- 23 Kasım 2019
- 1.124
- 1.689
Merhabalar, defalarca boşanma durumumla ilgili konu açtığım için haklı olarak bıkanlar konumu geçebilir
Herhangi bir somut gelişme yok psikolojim için açtım bu konuyu
Ben hiç iyi değilim arkadaşlar çok acı çekiyorum ve daha sürecin başındayım. İlerde çok daha çirkin şeyler yaşayacağımı biliyorum, dava ilerledikçe iftiraların vitesini artıracak bana tazminat vermemek için atmayacağı yalan kalmayacak.Hiçbir şey yapmadığım iletişim bile kurmadığım halde, uzaklaştırma alarak onurumu küçük düşürdü zaten.Ortak hiçbir şeyimiz yokken benim eşyalarımla sefa sürerken çekişmeli açtı.Medeni insanlar gibi anlaşabilirdik.Anlaşmalı boşanmak isterdim, savaşı kendisi başlattı.
Dün ailemle onunla daha önce gittiğimiz çok güzel bir yere gittik, her yer üstüme geldi sanki. Onun arabasının modelinden araba görünce bile kötü hissediyorum. Bir gün “oh be böyle bir adamdan adamdan kurtuldum” diye şükrederken iki günüm “neden ben, beni neden aldattı, neden benim başıma geldi, kahretsin nerden bana bulaştı” diye veryansınlarla geçiyor. Halbuki aldatılmak da dahil her şey biz insanlar için. Öfkeliyim kırgınım kızgınım ve bu geçmiyor. Halbuki gelecekte daha da beni öfkelendirecek şeyler yapacağına eminim.Şimdiden bitkinsem gelecekte diğer celselerde ne yaparım diye düşünüyorum.
Çok utanarak söylüyorum ama ben onu ve evimi özlüyorum da. Asla gitmedim gitmem ama içimde garip bir özlem de var. Rüyalarım zaten beni rahat bırakmıyor.
Bu kadar her şeyin farkında olup duygularına hakim olamamak çok zor. Halbuki çocuksuzum, mesleğim var, ailem beni el üstünde tutuyor. Daha ne olsun. Ama Gelecekte “ben de sevilir miyim, benim yeniden yuvam olur mu, birini en baştan nasıl tanıyacağım nasıl seveceğim ya yine aldatılıp boşanırsam” anksiyetem var. Zaten geçmişte de hemen ilişkisi olabilen biri değildim. 28 29 yaşlar bana büyük geliyor halbuki değil biliyorum.
Terapi alıyorum ve iyi geliyor mu bilmiyorum yeni başladık sayılır hatta çıkınca kendimi kötü hissediyorum…
Siz de boşanma sürecinde böyle miydiniz yardım edin
Herhangi bir somut gelişme yok psikolojim için açtım bu konuyu
Ben hiç iyi değilim arkadaşlar çok acı çekiyorum ve daha sürecin başındayım. İlerde çok daha çirkin şeyler yaşayacağımı biliyorum, dava ilerledikçe iftiraların vitesini artıracak bana tazminat vermemek için atmayacağı yalan kalmayacak.Hiçbir şey yapmadığım iletişim bile kurmadığım halde, uzaklaştırma alarak onurumu küçük düşürdü zaten.Ortak hiçbir şeyimiz yokken benim eşyalarımla sefa sürerken çekişmeli açtı.Medeni insanlar gibi anlaşabilirdik.Anlaşmalı boşanmak isterdim, savaşı kendisi başlattı.
Dün ailemle onunla daha önce gittiğimiz çok güzel bir yere gittik, her yer üstüme geldi sanki. Onun arabasının modelinden araba görünce bile kötü hissediyorum. Bir gün “oh be böyle bir adamdan adamdan kurtuldum” diye şükrederken iki günüm “neden ben, beni neden aldattı, neden benim başıma geldi, kahretsin nerden bana bulaştı” diye veryansınlarla geçiyor. Halbuki aldatılmak da dahil her şey biz insanlar için. Öfkeliyim kırgınım kızgınım ve bu geçmiyor. Halbuki gelecekte daha da beni öfkelendirecek şeyler yapacağına eminim.Şimdiden bitkinsem gelecekte diğer celselerde ne yaparım diye düşünüyorum.
Çok utanarak söylüyorum ama ben onu ve evimi özlüyorum da. Asla gitmedim gitmem ama içimde garip bir özlem de var. Rüyalarım zaten beni rahat bırakmıyor.
Bu kadar her şeyin farkında olup duygularına hakim olamamak çok zor. Halbuki çocuksuzum, mesleğim var, ailem beni el üstünde tutuyor. Daha ne olsun. Ama Gelecekte “ben de sevilir miyim, benim yeniden yuvam olur mu, birini en baştan nasıl tanıyacağım nasıl seveceğim ya yine aldatılıp boşanırsam” anksiyetem var. Zaten geçmişte de hemen ilişkisi olabilen biri değildim. 28 29 yaşlar bana büyük geliyor halbuki değil biliyorum.
Terapi alıyorum ve iyi geliyor mu bilmiyorum yeni başladık sayılır hatta çıkınca kendimi kötü hissediyorum…
Siz de boşanma sürecinde böyle miydiniz yardım edin