyor.Bunun gibi saçma sapan bir sürü şeye canımı sıkıp mutsuz oluyorum.Hatta bundan bir buçuk yıl sonra bebeğime annemmi kayınvalidemmi bakacak nasıl kalp kırmadan seçeceğim diye düşünüp buna bile c anımı sıkıyorum.
Umarım bu durumdan çok çabul kurtulurum.Tabi siz forum arkadaşlarımızın da desteği olursa eminim daha hızlı olacaktır.Yüce rabbim herkese yardım etsin...
 
Bu forumların olmasının nedeni aynı ya da benzer durumları yaşamış kişilerin birbirlerini anlamaları ve onlara yol göstermeleri.Böylece insnlar hem bu durumu yaşayan tek insan olmdığını anlıyor hemde bu durumu yaşamış birinin verdiği bilgi daha uygulanmaya meyilli olunduğu için daha çabuk insanı doğru sonuca ulaştırıyor.Ancak kendi mtlu hayatı yada başka sıkıntılı hayatı içinde başka insanların çektiği sıkıntının küçümsenmesi ve kendi acılarıyla da karşılaştırılması o kişininde ne kadar psikolojisinin yıkık olduğunu gösteriyor.Böyle yaparak ne kendimiz bir yere varabiliriz nede yorum yaptığımız arkadaşımıza bir yardımda bulunabiliriz.Konunun başlığında Hamileyim ve depreyondayım yazdığı halde kendisiyle hiç ilgili bir konu olmadığı halde neden girip yıkık bir psikolojiyi daha çok yıkıyorsunuz anlayamıyorum...
Herkesin derdi kendine göre büyük.Biz yetişkinler acıları yarıştıracak kadar çocuk olmamalıyız kanısındayım.
Ayrıca bende isteyerek hamile kaldım.İster istemez günümüzde çocuk sahibi olamayanları duydukça da bundan korkan biriydim.Ancak çok şükür Allahım bana nasip etti.İlk öğrendiğim andaki mutluluğumu anlatamam.Ancak bu mutluluğum 5 hafta sürdü.Şuan 6 haftalık hamileyim.Ancak 2 gündür çok huzursuzum.Rahat uyuybileceğim bir pozisyona giremiyorum.Uykularım eskisi kadar rahat değil,iştahım azaldı,gergin,sinirli ve mutsuz bir ruh halim var.Bazen saçma sapan şeylere ağladığım gibi bazen sebepsiz ağlamalarım oluyor.Hiç bir şeyden zevk alamıyorum.Evlenmeden önceki hayatımı ailemi çok özlüyorum.Evlenemeyecek bir insan olduğumu iyi bir anne olamayacağımı düşünüp korkuyorum.Sanki ben hala annemin küçük çocuğuymuşum hep korunmaya ihtiyacım varmış hiç bir zaman anne olamayacakmışım gibi geliyor.Bunun gibi saçma sapan bir sürü şeye canımı sıkıp mutsuz oluyorum.Hatta bundan bir buçuk yıl sonra bebeğime annemmi kayınvalidemmi bakacak nasıl kalp kırmadan seçeceğim diye düşünüp buna bile c anımı sıkıyorum.
Umarım bu durumdan çok çabul kurtulurum.Tabi siz forum arkadaşlarımızın da desteği olursa eminim daha hızlı olacaktır.Yüce rabbim herkese yardım etsin...
canımmm ne kadar bsuna üzüosunuz hem kendınzıı hem de meleğınızı..ama bunu sonradan anlıcaksınız.herkesin zaman zaman bu halleri olur ama yoğun ama değil.reglın gecıkınce veya yaklasınca bıle mafoluo duyguların şimdi düşün hormonları:)herkeste bi korku olur acaba yapabılcem mi hakedıyor muyum diye..yalnız deilsin.su akar yolunu bulur.bunu düşünmen bıle ne kdr iyi bi anne olcagını hakettğini gsteriyor.sen üzülürsen o içindeki mercımek de üzülür aglar annesiii...nolur üz<ülme mutlu oldugun herseyı yap.şımarr kım ne derse desin.alışveriş sınema arkadaş toplantısı yüzme spor bakım......ne ıstersen ne iyi gelcekse onu yapp..güül kii içindeki melek de annesini öyle bilsinn
 
herkes sadece kendi sıkıntısıyla ilgili şeyleri okuyacak ve oraya yazacak diye bir kural yok ..
burda senelerce tedavilerle uğraşıp çocuğu olmayanlara
''çok bencilsiniz sadece annelik duygularınızı tatmin etmek için bu kadar uğraşa ne gerek var'' diye yazanlar bile var
yada ilk denemesinde hamile kalıp burda birbiriyle dertleşenlere ''amaan olmadıysa dünyanın sonu mu sanki'' diyenlerde
 
X